سرطان پانکراس

سرطان لوزالمعده چیست؟

سرطان لوزالمعده زمانی شروع می شود که سلول های غیرطبیعی در لوزالمعده رشد کرده و بدون کنترل تقسیم می شوند و تومور را تشکیل می دهند. این لوزالمعده غده ای است که در عمق شکم، بین معده و ستون فقرات قرار دارد. آنزیم هایی می سازد که به هضم کمک می کنند و هورمون هایی که سطح قند خون را کنترل می کنند. اندام ها مانند پانکراس از سلول ها تشکیل شده اند. به طور معمول، سلول‌ها برای تشکیل سلول‌های جدید در صورت نیاز بدن تقسیم می‌شوند. وقتی سلول ها پیر می شوند، می میرند و سلول های جدید جای آنها را می گیرند. گاهی اوقات این روند شکسته می شود. سلول های جدید زمانی تشکیل می شوند که بدن به آنها نیاز نداشته باشد یا سلول های قدیمی نمی میرند. سلول های اضافی ممکن است توده ای از بافت به نام a را تشکیل دهند تومور. برخی از تومورها هستند خوش خیم. این بدان معنی است که آنها غیر طبیعی هستند اما نمی توانند به سایر قسمت های بدن حمله کنند. آ بدخیم تومور سرطان نامیده می شود. سلول ها خارج از کنترل رشد می کنند و می توانند به بافت ها و اندام های دیگر گسترش یابند. حتی زمانی که سرطان به سایر نواحی بدن گسترش می یابد، اگر از آنجا شروع شده باشد، همچنان سرطان پانکراس نامیده می شود. سرطان پانکراس اغلب به کبد، دیواره شکم، ریه ها، استخوان ها و/یا غدد لنفاوی گسترش می یابد.

انواع سرطان پانکراس

سرطان های برون ریز شایع ترین نوع سرطان پانکراس هستند. اگر به شما گفته شود که سرطان لوزالمعده دارید، به احتمال زیاد سرطان پانکراس برون ریز است. آدنوکارسینوم پانکراس: حدود 95 درصد از سرطان های پانکراس برون ریز، آدنوکارسینوم هستند. این سرطان ها معمولا از مجاری پانکراس شروع می شوند. در موارد کمتر، آنها از سلول هایی که آنزیم های پانکراس را می سازند، ایجاد می شوند، که در این صورت نامیده می شوند کارسینوم سلول آسینار. انواع کمتر شایع سرطان اگزوکرین: سایر سرطان های برون ریز کمتر شایع شامل کارسینوم آدنوسکواموس، کارسینوم سلول سنگفرشی، کارسینوم سلول حلقه ای، کارسینوم تمایز نیافته و کارسینوم تمایز نیافته با سلول های غول پیکر است. سرطان آمپولاری (کارسینوم آمپول Vater): این سرطان از آمپول Vater شروع می شود، جایی که مجرای صفراوی و مجرای پانکراس به هم می رسند و به روده کوچک تخلیه می شوند. سرطان‌های آمپولاری از نظر فنی، سرطان‌های پانکراس نیستند، اما در اینجا گنجانده شده‌اند، زیرا تقریباً یکسان درمان می‌شوند. سرطان های آمپولاری اغلب مجرای صفراوی را در حالی که هنوز کوچک هستند و به دور گسترش نیافته اند مسدود می کنند. این انسداد باعث تجمع صفرا در بدن می شود که منجر به زردی پوست و چشم (یرقان) می شود. به همین دلیل، این سرطان ها معمولاً زودتر از اکثر سرطان های پانکراس یافت می شوند و معمولاً پیش آگهی (چشم انداز) بهتری دارند.

تومورهای خوش خیم پانکراس

برخی از رشدها در لوزالمعده به سادگی خوش خیم هستند (نه سرطان)، در حالی که برخی دیگر در صورت عدم درمان ممکن است در طول زمان تبدیل به سرطان شوند (معروف به عنوان پیش سرطانی ها). از آنجایی که افراد بیشتر از گذشته آزمایش‌های تصویربرداری مانند سی‌تی اسکن را دریافت می‌کنند (به دلایل متعدد)، این نوع از رشد پانکراس در حال حاضر بیشتر دیده می‌شود. نئوپلاسم های کیستیک سروزی (SCNs) (همچنین به عنوان شناخته شده سیستادنوما سروز) تومورهایی هستند که کیسه هایی (کیست) پر از مایع دارند. SCN ها تقریبا همیشه خوش خیم هستند و بیشتر آنها نیازی به درمان ندارند مگر اینکه بزرگ شوند یا علائم ایجاد کنند. نئوپلاسم های کیستیک موسینوس (MCNs) (همچنین به عنوان شناخته شده سیستادنوماهای موسینوس) تومورهایی با رشد آهسته هستند که دارای کیست های پر شده با ماده ای ژله مانند به نام هستند موسین. این تومورها تقریباً همیشه در زنان ایجاد می شوند. در حالی که آنها سرطانی نیستند، برخی از آنها در صورت عدم درمان می توانند در طول زمان به سرطان تبدیل شوند، بنابراین این تومورها معمولاً با جراحی برداشته می شوند. نئوپلاسم های موسینوس پاپیلاری داخل مجاری (IPMNs) تومورهای خوش خیمی هستند که در مجاری پانکراس رشد می کنند. مانند MCN ها، این تومورها موسین می سازند و با گذشت زمان در صورت عدم درمان گاهی به سرطان تبدیل می شوند. برخی از IPMN ها را می توان با گذشت زمان به دقت دنبال کرد، اما برخی از آنها در صورتی که ویژگی های خاصی داشته باشند، مانند اینکه در مجرای اصلی پانکراس هستند، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. نئوپلاسم های کاذب پاپیلاری جامد (SPNs) تومورهای نادر و با رشد آهسته ای هستند که تقریباً همیشه در زنان جوان ایجاد می شوند. اگرچه این تومورها به کندی رشد می کنند، گاهی اوقات می توانند به سایر قسمت های بدن گسترش یابند، بنابراین بهتر است با جراحی درمان شوند. چشم انداز افراد مبتلا به این تومورها معمولاً بسیار خوب است.

علل سرطان لوزالمعده

مشخص نیست چه چیزی باعث سرطان پانکراس می شود. پزشکان عواملی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است خطر ابتلا به این نوع سرطان را افزایش دهد، از جمله سیگار کشیدن و داشتن جهش‌های ژنی ارثی.

پانکراس خود را درک کنید

پانکراس شما حدود 6 اینچ (15 سانتی متر) طول دارد و چیزی شبیه به گلابی است که به پهلو خوابیده است. هورمون هایی از جمله انسولین ترشح می کند تا به بدن شما در پردازش قند موجود در غذاهایی که می خورید کمک کند. و شیره های گوارشی تولید می کند تا به بدن شما در هضم غذا و جذب مواد مغذی کمک کند.

سرطان پانکراس چگونه شکل می گیرد؟

سرطان لوزالمعده زمانی رخ می دهد که سلول های لوزالمعده شما تغییراتی (جهش) در DNA خود ایجاد می کنند. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. این جهش ها به سلول ها می گویند که بدون کنترل رشد کنند و پس از مرگ سلول های طبیعی به زندگی خود ادامه دهند. این سلول های تجمع یافته می توانند تومور ایجاد کنند. در صورت عدم درمان، پانکراس سلول های سرطانی می توانند به اندام ها و خون مجاور گسترش یابند عروق و قسمت های دورتر بدن. اکثر سرطان های لوزالمعده در سلول هایی که مجاری پانکراس را پوشانده اند شروع می شود. این نوع سرطان پانکراس نامیده می شود آدنوکارسینوم یا سرطان اگزوکرین پانکراس در موارد کمتر، سرطان می تواند در سلول های تولید کننده هورمون یا سلول های عصبی غدد پانکراس ایجاد شود. این نوع سرطان، تومورهای عصبی غدد پانکراس، تومورهای سلول جزایر یا سرطان غدد درون ریز پانکراس نامیده می شوند. تغییرات در DNA شما باعث سرطان می شود. اینها می توانند از والدین شما به ارث برده شوند یا در طول زمان ایجاد شوند. تغییراتی که در طول زمان ایجاد می‌شوند می‌توانند به این دلیل اتفاق بیفتند که شما در معرض چیز مضری قرار گرفته‌اید. آنها همچنین می توانند به طور تصادفی رخ دهند. علل دقیق سرطان پانکراس به خوبی شناخته نشده است. حدود 5 تا 10 درصد از سرطان های لوزالمعده خانوادگی یا ارثی در نظر گرفته می شوند. اکثر سرطان های لوزالمعده به طور تصادفی رخ می دهند یا در اثر عواملی مانند سیگار کشیدن، چاقی و سن ایجاد می شوند. در صورت داشتن موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به سرطان پانکراس افزایش یابد:

• دو یا چند نفر از بستگان درجه یک که سرطان پانکراس داشته اند
• یکی از بستگان درجه یک که قبل از 50 سالگی به سرطان پانکراس مبتلا شده بود
• یک سندرم ژنتیکی ارثی مرتبط با سرطان پانکراس

اگر هر یک از این موارد را دارید، شبکه اقدام سرطان پانکراس اکیداً توصیه می‌کند که با یک مشاور ژنتیک مشورت کنید تا خطر و واجد شرایط بودن خود را برای برنامه غربالگری تعیین کنید. احتمال ابتلا به سرطان لوزالمعده در افراد به دلایل زیر بیشتر است:

• دیابت طولانی مدت
• پانکراتیت مزمن و ارثی
• سیگار کشیدن
• نژاد (قومیت): یهودی آفریقایی-آمریکایی یا اشکنازی
• سن: بالای 60 سال
• جنسیت: احتمال کمی برای مردان وجود دارد
• رژیم های غذایی سرشار از گوشت قرمز و فرآوری شده
• پیشگیری و درمان چاقی

این به این نه به این معنی که هرکسی که این عوامل خطر را دارد به سرطان لوزالمعده مبتلا می شود یا هرکسی که به سرطان پانکراس مبتلا می شود یک یا چند مورد از این موارد را دارد.

عوامل خطر سرطان پانکراس

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان پانکراس را افزایش دهند عبارتند از:

• سیگار کشیدن
• دیابت
• التهاب مزمن پانکراس (پانکراتیت)
• سابقه خانوادگی سندرم های ژنتیکی که می تواند خطر سرطان را افزایش دهد، از جمله جهش ژن BRCA2، سندرم لینچ و مول بدخیم غیر معمول خانوادگی ملانوم سندرم (FAMMM)
• سابقه خانوادگی سرطان پانکراس
• پیشگیری و درمان چاقی
• سن بالاتر، زیرا اکثر افراد پس از 65 سالگی تشخیص داده می شوند

یک مطالعه بزرگ نشان داد که ترکیبی از سیگار کشیدن، دیابت طولانی مدت و رژیم غذایی نامناسب خطر ابتلا به سرطان پانکراس را بیش از خطر هر یک از این عوامل به تنهایی افزایش می دهد.

علائم سرطان لوزالمعده

علائم و نشانه های سرطان لوزالمعده اغلب تا زمانی که بیماری پیشرفته نشده باشد، ظاهر نمی شوند. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• درد شکمی که به پشت شما تابیده می شود
• از دست دادن اشتها یا کاهش وزن ناخواسته
• زرد شدن پوست و سفیدی چشم (یرقان)
• مدفوع رنگ روشن
• ادرار تیره رنگ
• پوست خارش دار
• تشخیص جدید دیابت یا دیابت موجود که کنترل آن دشوارتر می شود
• لخته شدن خون
• خستگی

عوارض سرطان پانکراس

با پیشرفت سرطان لوزالمعده، می تواند عوارضی مانند:

• کاهش وزن. تعدادی از عوامل ممکن است باعث کاهش وزن در افراد مبتلا به سرطان پانکراس شود. کاهش وزن ممکن است اتفاق بیفتد زیرا سرطان انرژی بدن را مصرف می کند. تهوع و استفراغ ناشی از درمان های سرطان یا فشار دادن تومور به معده شما ممکن است خوردن را دشوار کند. یا ممکن است بدن شما در پردازش مواد مغذی از غذا مشکل داشته باشد زیرا لوزالمعده شما به اندازه کافی شیره گوارشی تولید نمی کند.
• زردی سرطان پانکراس که مجرای صفراوی کبد را مسدود می کند، می تواند باعث زردی شود. علائم شامل زردی پوست و چشم، ادرار تیره رنگ و مدفوع کم رنگ است. زردی معمولاً بدون درد شکمی رخ می‌دهد. ممکن است پزشک توصیه کند که یک لوله پلاستیکی یا فلزی (استنت) در داخل مجرای صفراوی قرار داده شود تا آن را باز نگه دارد. این کار با کمک روشی به نام کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپی (ERCP) انجام می شود. در حین ERCP یک آندوسکوپ از گلوی شما، از طریق معده و به قسمت بالایی روده کوچک منتقل می شود. سپس یک رنگ از طریق یک لوله توخالی کوچک (کاتتر) که از داخل آندوسکوپ عبور می‌کند، به پانکراس و مجاری صفراوی تزریق می‌شود. در نهایت تصاویری از مجاری گرفته می شود.
• درد می شود. یک تومور در حال رشد ممکن است بر روی اعصاب شکم فشار بیاورد و باعث درد شدید شود. داروهای ضد درد می توانند به شما کمک کنند احساس راحتی بیشتری داشته باشید. درمان‌هایی مانند پرتودرمانی و شیمی‌درمانی، ممکن است به کند کردن رشد تومور و ایجاد مقداری تسکین درد کمک کنند. در موارد شدید، پزشک ممکن است روشی را برای تزریق الکل به اعصابی که درد را در شکم کنترل می‌کنند (بلوک شبکه سلیاک) توصیه کند. این روش اعصاب را از ارسال سیگنال های درد به مغز شما باز می دارد.
• انسداد روده. سرطان پانکراس که به قسمت اول روده کوچک (اثنی عشر) رشد می کند یا به آن فشار می آورد می تواند جریان غذای هضم شده را از معده به روده شما مسدود کند. پزشک ممکن است توصیه کند که یک لوله (استنت) در روده کوچک شما قرار داده شود تا در روده کوچک شما نگهداری شود. آن را باز می کند در برخی شرایط، ممکن است انجام جراحی برای قرار دادن یک لوله تغذیه موقت یا اتصال معده به نقطه پایین‌تری در روده‌ها که توسط سرطان مسدود نشده است، مفید باشد.

تشخیص سرطان لوزالمعده

پس از گرفتن سابقه سلامتی و انجام معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است آزمایش‌های متعددی را برای تعیین علت مشکل یا وسعت وضعیت شما تجویز کند، از جمله:

• سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری)
• ام آر آی (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی)
• سونوگرافی آندوسکوپی (EUS)
• لاپاراسکوپی (روش جراحی برای مشاهده اندام ها)
• کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد Endoscopic (ERCP)
• کلانژیوگرافی ترانس کبدی از راه پوست (PTC؛ روشی که برای عکسبرداری با اشعه ایکس کبد و مجاری صفراوی استفاده می شود)
• بیوپسی (برداشتن بافت برای مشاهده زیر میکروسکوپ).

مراحل سرطان پانکراس

زمانی که سرطان لوزالمعده کشف شد، پزشکان احتمالاً آزمایش‌های بیشتری را انجام خواهند داد تا بفهمند سرطان در کجا گسترش یافته است یا خیر. آزمایش‌های تصویربرداری، مانند اسکن PET، به پزشکان کمک می‌کند تا وجود توده‌های سرطانی را شناسایی کنند. ممکن است از آزمایش خون نیز استفاده شود. با این آزمایشات، پزشکان در تلاش هستند تا مرحله سرطان را مشخص کنند. مرحله بندی به توضیح اینکه سرطان چقدر پیشرفته است کمک می کند. همچنین به پزشکان در تعیین گزینه های درمانی کمک می کند. هنگامی که تشخیص داده شد، پزشک یک مرحله را بر اساس نتایج آزمایش تعیین می کند:

• مرحله 1: تومورها فقط در پانکراس وجود دارند
• مرحله 2: تومورها به بافت های شکمی یا غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته اند
• مرحله 3: سرطان به عروق خونی اصلی و غدد لنفاوی گسترش یافته است
• مرحله 4: تومورها به اندام های دیگر مانند کبد گسترش یافته اند

سرطان پانکراس مرحله 4

مرحله 4 سرطان لوزالمعده فراتر از محل اصلی به نقاط دور مانند سایر اندام ها، مغز یا استخوان ها گسترش یافته است. سرطان لوزالمعده اغلب در این مرحله دیر تشخیص داده می شود، زیرا به ندرت علائمی ایجاد می کند تا زمانی که به سایر نقاط گسترش یابد. علائمی که ممکن است در این مرحله پیشرفته تجربه کنید عبارتند از:

• درد در قسمت فوقانی شکم
• درد در پشت
• خستگی
• یرقان (زرد شدن پوست)
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• افسردگی

مرحله 4 سرطان لوزالمعده قابل درمان نیست، اما درمان ها می توانند علائم را تسکین دهند و از عوارض سرطان جلوگیری کنند. این درمان ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی
• درمان های تسکین دهنده درد
• جراحی بای پس مجرای صفراوی
• استنت مجاری صفراوی
• جراحی بای پس معده

نرخ بقای پنج ساله برای مرحله 4 سرطان پانکراس 3 درصد است.

سرطان پانکراس مرحله 3

مرحله 3 سرطان لوزالمعده یک تومور در لوزالمعده و احتمالاً مکان‌های مجاور مانند غدد لنفاوی یا رگ‌های خونی است. سرطان لوزالمعده در این مرحله به نقاط دور گسترش نیافته است. سرطان لوزالمعده سرطان خاموش نامیده می شود زیرا اغلب تا زمانی که به مرحله پیشرفته نرسد تشخیص داده نمی شود. اگر علائم مرحله 3 سرطان لوزالمعده را دارید، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• درد در پشت
• درد یا حساسیت در قسمت فوقانی شکم
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• خستگی
• افسردگی

درمان مرحله 3 سرطان لوزالمعده دشوار است، اما درمان ها می توانند به جلوگیری از گسترش سرطان و کاهش علائم ناشی از تومور کمک کنند. این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی برای برداشتن بخشی از پانکراس (روش ویپل)
• داروهای ضد سرطان
• پرتو درمانی

نرخ بقای پنج ساله برای مرحله 3 سرطان پانکراس 3 تا 12 درصد است. اکثر افراد مبتلا به این مرحله از سرطان عود خواهند کرد. این احتمالاً به دلیل این واقعیت است که میکرومتاستازها یا نواحی کوچک رشد سرطان غیرقابل شناسایی، در زمان تشخیص فراتر از پانکراس گسترش یافته اند.

سرطان پانکراس مرحله 2

مرحله 2 سرطان پانکراس سرطانی است که در لوزالمعده باقی می ماند و ممکن است به چند غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد. به بافت‌ها یا رگ‌های خونی مجاور سرایت نکرده است و به سایر نقاط بدن سرایت نکرده است. تشخیص سرطان لوزالمعده در مراحل اولیه، از جمله مرحله 2، دشوار است. این به این دلیل است که بعید است علائم قابل تشخیص ایجاد کند. اگر در این مرحله اولیه علائمی داشته باشید، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• زردی
• تغییر رنگ ادرار
• درد یا حساسیت در قسمت فوقانی شکم
• کاهش وزن
• از دست دادن اشتها
• خستگی

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عمل جراحي
• تابش
• شیمی درمانی
• درمان های دارویی هدفمند

پزشک شما ممکن است از ترکیبی از این رویکردها برای کمک به کوچک کردن تومور و جلوگیری از متاستازهای احتمالی استفاده کند. نرخ بقای پنج ساله برای افراد مبتلا به سرطان پانکراس مرحله 2 حدود 30 درصد است.

درمان سرطان لوزالمعده

درمان سرطان پانکراس به مرحله سرطان بستگی دارد. این دو هدف دارد: کشتن سلول های سرطانی و جلوگیری از گسترش بیماری.

کاهش وزن، انسداد روده، درد شکم و نارسایی کبد از شایع ترین عوارض در طول سرطان پانکراس درمان.

عمل جراحي

تصمیم به استفاده از جراحی برای درمان سرطان پانکراس به دو چیز بستگی دارد: محل سرطان و مرحله سرطان. جراحی می تواند تمام یا برخی از قسمت های پانکراس را حذف کند. این کار می‌تواند تومور اصلی را از بین ببرد، اما سرطانی را که به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است، از بین نمی‌برد. به همین دلیل ممکن است جراحی برای افراد مبتلا به سرطان لوزالمعده در مراحل پیشرفته مناسب نباشد.

پرتو درمانی

پس از انتشار سرطان به خارج از پانکراس، سایر گزینه های درمانی باید بررسی شوند. پرتودرمانی از اشعه ایکس و سایر پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند.

شیمی درمانی

در برخی موارد، پزشک ممکن است درمان‌های دیگر را با شیمی‌درمانی ترکیب کند، که از داروهای کشنده سرطان برای کمک به جلوگیری از رشد سلول‌های سرطانی در آینده استفاده می‌کند.

درمان هدفمند

این نوع درمان سرطان از داروها یا اقدامات دیگر برای هدف قرار دادن خاص سلول های سرطانی و تلاش برای تخریب آنها استفاده می کند. این داروها به گونه ای طراحی شده اند که به سلول های سالم یا طبیعی آسیب نرسانند.

پیشگیری از سرطان پانکراس

ممکن است خطر ابتلا به سرطان پانکراس را کاهش دهید اگر:

• سیگار نکش. اگر سیگار می کشید، سعی کنید آن را ترک کنید. با پزشک خود در مورد استراتژی هایی که به شما کمک می کند این کار را متوقف کنید، از جمله گروه های حمایتی، داروها و درمان جایگزین نیکوتین صحبت کنید. اگر سیگار نمی کشید، شروع نکنید.
• وزن سالم خود را حفظ کنید. اگر وزن مناسبی دارید، برای حفظ آن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، کاهش وزن آهسته و پیوسته را هدف قرار دهید - 1 تا 2 پوند (0.5 تا 1 کیلوگرم) در هفته. ورزش روزانه را با یک رژیم غذایی سرشار از سبزیجات، میوه ها و غلات کامل با بخش های کوچکتر ترکیب کنید تا به کاهش وزن کمک کنید.
• یک رژیم غذایی سالم انتخاب کنید. رژیم غذایی پر از میوه ها و سبزیجات رنگارنگ و غلات کامل ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند.

اگر سابقه خانوادگی سرطان لوزالمعده دارید، با یک مشاور ژنتیک ملاقات کنید. او می‌تواند سابقه سلامت خانوادگی شما را با شما مرور کند و تعیین کند که آیا ممکن است از آزمایش ژنتیک برای درک خطر ابتلا به سرطان پانکراس یا سایر سرطان‌ها سود ببرید یا خیر.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد درمان سرطان لوزالمعده و نظر دوم ، با ما با شماره +91 96 1588 1588 تماس بگیرید و یا با آدرس email ارسال کنید بهancerfax@gmail.com.