Lymfoom

Wat is lymfoom?

Lymfoom is een vorm van kanker die het lymfestelsel aantast, dat een onderdeel is van het kiembestrijdende mechanisme van het lichaam. Lymfeklieren (lymfeklieren), milt, thymusklier en beenmerg maken allemaal deel uit van het lymfestelsel. Al deze locaties, evenals andere organen door het hele lichaam, kunnen worden aangetast door lymfoom.

Lymfoom is er in verschillende vormen. De volgende zijn de belangrijkste subtypen:

Hodgkin-lymfoom (ook bekend als de ziekte van Hodgkin) is een type lymfoom.

Niet-lymfoom Hodgkin's (NHL) is een vorm van kanker die het lymfestelsel aantast.

De optimale lymfoombehandeling voor u wordt bepaald op basis van het type en de ernst van uw lymfoom. Chemotherapie, immunotherapie, bestralingstherapie, een beenmergtransplantatie of een combinatie van deze behandelingen kunnen worden gebruikt om lymfoom te behandelen.

Symptomen van lymfoom

Tekenen en symptomen van lymfoom kunnen zijn:

• Pijnloze zwelling van lymfeklieren in uw nek, oksels of lies
• Aanhoudende vermoeidheid
• Fever
• Nacht zweet
• Kortademigheid
• Onverklaarde gewichtsverlies
• Jeukende huid

Oorzaken van lymfoom

Lymfoom wordt volgens artsen veroorzaakt door een onbekende factor. Maar het begint allemaal met een genetische mutatie in een ziektebestrijdende witte bloedcel, een lymfocyt genaamd. De mutatie zorgt ervoor dat de cel snel groeit, wat resulteert in een groot aantal zieke lymfocyten die zich blijven vermenigvuldigen.

Door de mutatie kunnen de cellen ook overleven wanneer andere cellen normaal zouden sterven. Dit resulteert in een overvloed aan defecte en inefficiënte lymfocyten in uw lymfeklieren, waardoor zwelling in de lymfeklieren, milt en lever ontstaat.

Risicofactoren 

Lymfoom kan worden veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder:

Leeftijd: Sommige soorten lymfoom komen vaker voor bij jonge mensen, terwijl andere vaker worden gediagnosticeerd bij 55-plussers.

Mannetje: Mannetjes hebben iets meer kans dan vrouwtjes om lymfoom te krijgen.

Immuunsysteem: Lymfoom komt vaker voor bij mensen met een ziekte van het immuunsysteem of die medicijnen gebruiken die het immuunsysteem onderdrukken.

infecties: Het Epstein-Barr-virus en Helicobacter pylori-infectie worden bijvoorbeeld in verband gebracht met een verhoogd risico op lymfoom.

Diagnose van lymfoom

Lymfoom wordt gediagnosticeerd met behulp van de volgende tests en procedures:

Onderzoek van het lichaam: Gezwollen lymfeklieren, zoals die in uw nek, onderarm en golfbreker, evenals een gezwollen milt of lever, worden gecontroleerd door uw arts.

Lymfeklierbiopsie: Een lymfeklierbiopsietechniek, waarbij de gehele of een deel van een lymfeklier wordt verwijderd voor laboratoriumonderzoek, kan door uw arts worden aanbevolen. Geavanceerde tests kunnen vaststellen of en of lymfoomcellen aanwezig zijn, evenals de soorten cellen die erbij betrokken zijn.

Bloed Test: Het tellen van het aantal cellen in een bloedmonster kan uw arts aanwijzingen geven over uw toestand.

Beenmergbiopsie: Een naald wordt in uw heupbeen ingebracht om een ​​beenmergmonster te verwijderen tijdens een beenmergaspiratie- en biopsieprocedure. Het monster wordt onderzocht om te zien of het lymfoomcellen bevat.
Er worden beeldvormingstests uitgevoerd. Beeldvormingsonderzoeken om te zoeken naar bewijs van lymfoom in andere delen van uw lichaam kunnen door uw arts worden aanbevolen. CT, MRI en positronemissietomografie zijn enkele van de tests die kunnen worden gebruikt (PET).

Behandeling van lymfoom

Het type en stadium van uw lymfoom, evenals uw algehele gezondheid en voorkeuren, zullen bepalen welke lymfoomtherapieën het beste voor u zijn. De behandeling is erop gericht om zoveel mogelijk kankercellen te elimineren en de ziekte in remissie te brengen.

Behandelingen voor lymfoom omvatten:

Toezicht: Sommige soorten lymfoom groeien erg langzaam. Wanneer uw lymfoom tekenen en symptomen ontwikkelt die uw normale activiteiten verstoren, kunnen u en uw arts besluiten om te wachten met de behandeling ervan. Mogelijk wordt u onderworpen aan periodieke tests om uw status tot dan te controleren.

chemotherapie: Chemotherapie is een soort behandeling waarbij medicijnen worden gebruikt om snelgroeiende cellen, zoals kankercellen, te doden. De medicijnen worden normaal gesproken via een ader toegediend, maar afhankelijk van de medicijnen die u krijgt, kunnen ze ook als pillen worden ingenomen.

Bestralingstherapie is een type behandeling waarbij gebruik wordt gemaakt van Om kankercellen te doden, gebruikt bestralingstherapie krachtige energiestralen zoals röntgenstralen en protonen.

Beenmerg transplantatie: Bij een beenmergtransplantatie, ook wel stamceltransplantatie genoemd, wordt uw beenmerg onderdrukt met zware doses chemotherapie en bestraling. Vervolgens worden gezonde beenmergstamcellen, hetzij van uw eigen lichaam of van een donor, in uw bloedbaan gepompt, waar ze naar uw botten reizen en uw beenmerg herstellen.
Er zijn andere therapieën beschikbaar. Gerichte medicijnen die zich richten op specifieke afwijkingen in uw kankercellen worden ook gebruikt om lymfoom te behandelen. Kankercellen worden gedood door immunotherapie medicijnen, die uw immuunsysteem hiervoor gebruiken. Chimere antigeenreceptor (CAR)-T-celtherapie is een gespecialiseerde behandeling waarbij de kiembestrijdende T-cellen van uw lichaam worden afgenomen, genetisch worden gemodificeerd om kanker te bestrijden en ze vervolgens opnieuw in uw lichaam worden geïntroduceerd.