April 2022: Volwassen patiënten met inoperabele of gemetastaseerde HER2-positieve borstkanker die eerder een op anti-HER2-gebaseerd regime hebben gekregen, hetzij in de metastatische setting, hetzij in de neoadjuvante of adjuvante setting en bij wie een recidief van de ziekte is opgetreden tijdens of binnen 6 maanden na voltooiing van de therapie, zijn gegeven fam-trastuzumab deruxtecan-nxki (Enhertu, Daiichi Sankyo, Inc.) door de Food and Drug Administration.
DESTINY-Breast03 (NCT03529110) was een multicenter, open-label, gerandomiseerde studie waaraan 524 patiënten deelnamen met HER2-positieve, inoperabele en/of gemetastaseerde borstkanker die eerder trastuzumab en taxaantherapie hadden gekregen voor gemetastaseerde ziekte of bij wie de ziekte terugkeerde tijdens of binnen 6 maanden na het beëindigen van neoadjuvante of adjuvante therapie. Patiënten kregen Enhertu of ado-trastuzumab-emtansine elke drie weken intraveneus toegediend tot ondraaglijke toxiciteit of ziekteprogressie. Hormoonreceptorstatus, eerdere behandeling met pertuzumab en geschiedenis van viscerale ziekte werden gebruikt om het randomisatieproces te stratificeren.
Progression-free survival (PFS) was the primary efficacy outcome measure, as determined by a blinded independent central review using the RECIST v.1.1 scoring system. The primary secondary outcome measures included overall survival (OS) and verified objective response rate (ORR). The Enhertu arm had a median PFS of not achieved (95 percent confidence interval: 18.5, not estimable) and the ado-trastuzumab emtansine arm had a median PFS of 6.8 months (95 percent confidence interval: 5.6, 8.2). The hazard ratio was 0.28 (95 percent confidence interval: 0.22 to 0.37; p=0.0001). 16 percent of patients had died at the time of the PFS study, while the OS was still in its infancy. The Enhertu arm had an ORR of 82.7 percent (95 percent CI: 77.4, 87.2) at baseline, while those receiving ado-trastuzumab emtansine had an ORR of 36.1 percent (95 percent CI: 30.0, 42.5).
Misselijkheid, uitputting, braken, kaalheid, obstipatie, bloedarmoede en musculoskeletaal ongemak waren de meest voorkomende bijwerkingen (incidentie >30 procent) bij patiënten die Enhertu gebruikten. Braken, interstitiële longziekte, longontsteking, pyrexie en urineweginfectie waren ernstige bijwerkingen bij meer dan 1% van de patiënten die Enhertu kregen. Een omkaderde waarschuwing op de voorschrijfinstructies waarschuwt artsen voor de mogelijkheid van interstitiële longziekte en embryo-foetale schade.
Enhertu wordt eenmaal per drie weken (cyclus van 21 dagen) als een intraveneus infuus toegediend tot ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit.
Bekijk de volledige voorschrijfinformatie voor Enhertu.
