Σάρκωμα Ewing

Το σάρκωμα Ewing είναι ένας τύπος όγκου που αναπτύσσεται στα οστά ή στον μαλακό ιστό από έναν συγκεκριμένο τύπο κυττάρου. Τα οστά των ποδιών, των χεριών, των ποδιών, των χεριών, του στήθους, της λεκάνης, της σπονδυλικής στήλης και του κρανίου μπορούν όλα να επηρεαστούν από το σάρκωμα Ewing. Το σάρκωμα Ewing μπορεί επίσης να ανιχνευθεί στον μαλακό ιστό του κορμού, των χεριών, των ποδιών, του κεφαλιού, του λαιμού, του οπισθοπεριτόναιου (η περιοχή πίσω από τον ιστό που επενδύει το κοιλιακό τοίχωμα και προστατεύει τα περισσότερα όργανα στην κοιλιά) και σε άλλα σημεία.

Οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες προσβάλλονται συχνότερα από το σάρκωμα Ewing (έφηβοι έως τα μέσα της δεκαετίας του '20).

Περιφερικός πρωτόγονος νευροεκδερμιδικός όγκος, όγκος Askin (σάρκωμα Ewing του θωρακικού τοιχώματος), εξωοστικό σάρκωμα Ewing (σάρκωμα Ewing σε ιστό εκτός των οστών) και οικογένεια καρκίνων σαρκώματος Ewing είναι όλοι όροι που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν το σάρκωμα Ewing.

Το σάρκωμα Ewing είναι ένας ασυνήθιστος όγκος των οστών που επηρεάζει κυρίως τους εφήβους. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε μαλακούς ιστούς έξω από το οστό (εξωοστικό σάρκωμα Ewing). Ο όγκος με το σάρκωμα Ewing που σχετίζεται ονομάζεται πρωτόγονος νευροεκδερμιδικός όγκος (PNET). Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι αυτές οι κακοήθειες μοιράζονται παρόμοιες φυσιολογικές ιδιότητες και συνδέονται με το ίδιο χρωμοσωμικό ελάττωμα (ισορροπημένη αμοιβαία μετατόπιση). Ως αποτέλεσμα, αυτοί οι όγκοι αναφέρονται συνήθως ως η οικογένεια όγκων Ewing (EFT). Το σάρκωμα Ewing του οστού, το εξωοστικό σάρκωμα Ewing, ο πρωτόγονος νευροεκδερματικός όγκος και ο όγκος του Askin περιλαμβάνονται όλα κάτω από έναν όρο ομπρέλα (όγκος του θωρακικού τοιχώματος). Το σάρκωμα Ewing των οστών είναι υπεύθυνο για πάνω από το 70% των καρκίνων αυτής της οικογένειας. Το σάρκωμα Ewing είναι ο επιλεγμένος όρος επειδή, παρά τις πολλές ετικέτες, είναι ένας όγκος μοριακά. Το μακρύ οστό στα πόδια (μηριαίο οστό) και τα επίπεδα οστά στη λεκάνη και το στήθος είναι τα πιο συχνά προσβεβλημένα από το σάρκωμα Ewing των οστών. Το σάρκωμα Ewing είναι μια κακοήθεια που μπορεί να εξαπλωθεί (μετάσταση) στους πνεύμονες, σε άλλα οστά και στο μυελό των οστών, θέτοντας σοβαρή απειλή για τη ζωή κάποιου. Δεν υπάρχει γνωστή αιτία για αυτούς τους όγκους.

Ο Δρ James Ewing αρχικά περιέγραψε το σάρκωμα Ewing στην ιατρική βιβλιογραφία το 1921. Το σάρκωμα Ewing είναι ο δεύτερος πιο συχνός πρωτοπαθής όγκος των οστών στα παιδιά, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 2% όλων των διαγνώσεων καρκίνου στα παιδιά.

Για λεπτομέρειες σχετικά με το σάρκωμα Ewing, επισκεφθείτε:

https://www.cancer.gov/types/bone/patient/ewing-treatment-pdq

Σημεία & συμπτώματα του σαρκώματος Ewing

Τα σημεία και συμπτώματα του σαρκώματος Ewing περιλαμβάνουν:

• Πόνος, πρήξιμο ή ευαισθησία κοντά στην πληγείσα περιοχή
• Ο πόνος των οστών
• Ανεξήγητη κόπωση
• Πυρετός χωρίς γνωστή αιτία
• Χάνοντας βάρος χωρίς να προσπαθήσετε

Ένας όγκος από την οικογένεια όγκων Ewing μπορεί να προκαλέσει δυσφορία, πόνο και οίδημα γύρω από την πληγείσα περιοχή του σώματος. Αρχικά, ο πόνος μπορεί να έρχεται και να φεύγει (κατά διαστήματα), αλλά σύντομα θα γίνει πιο συνεπής. Μπορεί επίσης να υπάρχει μούδιασμα και αδυναμία στην πληγείσα περιοχή. Πυρετός, κόπωση, απώλεια βάρους, χαμηλά επίπεδα κυκλοφορούντων ερυθρών αιμοσφαιρίων (αναιμία) και αυξημένα επίπεδα κυκλοφορούντων λευκών αιμοσφαιρίων είναι όλα πιθανά συμπτώματα σε ορισμένα άτομα (λευκοκυττάρωση). Συχνά, υπάρχει ψηλαφητός όγκος.

Το κεντρικό τμήμα (περιοχή της διάφυσης) των μακριών οστών των χεριών και των ποδιών, ιδιαίτερα το μακρύ οστό του ποδιού, προσβάλλεται συχνότερα από το σάρκωμα Ewing (μηριαίο οστό). Τα επίπεδα οστά, όπως αυτά της λεκάνης, του θωρακικού τοιχώματος και της σπονδυλικής στήλης, επηρεάζονται συχνά από αυτούς τους όγκους (σπόνδυλοι). Το σάρκωμα Ewing μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε οστό του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του ποδιού, του χεριού, της κάτω γνάθου (κάτω γνάθος), του κρανίου και άλλων περιοχών. Ο κορμός και το στήθος είναι οι πιο κοινές θέσεις για όγκους μαλακών μορίων. Η λεκάνη, ωστόσο, είναι το πιο διαδεδομένο σημείο εμφάνισης, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 25% των περιπτώσεων. Το σάρκωμα Ewing εξασθενεί τα οστά, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κατάγματα.

Αυτοί οι όγκοι είναι συχνά επιθετικοί και έχουν τη δυνατότητα να εξαπλωθούν (μετάσταση) σε άλλα μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένων άλλων οστών και των πνευμόνων. Ο μυελός των οστών μπορεί να εμπλέκεται σε σπάνιες περιπτώσεις.

Τα συμπτώματα αυτών των όγκων εξαρτώνται από τη θέση τους. Ένας όγκος στο πόδι, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει χωλότητα, ένας όγκος στους πνεύμονες μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα καθώς και συσσώρευση υγρού στα στρώματα ιστών που καλύπτουν τους πνεύμονες και την κοιλότητα του θώρακα (υπεζωκοτική συλλογή) και ένας όγκος σε η σπονδυλική στήλη μπορεί να προκαλέσει αδυναμία ή παράλυση των προσβεβλημένων μυών (παραπληγία).

Αιτίες σαρκώματος Ewing

Το σάρκωμα Ewing δεν έχει αναγνωρισμένη αιτία και ο υποκείμενος κυτταρικός τύπος δεν έχει ανακαλυφθεί. Η πλειονότητα των περιστατικών θεωρείται ότι συμβαίνουν τυχαία και χωρίς προφανή λόγο (σποραδικά).

Τα κύτταρα σαρκώματος Ewing γενικά ορίζονται από μια ανώμαλη μετατόπιση στη γενετική τους σύνθεση, γνωστή ως αμοιβαία μετατόπιση, σύμφωνα με χρωμοσωμική (κυτταρογενετική) έρευνα. Κομμάτια δύο διαφορετικών χρωμοσωμάτων αποκόπτονται και «αλλάζουν θέσεις» σε μια αμοιβαία μετατόπιση. Η γενετική πληροφορία για κάθε άτομο μεταφέρεται από χρωμοσώματα, τα οποία βρίσκονται στον πυρήνα των ανθρώπινων κυττάρων. Τα ανθρώπινα χρωμοσωμικά ζεύγη αριθμούνται από το 1 έως το 22, συν ένα 23ο ζευγάρι φυλετικών χρωμοσωμάτων που περιλαμβάνει ένα χρωμόσωμα Χ και ένα Υ στους άνδρες και δύο χρωμοσώματα Χ στις γυναίκες. Κάθε χρωμόσωμα έχει κοντό και μακρύ βραχίονα, που συμβολίζονται με τα γράμματα «p» και «q», αντίστοιχα. Τα χρωμοσώματα υποδιαιρούνται περαιτέρω σε πολυάριθμες αριθμημένες ζώνες.

Οι μακριές βραχίονες (q) του χρωμοσώματος 11 και 22 είναι οι χρωμοσωμικές θέσεις που εμπλέκονται στο σάρκωμα Ewing (11q24-22q12). Αυτά τα θραύσματα διαχωρίζονται και ανταλλάσσουν θέσεις. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αυτό προκαλεί μια ανώμαλη σύντηξη δύο γονιδίων, συνήθως των γονιδίων EWS και FLI. Τα γονίδια δημιουργούν (κωδικοποιούν) πρωτεΐνες που εξυπηρετούν ποικίλες δραστηριότητες στο σώμα. Τα γονίδια EWS και FLI συντήκονται ασυνήθιστα, με αποτέλεσμα ένα γονίδιο «σύντηξης» που παράγει ένα ανώμαλο πρωτεϊνικό προϊόν. Αν και οι συγκεκριμένες δραστηριότητες ή οι συνέπειες αυτής της παρεκκλίνουσας πρωτεΐνης είναι ακόμα άγνωστες, οι ερευνητές πιστεύουν ότι μπορεί να συμβάλει ή να επηρεάσει την ανάπτυξη του σαρκώματος Ewing. Η αιτία της χρωμοσωμικής μετατόπισης μεταξύ των χρωμοσωμάτων 11 και 22 είναι επίσης άγνωστη. Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, αυτή η μετατόπιση μπορεί να βρεθεί σε περισσότερο από το 85 τοις εκατό των όγκων στην οικογένεια Ewing. Το γονίδιο EWS μπορεί να συγχωνευθεί με ένα γονίδιο διαφορετικό από το FLI σε σπάνια περίπτωση. Αυτά είναι συνήθως γονίδια από την ίδια οικογένεια με το FLI1, με το γονίδιο ERG να είναι το πιο κοινό παράδειγμα.

Το σάρκωμα Ewing μπορεί να εμφανιστεί ως συνέπεια όψιμης έναρξης προηγούμενης θεραπείας για άλλο τύπο καρκίνου σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις.

Διάγνωση του σαρκώματος Ewing

Μια ενδελεχής κλινική αξιολόγηση, η αναγνώριση τυπικών συμπτωμάτων και σωματικών ανωμαλιών, ένα πλήρες ιστορικό του ασθενούς και μια σειρά εξειδικευμένων εξετάσεων χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση ενός όγκου στην οικογένεια καρκίνων Ewing. Η μικροσκοπική εξέταση των καρκινικών κυττάρων και του κατεστραμμένου ιστού (ιστοπαθολογία) καθώς και η μοριακή ανάλυση για την αναζήτηση της μετατόπισης EWS-FLI1 είναι παραδείγματα τέτοιων δοκιμών.

Κλινική Αξιολόγηση και Παρακολούθηση

Μπορεί να ληφθούν πρώτα ακτινογραφίες, ειδικά εάν υπάρχει ψηλαφητό εξόγκωμα. Οι εικόνες του όγκου ή της πληγείσας περιοχής λαμβάνονται χρησιμοποιώντας ακτίνες Χ. Πιο προηγμένες τεχνικές απεικόνισης μπορούν να εκτελεστούν για την αξιολόγηση του μεγέθους, της θέσης και της επέκτασης του όγκου (π.χ. σε μαλακό ιστό ή μυελό των οστών), για να προσδιοριστεί εάν ο όγκος έχει εξαπλωθεί (μεταστάσεις) σε άλλα μέρη του σώματος (π.χ. πνεύμονες και άλλα οστά) και για να βοηθήσουν μελλοντικές χειρουργικές επεμβάσεις. αξονική τομογραφία (CT), απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI) και οι σαρώσεις οστών είναι παραδείγματα τεχνικών απεικόνισης. Μια βιοψία μυελού των οστών μπορεί να προσδιορίσει εάν η κακοήθεια έχει προχωρήσει ή όχι στον μυελό των οστών.

Η χειρουργική εκτομή (βιοψία) και η μικροσκοπική εξέταση ενός τμήματος προσβεβλημένου ιστού μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση του σαρκώματος Ewing. Το CD99 είναι μια ειδική επιφανειακή πρωτεΐνη που εντοπίζεται στην πλειονότητα των καρκίνων της οικογένειας Ewing. Η παρουσία αυτής της πρωτεΐνης θα μπορούσε να βοηθήσει στη διάγνωση του σαρκώματος Ewing.

Η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης είναι μια άλλη δοκιμή που χρησιμοποιείται για την αναγνώριση του σαρκώματος Ewing (PCR). Η PCR, ή η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης, είναι μια επιστημονική τεχνική που έχει συγκριθεί με τη «φωτοτυπία». Επιτρέπει στους επιστήμονες να επεκτείνουν και να αντιγράφουν αλληλουχίες DNA επανειλημμένα. Ως αποτέλεσμα, μπορούν να εξετάσουν το DNA πιο προσεκτικά και να ανιχνεύσουν γονίδια και γενετικές αλλοιώσεις πιο γρήγορα, όπως η αμοιβαία μετατόπιση που είναι χαρακτηριστική του σαρκώματος Ewing. Αυτό το τεστ είναι διαθέσιμο μόνο για μελέτη.

Θεραπεία του σαρκώματος Ewing

Γιατροί που ειδικεύονται στη διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου σε παιδιά (παιδιάτροι ογκολόγοι), ογκολόγοι ενηλίκων, ειδικοί στη χρήση ακτινοβολίας για τη θεραπεία του καρκίνου (ακτινοθεραπευτές), χειρουργοί (ορθοπαιδικοί χειρουργοί), ογκολόγοι νοσηλευτές και άλλοι ειδικοί μπορεί να χρειαστούν για να διαχείριση ατόμων με σάρκωμα Ewing (ανάλογα με την περιοχή του πρωτοπαθούς όγκου).

Διάφοροι παράγοντες, όπως η θέση του πρωτοπαθούς όγκου, η έκταση του πρωτοπαθούς όγκου (στάδιο) και ο βαθμός κακοήθειας (βαθμός). εάν ο όγκος έχει εξαπλωθεί σε λεμφαδένες ή απομακρυσμένες περιοχές. την ηλικία και τη γενική υγεία του ατόμου· και/ή άλλα στοιχεία, μπορεί να επηρεάσουν συγκεκριμένες θεραπευτικές διαδικασίες και παρεμβάσεις. Οι γιατροί και άλλα μέλη της ομάδας υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τη χρήση συγκεκριμένων παρεμβάσεων σε στενή συνεννόηση με τον ασθενή, με βάση τις ιδιαιτερότητες της περίπτωσής του, μια διεξοδική συζήτηση για τα πιθανά οφέλη και τους κινδύνους, τις προτιμήσεις του ασθενούς και άλλα σχετικούς παράγοντες.

Επειδή το σάρκωμα Ewing μπορεί να προκαλέσει άγχος, στρες και οξεία ψυχολογική αγωνία, τα άτομα με τη νόσο και οι οικογένειές τους προτρέπονται να αναζητήσουν θεραπεία μετά τη διάγνωση και πριν από τη θεραπεία. Τα άτομα που επηρεάζονται και οι οικογένειές τους θα πρέπει να αναζητήσουν επαγγελματική συμβουλευτική και ψυχολογική βοήθεια, καθώς και να συμμετέχουν σε ομάδες υποστήριξης.

Πολλαπλά αντικαρκινικά φάρμακα (χημειοθεραπεία) χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με χειρουργικές τεχνικές ή/και ακτινοβολία για τη θεραπεία ατόμων με καρκίνους της οικογένειας Ewing. Η κύρια εντόπιση του όγκου αντιμετωπίζεται είτε με χειρουργική εκτομή του κακοήθους όγκου και του κατεστραμμένου ιστού είτε με ακτινοθεραπεία. Η χημειοθεραπεία σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα τόσο στην αρχική θέση όσο και στα καρκινικά κύτταρα που έχουν εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις χορηγείται πρώτα συστηματική χημειοθεραπεία και μετά χειρουργική επέμβαση ή ακτινοβολία. Η συνδυαστική θεραπεία έχει αποδειχθεί σημαντικά πιο αποτελεσματική από τη χειρουργική επέμβαση ή την ακτινοθεραπεία μόνο. Η ακτινοβολία χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία ανεγχείρητων όγκων και, σε σπάνιες περιπτώσεις, μεταστατικού καρκίνου.

Επειδή τα διαφορετικά φάρμακα έχουν διαφορετικούς τρόπους δράσης στην εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων ή/και στην πρόληψη της αναπαραγωγής τους, οι γιατροί χρησιμοποιούν πολλαπλές χημειοθεραπευτικές θεραπείες. Η δοξορουβικίνη, η βινκριστίνη, η κυκλοφωσφαμίδη, η δακτινομυκίνη, η ιφοσφαμίδη και η ετοποσίδη είναι μερικά από τα φάρμακα χημειοθεραπείας που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία ασθενών με σάρκωμα Ewing.

Χημειοθεραπεία στο σάρκωμα Ewing

Αυτά είναι μερικά κοινά χημειο φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του σαρκώματος Ewing:

• Η κυκλοφωσφαμίδη

• Δοξορουβικίνη

• Ετοποσίδη

• Ιφωσφαμίδη

• Βινκριστίνη

Το Chemo για το σάρκωμα Ewing χορηγείται ως συνδυασμός φαρμάκων. Ο πιο συνηθισμένος συνδυασμός που χρησιμοποιείται είναι βινκριστίνη, δοξορουβικίνη και κυκλοφωσφαμίδη, εναλλάξ με ιφοσφαμίδη και ετοποσίδη. Μπορεί να ακούσετε αυτό το όνομα VDC/IE.

Η χημειοθεραπεία είναι μια θεραπεία που χρησιμοποιεί ισχυρές χημικές ουσίες για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Η χημειοθεραπεία συνήθως αποτελείται από δύο ή περισσότερα φάρμακα που χορηγούνται ως IV έγχυση, ένα δισκίο ή συνδυασμός και των δύο.

Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται γενικά για τη θεραπεία του σαρκώματος Ewing. Τα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν τη συρρίκνωση του όγκου, καθιστώντας ευκολότερη τη χειρουργική αφαίρεση της κακοήθειας ή τη στόχευση με ακτινοθεραπεία.

Οι θεραπείες χημειοθεραπείας μπορούν να συνεχιστούν μετά από χειρουργική επέμβαση ή ακτινοθεραπεία για να καταστραφούν τυχόν εναπομείναντα καρκινικά κύτταρα.

Η χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του πόνου και την καθυστέρηση της εξέλιξης του προχωρημένου καρκίνου που έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος.

Χειρουργική επέμβαση στο σάρκωμα Ewing

Ο σκοπός της χειρουργικής επέμβασης είναι η εξάλειψη όλων των καρκινικών κυττάρων. Ωστόσο, όταν κανονίζετε την επέμβαση, να έχετε κατά νου πώς θα επηρεάσει την ικανότητά σας να κάνετε την καθημερινή σας ρουτίνα.

Η χειρουργική επέμβαση σαρκώματος Ewing μπορεί να περιλαμβάνει αφαίρεση μικροσκοπικού τμήματος οστού ή ολόκληρου άκρου. Το μέγεθος και η θέση του όγκου, καθώς και αν συρρικνώνεται μετά τη θεραπεία, καθορίζουν εάν οι χειρουργοί μπορούν να αφαιρέσουν όλο τον καρκίνο χωρίς να πάρουν ολόκληρο το πόδι.

Ακτινοθεραπεία στο σάρκωμα Ewing

Για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα, ακτινοβολία Η θεραπεία χρησιμοποιεί δέσμες υψηλής ενέργειας όπως ακτίνες Χ και πρωτόνια.

Οι ενεργειακές δέσμες παρέχονται από ένα μηχάνημα που κινείται γύρω σας καθώς ξαπλώνετε σε ένα τραπέζι κατά τη διάρκεια της ακτινοθεραπείας. Για να μειωθεί η πιθανότητα καταστροφής των γύρω υγιών κυττάρων, οι ακτίνες οδηγούνται με ακρίβεια στη θέση του σαρκώματος Ewing.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, μπορεί να προταθεί ακτινοθεραπεία για την εξάλειψη τυχόν καρκινικών κυττάρων που έχουν απομείνει. Εάν το σάρκωμα Ewing βρίσκεται σε μια θέση του σώματος όπου η χειρουργική επέμβαση δεν είναι δυνατή ή θα είχε ανεπιθύμητες λειτουργικές συνέπειες, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί αντί για χειρουργική επέμβαση (όπως απώλεια της λειτουργίας του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης).

Η ακτινοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της δυσφορίας και στην καθυστέρηση της εξέλιξης των προχωρημένων σαρκωμάτων Ewing.

Στοχοθετημένη θεραπεία

Η στοχευμένη θεραπεία είναι ένα είδος θεραπείας που εντοπίζει και επιτίθεται σε συγκεκριμένα καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιώντας φάρμακα ή άλλες χημικές ουσίες. Οι στοχευμένες θεραπείες είναι λιγότερο πιθανό από τη χημειοθεραπεία ή την ακτινοθεραπεία να σκοτώσουν τα φυσιολογικά κύτταρα. Τα ακόλουθα είναι παραδείγματα στοχευμένων φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του σαρκώματος Ewing.

Μονοκλωνικά αντισώματα είναι πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήματος που δημιουργούνται στο εργαστήριο για τη θεραπεία ποικίλων διαταραχών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου. Αυτά τα αντισώματα μπορούν να προσκολληθούν σε έναν συγκεκριμένο στόχο σε καρκινικά κύτταρα ή άλλα κύτταρα που μπορεί να βοηθήσουν την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων ως θεραπεία καρκίνου. Τα αντισώματα μπορούν στη συνέχεια να σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα, να σταματήσουν την ανάπτυξή τους ή να αποτρέψουν την εξάπλωσή τους. Χορηγούνται εγχύσεις μονοκλωνικών αντισωμάτων. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνα τους ή για να μεταφέρουν φάρμακα, δηλητήρια ή ραδιενεργό υλικό απευθείας στα καρκινικά κύτταρα. Το Ganitumab είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που ερευνάται ως θεραπεία για το μεταστατικό σάρκωμα Ewing.

• Θεραπεία με αναστολείς κινάσης: Αυτή η θεραπεία μπλοκάρει μια πρωτεΐνη που απαιτείται για τη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων. Καμποζαντινίμπη είναι ένας αναστολέας κινάσης που μελετάται για τη θεραπεία του υποτροπιάζοντος σαρκώματος Ewing.
• Θεραπεία με αναστολέα του ενεργοποιητικού ενζύμου NEDD8 (NAE): Οι αναστολείς NAE είναι φάρμακα που προσκολλώνται στο NAE και εμποδίζουν τη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων. Το Pevonedistat είναι ένας αναστολέας NAE που μελετάται για τη θεραπεία του υποτροπιάζοντος σαρκώματος Ewing.

ανοσοθεραπεία

Η ανοσοθεραπεία είναι μια θεραπεία που χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς για την καταπολέμηση του καρκίνου. Ουσίες που παράγονται από το σώμα ή παρασκευάζονται σε εργαστήριο χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση, την κατεύθυνση ή την αποκατάσταση της φυσικής άμυνας του οργανισμού έναντι του καρκίνου. Αυτή η θεραπεία καρκίνου είναι ένας τύπος βιολογικής θεραπείας.