June 2022: Een kleine studie van rectumkankerpatiënten leverde buitengewone resultaten op: 100 procent van de individuen was in remissie. De resultaten zijn deze week gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.
De proef werd gefinancierd door GlaxoSmithKline, die volgens de New York Times het medicijn dostarlimab produceerde. Gedurende zes maanden kregen de patiënten in het onderzoek dostarlimab, en immunotherapie geneesmiddel dat het immuunsysteem van patiënten stimuleert om hun maligniteiten aan te pakken.
Volgens de studie hadden alle 12 mensen vergelijkbare mutaties in mismatch-reparatie-deficiënt colorectale kanker, which occurs in roughly 5 to 10% of colorectal malignancies. Standard chemotherapy has a dismal prognosis for these malignancies.
"Ze missen een gen waarmee ze hun DNA kunnen repareren", vertelde dokter Andrea Cercek, een co-auteur van de studie van Memorial Sloan Kettering Disease Center, aan CNN. "Als gevolg hiervan hebben ze vele, vele mutaties en het immuunsysteem detecteert de kanker als vreemd." "Wanneer we immunotherapie toedienen, zoals dostarlimab, stimuleren we in wezen gewoon het immuunsysteem zodat het de kanker kan zien en het kan doden."
Dostarlimab is een antilichaam dat zich richt op het eiwit PD-1, wat staat voor geprogrammeerde celdood 1. PD-1 is een eiwit dat op het oppervlak van T-cellen van het immuunsysteem wordt aangetroffen en dat het lichaam helpt kankercellen te herkennen en te vernietigen. Kankercellen kunnen dan chemicaliën aanmaken die PD-1 verstoren, waardoor ze voorbij de detectie van het immuunsysteem kunnen glippen. Dostarlimab werkt door te voorkomen dat kankercellen het immuunsysteem ontwijken, waardoor het immuunsysteem kankercellen kan ontdekken en doden. De onderzoekers wilden de dostarlimab-behandeling opvolgen met normale chemoradiotherapie en chirurgie, maar de patiënten hadden daar geen behoefte aan. Volgens de studie hadden alle 12 proefpersonen die de dostarlimab-behandeling hadden voltooid en een follow-up van 6 maanden hadden gehad, geen kankercellen of ernstige bijwerkingen. Volgens een verklaring zijn er zelfs na 25 maanden geen gevallen van vooruitgang of herhaling waargenomen.
traditioneel darmkanker therapieën kunnen levensveranderende gevolgen hebben, volgens Hanna Sanoff van het Lineberger Comprehensive Cancer Center van de Universiteit van North Carolina, die niet betrokken was bij het onderzoek maar er een redactioneel artikel over schreef.
"Zowel chirurgie als bestraling hebben langetermijngevolgen voor de vruchtbaarheid, seksuele gezondheid en de darm- en blaasfunctie. "De gevolgen voor de kwaliteit van leven zijn aanzienlijk, vooral voor vrouwen van wie het voortplantingsvermogen zou worden geschaad door de huidige behandeling", zei Cercek in de verklaring. "Met de verhoogde incidentie van rectumkanker bij jongeren, zou deze methode een significante impact kunnen hebben."
Experts waarschuwen dat het experiment beperkt was en dat het te vroeg is om te zeggen of de patiënten in remissie zullen blijven. Sanoff voegt in het hoofdartikel toe dat zelfs personen die een volledige respons op bestraling en chemotherapie hebben gehad, in 20 tot 30 procent van de gevallen een terugval van kanker kunnen ervaren wanneer de maligniteit niet-operatief wordt behandeld.
PD-1 is betrokken bij een groter biologisch mechanisme dat bekend staat als "checkpoint-inhibitie", dat functioneert als een aan/uit-schakelaar voor immuuncellen. Een van de meest actieve onderzoeksgebieden in de oncologie op dit moment is gericht op PD-1 en andere aspecten van checkpoint-remming voor de behandeling van kanker.
"Deze bevindingen zijn reden voor aanzienlijk optimisme", zegt Sanoff, "maar een dergelijke benadering kan onze bestaande curatieve behandelaanpak nog niet vervangen." Het onderzoek moet worden gedupliceerd, voegt hij eraan toe.
Ze vertelt NPR: "Wat ik echt zou willen dat we doen, is een bredere proef krijgen waarbij dit medicijn wordt gebruikt in een veel meer gediversifieerde populatie om te ontdekken wat de echte, echte respons zal zijn." "Het zal niet honderd procent zijn." Ik hoop dat ik daar in de toekomst mijn mond over kan houden, maar ik betwijfel het. En als we zien wat de werkelijke respons is, denk ik dat we dit regelmatig kunnen doen.”
