سرطان روده بزرگ به سرطان روده بزرگ نیز معروف است. سرطان کولورکتال سرطانی است که از رکتوم یا کولون شروع می شود. هر دوی این اندام ها در قسمت پایینی دستگاه گوارش شما قرار دارند. روده بزرگ به نام روده بزرگ نیز شناخته می شود. رکتوم در انتهای کولون قرار دارد.
دانستن میزان سرطان روده بزرگ مهم است تا بتوان درمان مناسب را برنامه ریزی کرد. سرطان روده بزرگ به 4 مرحله تقسیم می شود. مرحله 1 مرحله اولیه است.
در حالی که سرطان روده بزرگ واضح به نظر می رسد، در واقع بیش از یک نوع سرطان وجود دارد. چنین تفاوت هایی مربوط به انواع سلول هایی است که سرطانی می شوند و همچنین محل تشکیل آنها.
شایع ترین نوع سرطان روده بزرگ شروع می شود از آدنوکارسینوما طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا، آدنوکارسینوم 96 درصد از کل موارد سرطان روده بزرگ را تشکیل می دهد. مگر اینکه پزشک شما غیر از این را مشخص کند، سرطان روده بزرگ شما احتمالاً از این نوع است. آدنوکارسینوم در سلول های مخاطی در روده بزرگ یا رکتوم تشکیل می شود.
به ندرت، سرطان کولورکتال ناشی از انواع دیگر تومورها است، مانند:
پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث بیشتر سرطان های روده بزرگ می شود.
به طور کلی، سرطان روده بزرگ زمانی شروع می شود که سلول های سالم در کولون تغییرات (جهش) در DNA خود ایجاد کنند. DNA یک سلول شامل مجموعه ای از دستورالعمل هاست که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد.
سلول های سالم به روشی منظم رشد و تقسیم می شوند تا عملکرد طبیعی بدن شما حفظ شود. اما وقتی DNA سلولی آسیب میبیند و سرطانی میشود، سلولها به تقسیم خود ادامه میدهند - حتی زمانی که سلولهای جدید مورد نیاز نباشد. با تجمع سلول ها، a را تشکیل می دهند تومور.
با گذشت زمان، سلولهای سرطانی میتوانند رشد کرده و به بافتهای طبیعی اطراف حمله کنند و آنها را از بین ببرند. و سلولهای سرطانی میتوانند به سایر قسمتهای بدن بروند تا در آنجا رسوب ایجاد کنند (متاستاز).
محققان هنوز در حال بررسی علل سرطان کولورکتال هستند. در حالی که فهرست رو به رشدی از عوامل خطر وجود دارد، آنها به تنهایی یا در ترکیب برای افزایش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال عمل می کنند.
سلول های غیر طبیعی در پوشش روده بزرگ تجمع می یابند و پولیپ را تشکیل می دهند. این رشدهای کوچک و خوش خیم هستند. برداشتن این ضایعات از طریق جراحی یک روش پیشگیرانه رایج است. پولیپ های درمان نشده می توانند سرطانی شوند.
گاهی اوقات سرطان کولورکتال در اعضای خانواده رخ می دهد. این به دلیل یک جهش ژنی است که از والدین به فرزند منتقل می شود. این جهشها تضمینی برای ابتلا به سرطان کولورکتال نیست، اما شانس شما را افزایش میدهند.
علت دقیق سرطان روده بزرگ ناشناخته است. پزشکان اغلب نمی توانند توضیح دهند که چرا یک نفر به این بیماری مبتلا می شود و دیگری نه. با این حال، درک علل ژنتیکی خاص همچنان در حال افزایش است. عوامل زیر می توانند خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش دهند.
برخی دیگر از عوامل خطر اجتناب ناپذیر عبارتند از:
سایر عوامل خطر قابل اجتناب هستند. این بدان معناست که شما می توانید آنها را تغییر دهید تا خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را کاهش دهید. عوامل خطر قابل اجتناب عبارتند از:
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش دهند عبارتند از:
تشخیص زودهنگام سرطان کولورکتال بهترین شانس را برای درمان آن به شما می دهد.
پزشک شما با دریافت اطلاعات در مورد سابقه پزشکی و خانوادگی شما شروع می کند. آنها همچنین یک معاینه فیزیکی انجام خواهند داد. آنها ممکن است روی شکم شما فشار بیاورند یا برای تعیین وجود توده ها یا پولیپ ها معاینه مقعدی انجام دهند.
پزشک شما ممکن است برخی از آزمایشات خون را انجام دهد تا ایده بهتری در مورد علت ایجاد علائم شما داشته باشد. اگرچه هیچ آزمایش خونی وجود ندارد که به طور خاص سرطان کولورکتال را بررسی کند، آزمایشهای عملکرد کبد و آزمایشهای شمارش کامل خون میتوانند سایر بیماریها و اختلالات را رد کنند.
کولونوسکوپی شامل استفاده از یک لوله بلند با یک دوربین کوچک و متصل است. این روش به پزشک اجازه می دهد تا داخل روده بزرگ و راست روده شما را ببیند تا هر چیز غیرعادی را بررسی کند.
در طول کولونوسکوپی، پزشک میتواند بافت نواحی غیرطبیعی را نیز بردارد. سپس این نمونه های بافتی را می توان برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاد.
پزشک ممکن است با استفاده از محلول کنتراست رادیواکتیو حاوی عنصر فلزی باریم، عکسبرداری با اشعه ایکس را تجویز کند. پزشک شما این مایع را با استفاده از تنقیه وارد روده شما می کند. پس از قرار گرفتن در محل، محلول باریم پوشش روده بزرگ را می پوشاند. این به بهبود کیفیت تصاویر اشعه ایکس کمک می کند.
سی تی اسکن تصویری دقیق از روده بزرگ را به پزشک ارائه می دهد. هنگامی که در تشخیص سرطان کولورکتال استفاده می شود، نام دیگر سی تی اسکن کولونوسکوپی مجازی است.
درمان سرطان روده بزرگ به عوامل مختلفی بستگی دارد. وضعیت سلامت کلی شما و مرحله سرطان روده بزرگ به پزشک شما کمک می کند تا یک برنامه درمانی ایجاد کند.
در مراحل اولیه سرطان کولورکتال، ممکن است جراح شما بتواند پولیپ های سرطانی را از طریق جراحی خارج کند. اگر پولیپ به دیواره روده نچسبیده باشد، احتمالاً چشم اندازی عالی خواهید داشت.
اگر سرطان شما به دیواره روده شما گسترش یافته باشد، جراح ممکن است نیاز به برداشتن بخشی از کولون یا رکتوم به همراه هر غدد لنفاوی مجاور داشته باشد. در صورت امکان، جراح شما بخش سالم باقی مانده از روده بزرگ را مجدداً به رکتوم وصل می کند.
اگر این امکان پذیر نباشد، ممکن است کولوستومی انجام دهند. این شامل ایجاد یک سوراخ در دیواره شکم برای حذف مواد زائد است. کولوستومی ممکن است موقت یا دائمی باشد.
شیمی درمانی شامل استفاده از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی است. در مورد سرطان کولورکتال، شیمی درمانی یک درمان رایج پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده است. شیمی درمانی همچنین رشد تومورها را کنترل می کند.
در حالی که شیمی درمانی برخی از علائم را در سرطان در مراحل پایانی تسکین می دهد، اغلب با عوارض جانبی همراه است که باید با داروهای اضافی کنترل شوند.
تابش از پرتوی قدرتمند انرژی، مشابه آنچه در اشعه ایکس استفاده می شود، برای هدف قرار دادن و از بین بردن سلول های سرطانی قبل و بعد از جراحی استفاده می کند. پرتودرمانی معمولا در کنار شیمی درمانی انجام می شود.
در سپتامبر 2012، سازمان غذا و داروی ایالات متحده منبع قابل اعتماد داروی regorafenib (Stivarga) را برای درمان سرطان متاستاتیک یا سرطان کولورکتال در مراحل آخر که به سایر انواع درمان پاسخ نمی دهد و به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است، تأیید کرد. این دارو با مسدود کردن آنزیم هایی که باعث رشد سلول های سرطانی می شوند، عمل می کند.
جراحی (از بین بردن سرطان در یک عمل جراحی) رایج ترین درمان برای تمام مراحل سرطان روده بزرگ است. پزشک ممکن است با استفاده از یکی از انواع جراحی زیر، سرطان را حذف کند:
برداشتن کولون با کولوستومی: اگر پزشک نتواند دو سر کولون را دوباره به هم بدوزد، یک استوما (منفذی) در قسمت بیرونی بدن برای عبور مواد زائد ایجاد میشود. این روش کولوستومی نامیده می شود. کیسه ای در اطراف استوما قرار می گیرد تا مواد زائد را جمع آوری کند. گاهی اوقات کولوستومی فقط تا زمانی که کولون تحتانی التیام یابد لازم است و سپس می توان آن را معکوس کرد. با این حال، اگر پزشک نیاز به برداشتن کل کولون تحتانی داشته باشد، کولوستومی ممکن است دائمی باشد.
پس از اینکه پزشک تمام سرطان هایی را که در زمان جراحی قابل مشاهده است خارج کرد، ممکن است به برخی از بیماران پس از جراحی شیمی درمانی یا پرتودرمانی داده شود تا سلول های سرطانی باقی مانده را از بین ببرند. درمان پس از جراحی برای کاهش خطر عود سرطان، درمان کمکی نامیده می شود.
فرسایش با فرکانس رادیویی استفاده از یک پروب مخصوص با الکترودهای ریز است که سلول های سرطانی را از بین می برد. گاهی اوقات پروب مستقیماً از طریق پوست وارد می شود و فقط به بی حسی موضعی نیاز است. در موارد دیگر، پروب از طریق یک برش در شکم وارد می شود. این کار در بیمارستان با بیهوشی عمومی انجام می شود.
کرایوسرجری درمانی است که در آن از ابزاری برای انجماد و تخریب بافت های غیر طبیعی استفاده می شود. به این نوع درمان کرایوتراپی نیز گفته می شود.
تشخیص سرطان کولورکتال میتواند ترسناک باشد، اما واقعیت این است که این نوع سرطان بهشدت قابل درمان است، مخصوصاً وقتی زود تشخیص داده شود.
اقدامات درمانی همچنین برای موارد پیشرفته تر سرطان روده بزرگ راه طولانی را طی کرده است. با توجه به مرکز پزشکی جنوب غربی دانشگاه تگزاس، میانگین میزان بقا برای مرحله 4 سرطان روده بزرگ حدود 30 ماه است. این از 6 تا 8 ماه که میانگین آن در دهه 1990 بود افزایش یافته است.
در همان زمان، پزشکان اکنون شاهد سرطان روده بزرگ در بیماران جوانتر هستند. این احتمالاً به دلیل انتخاب های سبک زندگی ضعیف است که نسبت به دهه های قبل رایج تر است. انجمن سرطان آمریکا می گوید، در حالی که مرگ و میر ناشی از سرطان روده بزرگ به طور کلی کاهش یافته است، مرگ و میر مرتبط با آن در بیماران کمتر از 55 سال بین سال های 1 و 2007، 2016 درصد در سال افزایش یافته است.
برخی از عوامل خطر سرطان روده بزرگ، مانند سابقه خانوادگی و سن، قابل پیشگیری نیستند. با این حال، عوامل سبک زندگی که ممکن است به سرطان کولورکتال کمک کنند هستند قابل پیشگیری است و ممکن است به کاهش خطر کلی ابتلا به این بیماری کمک کند.
اکنون می توانید اقدامات زیر را برای کاهش خطر انجام دهید:
یکی دیگر از اقدامات پیشگیرانه این است که مطمئن شوید پس از 50 سالگی کولونوسکوپی انجام می دهید - حتی اگر عوامل خطر سرطان روده بزرگ را نداشته باشید. هر چه سرطان زودتر تشخیص داده شود، نتیجه بهتری خواهد داشت.