Darmkanker
Wat is darmkanker?
Darmkanker wordt ook wel darmkanker genoemd. Dikkedarmkanker is een vorm van kanker die begint in het rectum of de dikke darm. Beide organen bevinden zich in het onderste deel van uw spijsverteringsstelsel. De dikke darm wordt ook wel de dikke darm genoemd. Het rectum bevindt zich aan het einde van de dikke darm.
Het is belangrijk om de omvang van darmkanker te kennen, zodat de juiste behandeling kan worden gepland. Darmkanker is verdeeld in 4 stadia. Fase 1 is de eerdere fase.
Stadia van darmkanker
- Stage 1. De kanker is door het slijmvlies van de dikke darm of het rectum gedrongen, maar heeft zich niet naar de orgaanwanden verspreid.
- Stage 2. De kanker is uitgezaaid naar de wanden van de dikke darm of het rectum, maar heeft de lymfeklieren of nabijgelegen weefsels nog niet aangetast.
- Stage 3. De kanker is verplaatst naar de lymfeklieren, maar nog niet naar andere delen van het lichaam. Meestal zijn in dit stadium één tot drie lymfeklieren betrokken.
- Stage 4. De kanker is uitgezaaid naar andere afgelegen organen, zoals de lever of de longen.
Soorten darmkanker
Terwijl colorectale kanker klinkt duidelijk, er is eigenlijk meer dan één type kanker. Dergelijke verschillen hebben te maken met de soorten cellen die kanker worden en waar ze zich vormen.
Het meest voorkomende type darmkanker begint van adenocarcinomen. Volgens de American Cancer Society vormen adenocarcinomen 96 procent van alle gevallen van darmkanker. Tenzij uw arts anders aangeeft, is uw darmkanker waarschijnlijk van dit type. Adenocarcinomen vormen zich in slijmcellen in de dikke darm of het rectum.
Minder vaak wordt colorectale kanker veroorzaakt door andere soorten tumoren, zoals:
- lymfomen, die zich eerst in de lymfeklieren of in de dikke darm kunnen vormen
- carcinoïden, die beginnen in hormoonproducerende cellen in uw darmen
- sarcomen, die zich vormen in zachte weefsels zoals spieren in de dikke darm
- gastro-intestinale stromale tumoren, die als goedaardig kunnen beginnen en vervolgens kanker kunnen worden (deze vormen zich meestal in het spijsverteringskanaal, maar zelden in de dikke darm.)
Oorzaken van darmkanker
Artsen weten niet zeker wat de meeste darmkankers veroorzaakt.
Over het algemeen begint darmkanker wanneer gezonde cellen in de dikke darm veranderingen (mutaties) in hun DNA ontwikkelen. Het DNA van een cel bevat een reeks instructies die een cel vertellen wat hij moet doen.
Gezonde cellen groeien en delen op een ordelijke manier om uw lichaam normaal te laten functioneren. Maar wanneer het DNA van een cel is beschadigd en kankerachtig wordt, blijven cellen zich delen - zelfs als er geen nieuwe cellen nodig zijn. Naarmate de cellen zich ophopen, vormen ze een tumor.
Na verloop van tijd kunnen de kankercellen groeien en normaal weefsel in de buurt binnendringen en vernietigen. En kankercellen kunnen naar andere delen van het lichaam reizen om daar afzettingen te vormen (metastase).
Onderzoekers bestuderen nog steeds de oorzaken van colorectale kanker. Hoewel er een groeiende lijst van risicofactoren bestaat, werken ze alleen of in combinatie om het risico op het ontwikkelen van colorectale kanker te vergroten.
Precancereuze gezwellen
Abnormale cellen hopen zich op in het slijmvlies van de dikke darm en vormen poliepen. Dit zijn kleine, goedaardige gezwellen. Het verwijderen van deze gezwellen door middel van een operatie is een veel voorkomende preventieve methode. Onbehandelde poliepen kunnen kankerachtig worden.
Genmutaties
Soms komt colorectale kanker voor bij familieleden. Dit komt door een genmutatie die van ouder op kind overgaat. Deze mutaties garanderen niet dat u darmkanker krijgt, maar vergroten wel uw kansen.
Risicofactoren voor darmkanker
De exacte oorzaak van colorectale kanker is onbekend. Artsen kunnen vaak niet verklaren waarom de ene persoon deze ziekte krijgt en de andere niet. Het inzicht in bepaalde genetische oorzaken blijft echter toenemen. De volgende factoren kunnen het risico op colorectale kanker vergroten.
- Leeftijd: Bij meer dan 90% van de mensen wordt na de leeftijd van 50 jaar colorectale kanker vastgesteld.
- Familiegeschiedenis van colorectale kanker (vooral ouders of broers en zussen).
- Persoonlijke geschiedenis van de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa gedurende acht jaar of langer.
- Colorectale poliepen.
- Persoonlijke geschiedenis van borst, baarmoeder- of eierstokkanker.
Enkele andere onvermijdelijke risicofactoren zijn:
- een voorgeschiedenis van darmpoliepen
- een voorgeschiedenis van darmziekten
- een familiegeschiedenis van colorectale kanker
- met een genetisch syndroom, zoals familiale adenomateuze polyposis (FAP)
- van Oost-Europese joodse of Afrikaanse afkomst zijn
Vermijdbare factoren
Andere risicofactoren zijn vermijdbaar. Dit betekent dat u deze kunt wijzigen om uw risico op het ontwikkelen van colorectale kanker te verkleinen. Vermijdbare risicofactoren zijn onder meer:
- overgewicht of obesitas te hebben
- roken
- zwaar alcoholgebruik
- diabetes type 2 hebben
- een sedentaire levensstijl hebben
- het consumeren van een dieet met veel bewerkte voedingsmiddelen of rood vlees
Factoren die uw risico op darmkanker kunnen verhogen zijn onder meer:
- Oudere leeftijd. Darmkanker kan op elke leeftijd worden vastgesteld, maar de meerderheid van de mensen met darmkanker is ouder dan 50 jaar. Het aantal gevallen van darmkanker bij mensen jonger dan 50 jaar is toegenomen, maar artsen weten niet zeker waarom.
- Afrikaans-Amerikaans ras. Afro-Amerikanen hebben een groter risico op darmkanker dan mensen van andere rassen.
- Een persoonlijke geschiedenis van colorectale kanker of poliepen. Als u al darmkanker of niet-kankerachtige darmpoliepen heeft gehad, heeft u in de toekomst een groter risico op darmkanker.
- Inflammatoire darmaandoeningen. Chronische ontstekingsziekten van de dikke darm, zoals colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn, kunnen het risico op darmkanker verhogen.
- Erfelijke syndromen die het risico op darmkanker verhogen. Sommige genmutaties die door generaties van uw familie worden doorgegeven, kunnen uw risico op darmkanker aanzienlijk verhogen. Slechts een klein percentage van de darmkankers is gekoppeld aan erfelijke genen. De meest voorkomende erfelijke syndromen die het risico op darmkanker verhogen zijn familiale adenomateuze polyposis (FAP) en het Lynch-syndroom, ook bekend als erfelijke non-polyposis colorectale kanker (HNPCC).
- Familiegeschiedenis van darmkanker. De kans is groter dat u een dikke darm ontwikkelt kanker als u bloed heeft familielid dat de ziekte heeft gehad. Als meer dan één familielid darmkanker of rectumkanker heeft, is uw risico nog groter.
- Vezelarm en vetrijk dieet. Darmkanker en rectumkanker kunnen in verband worden gebracht met een typisch Westers dieet, dat weinig vezels en veel vet en calorieën bevat. Onderzoek op dit gebied heeft gemengde resultaten opgeleverd. Sommige onderzoeken hebben een verhoogd risico op darmkanker gevonden bij mensen die diëten eten die rijk zijn aan rood vlees en bewerkt vlees.
- Een zittende levensstijl. Mensen die inactief zijn, hebben een grotere kans op het ontwikkelen van darmkanker. Door regelmatig aan lichaamsbeweging te doen, kunt u het risico op darmkanker verminderen.
- Diabetes. Mensen met diabetes of insulineresistentie hebben een verhoogd risico op darmkanker.
- Zwaarlijvigheid. Mensen die zwaarlijvig zijn, hebben een verhoogd risico op darmkanker en een verhoogd risico om te overlijden aan darmkanker in vergelijking met mensen die als normaal gewicht worden beschouwd.
- Roken. Mensen die roken hebben mogelijk een verhoogd risico op darmkanker.
- Alcohol. Zwaar alcoholgebruik verhoogt het risico op darmkanker.
- Bestralingstherapie voor kanker. Bestralingstherapie gericht op de buik om eerdere kankers te behandelen verhoogt het risico op darmkanker.
Diagnose van darmkanker
Een vroege diagnose van colorectale kanker geeft u de beste kans om deze te genezen.
Uw arts zal beginnen met het verkrijgen van informatie over uw medische en familiegeschiedenis. Ze zullen ook een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Ze kunnen op uw buik drukken of een rectaal onderzoek uitvoeren om de aanwezigheid van knobbels of poliepen vast te stellen.
Bloedonderzoek
Uw arts kan een aantal bloedonderzoeken uitvoeren om een beter idee te krijgen van de oorzaak van uw symptomen. Hoewel er geen bloedtest bestaat die specifiek controleert op colorectale kanker, kunnen leverfunctietests en volledige bloedonderzoeken andere ziekten en aandoeningen uitsluiten.
colonoscopie
Bij een colonoscopie wordt gebruik gemaakt van een lange buis met een kleine, aangesloten camera. Met deze procedure kan uw arts in uw dikke darm en rectum kijken om te controleren of er iets ongewoons is.
Tijdens een colonoscopie kan uw arts ook weefsel uit abnormale gebieden verwijderen. Deze weefselmonsters kunnen vervolgens voor analyse naar een laboratorium worden gestuurd.
Röntgenstraal
Uw arts kan een röntgenfoto laten maken met een radioactieve contrastoplossing die het metaalelement barium bevat. Uw arts zal deze vloeistof in uw darmen inbrengen met behulp van een klysma. Eenmaal op zijn plaats bedekt de bariumoplossing de bekleding van de dikke darm. Dit helpt de kwaliteit van de röntgenbeelden te verbeteren.
CT-scan
CT-scans geven uw arts een gedetailleerd beeld van uw dikke darm. Bij gebruik bij de diagnose van colorectale kanker is een andere naam voor een CT-scan een virtuele colonoscopie.
Wat zijn de behandelingsopties voor dikkedarmkanker?
De behandeling van colorectale kanker is afhankelijk van verschillende factoren. De toestand van uw algehele gezondheid en het stadium van uw colorectale kanker zullen uw arts helpen een behandelplan op te stellen.
Chirurgie
In de vroegste stadia van colorectale kanker kan uw chirurg mogelijk kankerpoliepen operatief verwijderen. Als de poliep zich niet aan de darmwand heeft gehecht, heb je waarschijnlijk een uitstekend vooruitzicht.
Als uw kanker zich in uw darmwanden heeft verspreid, moet uw chirurg mogelijk een deel van de dikke darm of het rectum verwijderen, samen met eventuele aangrenzende lymfeklieren. Indien mogelijk zal uw chirurg het resterende gezonde deel van de dikke darm opnieuw aan het rectum bevestigen.
Als dit niet mogelijk is, kunnen ze een colostomie uitvoeren. Hierbij wordt een opening in de buikwand gemaakt voor de afvoer van afvalstoffen. Een colostoma kan tijdelijk of permanent zijn.
Chemotherapie
Chemotherapie omvat het gebruik van medicijnen om kankercellen te doden. In het geval van colorectale kanker is chemotherapie een gebruikelijke behandeling na een operatie om eventuele resterende kankercellen te vernietigen. Chemotherapie reguleert ook de groei van tumoren.
Hoewel chemotherapie enige verlichting van de symptomen biedt bij kanker in een vergevorderd stadium, gaat het vaak gepaard met bijwerkingen die met aanvullende medicatie onder controle moeten worden gebracht.
Bestraling
Straling maakt gebruik van een krachtige energiestraal, vergelijkbaar met die gebruikt bij röntgenstraling, om kankercellen voor en na de operatie te targeten en te vernietigen. Radiotherapie komt vaak voor naast chemotherapie.
Geneesmiddel
In september 2012 heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration Vertrouwde bron keurde het medicijn regorafenib (Stivarga) goed voor de behandeling van gemetastaseerde of vergevorderde colorectale kanker die niet reageert op andere soorten behandelingen en zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam. Dit medicijn werkt door enzymen te blokkeren die de groei van kankercellen bevorderen.
BELANGRIJKE PUNTEN
- Er zijn verschillende soorten behandelingen voor patiënten met darmkanker.
- Er worden zeven soorten standaardbehandelingen gebruikt:
- Chirurgie
- Radiofrequentie-ablatie
- cryochirurgie
- Chemotherapie
- Bestralingstherapie
- Gerichte therapie
- immunotherapie
- Nieuwe soorten behandelingen worden getest in klinische onderzoeken.
- Behandeling voor darmkanker kan bijwerkingen veroorzaken.
- Patiënten kunnen overwegen om deel te nemen aan een klinische proef.
- Patiënten kunnen vóór, tijdens of na het starten van hun kankerbehandeling deelnemen aan klinische onderzoeken.
- Vervolgtesten kunnen nodig zijn.
Chirurgie van darmkanker
Een operatie (het verwijderen van de kanker tijdens een operatie) is de meest voorkomende behandeling voor alle stadia van darmkanker. Een arts kan de kanker verwijderen met behulp van een van de volgende soorten operaties:
- Lokale excisie: Als de kanker in een zeer vroeg stadium wordt gevonden, kan de arts deze verwijderen zonder de buikwand door te snijden. In plaats daarvan kan de arts een buisje met een snijgereedschap door het rectum in de dikke darm steken en de kanker eruit snijden. Dit heet een lokale excisie. Als de kanker wordt aangetroffen in een poliep (een klein uitpuilend weefselgebied), wordt de operatie een poliepectomie genoemd.
- Resectie van de dikke darm met anastomose: Als de kanker groter is, zal de arts een gedeeltelijke colectomie uitvoeren (verwijdering van de kanker en een kleine hoeveelheid gezond weefsel eromheen). De arts kan dan een anastomose uitvoeren (de gezonde delen van de dikke darm aan elkaar naaien). De arts zal meestal ook de lymfeklieren in de buurt van de dikke darm verwijderen en deze onder een microscoop onderzoeken om te zien of ze kanker bevatten.
Resectie van de dikke darm met colostomie: Als de arts er niet in slaagt de twee uiteinden van de dikke darm weer aan elkaar te naaien, wordt er aan de buitenkant van het lichaam een stoma (een opening) gemaakt waar de afvalstoffen doorheen kunnen. Deze procedure wordt een colostomie genoemd. Om de stoma wordt een zak geplaatst om de afvalstoffen op te vangen. Soms is de colostomie alleen nodig totdat de onderste dikke darm is genezen, en dan kan deze ongedaan worden gemaakt. Als de arts echter de gehele onderste dikke darm moet verwijderen, kan de colostomie permanent zijn.
Nadat de arts alle kanker heeft verwijderd die op het moment van de operatie zichtbaar is, kunnen sommige patiënten na de operatie chemotherapie of bestralingstherapie krijgen om de resterende kankercellen te doden. De behandeling die na de operatie wordt gegeven, om het risico te verkleinen dat de kanker terugkomt, wordt adjuvante therapie genoemd.
Radiofrequentie-ablatie
Radiofrequente ablatie is het gebruik van een speciale sonde met kleine elektroden die kankercellen doden. Soms wordt de sonde rechtstreeks door de huid ingebracht en is alleen plaatselijke verdoving nodig. In andere gevallen wordt de sonde via een incisie in de buik ingebracht. Dit gebeurt in het ziekenhuis onder algemene anesthesie.
cryochirurgie
Cryochirurgie is een behandeling waarbij een instrument wordt gebruikt om abnormaal weefsel te bevriezen en te vernietigen. Dit type behandeling wordt ook wel cryotherapie genoemd.
Prognose van darmkanker
Het krijgen van een diagnose van colorectale kanker kan beangstigend zijn, maar feit is dat dit type kanker uiterst behandelbaar is, vooral als het vroeg wordt ontdekt.
Behandelingsmaatregelen hebben ook een lange weg afgelegd voor meer gevorderde gevallen van darmkanker. Volgens het Southwestern Medical Center van de Universiteit van Texas is het gemiddelde overlevingspercentage voor stadium 4 darmkanker ongeveer 30 maanden. Dit is een stijging ten opzichte van de zes tot acht maanden die het gemiddelde was in de jaren negentig.
Tegelijkertijd zien artsen nu darmkanker bij jongere patiënten. Dit is waarschijnlijk te wijten aan slechte levensstijlkeuzes die vaker voorkomen dan decennia eerder. De American Cancer Society zegt dat, hoewel het aantal sterfgevallen door darmkanker over het geheel genomen is afgenomen, het aantal gerelateerde sterfgevallen bij patiënten jonger dan 55 jaar tussen 1 en 2007 met 2016 procent per jaar is toegenomen.
Preventie van darmkanker
Bepaalde risicofactoren voor darmkanker, zoals familiegeschiedenis en leeftijd, zijn niet te voorkomen. Levensstijlfactoren die echter kunnen bijdragen aan colorectale kanker zijn te voorkomen zijn en kunnen uw algehele risico op het ontwikkelen van deze ziekte helpen verminderen.
U kunt nu stappen ondernemen om uw risico te verminderen door:
- het verminderen van de hoeveelheid rood vlees die u eet
- het vermijden van verwerkt vlees, zoals hotdogs en vleeswaren
- meer plantaardig voedsel eten
- het verminderen van voedingsvet in uw dieet
- dagelijks sporten
- afvallen, als uw arts dit aanbeveelt
- stoppen met roken
- alcoholgebruik verminderen
- afnemende spanning
- het onder controle houden van reeds bestaande diabetes
Een andere preventieve maatregel is ervoor te zorgen dat u na de leeftijd van 50 jaar een colonoscopie krijgt, zelfs als u geen risicofactoren heeft voor darmkanker. Hoe eerder de kanker wordt ontdekt, hoe beter de uitkomst.
Voor meer informatie over de behandeling van darmkanker en second opinion kunt u ons bellen op +91 96 1588 1588 of schrijven naar cancerfax@gmail.com.
- Reacties gesloten
- 28 juli 2020
