Στρωματικοί όγκοι του γαστρεντερικού

Στρωματικοί όγκοι του γαστρεντερικού συστήματος (GISTs) ξεκινούν σε πολύ πρώιμα στάδια στα διάμεση κύτταρα του Cajal, ενός συγκεκριμένου τύπου κυττάρου που βρίσκεται στο τοίχωμα του γαστρεντερικού σωλήνα (ICCs). Επειδή λένε στους μύες του γαστρεντερικού σωλήνα να συστέλλονται για να μεταφέρουν τροφή και υγρά κατά μήκος, τα ICC αναφέρονται συχνά ως «βηματοδότης» του πεπτικού συστήματος.

Στο στομάχι, περισσότερα από τα μισά GIST ξεκινούν. Οι GIST μπορούν να ξεκινήσουν οπουδήποτε σε όλη την γαστρεντερική οδό, σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους καρκίνους, οι οποίοι συχνά ξεκινούν στο λεπτό έντερο. Ένα μικρό ποσοστό των GIST ξεκινά έξω από το γαστρεντερικό σωλήνα στις γύρω περιοχές, όπως το περιτόναιο ή το οφθαλμό, το οποίο είναι ένα λιπώδες στρώμα που πέφτει πάνω από τα κοιλιακά όργανα σαν μια ποδιά (η λεπτή επένδυση πάνω από τα όργανα και τα τοιχώματα μέσα στην κοιλιά).

Ορισμένα GIST φαίνεται να είναι πολύ πιο πιθανό από άλλα να αναπτυχθούν σε άλλες περιοχές ή να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη του σώματος. Οι γιατροί εξετάζουν ορισμένους παράγοντες για να βοηθήσουν να προσδιορίσουν εάν ένα GIST είναι πιθανό να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί γρήγορα, όπως:

• Το μέγεθος του όγκος
• Πού βρίσκεται στο γαστρεντερικό σωλήνα
• Πόσο γρήγορα διαιρούνται τα κύτταρα του όγκου.

Συμπτώματα GSIT

Το τοίχωμα του στομάχου ή του λεπτού εντέρου είναι το σημείο όπου αρχίζει να αναπτύσσεται η πλειονότητα των στρωματικών όγκων του γαστρεντερικού (GIST). Αυτοί οι όγκοι συχνά επεκτείνονται στον ελεύθερο χώρο του γαστρεντερικού σωλήνα, επομένως, εκτός εάν βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη περιοχή ή φτάσουν σε ένα συγκεκριμένο μέγεθος, ενδέχεται να μην προκαλέσουν αμέσως συμπτώματα.

Οι μικροί όγκοι μπορεί να μην παρουσιάζουν συμπτώματα και μπορεί να ανακαλυφθούν ακούσια από τον γιατρό κατά την εξέταση άλλου ζητήματος. Αυτοί οι μικροί όγκοι συχνά αναπτύσσονται αργά.

Μικρό ΟΥΣΙΑs μπορεί να μην προκαλούν συμπτώματα και μπορεί να αναπτύσσονται τόσο αργά που να μην προκαλούν προβλήματα στην αρχή. Σαν ΟΥΣΙΑ μεγαλώνει, μπορεί να προκαλέσει σημεία και συμπτώματα. Μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Κοιλιακό άλγος
• Μια ανάπτυξη που μπορείς να νιώσεις στην κοιλιά σου
• Κούραση
• Ναυτία
• εμετός
• Πόνος με κράμπες στην κοιλιά μετά το φαγητό
• Δεν αισθάνεστε πεινασμένοι όταν το περιμένατε
• Αισθάνεστε χορτάτοι εάν τρώτε μόνο μικρή ποσότητα φαγητού
• Σκούρα κόπρανα που προκαλούνται από αιμορραγία στο πεπτικό σύστημα

ΟΥΣΙΑΜπορεί να συμβεί σε άτομα σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι πιο συχνή σε ενήλικες και πολύ σπάνια στα παιδιά. Η αιτία των περισσότερων ΟΥΣΙΑs δεν είναι γνωστό. Ένας μικρός αριθμός προκαλείται από γονίδια που περνούν από τους γονείς στα παιδιά.

Συμπτώματα λόγω απώλειας αίματος

Τα GIST τείνουν να είναι εύθραυστοι όγκοι που μπορεί να αιμορραγούν εύκολα. Συχνά μάλιστα εντοπίζονται γιατί προκαλούν αιμορραγία στο γαστρεντερικό σωλήνα. Τα σημεία και τα συμπτώματα αυτής της αιμορραγίας εξαρτώνται από το πόσο γρήγορα εμφανίζεται και από πού βρίσκεται ο όγκος.

• Η γρήγορη αιμορραγία στον οισοφάγο ή το στομάχι μπορεί να προκαλέσει στο άτομο ρίξει αίμα. Όταν το αίμα εκτοξεύεται μπορεί να είναι μερικώς αφομοιωμένο, οπότε μπορεί να μοιάζει με κατακάθι καφέ. 
• Η γρήγορη αιμορραγία στο στομάχι ή στο λεπτό έντερο μπορεί να προκαλέσει κενώσεις (κόπρανα) μαύρα και πίσσα.
• Η γρήγορη αιμορραγία στο παχύ έντερο είναι πιθανό να κοκκινίστε τα κόπρανα με ορατό αίμα.
• Εάν η αιμορραγία είναι αργή, συχνά δεν προκαλεί στο άτομο εμετό αίματος ή αλλαγή στα κόπρανα. Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, η αργή αιμορραγία μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων (αναιμία), που μπορεί να κάνει ένα άτομο να αισθάνεται κουρασμένος και αδύναμος.

Η αιμορραγία από το γαστρεντερικό σωλήνα μπορεί να είναι πολύ σοβαρή. Εάν έχετε οποιοδήποτε από αυτά τα σημεία ή συμπτώματα, επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό.

Διάγνωση GIST

Τα GIST (γαστρεντερικοί στρωματικοί όγκοι) ανακαλύπτονται συχνά ως αποτέλεσμα σημείων ή συμπτωμάτων. Άλλα ζητήματα ανακαλύπτονται μέσω εξετάσεων ή αξιολογήσεων. Ωστόσο, δεν είναι πάντα δυνατό να προσδιοριστεί με απόλυτη βεβαιότητα εάν ένα άτομο έχει GIST ή άλλο είδος γαστρεντερικού όγκου (GI) από αυτά τα συμπτώματα ή τις προκαταρκτικές εξετάσεις. Εάν υπάρχει υποψία όγκου γαστρεντερικού σωλήνα, θα απαιτηθούν περισσότερες εξετάσεις για την αναγνώρισή του.

Ιατρικό ιστορικό και φυσική εξέταση

Το ιατρικό ιστορικό σας, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων σας, των πιθανών παραγόντων κινδύνου, του οικογενειακού ιστορικού και τυχόν ιατρικών διαταραχών, θα συζητηθεί με τον γιατρό.

Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τυχόν φυσικά συμπτώματα ενός όγκου του γαστρεντερικού σωλήνα, όπως κοιλιακή μάζα ή άλλα θέματα υγείας, ο γιατρός σας θα σας κάνει μια φυσική εξέταση.

Ο γιατρός θα πραγματοποιήσει απεικονιστικές εξετάσεις ή ενδοσκοπικές εξετάσεις εάν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι μπορεί να έχετε GIST (ή άλλο τύπο όγκου γαστρεντερικού συστήματος) για να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε εάν πρόκειται για καρκίνο ή για κάτι άλλο. Μπορείτε να παραπεμφθείτε σε έναν ειδικό ενώ βλέπετε τον γιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψής σας, όπως έναν γαστρεντερολόγο (γιατρό που θεραπεύει παθήσεις του πεπτικού συστήματος).

Εάν ανακαλυφθεί GIST, πιθανότατα θα υποβληθείτε σε πρόσθετες εξετάσεις για να βοηθήσετε στον εντοπισμό του σταδίου (έκταση) του καρκίνου.

Δοκιμές απεικόνισης

Τα τεστ απεικόνισης χρησιμοποιούν ακτίνες Χ, μαγνητικά πεδία ή ραδιενεργές ουσίες για να δημιουργήσουν εικόνες του εσωτερικού του σώματος. Οι απεικονιστικές δοκιμές γίνονται για διάφορους λόγους, όπως:

• Για να μάθετε εάν μια ύποπτη περιοχή μπορεί να είναι καρκίνος
• Για να μάθετε πόσο έχει εξαπλωθεί ο καρκίνος
• Για να προσδιορίσετε εάν η θεραπεία ήταν αποτελεσματική
• Για να αναζητήσετε σημάδια ότι ο καρκίνος επανήλθε

Οι περισσότεροι άνθρωποι που πιστεύεται ότι έχουν όγκο γαστρεντερικού σωλήνα θα υποβληθούν σε μία ή περισσότερες από αυτές τις εξετάσεις.

Αξονική τομογραφία (CT).

Μια αξονική τομογραφία δημιουργεί λεπτομερείς εικόνες διατομής του σώματός σας χρησιμοποιώντας ακτίνες Χ. Μια αξονική τομογραφία παράγει ακριβείς εικόνες των μαλακών ιστών του σώματος, σε αντίθεση με μια τυπική ακτινογραφία.

Οι ασθενείς με (ή σε κίνδυνο για) GIST μπορούν να επωφεληθούν από τις αξονικές τομογραφίες για τον προσδιορισμό του μεγέθους και της θέσης ενός όγκου καθώς και για να προσδιοριστεί εάν έχει μεταναστεύσει σε άλλες περιοχές του σώματος.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αξονικές τομογραφίες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να κατευθύνουν με ακρίβεια μια βελόνα βιοψίας σε μια πιθανή καρκινική περιοχή. Αυτοί οι τύποι βιοψιών εκτελούνται συχνά μόνο εάν τα αποτελέσματα μπορούν να επηρεάσουν την επιλογή της θεραπείας. Ωστόσο, αυτό μπορεί να είναι προβληματικό εάν ο όγκος μπορεί να είναι GIST (λόγω του κινδύνου αιμορραγίας και του πιθανού αυξημένου κινδύνου εξάπλωσης του όγκου). 

Σάρωση μαγνητικής τομογραφίας (MRI)

Οι μαγνητικές τομογραφίες παράγουν λεπτομερείς εικόνες των μαλακών ιστών του σώματος, όπως ακριβώς κάνουν οι αξονικές τομογραφίες. Ωστόσο, Οι σαρώσεις μαγνητικής τομογραφίας αντικαθιστούν τα ραδιοκύματα και τους ισχυρούς μαγνήτες για ακτινογραφίες.

Αν και οι αξονικές τομογραφίες είναι επαρκείς τις περισσότερες φορές, οι μαγνητικές τομογραφίες μπορεί περιστασιακά να είναι χρήσιμες για τον προσδιορισμό της έκτασης του καρκίνου στην κοιλιά σε άτομα με GIST. Οι μαγνητικές τομογραφίες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο του καρκίνου που πιθανώς έχει επανέλθει (υποτροπιάσει) ή έχει εξαπλωθεί (έχει κάνει μετάσταση), ειδικά στον εγκέφαλο ή τη σπονδυλική στήλη.

Ακτινογραφίες βαρίου

Σε σύγκριση με παλαιότερες εποχές, οι ακτινογραφίες βαρίου δεν χρησιμοποιούνται πλέον τόσο συχνά. Έχουν αντικατασταθεί ως επί το πλείστον με ενδοσκόπηση και CT/MRI (όπου ο γιατρός κοιτάζει πραγματικά μέσα στον οισοφάγο, το στομάχι και τα έντερα σας με ένα στενό οπτικό πεδίο - βλέπε παρακάτω).

Για αυτά τα είδη ακτινογραφιών, η εσωτερική επένδυση του οισοφάγου, του στομάχου και των εντέρων επικαλύπτεται με ένα κιμωλιακό υγρό που περιέχει βάριο. Αυτό καθιστά πιο εύκολο να δείτε ακανόνιστα τμήματα επένδυσης σε μια ακτινογραφία. Αυτές οι εξετάσεις χρησιμοποιούνται περιστασιακά για τον εντοπισμό κακοηθειών του γαστρεντερικού σωλήνα, ωστόσο μερικές φορές αποτυγχάνουν να ανιχνεύσουν όγκους λεπτού εντέρου.

Πιθανότατα, θα χρειαστεί να ξεκινήσετε τη νηστεία το βράδυ πριν από τη δοκιμή. Μπορεί να χρειαστεί να πάρετε καθαρτικά και/ή κλύσματα για να καθαρίσετε τα έντερα το προηγούμενο βράδυ ή το πρωί της εξέτασης εάν το παχύ έντερο σας υποβάλλεται σε επιθεώρηση.

Χελιδόνι βαρίου

Όταν κάποιος έχει πρόβλημα κατάποσης, αυτή είναι συχνά η αρχική εξέταση που εκτελείται. Καταναλώνετε ένα ρόφημα που περιέχει βάριο για να καλύψετε την επένδυση του οισοφάγου σας ως προετοιμασία για αυτήν την εξέταση. Τα επόμενα λίγα λεπτά αφιερώνονται στη λήψη μιας σειράς ακτινογραφιών.

Ανώτερη σειρά GI

Με εξαίρεση το γεγονός ότι οι ακτινογραφίες λαμβάνονται αφού το βάριο έχει προλάβει να καλύψει το στομάχι και το πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου, αυτή η δοκιμή είναι συγκρίσιμη με την κατάποση βαρίου. Περισσότερες ακτινογραφίες μπορούν να ληφθούν τις επόμενες ώρες καθώς το βάριο περνάει για να ελέγξει για προβλήματα στο λεπτό έντερο που απομένει. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η παρακολούθηση του μικρού εντέρου.

Εντεροκλύση

Το στόμα ή η μύτη σας, ο οισοφάγος, το στομάχι και η αρχή του λεπτού εντέρου εισέρχονται μέσω ενός μικροσκοπικού σωλήνα. Μια ουσία που αυξάνει την ποσότητα του αέρα στα έντερα και τα κάνει να διαστέλλονται, παρέχεται επίσης μέσω του σωλήνα με το βάριο. Μετά από αυτό, τα έντερα ακτινογραφούνται. Σε σύγκριση με την παρακολούθηση του λεπτού εντέρου, αυτή η εξέταση μπορεί να παρέχει καλύτερη εικόνα του λεπτού εντέρου αλλά είναι επίσης πιο επώδυνη.

Βάριο κλύσμα

Αυτή η εξέταση, που μερικές φορές αναφέρεται ως σειρά κατώτερου GI, εξετάζει την εσωτερική επιφάνεια του παχέος εντέρου (κόλον και ορθό). Ενώ ξαπλώνετε στο τραπέζι ακτίνων Χ, ένας κοντός, εύκαμπτος σωλήνας τοποθετείται στον πρωκτό για να παρέχει το διάλυμα βαρίου για αυτή τη δοκιμή. Για να βοηθηθεί η κίνηση του βαρίου προς το τοίχωμα του παχέος εντέρου και η καλύτερη κάλυψη της εσωτερικής επιφάνειας, συχνά αντλείται αέρας και μέσω του σωλήνα. Αυτό είναι ένα κλύσμα βαρίου με αντίθεση αέρα ή ένα κλύσμα βαρίου διπλής αντίθεσης. Για να βοηθήσετε στη διάδοση του βαρίου και να αποκτήσετε πολλαπλές προοπτικές του παχέος εντέρου, θα μπορούσε να σας ζητηθεί να προσαρμόσετε τη θέση σας. Μετά από αυτό, λαμβάνονται ακτινογραφίες σε ένα ή περισσότερα σετ.

Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET).

Λαμβάνετε μια ένεση που περιέχει ένα ήπια ραδιενεργό σάκχαρο που συγκεντρώνεται κυρίως στα καρκινικά κύτταρα προκειμένου να κάνετε σάρωση PET. Στη συνέχεια, γίνεται μια φωτογραφία των ραδιενεργών περιοχών του σώματος χρησιμοποιώντας μια συγκεκριμένη κάμερα. Ενώ μια σάρωση PET δεν μπορεί να παρέχει το ίδιο επίπεδο πληροφοριών με μια αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία, μπορεί ταυτόχρονα να ελέγξει για πιθανή εξάπλωση του καρκίνου σε ολόκληρο το σώμα.

Σήμερα, πολλές εγκαταστάσεις διαθέτουν εξοπλισμό που μπορεί να κάνει σάρωση PET και CT ταυτόχρονα (PET/CT scan). Αυτό επιτρέπει στον κλινικό ιατρό να έχει μια πιο προσεκτική ματιά σε τυχόν περιοχές που «φωτίζονται» στη σάρωση PET.

Όταν τα αποτελέσματα της τομογραφίας ή της μαγνητικής τομογραφίας είναι ασαφή, οι σαρώσεις PET μπορεί να είναι χρήσιμες για την εξέταση των GIST. Αυτή η εξέταση μπορεί επίσης να γίνει για την αναζήτηση πιθανών σημείων όπου ο καρκίνος μπορεί να έχει δώσει μετάσταση, προκειμένου να εκτιμηθεί εάν η χειρουργική επέμβαση είναι μια επιλογή.

Η αποτελεσματικότητα μιας φαρμακολογικής θεραπείας μπορεί επίσης να προσδιοριστεί χρησιμοποιώντας σαρώσεις PET, οι οποίες συχνά παρέχουν αποτελέσματα πιο γρήγορα από τις αξονικές τομογραφίες ή μαγνητικές τομογραφίες. Η σάρωση πραγματοποιείται συχνά μερικές εβδομάδες μετά την πρώτη λήψη του φαρμάκου. Ο όγκος θα σταματήσει να απορροφά το ραδιενεργό σάκχαρο εάν το φάρμακο λειτουργεί. Ο γιατρός σας μπορεί να αποφασίσει να αλλάξει τη φαρμακευτική σας θεραπεία εάν ο όγκος συνεχίσει να απορροφά τη ζάχαρη.

Ενδοσκοπία

Ένας εύκαμπτος, φωτιζόμενος σωλήνας με μια μικροσκοπική βιντεοκάμερα στο άκρο ονομάζεται ενδοσκόπιο και εισάγεται στο σώμα κατά τη διάρκεια μιας ενδοσκόπησης για να προβληθεί η εσωτερική επένδυση του γαστρεντερικού σωλήνα. Μικρά κομμάτια μπορούν να βιοψιαστούν (αφαιρούνται) μέσω του ενδοσκοπίου εάν ανακαλυφθούν μη φυσιολογικές περιοχές. Για να προσδιοριστεί εάν τα δείγματα βιοψίας έχουν καρκίνο και, εάν ναι, ποια μορφή καρκίνου, θα εξεταστεί σε μικροσκόπιο.

Τα GIST εμφανίζονται συχνά κάτω από τον βλεννογόνο, ή το εξωτερικό στρώμα, της εσωτερικής επένδυσης του γαστρεντερικού σωλήνα. Σε αντίθεση με τους πιο συχνούς όγκους του γαστρεντερικού σωλήνα, που συχνά ξεκινούν στον βλεννογόνο, μπορεί να είναι πιο δύσκολο να φανούν με την ενδοσκόπηση. Εάν υπάρχει GIST, ο γιατρός μπορεί να είναι σε θέση να παρατηρήσει μόνο μια διόγκωση κάτω από τη γενικά λεία επιφάνεια. Επιπλέον, τα GISTs κάτω από τον βλεννογόνο είναι πιο δύσκολο να βιοψηθούν με ενδοσκόπιο. Αυτή είναι μια από τις κύριες αιτίες των μη διαγνωσμένων GIST πριν από τη χειρουργική επέμβαση.

Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα το GIST να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος εάν ο όγκος έχει διεισδύσει στην εσωτερική επένδυση του γαστρεντερικού σωλήνα και είναι ορατός στην ενδοσκόπηση.

Ανώτερη ενδοσκόπηση

Σε αυτή την επέμβαση, η εσωτερική επένδυση του οισοφάγου, του στομάχου και του πρώτου τμήματος του λεπτού εντέρου εξετάζονται χρησιμοποιώντας ένα ενδοσκόπιο που εισάγεται μέσω του στόματος και κάτω από το λαιμό. Οποιεσδήποτε ανώμαλες θέσεις μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο δειγμάτων βιοψίας.

Ένα νοσοκομείο, ένα χειρουργικό κέντρο εξωτερικών ασθενών ή ένα ιατρείο μπορούν όλα να κάνουν μια ανώτερη ενδοσκόπηση. Συνήθως, λαμβάνετε φάρμακα μέσω ενδοφλέβιας (IV) γραμμής για να προκαλέσετε ύπνο πριν από την εξέταση. Η ίδια η εξέταση διαρκεί συνήθως από 10 έως 20 λεπτά, αλλά εάν ανακαλυφθεί όγκος ή χρειαστεί να συλλεχθούν δείγματα βιοψίας, ο χρόνος μπορεί να αυξηθεί.

κολονοσκόπηση

Ένα κολονοσκόπιο, ένα συγκεκριμένο είδος ενδοσκοπίου, εισάγεται μέσω του πρωκτού και πάνω στο κόλον κατά τη διάρκεια μιας κολονοσκόπησης. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον ιατρό να εξετάσει την εσωτερική επένδυση του παχέος εντέρου και του ορθού και να συλλέξει δείγματα βιοψίας από τυχόν μη φυσιολογικά σημεία.

Πρέπει να καθαριστεί σχολαστικά πριν από τη δοκιμή για να έχετε μια καθαρή εικόνα του εσωτερικού του παχέος εντέρου. Θα λάβετε λεπτομερείς οδηγίες από το γιατρό σας. Πριν από τη δοκιμή, μπορεί να χρειαστεί να ακολουθήσετε μια συγκεκριμένη δίαιτα για μια ημέρα ή περισσότερο. Επιπλέον, μπορεί να χρειαστεί να καταναλώσετε σημαντική ποσότητα υγρού καθαρτικού το προηγούμενο βράδυ, κάτι που θα χρειαστεί να περάσετε πολύ χρόνο στην τουαλέτα.

Ένα χειρουργικό κέντρο εξωτερικών ασθενών, ένα ιατρείο ή ένα νοσοκομείο είναι όλα πιθανά μέρη για να γίνει μια κολονοσκόπηση. Πιθανότατα, θα σας χορηγηθεί ένα ενδοφλέβιο (IV) φάρμακο πριν από τη θεραπεία για να σας βοηθήσει να αισθανθείτε άνετα και να κοιμάστε. Λιγότερο συχνά, μπορεί να χορηγηθεί γενική αναισθησία για να σας βάλει σε έναν βαθύ ύπνο. Η εξέταση διαρκεί συνήθως 15 έως 30 λεπτά, αλλά εάν ανακαλυφθεί όγκος ή απαιτείται δείγμα, ο χρόνος μπορεί να παραταθεί.

Ενδοσκόπηση κάψουλας

Τόσο η κολονοσκόπηση όσο και η άνω ενδοσκόπηση δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ολόκληρο το λεπτό έντερο. Μια μέθοδος προβολής του λεπτού εντέρου είναι με ένα ενδοσκόπιο με κάψουλα.

Ένα ενδοσκόπιο δεν χρησιμοποιείται στην πραγματικότητα σε αυτή τη διαδικασία. Αντίθετα, μια πηγή φωτός και μια μικροσκοπική κάμερα περιλαμβάνονται σε μια κάψουλα που καταναλώνετε. Αυτή η κάψουλα έχει περίπου το μέγεθος ενός μεγάλου δισκίου βιταμινών. Η κάψουλα περνά μέσα από το στομάχι και στο λεπτό έντερο όπως κάθε άλλο χάπι. Καταγράφει χιλιάδες εικόνες ενώ διέρχεται από το έντερο, κάτι που συνήθως διαρκεί περίπου 8 ώρες. Αυτές οι φωτογραφίες μεταφέρονται ηλεκτρονικά σε συσκευή που φοριέται στη μέση. Ο γιατρός μπορεί να εξετάσει τις εικόνες ως βίντεο αφού τις κατεβάσει σε υπολογιστή. Κατά τη διάρκεια μιας τυπικής κίνησης του εντέρου, η κάψουλα φεύγει από το σώμα και αποβάλλεται.

Μπορείτε να συνεχίσετε τις τακτικές καθημερινές σας δραστηριότητες όσο η κάψουλα περνά από το γαστρεντερικό σωλήνα, καθώς αυτή η εξέταση δεν απαιτεί καταστολή. Οι πιο αποτελεσματικές εφαρμογές αυτής της σχετικά νέας μεθόδου βρίσκονται ακόμα υπό έρευνα. Ένα μειονέκτημα είναι ότι σε όλη τη διάρκεια της δοκιμής, τυχόν ανώμαλες περιοχές που είναι ορατές δεν μπορούν να υποβληθούν σε βιοψία.

Εντεροσκόπηση με διπλό μπαλόνι (ενδοσκόπηση)

Αυτή είναι μια εναλλακτική προοπτική για το λεπτό έντερο. Η τακτική ενδοσκόπηση δεν μπορεί να προσφέρει ενδελεχή εξέταση του λεπτού εντέρου λόγω του μήκους και της πολυπλοκότητάς του. Ωστόσο, αυτή η τεχνική τα αποφεύγει χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό ενδοσκόπιο που αποτελείται από 2 σωλήνες, ο ένας μέσα στον άλλο.

Λαμβάνετε γενική αναισθησία ή ενδοφλέβια (IV) φάρμακα για να σας βοηθήσουν να χαλαρώσετε (έτσι ώστε να κοιμάστε). Ανάλογα με το τμήμα του λεπτού εντέρου που χρειάζεται να επιθεωρηθεί, το ενδοσκόπιο στη συνέχεια εισάγεται είτε από το στόμα είτε από τον πρωκτό.

Ο εσωτερικός σωλήνας που είναι εξοπλισμένος με κάμερα προωθείται περίπου ένα πόδι μπροστά όταν βρίσκεται μέσα στο λεπτό έντερο καθώς ο γιατρός εξετάζει την επένδυση. Στη συνέχεια, το ενδοσκόπιο αγκυρώνεται φουσκώνοντας ένα μπαλόνι στην άκρη του. Ένα δεύτερο μπαλόνι χρησιμοποιείται για τη στερέωση του εξωτερικού σωλήνα στη θέση του όταν προωθείται ώστε να φτάσει σχεδόν στο άκρο του εσωτερικού σωλήνα. Το ενδοσκόπιο προωθείται και πάλι αφού φουσκώσει το πρώτο μπαλόνι. Ο γιατρός μπορεί να απεικονίσει το έντερο ένα πόδι τη φορά εκτελώντας επανειλημμένα αυτή τη διαδικασία. Μπορεί να χρειαστούν ώρες για να ολοκληρωθεί η δοκιμή.

Μαζί με την ενδοσκόπηση με κάψουλα, μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτή η εξέταση. Το πρωταρχικό όφελος αυτής της εξέτασης σε σχέση με την ενδοσκόπηση με κάψουλα είναι η ικανότητα του ιατρού να κάνει βιοψία εάν ανακαλυφθεί μια ανωμαλία. Επειδή σας χορηγούνται φάρμακα για να σας κρατούν υπνηλία για τη διαδικασία, παρόμοια με άλλες μορφές ενδοσκόπησης.

Ενδοσκοπικός υπερήχων (EUS)

Αυτό το είδος απεικονιστικής εξέτασης χρησιμοποιεί ενδοσκόπιο. Τα ηχητικά κύματα χρησιμοποιούνται στον υπέρηχο για τη λήψη φωτογραφιών των οργάνων του σώματος. Ένας μορφοτροπέας - ένας ανιχνευτής που μοιάζει με ραβδί - εφαρμόζεται στο δέρμα κατά την πλειονότητα των υπερηχητικών εξετάσεων. Ο ανιχνευτής εκπέμπει ηχητικά κύματα, τα οποία στη συνέχεια συλλαμβάνονται από ένα μοτίβο ηχώ.

Ο ανιχνευτής υπερήχων για ένα EUS βρίσκεται στο άκρο του ενδοσκοπίου. Αυτό επιτρέπει στον ανιχνευτή να τοποθετηθεί πολύ δίπλα (ή πάνω) σε έναν όγκο του γαστρεντερικού σωλήνα. Ο ανιχνευτής εκπέμπει ηχητικά κύματα και στη συνέχεια ακούει τις ηχώ που επιστρέφουν, όπως ένας συμβατικός υπέρηχος. Οι ηχώ στη συνέχεια μετατρέπονται από έναν υπολογιστή σε εικόνα της περιοχής που εξετάζεται.

Η συγκεκριμένη θέση και το μέγεθος του GIST μπορούν να ανακαλυφθούν χρησιμοποιώντας το EUS. Είναι χρήσιμο για τον προσδιορισμό του πόσο μακριά ένας όγκος έχει εισχωρήσει στο τοίχωμα του γαστρεντερικού σωλήνα (ή πέρα ​​από αυτό και σε ένα κοντινό όργανο). Εάν ο όγκος έχει μεταναστεύσει σε γειτονικούς λεμφαδένες, η εξέταση μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αναγνώριση αυτών των κόμβων. Μια βιοψία με βελόνα μπορεί επίσης να καθοδηγηθεί με τη βοήθειά της (βλ. παρακάτω). Πριν από αυτή τη θεραπεία, κανονικά θα λάβετε φάρμακα για να σας κοιμίσουν.

Βιοψία

Ακόμα κι αν παρατηρηθεί μια ανωμαλία σε μια εξέταση απεικόνισης, όπως μια αξονική τομογραφία ή μια ακτινογραφία βαρίου, αυτές οι διαδικασίες συχνά δεν μπορούν να καθορίσουν με βεβαιότητα εάν η ανωμαλία είναι GIST, άλλου είδους όγκος (καλοήθης ή καρκινικός) ή κάποια άλλη πάθηση (σαν μόλυνση). Η αφαίρεση κυττάρων από την περιοχή είναι ο μόνος τρόπος για να είστε σίγουροι για το τι είναι. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως βιοψία. Τα κύτταρα στη συνέχεια μεταφέρονται σε ένα εργαστήριο, όπου ένας παθολόγος τα εξετάζει κάτω από ένα μικροσκόπιο και μπορεί να κάνει επιπλέον εξετάσεις σε αυτά.

Δεν χρειάζονται όλοι οι ασθενείς με όγκους που θα μπορούσαν να είναι GIST βιοψία πριν από τη θεραπεία. Μια βιοψία συχνά εκτελείται μόνο εάν βοηθά στον καθορισμό των θεραπευτικών επιλογών εάν ένας γιατρός υποψιάζεται ότι ένας όγκος είναι GIST. Τα GIST είναι συχνά αδύναμοι όγκοι που είναι επιρρεπείς σε αποσύνθεση και γρήγορη αιμορραγία. Οποιαδήποτε βιοψία πρέπει να εκτελείται με εξαιρετική προσοχή λόγω της πιθανότητας να οδηγήσει σε αιμορραγία ή ίσως να αυξήσει τον κίνδυνο εξάπλωσης του καρκίνου.

Ενδοσκοπική βιοψία

Ένα ενδοσκόπιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συλλογή δειγμάτων βιοψίας. Προκειμένου να ληφθεί ένα μικρό δείγμα του όγκου όταν ανακαλυφθεί, ο γιατρός μπορεί να περάσει λαβίδα βιοψίας (τσιμπίδα ή λαβίδα) μέσω του σωλήνα.

Παρά το μικροσκοπικό μέγεθος του δείγματος, οι γιατροί μπορεί συχνά να παρέχουν μια αξιόπιστη διάγνωση. Ωστόσο, με τα GIST, ο όγκος μπορεί περιστασιακά να κρύβεται κάτω από την εσωτερική επένδυση του στομάχου ή του εντέρου, εμποδίζοντας τη λαβίδα βιοψίας να διεισδύσει αρκετά βαθιά ώστε να φτάσει σε αυτόν.

Αν και είναι ασυνήθιστο, η αιμορραγία από GIST μετά από βιοψία μπορεί να είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Εάν συμβεί αυτό, οι επαγγελματίες του ιατρικού τομέα μπορεί να χρησιμοποιήσουν ένα ενδοσκόπιο για να εγχύσουν φάρμακα στον όγκο για να συρρικνώσουν τα αιμοφόρα αγγεία και να σταματήσουν την αιμορραγία.

Βιοψία με βελόνα

Ένα μικρό δείγμα της περιοχής μπορεί επίσης να ληφθεί χρησιμοποιώντας μια λεπτή, κοίλη βελόνα κατά τη διάρκεια μιας βιοψίας. Κατά την εκτέλεση ενός ενδοσκοπικού υπερήχου είναι η πιο τυπική προσέγγιση για να επιτευχθεί αυτό (που περιγράφεται παραπάνω). Μια βελόνα στο άκρο του ενδοσκοπίου οδηγείται στον όγκο από τον ιατρό χρησιμοποιώντας μια εικόνα υπερήχου ως οδηγό. Μια ενδοσκοπική αναρρόφηση με μικροσκοπική βελόνα καθοδηγούμενη από υπερήχους είναι αυτό (EUS-FNA).

Λιγότερο συχνά, ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει μια εξέταση απεικόνισης όπως μια αξονική τομογραφία για να καθοδηγήσει την τοποθέτηση μιας βελόνας μέσα από το δέρμα και μέσα στον όγκο. Η διαδερμική βιοψία είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για αυτό.

Χειρουργική βιοψία

Ο γιατρός μπορεί να συμβουλεύσει την αναμονή μέχρι τη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου για τη συλλογή δείγματος εάν η ενδοσκοπική βιοψία ή η βιοψία με βελόνα δεν είναι δυνατή ή εάν το αποτέλεσμα μιας βιοψίας δεν επηρεάζει τις επιλογές θεραπείας.

Η διαδικασία είναι γνωστή ως λαπαροτομή εάν χρησιμοποιηθεί μια σημαντική κοιλιακή τομή για την εκτέλεση της χειρουργικής επέμβασης. Περιστασιακά, μπορεί να γίνει δειγματοληψία του όγκου (ή μικροί όγκοι μπορούν να αφαιρεθούν) χρησιμοποιώντας ένα λαπαροσκόπιο, έναν λεπτό, φωτιζόμενο σωλήνα που επιτρέπει στον χειρουργό να δει μέσα στην κοιλιά μέσω μιας μικρής τομής. Χρησιμοποιώντας μακριά, λεπτά χειρουργικά εργαλεία που εισάγονται μέσω πρόσθετων μικρών κοιλιακών τομών, ο χειρουργός μπορεί στη συνέχεια να δειγματίσει (ή να αφαιρέσει) τον όγκο. Λαπαροσκοπική ή χειρουργική κλειδαρότρυπα είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για αυτό.

Εργαστηριακές εξετάσεις

Μόλις ληφθούν δείγματα όγκου, ένας παθολόγος μπορεί να είναι σε θέση να πει ότι ένας όγκος είναι πιθανότατα GIST απλώς κοιτάζοντας τα κύτταρα με ένα μικροσκόπιο. Αλλά μερικές φορές μπορεί να χρειαστούν περαιτέρω εργαστηριακές εξετάσεις για να είμαστε σίγουροι.

Ανοσοϊστοχημεία: Για αυτό το τεστ, ένα μέρος του δείγματος υποβάλλεται σε επεξεργασία με τεχνητά αντισώματα που θα προσκολληθούν μόνο σε μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη στα κύτταρα. Τα αντισώματα προκαλούν αλλαγές χρώματος εάν υπάρχει η πρωτεΐνη, η οποία μπορεί να φανεί στο μικροσκόπιο.

Εάν υπάρχει υποψία GIST, μερικές από τις πρωτεΐνες που ελέγχονται πιο συχνά είναι το KIT (επίσης γνωστό ως CD117) και το DOG1. Τα περισσότερα κύτταρα GIST έχουν αυτές τις πρωτεΐνες, αλλά τα κύτταρα των περισσότερων άλλων τύπων καρκίνου δεν έχουν, επομένως οι δοκιμές για αυτές τις πρωτεΐνες μπορούν να βοηθήσουν να διαπιστωθεί εάν ένας όγκος GIS είναι GIST ή όχι. Άλλες πρωτεΐνες, όπως το CD34, μπορεί επίσης να ελεγχθούν.

Μοριακός γενετικός έλεγχος: Μπορεί επίσης να γίνει δοκιμή για την αναζήτηση μεταλλάξεων στο ΚΙΤ or PDGFRA γονίδια, καθώς τα περισσότερα κύτταρα GIST έχουν μεταλλάξεις στο ένα ή στο άλλο. Ο έλεγχος για μεταλλάξεις σε αυτά τα γονίδια μπορεί επίσης να βοηθήσει στον προσδιορισμό του εάν ορισμένα φάρμακα στοχευμένης θεραπείας είναι πιθανό να είναι χρήσιμα στη θεραπεία του καρκίνου. 

Λιγότερο συχνά, μπορεί να γίνουν δοκιμές για να αναζητηθούν αλλαγές σε άλλα γονίδια, όπως το SDH γονίδια.

Μιτωτική συχνότητα: Εάν διαγνωστεί GIST, ο γιατρός θα εξετάσει επίσης τα καρκινικά κύτταρα στο δείγμα για να δει πόσα από αυτά διαιρούνται ενεργά σε νέα κύτταρα. Αυτό είναι γνωστό ως το μιτωτικός ρυθμός (ή μιτωτικός δείκτης). Ένας χαμηλός μιτωτικός ρυθμός σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα αναπτύσσονται και διαιρούνται αργά, ενώ ένας υψηλός ρυθμός σημαίνει ότι αναπτύσσονται γρήγορα. Ο μιτωτικός ρυθμός είναι ένα σημαντικό μέρος για τον προσδιορισμό του σταδίου του καρκίνου. 

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ

Ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει κάποιες εξετάσεις αίματος εάν πιστεύει ότι μπορεί να έχετε GIST.

Δεν υπάρχουν εξετάσεις αίματος που να μπορούν να πουν με βεβαιότητα εάν ένα άτομο έχει GIST. Αλλά οι εξετάσεις αίματος μπορεί μερικές φορές να υποδεικνύουν έναν πιθανό όγκο (ή την εξάπλωσή του). Για παράδειγμα:

• A πλήρης εξέταση αίματος (CBC) μπορεί να δείξει εάν έχετε χαμηλό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων (δηλαδή εάν είστε αναιμικός). Μερικοί άνθρωποι με GIST μπορεί να γίνουν αναιμικοί λόγω αιμορραγίας από τον όγκο.
• Ανώμαλη εξετάσεις ηπατικής λειτουργίας μπορεί να σημαίνει ότι το GIST έχει εξαπλωθεί στο συκώτι σας.

Γίνονται επίσης εξετάσεις αίματος για να ελεγχθεί η γενική υγεία σας πριν από τη χειρουργική επέμβαση ή ενώ λαμβάνετε άλλες θεραπείες, όπως στοχευμένη θεραπεία.

Θεραπεία των GIST's

Χειρουργική για GIST

Όταν ένας όγκος είναι μικρός, είναι συχνά δυνατό να αφαιρεθεί μαζί με ένα μικρό κομμάτι υγιούς ιστού που τον περιβάλλει. Αυτό επιτυγχάνεται κάνοντας μια τομή στο δέρμα. Δεδομένου ότι τα GIST δεν μεταναστεύουν σχεδόν ποτέ στους λεμφαδένες, σε αντίθεση με πολλές άλλες κακοήθειες, συνήθως δεν χρειάζεται να αφαιρεθούν οι λεμφαδένες στην περιοχή.

Η χειρουργική με «κλειδαρότρυπα» (λαπαροσκοπική) είναι μια επιλογή για ορισμένες μικροσκοπικές κακοήθειες. Για την αφαίρεση του όγκου, γίνονται πολλαπλές μικρές τομές αντί για μία μεγάλη. Ένα λαπαροσκόπιο, ένας στενός, φωτιζόμενος σωλήνας με μια μικροσκοπική βιντεοκάμερα στο άκρο, εισάγεται από τον χειρουργό μέσω ενός από αυτά. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να δουν την κοιλιά. Στη συνέχεια, ο όγκος αφαιρείται χρησιμοποιώντας μακριά, λεπτά χειρουργικά εργαλεία μέσω των άλλων πληγών. Οι ασθενείς συνήθως αναρρώνουν πιο γρήγορα από αυτό το είδος χειρουργικής επέμβασης παρά από τη συμβατική χειρουργική επέμβαση, η οποία απαιτεί μεγαλύτερη τομή, επειδή οι τομές είναι μικρότερες.

Χειρουργική επέμβαση για μεγαλύτερα GIST

Ο χειρουργός θα μπορούσε ακόμα να είναι σε θέση να αφαιρέσει πλήρως τον όγκο ακόμα κι αν είναι τεράστιος ή εξαπλώνεται σε άλλα όργανα. Θα μπορούσε να χρειαστεί να αφαιρέσετε ένα τμήμα του εντέρου ή άλλου οργάνου για να γίνει αυτό. Επιπλέον, ο χειρουργός μπορεί να αφαιρέσει κακοήθειες που έχουν μεταναστεύσει στο ήπαρ ή σε άλλα όργανα στην κοιλιά.

Η λήψη του στοχευμένου φαρμάκου imatinib (Gleevec) αρχικά, συχνά για τουλάχιστον μερικούς μήνες, μπορεί να είναι μια άλλη επιλογή για καρκίνους που είναι μεγάλοι ή έχουν εξαπλωθεί σε γειτονικές περιοχές. Η νεοεπικουρική θεραπεία, όπως είναι γνωστό, προκαλεί συχνά τη συρρίκνωση του όγκου, καθιστώντας ευκολότερη τη χειρουργική επέμβαση αφαίρεσής του.

Χειρουργική για μεταστατικά GIST

Για ένα GIST που έχει επεκταθεί (μεταστάσεις) σε άλλες περιοχές του σώματος, η χειρουργική επέμβαση δεν είναι μια συνήθης θεραπεία. Η αρχική γραμμή θεραπείας για τα μεταστατικά GIST είναι συνήθως στοχευμένα φάρμακα θεραπείας. Ωστόσο, ορισμένοι επαγγελματίες του ιατρικού τομέα θα μπορούσαν να προτείνουν χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των μεταστατικών όγκων εάν υπάρχουν μόνο λίγοι από αυτούς και αντιδρούν καλά στη στοχευμένη θεραπεία. Αν και δεν έχει διεξαχθεί σημαντική έρευνα που να αποδεικνύει πόσο χρήσιμο είναι αυτό, μπορεί να είναι μια επιλογή. Εάν ο γιατρός σας συστήσει αυτή τη διαδικασία, βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε τους στόχους της και τυχόν αρνητικές επιπτώσεις.

Άλλες εναλλακτικές λύσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν διάφορες τοπικές θεραπείες, όπως εμβολισμό ή αφαίρεση, εάν οι κακοήθειες που βασίζονται στο ήπαρ είναι δύσκολο να αφαιρεθούν.

Αφαίρεση και εμβολισμός για τη θεραπεία στρωματικών όγκων του γαστρεντερικού

Θεραπείες όπως η κατάλυση και ο εμβολισμός μπορούν να χρησιμοποιηθούν εάν ένας γαστρεντερικός στρωματικός όγκος (GIST) έχει προχωρήσει στο ήπαρ, ειδικά εάν η χειρουργική επέμβαση δεν είναι σε θέση να εξαλείψει τους όγκους.

Αφαίρεση

Η αφαίρεση είναι ο όρος για την αφαίρεση όγκων μέσω της χρήσης χημικών, υψηλών θερμοκρασιών ή και των δύο. Μπορεί περιστασιακά να χρησιμοποιηθεί για την εξάλειψη των GIST που έχουν αναπτύξει μόνο μερικούς μικρούς όγκους στο ήπαρ. Η αφαίρεση μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή για τη θεραπεία όγκων κοντά σε κρίσιμες δομές όπως οι κύριες αρτηρίες του αίματος, το διάφραγμα (ο λεπτός αναπνευστικός μυς πάνω από το ήπαρ) ή οι κύριοι πόροι στο ήπαρ, επειδή συχνά καταστρέφει μέρος του φυσιολογικού ιστού που περιβάλλει τον όγκο.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι αφαίρεσης:

• Αφαίρεση ραδιοσυχνοτήτων (RFA), το οποίο χρησιμοποιεί ραδιοκύματα υψηλής ενέργειας για να θερμάνει τον όγκο και να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα
• Αφαίρεση με αιθανόλη (οινόπνευμα)., όπου συμπυκνωμένο αλκοόλ εγχέεται απευθείας στον όγκο για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα
• Θερμοθεραπεία μικροκυμάτων, όπου τα μικροκύματα που μεταδίδονται μέσω ενός καθετήρα που τοποθετείται στον όγκο χρησιμοποιούνται για τη θέρμανση και την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων
• Κρυοχειρουργική (κρυοθεραπεία), που καταστρέφει έναν όγκο παγώνοντάς τον χρησιμοποιώντας ένα λεπτό μεταλλικό καθετήρα,. Αυτή η μέθοδος μερικές φορές απαιτεί γενική αναισθησία (είσαι σε βαθύ ύπνο και δεν μπορείς να νιώσεις πόνο)

Εμβολιασμός

Ο εμβολισμός είναι μια θεραπεία κατά την οποία ο γιατρός χορηγεί φάρμακα σε μια προσπάθεια να σταματήσει ή να μειώσει τον ροή αίματος σε καρκινικό ηπατικά κύτταρα.

Δεδομένου ότι περιέχει δύο παροχή αίματος, το ήπαρ είναι ασυνήθιστο. Οι κλάδοι της πυλαίας φλέβας τροφοδοτούν την πλειονότητα των φυσιολογικών ηπατικών κυττάρων, ενώ οι κλάδοι της ηπατικής αρτηρίας συχνά τροφοδοτούν την πλειοψηφία των καρκινικό ήπαρ κύτταρα. Η πλειοψηφία των υγιών ηπατικών κυττάρων δεν είναι κατεστραμμένα επειδή λαμβάνουν την παροχή αίματος μέσω της πυλαίας φλέβας. Ωστόσο, η απόφραξη του κλάδου της ηπατικής αρτηρίας που τροφοδοτεί τον όγκο βοηθά στον θάνατο των καρκινικών κυττάρων.

Ο εμβολισμός περιορίζει μέρος της ροής του αίματος στον υγιή ιστό του ήπατος, επομένως μπορεί να μην είναι καλή επιλογή για ορισμένα άτομα των οποίων το συκώτι έχει ήδη υποστεί ηπατική βλάβη από καταστάσεις όπως η κίρρωση ή η ηπατίτιδα.

Στοχευμένη θεραπεία για GIST

Ορισμένες πρωτεΐνες που βοηθούν στην κυτταρική διαίρεση και ανάπτυξη σε κύτταρα γαστρεντερικού στρωματικού όγκου (GIST) μπορούν να στοχευθούν από ορισμένα φάρμακα. Κατά τη θεραπεία των GIST, αυτά τα εστιασμένα φάρμακα - επίσης γνωστά ως φάρμακα ακριβείας - είναι συχνά εξαιρετικά ωφέλιμα. Λειτουργούν διαφορετικά από τα συμβατικά φάρμακα χημειοθεραπείας (χημειοθεραπεία), τα οποία είναι συνήθως αναποτελεσματικά.

Οι αναστολείς κινάσης τυροσίνης (TKIs) είναι το όνομα που δίνεται στα στοχευμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των GIST επειδή στοχεύουν ειδικά πρωτεΐνες γνωστές ως KIT και PDGFRA, οι οποίες είναι κινάσες τυροσίνης.

Αυτά τα στοχευμένα φάρμακα χορηγούνται όλα από το στόμα, συχνά μία φορά την ημέρα.

Φάρμακα στοχευμένης θεραπείας που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των GIST:

• Ιματινίμπη
• Σανιτινίμπη
• Ρεγκοραφενίμ
• Ριπρετινίμπη
• Αβαπριτινίμπη
• Σοραφενίμπη (Nexavar)
• Νιλοτινίμπη (Tasigna)
• Dasatinib (Sprycel)
• Pazopanib (Votrient)

Χημειοθεραπεία

Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται στη χημειοθεραπεία, γνωστή και ως «χημειοθεραπεία», για τη θεραπεία του καρκίνου. Αυτά τα φάρμακα συχνά χορηγούνται ενδοφλέβια (IV) ή από το στόμα. Αυτό το φάρμακο μπορεί να είναι χρήσιμο για κακοήθειες που έχουν εξαπλωθεί πέρα ​​από το όργανο από το οποίο προέρχονται, επειδή εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και κυκλοφορούν σε όλο το σώμα.

Η χημειοθεραπεία αναφέρεται στη χρήση οποιουδήποτε φαρμάκου για τη θεραπεία του καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων στοχευμένης θεραπείας όπως το imatinib (Gleevec), τα οποία πλέον χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία στρωματικών όγκων του γαστρεντερικού σωλήνα (GIST). Ωστόσο, ο όρος "χημειοθεραπεία" χρησιμοποιείται συνήθως για να αναφέρεται σε συγκεκριμένα φάρμακα που στοχεύουν ταχέως πολλαπλασιαζόμενα κύτταρα οπουδήποτε στο σώμα, συμπεριλαμβανομένων των καρκινικών κυττάρων.

Ακτινοθεραπεία για τη θεραπεία του GIST

Οι ακτίνες Χ υψηλής ενέργειας (ή άλλα σωματίδια) χρησιμοποιούνται στη θεραπεία με ακτινοβολία για να σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα. Η ακτινοβολία δεν χρησιμοποιείται συχνά, καθώς δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στη θεραπεία των στρωματικών όγκων του γαστρεντερικού συστήματος (GISTs). Ωστόσο, μπορεί περιστασιακά να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία συμπτωμάτων όπως δυσφορία στα οστά.

Οι ειδικοί στην ακτινοβολία θα κάνουν ακριβείς μετρήσεις πριν από την έναρξη της θεραπείας σας για να καθορίσουν τις σωστές γωνίες για τη σκόπευση των ακτίνων ακτινοβολίας και τη σωστή ποσότητα ακτινοβολίας. Οι απεικονιστικές δοκιμές όπως αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία εκτελούνται συχνά ως μέρος αυτής της συνεδρίας προγραμματισμού, που είναι γνωστή ως προσομοίωση.

Παρόμοια με τη λήψη ακτινογραφίας, η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί μεγαλύτερη ακτινοβολία. Η πραγματική διαδικασία είναι ανώδυνη. Παρόλο που η διαδικασία εγκατάστασης - η τοποθέτηση σας για θεραπεία - συνήθως διαρκεί περισσότερο, διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Η ακτινοθεραπεία μπορεί να συνεχιστεί για αρκετές ημέρες συνεχόμενα.