Το σάρκωμα είναι ένα σπάνιο είδος καρκίνου. Τα σαρκώματα διαφέρουν από τα πολύ πιο κοινά καρκινώματα επειδή συμβαίνουν σε διαφορετικό είδος ιστού. Τα σαρκώματα αναπτύσσονται στον συνδετικό ιστό - κύτταρα που συνδέουν ή υποστηρίζουν άλλα είδη ιστού στο σώμα σας. Αυτοί οι όγκοι είναι πιο συνηθισμένοι στα οστά, τους μύες, τους τένοντες, τους χόνδρους, τα νεύρα, το λίπος και τα αιμοφόρα αγγεία των χεριών και των ποδιών σας, αλλά μπορούν επίσης να εμφανιστούν και σε άλλες περιοχές του σώματός σας.. Αν και υπάρχουν περισσότεροι από 50 τύποι σαρκώματος , μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο κύρια είδη: σάρκωμα μαλακών ιστών και σάρκωμα οστών ή οστεοσάρκωμα. Περίπου 12,750 περιπτώσεις σαρκώματος μαλακών μορίων και 800-900 νέες περιπτώσεις σαρκώματος των οστών θα διαγνωστούν στις ΗΠΑ το 2019.
Τα σαρκώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν, συχνά με χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκος.
Οι καρκινικοί (κακοήθεις) όγκοι των συνδετικών ιστών ονομάζονται «σαρκώματα». Ο όρος σάρκωμα προέρχεται από μια ελληνική λέξη που σημαίνει σαρκική ανάπτυξη. Το σάρκωμα εμφανίζεται στον συνδετικό ιστό του σώματος. Ο φυσιολογικός συνδετικός ιστός περιλαμβάνει, λίπος, αιμοφόρα αγγεία, νεύρα, οστά, μυς, βαθύς ιστούς του δέρματος και χόνδρο. Τα σαρκώματα χωρίζονται σε δύο κύριες ομάδες, σάρκωμα οστών και σαρκώματα μαλακού ιστού. Υποδιαιρούνται περαιτέρω με βάση τον τύπο του υποτιθέμενου κυττάρου προέλευσης που βρίσκεται στον όγκο. Όλοι έχουν ορισμένα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά και έχουν παρόμοια συμπτώματα. Τα σάρκωμα μπορούν να αναπτυχθούν σε παιδιά και ενήλικες. Για παιδιά κάτω των 20 ετών περίπου το 15% της διάγνωσης καρκίνου είναι σαρκώματα. Αν και σπάνια, υπάρχουν περίπου 15,000 νέες περιπτώσεις σαρκώματος που διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τύποι σαρκώματος
Υπάρχουν δύο κατηγορίες σαρκωμάτων:
Σαρκώματα μαλακού ιστού
Ο όρος μαλακός ιστός αναφέρεται σε ιστούς που συνδέονται, υποστηρίζουν ή περιβάλλουν άλλες δομές και όργανα του σώματος. Ο μαλακός ιστός περιλαμβάνει μυς, τένοντες (ζώνες ινών που συνδέουν τους μυς με τα οστά), ινώδεις ιστούς, λίπος, αιμοφόρα αγγεία, νεύρα και αρθρικούς ιστούς (ιστούς γύρω από τις αρθρώσεις).
Κακοήθεις (καρκινικοί) όγκοι που αναπτύσσονται σε μαλακό ιστό ονομάζονται σαρκώματα, ένας όρος που προέρχεται από μια ελληνική λέξη που σημαίνει «σαρκική ανάπτυξη». Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη σαρκωμάτων μαλακού ιστού. Ομαδοποιούνται μαζί επειδή μοιράζονται ορισμένα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά, παράγουν παρόμοια συμπτώματα και γενικά αντιμετωπίζονται με παρόμοιο τρόπο. (Οι όγκοι των οστών [οστεοσάρκωμα] ονομάζονται επίσης σαρκώματα, αλλά ανήκουν σε ξεχωριστή κατηγορία επειδή έχουν διαφορετικά κλινικά και μικροσκοπικά χαρακτηριστικά και αντιμετωπίζονται διαφορετικά.)
Σαρκώματα μη μαλακών ιστών
Σαρκώματα μη μαλακών ιστών – Ο πιο κοινός τύπος καρκίνου των οστών είναι το οστεοσάρκωμα, το οποίο αναπτύσσεται σε νέο ιστό στα αναπτυσσόμενα οστά. Ένας άλλος τύπος καρκίνου, το χονδροσάρκωμα, εμφανίζεται στον χόνδρο. Τα στοιχεία δείχνουν ότι Το σάρκωμα του Ewing, μια άλλη μορφή καρκίνου των οστών, ξεκινά από τον ανώριμο νευρικό ιστό του μυελού των οστών. Το οστεοσάρκωμα και το σάρκωμα Ewing τείνουν να εμφανίζονται πιο συχνά σε παιδιά και εφήβους, ενώ το χονδροσάρκωμα εμφανίζεται πιο συχνά στους ενήλικες.
Το Ίδρυμα Sarcoma της Αμερικής προσπάθησε να δημιουργήσει τοποθεσία για ασθενείς, φροντιστές και επαγγελματίες υγείας ώστε να μάθουν γρήγορα για έναν συγκεκριμένο υποτύπο σαρκώματος. Συχνά συζητείται ο αριθμός των υποτύπων των σαρκωμάτων. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε μια λίστα που περιλαμβάνει τους περισσότερους από τους υπότυπους σαρκώματος.
Υπάρχουν περισσότεροι από 70 τύποι σαρκώματος. Η θεραπεία για το σάρκωμα ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο, τη θέση και άλλους παράγοντες.
Τύποι σαρκώματος
- Αγγειοσάρκωμα
- Χονδροσάρκωμα
- Δερματοϊνοσάρκωμα protuberans
- Δεσμοπλαστικοί μικροκυτταρικοί όγκοι
- Επιθηλιοειδές σάρκωμα
- Σάρκωμα Ewing
- Στρωματικό γαστρεντερικό όγκος (GIST)
- Σάρκωμα Kaposi
- Λιομυοσάρκωμα
- Λιποσάρκωμα
- Κακοήθεις όγκοι περιφερικού νεύρου
- Μυξοφιροσάρκωμα
- Οστεοσάρκωμα
- Ραβδομυοσάρκωμα
- Σάρκωμα μαλακών ιστών
- Μοναχικός ινώδης όγκος
- Αρθρικό σάρκωμα
Συμπτώματα σαρκώματος
Τα σημεία και τα συμπτώματα του σαρκώματος περιλαμβάνουν:
- Ένα κομμάτι που μπορεί να γίνει αισθητό μέσω του δέρματος που μπορεί να είναι ή όχι επώδυνο
- Ο πόνος των οστών
- Ένα σπασμένο οστό που συμβαίνει απροσδόκητα, όπως με έναν μικρό τραυματισμό ή καθόλου τραυματισμό
- Κοιλιακό άλγος
- Η απώλεια βάρους
Αιτίες σαρκώματος
Δεν είναι σαφές τι προκαλεί τα περισσότερα σαρκώματα.
Γενικά, ο καρκίνος σχηματίζεται όταν συμβαίνουν αλλαγές (μεταλλάξεις) στο DNA εντός των κυττάρων. Το DNA μέσα σε ένα κύτταρο είναι συσκευασμένο σε μεγάλο αριθμό μεμονωμένων γονιδίων, καθένα από τα οποία περιέχει ένα σύνολο οδηγιών που λέει στο κύτταρο τι λειτουργεί, καθώς και πώς να αναπτυχθεί και να διαιρεθεί.
Οι μεταλλάξεις μπορεί να λένε στα κύτταρα να αναπτύσσονται και να διαιρούνται ανεξέλεγκτα και να συνεχίζουν να ζουν όταν θα πεθαίνουν κανονικά κύτταρα. Εάν συμβεί αυτό, τα συσσωρευμένα ανώμαλα κύτταρα μπορούν να σχηματίσουν έναν όγκο. Τα κύτταρα μπορούν να διασπαστούν και να εξαπλωθούν (μετάσταση) σε άλλα μέρη του σώματος.
Παράγοντες κινδύνου σαρκώματος
Παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο σαρκώματος περιλαμβάνουν:
- Κληρονομικά σύνδρομα. Ορισμένα σύνδρομα που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου μπορούν να μεταδοθούν από τους γονείς στα παιδιά. Παραδείγματα συνδρόμων που αυξάνουν τον κίνδυνο σαρκώματος περιλαμβάνουν τα οικογενή ρετινοβλάστωμα και νευροϊνωμάτωση τύπου 1.
- Ακτινοθεραπεία για τον καρκίνο. Η θεραπεία με ακτινοβολία για καρκίνο αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης σαρκώματος αργότερα.
- Χρόνιο πρήξιμο (λεμφοίδημα). Το λεμφοίδημα είναι πρήξιμο που προκαλείται από ένα εφεδρικό λεμφικό υγρό που συμβαίνει όταν το λεμφικό σύστημα έχει μπλοκαριστεί ή καταστραφεί. Αυξάνει τον κίνδυνο ενός τύπου σαρκώματος που ονομάζεται αγγειοσάρκωμα.
- Έκθεση σε χημικές ουσίες. Ορισμένες χημικές ουσίες, όπως ορισμένες βιομηχανικές χημικές ουσίες και ζιζανιοκτόνα, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο σαρκώματος που επηρεάζει το ήπαρ.
- Έκθεση σε ιούς. Ο ιός που ονομάζεται ανθρώπινος ερπητοϊός 8 μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ενός τύπου σαρκώματος που ονομάζεται Σάρκωμα Kaposi σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Διάγνωση σαρκώματος
Οι δοκιμές και οι διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση του σαρκώματος και τον προσδιορισμό της έκτασής του (στάδιο) περιλαμβάνουν:
- Μια φυσική εξέταση. Ο γιατρός σας πιθανότατα θα κάνει μια φυσική εξέταση για να κατανοήσει καλύτερα τα συμπτώματά σας και να αναζητήσει άλλες ενδείξεις που θα βοηθήσουν στη διάγνωσή σας.
- Δοκιμές απεικόνισης. Ποιες εξετάσεις απεικόνισης είναι κατάλληλες για εσάς θα εξαρτηθούν από την κατάστασή σας. Ορισμένες εξετάσεις, όπως οι ακτινογραφίες, είναι καλύτερες για την εμφάνιση προβλημάτων στα οστά. Άλλες εξετάσεις, όπως η μαγνητική τομογραφία, είναι καλύτερες για την εμφάνιση προβλημάτων συνδετικού ιστού. Άλλες απεικονιστικές εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία, σαρώσεις οστών και τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET).
- Αφαίρεση δείγματος ιστού για δοκιμή (βιοψία). Η βιοψία είναι μια διαδικασία για την αφαίρεση ενός ύποπτου ιστού για εργαστηριακές εξετάσεις. Οι εξελιγμένες εργαστηριακές εξετάσεις μπορούν να καθορίσουν εάν τα κύτταρα είναι καρκινικά και τι είδους καρκίνος αντιπροσωπεύουν. Οι δοκιμές μπορούν επίσης να αποκαλύψουν πληροφορίες που είναι χρήσιμες για την επιλογή των καλύτερων θεραπειών.
Ο τρόπος συλλογής δείγματος βιοψίας εξαρτάται από την ιδιαίτερη κατάστασή σας. Θα μπορούσε να αφαιρεθεί με μια βελόνα να περάσει από το δέρμα ή να αποκοπεί κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης. Μερικές φορές γίνεται βιοψία ταυτόχρονα με χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του καρκίνου.
Μόλις ο γιατρός σας διαπιστώσει ότι έχετε σάρκωμα, αυτός ή αυτή μπορεί να συστήσει πρόσθετες εξετάσεις για να αναζητήσετε σημάδια ότι ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί.
Θεραπεία του σαρκώματος
Το σάρκωμα συνήθως αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του καρκίνου. Άλλες θεραπείες μπορεί να χρησιμοποιηθούν πριν ή μετά τη χειρουργική επέμβαση. Ποιες θεραπείες είναι καλύτερες για εσάς θα εξαρτηθεί από τον τύπο του σαρκώματος, τη θέση του, πόσο επιθετικά είναι τα κύτταρα και αν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματός σας.
Η θεραπεία για το σάρκωμα μπορεί να περιλαμβάνει:
- Χειρουργική. Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης για το σάρκωμα είναι η αφαίρεση όλων των καρκινικών κυττάρων. Μερικές φορές είναι απαραίτητο να ακρωτηριαστεί ένας βραχίονας ή ένα πόδι για να αφαιρεθεί όλος ο καρκίνος, αλλά οι χειρουργοί προσπαθούν να διατηρήσουν τη λειτουργία των άκρων όταν είναι δυνατόν. Μερικές φορές όλος ο καρκίνος δεν μπορεί να απομακρυνθεί χωρίς να βλάψει σημαντικές δομές, όπως νεύρα ή όργανα. Σε αυτές τις καταστάσεις, οι χειρουργοί εργάζονται για να αφαιρέσουν όσο το δυνατόν περισσότερα σάρκωμα.
- Ακτινοθεραπεία. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί ακτίνες ενέργειας υψηλής ισχύος, όπως ακτίνες Χ και πρωτόνια, για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Η ακτινοβολία μπορεί να προέλθει από μια μηχανή που κινείται γύρω από το σώμα σας κατευθύνοντας τις ακτίνες ενέργειας (εξωτερική ακτινοβολία δέσμης). Ή η ακτινοβολία μπορεί να τοποθετηθεί προσωρινά στο σώμα σας (βραχυθεραπεία). Μερικές φορές η ακτινοβολία γίνεται κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης για την απομάκρυνση του καρκίνου (ενδοεγχειρητική ακτινοβολία).
- Χημειοθεραπεία. Η χημειοθεραπεία είναι μια φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιεί χημικές ουσίες για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Μερικοί τύποι σαρκώματος είναι πιο πιθανό να ανταποκριθούν στη χημειοθεραπεία από άλλους.
- Στοχευμένη θεραπεία. Η στοχευμένη θεραπεία είναι μια φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιεί φάρμακα που επιτίθενται σε συγκεκριμένες αδυναμίες στα καρκινικά κύτταρα. Ο γιατρός σας μπορεί να δοκιμάσει τα σαρκώματα σας για να δει εάν είναι πιθανό να ανταποκριθούν σε φάρμακα στοχευμένης θεραπείας.
- Ανοσοθεραπεία. Η ανοσοθεραπεία είναι μια φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σας σύστημα για την καταπολέμηση του καρκίνου. Το ανοσοποιητικό σύστημα που καταπολεμά τις ασθένειες του σώματός σας μπορεί να μην επιτεθεί στον καρκίνο σας, επειδή τα καρκινικά κύτταρα παράγουν πρωτεΐνες που τυφλώνουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα φάρμακα ανοσοθεραπείας λειτουργούν παρεμβαίνοντας σε αυτήν τη διαδικασία.
- Θεραπεία αφαίρεσης. Οι θεραπείες θεραπείας αφαίρεσης καταστρέφουν καρκινικά κύτταρα εφαρμόζοντας ηλεκτρισμό για τη θέρμανση των κυττάρων, πολύ κρύο υγρό για να παγώσουν τα κύτταρα ή κύματα υπερήχων υψηλής συχνότητας για να καταστρέψουν τα κύτταρα.
Μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο καρκίνου δεσμεύοντας σε πρακτικές που χτίζουν έναν υγιή τρόπο ζωής. Αυτές οι συστάσεις μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο για αυτήν την ασθένεια, καθώς και να βελτιώσουν τη συνολική βασική υγεία σας.
Αποφύγετε τη χρήση προϊόντων καπνού. Ο καπνός έχει συνδεθεί με πολλαπλούς καρκίνους, και είναι υπεύθυνος για 90 ποσοστό των θανάτων από καρκίνο του πνεύμονα.
Μείνετε σωματικά δραστήριοι. Η σωματική σας δραστηριότητα σχετίζεται με τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου και του μαστούΤο Το υπερβολικό βάρος που αποκτάται από την αδράνεια αυξάνει τον κίνδυνο πολλαπλών μορφών καρκίνου.
Περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ. Είναι σημαντικό να προσέχετε την κατανάλωση αλκοόλ. Η πρόσληψη αλκοόλ, ακόμη και σε μέτριες ποσότητες, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, του μαστού, του οισοφάγου και του στοματοφάρυγγα.
Για λεπτομέρειες σχετικά με τις καλύτερες επιλογές για τη θεραπεία του σαρκώματος, καλέστε μας στο +91 96 1588 1588 ή γράψτε στο info@cancerfax.com.
