سرطان کبد

سرطان کبد چیست؟

سرطان کبد رشد و گسترش سلول های ناسالم در کبد است. سرطانی که از کبد شروع می شود، سرطان اولیه کبد نامیده می شود. سرطانی که از اندام دیگری به کبد سرایت می کند سرطان متاستاتیک کبد نامیده می شود. کارسینوم هپاتوسلولار (HCC) شایع ترین نوع سرطان اولیه کبد است.

کبد

کبد از سلول هایی به نام تشکیل شده است سلولهای کبدی. همچنین دارای انواع دیگری از سلول‌ها، از جمله سلول‌هایی است که رگ‌های خونی آن را می‌پوشانند و سلول‌هایی که لوله‌های کوچکی را در کبد به نام مجاری صفراوی می‌پوشانند. مجاری صفراوی صفرا را از کبد به کیسه صفرا یا مستقیماً به روده می‌برد.

کبد بزرگترین اندام غده ای بدن است و عملکردهای مختلفی را برای جلوگیری از سموم و مواد مضر بدن انجام می دهد. در ربع فوقانی سمت راست شکم ، درست زیر دنده ها واقع شده است. کبد مسئول تولید صفرا است که ماده ای است که به شما در هضم چربی ها ، ویتامین ها و سایر مواد مغذی کمک می کند. این اندام حیاتی همچنین مواد مغذی مانند گلوکز را در خود ذخیره می کند تا در مواقعی که غذا نمی خورید تغذیه کنید. همچنین باعث تجزیه داروها و سموم می شود. هنگامی که سرطان در کبد ایجاد می شود ، سلول های کبدی را از بین می برد و توانایی عملکرد طبیعی کبد را مختل می کند.

سرطان کبد به طور کلی در درجه اول یا دوم طبقه بندی می شود. سرطان اولیه کبد از سلول های کبد آغاز می شود. سرطان ثانویه کبد هنگامی گسترش می یابد که سلولهای سرطانی ارگان دیگری به کبد منتقل شوند. برخلاف سایر سلولهای بدن ، سلولهای سرطانی می توانند از محل اولیه یا محل شروع سرطان جدا شوند. سلول ها از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به مناطق دیگر بدن می روند. سلولهای سرطانی سرانجام در اندام دیگری از بدن جمع می شوند و در آنجا رشد می کنند.

بدون جگر نمی توانید زندگی کنید. این توابع مهم بسیاری دارد:

• این ماده بسیاری از مواد مغذی جذب شده از روده را که بدن شما برای عملکرد نیاز دارد ، تجزیه و ذخیره می کند. برخی از مواد مغذی باید قبل از استفاده در انرژی یا ساخت و ترمیم بافت های بدن ، در کبد تغییر یابد (متابولیزه شود).
• بیشتر فاکتورهای لخته شدن را ایجاد می کند که باعث می شود خونریزی شما هنگام بریدگی یا زخمی شدن زیاد نباشد.
• این ماده صفرا را به روده می رساند تا به جذب مواد مغذی (به ویژه چربی ها) کمک کند.
• این ماده الكلی ، مواد مخدر و مواد زائد سمی موجود در خون را تجزیه كرده و سپس از طریق ادرار و مدفوع از بدن عبور می كند

انواع مختلف سلولها در کبد می تواند انواع مختلفی از تومورهای بدخیم (سرطانی) و خوش خیم (غیر سرطانی) را ایجاد کند. این تومورها دلایل مختلفی دارند ، متفاوت درمان می شوند و پیش آگهی (چشم انداز) دیگری دارند.

عوامل خطر و علل سرطان کبد چیست؟

• عفونت طولانی مدت هپاتیت B و هپاتیت C با سرطان کبد در ارتباط است زیرا اغلب منجر به سیروز می شود. هپاتیت B می تواند منجر به سرطان کبد بدون سیروز شود.
• مصرف بیش از حد الکل.
• چاقی و دیابت ارتباط نزدیکی با نوعی ناهنجاری کبدی به نام بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) دارد که ممکن است خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش دهد ، به خصوص در کسانی که زیاد الکل می نوشند یا هپاتیت ویروسی دارند.
• برخی بیماری های متابولیکی ارثی.
• قرار گرفتن در معرض محیط به آفلاتوکسین ها.
• بسیاری دیگر از بیماری های کبدی ، از جمله بیماری های خود ایمنی مانند PBC ، و سایر بیماری های نادر مانند تیروزینمیا ، کمبود Alpha1-آنتی تریپسین ، Porphyria cutanea tarda ، بیماری ذخیره سازی گلیکوژن و بیماری ویلسون می توانند منجر به سیروز شوند که خطر سرطان کبد را افزایش می دهد.

پزشکان مطمئن نیستند که چرا برخی از افراد به سرطان کبد مبتلا می شوند در حالی که دیگران به این سرطان مبتلا نمی شوند. با این حال ، عوامل خاصی شناخته شده اند که خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهند:

• سرطان کبد بیشتر در افراد بالای 50 سال دیده می شود.
• عفونت طولانی مدت هپاتیت B یا C می تواند به کبد شما آسیب جدی برساند. هپاتیت از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن فرد آلوده مانند خون یا مایع منی از شخصی به فرد دیگر منتقل می شود. همچنین ممکن است در هنگام زایمان از مادر به کودک منتقل شود. با استفاده از محافظتی در حین رابطه جنسی می توانید خطر ابتلا به هپاتیت B و C را کاهش دهید. همچنین واکسنی وجود دارد که می تواند شما را در برابر هپاتیت B محافظت کند.
• داشتن دو یا چند نوشیدنی الکلی هر روز طی سالیان طولانی خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهد.
• سیروز نوعی آسیب کبدی است که در آن بافت سالم با جای زخم جایگزین می شود. کبد زخمی نمی تواند به درستی کار کند و در نهایت ممکن است منجر به عوارض بی شماری از جمله سرطان کبد شود. سو abuse مصرف طولانی مدت الکل و هپاتیت C شایعترین دلایل سیروز در ایالات متحده است. اکثر آمریکایی های مبتلا به سرطان کبد قبل از ابتلا به سرطان کبد دچار سیروز می شوند.
• قرار گرفتن در معرض آفلاتوکسین یک عامل خطر است. آفلاتوکسین ماده ای سمی است که توسط نوعی کپک تولید می شود و می تواند روی بادام زمینی ، غلات و ذرت رشد کند. در ایالات متحده ، قوانین مربوط به دست زدن به غذا ، تماس گسترده با آفلاتوکسین را محدود می کند. در خارج از کشور ، قرار گرفتن در معرض آفلاتوکسین می تواند زیاد باشد.
• دیابت و چاقی نیز از عوامل خطر هستند. افراد مبتلا به دیابت دارای اضافه وزن یا چاقی هستند ، که می تواند باعث مشکلات کبدی شود و خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش دهد.

ارجاع : Healthline

چگونه خطر سرطان کبد را کاهش دهیم؟

مراحل کاهش خطر سرطان کبد شامل موارد زیر است:

• به طور مرتب به پزشکی که متخصص بیماری های کبدی است مراجعه کنید
• در مورد پیشگیری از هپاتیت ویروسی ، از جمله واکسیناسیون هپاتیت A و هپاتیت B ، با پزشک خود صحبت کنید
• برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض هپاتیت B و هپاتیت C اقداماتی انجام دهید. می توانید در اینجا درباره نحوه جلوگیری از هپاتیت B و نحوه پیشگیری از هپاتیت C اطلاعات بیشتری کسب کنید.
• اگر به سیروز یا بیماری مزمن کبدی مبتلا هستید ، توصیه های پزشک خود را برای درمان دنبال کنید و به طور منظم از نظر سرطان کبد غربال شوید
• اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید ، دیابت دارید یا زیاد می نوشید ، با پزشک خود صحبت کنید

چگونه سرطان کبد تشخیص داده می شود؟

تشخیص سرطان کبد با سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی آغاز می شود. اگر سابقه سو abuse مصرف طولانی مدت الکل یا عفونت مزمن هپاتیت B یا C دارید ، حتماً به پزشک خود بگویید.

آزمایشات و روش های تشخیصی سرطان کبد شامل موارد زیر است:

• آزمایشات عملکرد کبد با اندازه گیری سطح پروتئین ها ، آنزیم های کبد و بیلی روبین در خون ، به پزشک کمک می کند تا سلامت کبد شما را تعیین کند.
• وجود آلفا فتوپروتئین (AFP) در خون می تواند نشانه ای از سرطان کبد باشد. این پروتئین معمولاً فقط در کبد و کیسه زرده نوزادان قبل از تولد تولید می شود. تولید AFP به طور معمول پس از تولد متوقف می شود.
• سی تی یا ام آر آی شکم تصاویر مفصلی از کبد و سایر اندام های شکم تولید می کند. آنها می توانند به پزشک شما اجازه دهند تا محل در حال رشد تومور را مشخص کند ، اندازه آن را تعیین کرده و بررسی کند که آیا به اندام های دیگر گسترش یافته است.

بیوپسی کبدی

آزمایش تشخیصی دیگر موجود ، بیوپسی کبد است. نمونه برداری از کبد شامل برداشتن تکه کوچکی از بافت کبد است. این کار همیشه با استفاده از بیهوشی انجام می شود تا از احساس درد در حین عمل جلوگیری کنید.

در بیشتر موارد ، نمونه برداری از سوزن انجام می شود. در طی این روش ، پزشک یک سوزن نازک را از طریق شکم و کبد شما وارد می کند تا نمونه ای از بافت را بدست آورد. سپس نمونه در زیر میکروسکوپ از نظر علائم سرطان بررسی می شود.

نمونه برداری از کبد نیز ممکن است با استفاده از لاپاراسکوپ انجام شود ، این یک لوله نازک و انعطاف پذیر است که دارای یک دوربین متصل است. این دوربین به پزشک شما اجازه می دهد کبد را ببیند و نمونه برداری دقیق تری انجام دهد. لاپاراسکوپ از طریق یک برش کوچک در شکم وارد می شود. اگر به نمونه های بافتی از اندام های دیگر نیاز باشد ، پزشک برش بزرگتری ایجاد می کند. به این عمل لاپاراتومی می گویند.

در صورت یافتن سرطان کبد ، پزشک مرحله سرطان را تعیین می کند. مرحله بندی شدت یا میزان سرطان را توصیف می کند. این می تواند به پزشک کمک کند تا گزینه های درمانی و چشم انداز شما را تعیین کند. مرحله 4 پیشرفته ترین مرحله سرطان کبد است.

انواع سرطان کبد

سرطان اولیه کبد

سرطانی که از کبد شروع می شود ، سرطان اولیه کبد نامیده می شود. بیش از یک نوع سرطان اصلی کبد وجود دارد.

سرطان هپاتوسلولار (HCC)

این شایعترین شکل سرطان کبد در بزرگسالان است.

سرطان های هپاتوسلولار می توانند الگوی رشد متفاوتی داشته باشند:

• بعضی از آنها به صورت یک تومور شروع می شود که بزرگتر می شود. فقط در اواخر بیماری به سایر قسمتهای کبد گسترش می یابد.
• به نظر می رسد نوع دوم به همان اندازه گره های کوچک سرطانی در سراسر کبد شروع می شود ، نه فقط یک تومور. این بیشتر در افراد مبتلا به سیروز (آسیب مزمن کبدی) دیده می شود و رایج ترین الگویی است که در ایالات متحده دیده می شود.

پزشکان می توانند چندین زیرگروه HCC را طبقه بندی کنند. اغلب این زیرگروه ها بر روی درمان یا پیش آگهی تأثیر نمی گذارند (چشم انداز). اما یکی از این زیرگروه ها ، فیبرولاملار است, شناختن مهم است. این نادر است ، کمتر از 1٪ HCC ها را تشکیل می دهد و اغلب در زنان کمتر از 35 سال دیده می شود. اغلب بقیه کبد بیمار نیست. این زیرگروه تمایل دارد که دید بهتری نسبت به سایر اشکال HCC داشته باشد.

کلانژیوکارسینومای داخل کبدی (سرطان مجاری صفراوی)

حدود 10٪ تا 20٪ سرطان هایی که از کبد شروع می شوند ، کلانژیوکارسینوماهای داخل کبدی هستند. این سرطان ها در سلول هایی که مجاری صفراوی کوچک (لوله هایی که صفرا را به کیسه صفرا می رسانند) در داخل کبد قرار دارند ، شروع می شوند. با این حال ، بیشتر کلانژیوکارسینوماها از مجاری صفراوی خارج از کبد شروع می شوند.

اگرچه بقیه این اطلاعات عمدتاً در مورد سرطان های سلولی کبدی است، کلانژیوکارسینوما اغلب به همین روش درمان می شوند. برای اطلاعات بیشتر در مورد این نوع سرطان به سرطان مجرای صفراوی مراجعه کنید.

آنژیوسارکوم و همانژیوسارکوم

این موارد سرطان های نادری هستند که در سلول های رگ های خونی کبد شروع می شوند. افرادی که در معرض وینیل کلراید یا دی اکسید توریم (توروتراست) قرار گرفته اند بیشتر در معرض ابتلا به این سرطان ها هستند. تصور می شود برخی موارد دیگر در اثر قرار گرفتن در معرض آرسنیک یا رادیوم یا در اثر یک بیماری ارثی شناخته شده به نام هموکروماتوز ارثی باشد. تقریباً در نیمی از موارد ، هیچ علتی احتمالی قابل شناسایی نیست.

این تومورها به سرعت رشد می کنند و معمولاً آنقدر گسترده هستند که تا زمانی که پیدا می شوند با جراحی برداشته شوند. شیمی درمانی و پرتودرمانی ممکن است به کند کردن بیماری کمک کند، اما درمان این سرطان ها معمولاً بسیار سخت است. این سرطان ها مانند سارکوم های دیگر درمان می شوند. برای اطلاعات بیشتر، سارکوم بافت نرم را ببینید.

هپاتوبلاستوما

این یک نوع سرطان بسیار نادر است که در کودکان، معمولاً در سنین کمتر از 4 سال ایجاد می شود. سلول های هپاتوبلاستوم شبیه سلول های کبدی جنین هستند. از هر 2 کودک مبتلا به این تومورها، 3 کودک با جراحی و شیمی درمانی با موفقیت درمان می شوند، اگرچه اگر تومورها به خارج از کبد گسترش یافته باشند، درمان آنها سخت تر است.

سرطان ثانویه کبد (سرطان کبد متاستاتیک)

بیشتر مواقعی که سرطان در کبد یافت می‌شود، از آنجا شروع نمی‌شود، بلکه از جای دیگری در بدن مانند پانکراس، روده بزرگ، معده، سینه یا ریه گسترش یافته است (متاستاز). از آنجایی که این سرطان از محل اصلی (اولیه) خود گسترش یافته است، به آن سرطان کبد ثانویه می گویند. این تومورها بر اساس محل اولیه (محل شروع آنها) نامگذاری و درمان می شوند. به عنوان مثال، سرطانی که از ریه شروع شده و به کبد گسترش یافته است، سرطان ریه با گسترش به کبد نامیده می شود، نه سرطان کبد. همچنین به عنوان سرطان ریه درمان می شود.

در ایالات متحده و اروپا ، تومورهای ثانویه (متاستاتیک) کبد بیشتر از سرطان اولیه کبد است. عکس این مسئله در بسیاری از مناطق آسیا و آفریقا صدق می کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد متاستازهای کبدی ناشی از انواع مختلف سرطان ، به انواع خاص سرطان و همچنین Advanced Cancer مراجعه کنید.

تومورهای خوش خیم کبد

تومورهای خوش خیم گاهی اوقات به اندازه کافی بزرگ می شوند تا مشکلاتی ایجاد کنند ، اما در بافت های مجاور رشد نمی کنند و به قسمت های دوردست بدن گسترش نمی یابند. در صورت نیاز به درمان ، معمولاً بیمار با جراحی قابل درمان است.

همانژیوما

رایج ترین نوع تومور خوش خیم کبدی ، همانژیوم ، از رگ های خونی شروع می شود. بیشتر همانژیومهای کبدی هیچ علامتی ندارند و نیازی به درمان ندارند. اما برخی ممکن است خونریزی کنند و باید با جراحی برطرف شوند.

آدنوم کبدی

آدنوم کبدی یک تومور خوش خیم است که از سلولهای کبدی (نوع اصلی سلولهای کبدی) شروع می شود. بیشتر آنها بدون علائم هستند و نیازی به درمان ندارند. اما برخی در نهایت علائمی مانند درد یا توده در شکم (ناحیه معده) یا از دست دادن خون ایجاد می کنند. از آنجا که خطر پاره شدن تومور وجود دارد (که منجر به از دست دادن شدید خون می شود) و خطر کمی که ممکن است در نهایت به سرطان کبد تبدیل شود ، اکثر متخصصان معمولاً توصیه می کنند در صورت امکان جراحی برای برداشتن تومور انجام شود.

استفاده از داروهای خاص ممکن است خطر ابتلا به این تومورها را افزایش دهد. زنان در صورت استفاده از قرص های ضد بارداری شانس بیشتری برای داشتن یکی از این تومورها دارند ، اگرچه این موارد نادر است. مردانی که از استروئیدهای آنابولیک استفاده می کنند نیز ممکن است به این تومورها مبتلا شوند. با قطع این داروها ممکن است آدنوم کوچک شود.

هیپرپلازی گره ای کانونی

هیپرپلازی گره ای کانونی (FNH) یک رشد تومور مانند است که از چندین نوع سلول (سلولهای کبدی ، سلولهای مجرای صفراوی و سلولهای بافت همبند) تشکیل شده است. اگرچه تومورهای FNH خوش خیم هستند ، اما ممکن است علائمی ایجاد کنند. جدا کردن از سرطان های واقعی کبد ممکن است دشوار باشد و گاهی اوقات در صورت نامشخص بودن تشخیص ، پزشکان آنها را از بین می برند.

هر دو آدنوم کبدی و تومورهای FNH در زنان بیشتر از مردان است.

چگونه سرطان کبد درمان می شود؟

درمان سرطان کبد متفاوت است. بستگی دارد به:

• تعداد ، اندازه و محل تومورها در کبد
• عملکرد کبد چقدر خوب است
• آیا سیروز وجود دارد
• آیا تومور به اندام های دیگر گسترش یافته است

برنامه درمانی خاص شما بر اساس این عوامل خواهد بود. درمان های سرطان کبد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پروتون درمانی

پروتون درمانی یک انتخاب عالی برای درمان سرطان غیر متاستاتیک کبد است. در بسیاری از موارد مشاهده می شود که تومور پس از پروتون درمانی به طور کامل از بین می رود.

هپاتکتومی

هپاتکتومی برای برداشتن بخشی از کبد یا کل کبد انجام می شود. این جراحی معمولاً زمانی انجام می شود که سرطان فقط در کبد محدود شود. با گذشت زمان ، بافت سالم باقی مانده دوباره رشد کرده و قسمت از دست رفته را جایگزین می کند.

پیوند کبد

پیوند کبد شامل جایگزینی کل کبد بیمار با یک کبد سالم از یک اهدا کننده مناسب است. پیوند فقط درصورتی انجام می شود که سرطان به اندام های دیگر گسترش نیافته باشد. داروهایی برای جلوگیری از رد پس از پیوند داده می شود.

فرسایش

فرسایش شامل استفاده از تزریق گرما یا اتانول برای از بین بردن سلول های سرطانی است. با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود. با این کار ناحیه بی حس می شود تا از احساس درد جلوگیری کنید. فرسایش می تواند به افرادی که کاندید جراحی یا پیوند نیستند ، کمک کند.

شیمی درمانی

شیمی درمانی نوعی تهاجمی از دارو درمانی است که سلول های سرطانی را از بین می برد. داروها به صورت وریدی یا از طریق ورید تزریق می شوند. در بیشتر موارد ، شیمی درمانی می تواند به عنوان یک درمان سرپایی انجام شود. شیمی درمانی می تواند در درمان سرطان کبد موثر باشد ، اما بسیاری از افراد در طول درمان عوارض جانبی از جمله استفراغ ، کاهش اشتها و لرز را تجربه می کنند. شیمی درمانی همچنین می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد.

پرتو درمانی

پرتودرمانی شامل استفاده از پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلولهای سرطانی است. می تواند توسط تابش پرتوی خارجی یا تابش داخلی تحویل شود. در تابش پرتوی خارجی ، تابش به سمت شکم و قفسه سینه است. اشعه داخلی شامل استفاده از کاتتر برای تزریق کره های رادیواکتیو کوچک به شریان کبدی است. سپس این اشعه شریان کبدی را از بین می برد ، رگ خونی که خون را به کبد می رساند. این میزان جریان خون به تومور را کاهش می دهد. هنگامی که شریان کبدی بسته می شود ، ورید پورت همچنان به تغذیه کبد ادامه می دهد.

درمان هدفمند

درمان هدفمند شامل استفاده از داروهایی است که برای ضربه زدن به سلولهای سرطانی در نقاط آسیب پذیر طراحی شده اند. آنها رشد تومور را کاهش می دهند و به توقف خون رسانی به تومور کمک می کنند. سورافنیب (نکساوار) به عنوان درمان هدفمند برای افراد مبتلا به سرطان کبد تأیید شده است. درمان هدفمند می تواند برای افرادی که کاندید جراحی کبد یا پیوند کبد نیستند مفید باشد. با این حال ، درمان هدفمند می تواند عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشد.

آمبولیزاسیون و شیمی درمانی

آمبولیزاسیون و شیمی آمبولیزاسیون روش های جراحی هستند. آنها برای انسداد شریان کبدی انجام شده اند. پزشک شما برای این کار از اسفنج های کوچک یا ذرات دیگر استفاده می کند. این میزان جریان خون به تومور را کاهش می دهد. در شیمی درمانی ، پزشک قبل از تزریق ذرات ، داروهای شیمی درمانی را به شریان کبدی تزریق می کند. انسداد ایجاد شده ، داروهای شیمی درمانی را برای مدت طولانی تری در کبد نگه می دارد.