Elke dag zal ik horen dat cervicale erosie kanker zal worden als het ernstig is. In feite zullen ze niet allemaal kanker worden. Er kan alleen maar worden gezegd dat patiënten met cervicale erosie een gevaarlijke groep baarmoederhalskanker vormen. Cervicale erosie kan worden genezen als het actief wordt behandeld. Ja, het is alleen zo dat vrouwen de behandeling vaak uitstellen, deze ziekte niet serieus nemen en uiteindelijk ernstigere ziekten laten opduiken. Het verkeerde begrip van baarmoederhalskanker is vaak het belangrijkste punt dat de ziekte veroorzaakt. Het is te zien hoe goed de ziekte wordt begrepen. belang.
Mythe 1: HPV-infectie = baarmoederhalskanker
Het optreden van baarmoederhalskanker is nauw verwant aan een virus dat humaan papilloma (HPV) wordt genoemd. Studies hebben aangetoond dat aanhoudende infectie met hoog-risico typen humaan papillomavirus een noodzakelijke factor is voor baarmoederhalskanker en zijn precancereuze laesies. Dit virus kan worden gedetecteerd in het lichaam van de meeste baarmoederhalskankerpatiënten.
Elke vrouw die seks heeft, kan door seksueel contact besmet worden met het HPV-virus. Ongeveer 80% van de vrouwen is tijdens hun leven met dit virus besmet geraakt.
Een HPV-infectie veroorzaakt echter niet noodzakelijkerwijs baarmoederhalskanker, omdat elke gezonde vrouw een bepaalde immuniteit heeft. Studies hebben bevestigd dat na een HPV-infectie het immuunsysteem van de meeste vrouwen HPV in het lichaam kan verwijderen. Slechts een klein aantal vrouwen kan precancereuze cervicale laesies veroorzaken omdat ze het HPV dat het lichaam is binnengedrongen niet kunnen vernietigen en een voortdurende HPV-infectie kunnen veroorzaken. Sommige patiënten ontwikkelen zich verder tot baarmoederhalskanker, dit proces duurt ongeveer 5 tot 10 jaar.
Of het na HPV-infectie zal evolueren naar baarmoederhalskanker, hangt ook samen met het type HPV. Er zijn meer dan 100 subtypes van het HPV-virus. De meest voorkomende typen HPV-infectie in de vrouwelijke voortplantingsorganen zijn typen 6, 11, 16, 18. Hiervan zijn HPV6 en HPV11 typen met een laag risico, terwijl HPV16 en 18 typen met een hoog risico zijn. Baarmoederhalskankerstudies uit landen over de hele wereld hebben aangetoond dat HPV16 en HPV18 de hoogste infectiepercentages hebben bij patiënten met baarmoederhalskanker.
Mythe 2: Cervicale erosie kan kanker worden
Veel vrouwen hebben het misverstand dat erosie van de baarmoederhals baarmoederhalskanker kan veroorzaken, dus zijn ze erg bang voor erosie van de baarmoederhals.
Medisch gezien is het vrouwelijke kolomepitheel in het cervicale kanaal valgus in plaats van het cervicale plaveiselepitheel. Wanneer de arts onderzoekt, zal hij ontdekken dat de lokale cervicale congestie rood lijkt, wat "cervicale erosie" wordt genoemd. Erosie is niet "rot" in de ware zin van het woord. Het kan een fysiologisch fenomeen zijn. Onder invloed van oestrogeen hebben vrouwen in de vruchtbare leeftijd het valgusepitheel in het cervicale kanaal om het plaveiselepitheel van de baarmoederhals te vervangen, wat een "erosie" -vorm vertoont. Vrouwen hebben echter relatief lage oestrogeenspiegels vóór de puberteit en de menopauze, dus "erosie" is ook zeldzaam.
Het is vermeldenswaard dat cervicale erosie ook een veel voorkomende ontstekingstoestand kan zijn. Vroege baarmoederhalskanker lijkt qua uiterlijk sterk op cervicale erosie en wordt gemakkelijk verward. Daarom, als cervicale erosie wordt gevonden bij het gynaecologisch onderzoek, kan dit niet lichtvaardig worden opgevat. Het is noodzakelijk om de diagnose te bevestigen door verdere cytologie en biopsie, de mogelijkheid van baarmoederhalskanker uit te sluiten en correct te behandelen.
Misverstand 3: Let niet op gynaecologisch onderzoek
Vanaf de infectie met het HPV-virus tot het optreden en de ontwikkeling van baarmoederhalskanker is er een geleidelijk natuurlijk beloop, over het algemeen zo'n 5 tot 10 jaar. Daarom is het, zolang vrouwen regelmatig worden gescreend op baarmoederhalskanker, heel goed mogelijk om de "zaailing" van de ziekte op tijd te vinden en deze in het ontluikende stadium te doden. Op dit moment kan na behandeling van patiënten met vroege baarmoederhalskanker hun overlevingspercentage na vijf jaar oplopen tot 85% tot 90%.
Vrouwen in de vruchtbare leeftijd mogen het jaarlijkse gynaecologische onderzoek, inclusief cervicale cytologie zoals een uitstrijkje of vloeistof-gebaseerde cytologie (TCT), niet negeren, wat een belangrijke methode is voor het ontdekken van cervicale precancereuze laesies en baarmoederhalskanker. Vooral de volgende gevoelige populaties van baarmoederhalskanker mogen niet lichtvaardig worden opgevat:
Mensen die voortdurend zijn geïnfecteerd met risicovolle typen HPV-virus, dat wil zeggen degenen die zijn getest op het HPV-virus en positief zijn bevonden voor HPV16 en HPV18;
Slechte seksuele gedragsfactoren, waaronder vroegtijdige leeftijd om met seks te beginnen, meerdere seksuele partners en slechte seksuele hygiëne, zullen het risico op baarmoederhalskanker verhogen;
Misverstand vier: "zijdespoor" kneep een oogje dicht
Baarmoederhalskanker veroorzaakt in een vroeg stadium mogelijk geen ongemak voor de patiënt en sommige symptomen worden gemakkelijk over het hoofd gezien. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd moeten leren aandacht te schenken aan de "gezondheidswaarschuwing" van het lichaam. Soms, hoewel het slechts "stille tekenen" zijn, kunnen er verborgen gevaren zijn.
Na vroege detectie is baarmoederhalskanker niet zo erg. Protontherapie biedt nog steeds hoop op genezing. Protonentherapie is eigenlijk het versnellen van positief geladen protonen door middel van versnellers, die zeer doordringende ioniserende straling worden. Het komt met hoge snelheid het menselijk lichaam binnen en wordt door speciaal gevormde apparatuur geleid om uiteindelijk de tumorplaats te bereiken. Door de hoge snelheid is de kans op interactie met normale weefsels of cellen in het lichaam extreem laag. Bij het bereiken van een specifiek deel van de tumor neemt de snelheid plotseling af. En stop en laat veel energie vrij, die kankercellen kan doden zonder omliggende weefsels en organen te beschadigen. Protonentherapie kan deze tumoren nog steeds effectief behandelen en tegelijkertijd deze belangrijke organen of structurele functies beschermen. Tijdens de behandeling is dit onmogelijk.
Nadat vrouwen de ziekte goed hebben begrepen, of het nu gaat om cervicale erosie of baarmoederhalskanker, moeten ze een positieve houding hebben om het te behandelen. Als er cervicale erosie is, sluit dan eerst de mogelijkheid van kanker uit en pas dan de juiste behandeling toe. Eenmaal genezen, komt het goed. Als u eenmaal aan baarmoederhalskanker lijdt, is de eerste keer dat u een effectieve behandeling krijgt, de aandoening snel onder controle kan worden gebracht en de gezondheid minder schadelijk zal zijn.
