ایمونوتراپی سرطان ریه، ایمونوتراپی سرطان ریه، درمان سرطان ریه PD-1 و درمان سرطان ریه PD-L1 همه چیزهایی هستند که می خواهید بدانید.
In the past two years, immune checkpoint inhibitors have undoubtedly been one of the most successful tumor immunotherapies, which has changed the treatment prospects for NSCLC. The four PD-1 / L1 currently approved for lung cancer have improved the five-year survival rate of advanced lung cancer from less than 5% to 16%, which has tripled, and many patients and even doctors are excited. Immunotherapy is gradually becoming a “special effect” drug for the treatment of advanced سرطان ریه سلول غیر کوچک. اکثر سرطان ریه patients still have many questions about PD-1 treatment, and today we will answer them one by one.
درمان PD-1 / L1 سرطان ریه چیست؟
Immunotherapy is a therapy that uses the patient’s immune system to fight cancer. PD-1 / L1 treatment is called immune checkpoint inhibitor therapy and is a type of ایمن درمانی.
درمان با مهارکننده های ایمن بازرسی به این موارد اشاره دارد: PD-1 یک پروتئین روی سطح سلول های T است که به کنترل پاسخ ایمنی بدن کمک می کند. وقتی PD-1 به پروتئین دیگری به نام PDL-1 روی سلول های سرطانی متصل می شود، از کشتن سلول های سرطانی سلول های T (یک سلول ایمنی) جلوگیری می کند. مهار کننده PD-1 به PDL-1 متصل می شود و در نتیجه سرکوب سیستم ایمنی سلول های T را آزاد می کند و توانایی کشتن سلول های سرطانی را دوباره به دست می آورد.
PD-1 / L1 فعلی مورد تایید FDA برای درمان سرطان ریه چیست؟
FDA چهار مهارکننده ایست بازرسی ایمنی را تأیید کرد: Nivolumab (دارو O)، pembrolizumab (دارو K)، atezolizumab (دارو T) و durvalumab (دارو I) برای درمان سرطان ریه سلول غیر کوچک.
| نام دارو | پمبرولیزوماب | نیولوماب | آتوزوماب | دواروزوماب |
| نام انگلیسی | Keytruda | فوق العاده است | Tecentriq | ایمفینزی |
| سازنده | مرک | بریستول مایرز | روشه | AstraZeneca |
| مقدار مصرف | 2 میلی گرم در کیلوگرم هر سه هفته یکبار | 3 میلی گرم در کیلوگرم هر دو هفته یک بار | 1200 میلی گرم هر سه هفته یکبار | 10 میلی گرم در کیلوگرم هر دو هفته یک بار |
| لیست | لیست ایالات متحده | ذکر شده در چین | لیست ایالات متحده | در چین ذکر شده است |
علائم هر تایید سرطان ریه PD-1 / L1 چیست؟
پابولیزوماب (Pembrolizumab ، Pambrolizumab ، Pembrolizumab) | Kerui Da (Jinheide ، Keytuda) | داروی K
| علائم تایید شده (سرطان ریه) | آیا PD-L1 را تشخیص می دهد |
| 1. همراه با پمترکسد و سیس پلاتین / کاربوپلاتین برای خط اول درمان بیماران غیرقابل برداشت ، پیشرفته / عود کرده و غیر سنگفرشی غیر کوچک سلول سرطانی ریه (NSCLC) ، صرف نظر از بیان PD-L1 | نه |
| 2. همراه با کاربوپلاتین و پاکلیتاکسل / ناب-پاکلیتاکسل (ابراکسان) برای بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک ریز سنگفرشی پیشرفته / مکرر (NSCLC) که بدون در نظر گرفتن بیان PD-L1 با درمان خط اول به دست نمی آید. | نه |
| 3. Single-agent, first-line treatment of patients with metastatic non-small cell lung cancer (NSCLC), whose metastatic non-small cell lung cancer (NSCLC) tumors have high PD-L1 expression [tumor proportion score (TPS) ≥50%], by FDA approved test confirms that there are no EGFR or ALK genome تومور انحرافات | بله ، PD-L1≥50٪ |
| 4. درمان تک دارویی برای بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک متاستاتیک (NSCLC)، که تومور آنها PD-L1 ((TPS) ≥ 1٪ را بیان می کند، تعیین شده توسط کارآزمایی های تایید شده FDA، پیشرفت بیماری پس از شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین | بله ، PD-L1 ≥ 1 |
نیولوماب (Navumab، Niluumab، Nivolumab) | ادیوو (ادیوو ، اودوو ، اوپدیو) | ای دارو
| علائم تایید شده (سرطان ریه) |
| 1. برای درمان سرطان ریه سلول غیر ریز سلول پیشرفته (متاستاتیک) که هنوز تحت شیمی درمانی پلاتین است |
| 2. برای درمان بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک ریز سنگفرشی پیشرفته (متاستاتیک) ، مناسب برای بیمارانی که شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین دارند یا بیماری آنها پس از شیمی درمانی بدتر شده است. |
دواریزوماب (Duvaluzumab، Duvalizumab، Deluzumab، Durvalumab) | I drug (Imfinzi)
| علائم تایید شده (سرطان ریه) |
| این برای درمان سرطان ریه سلول کوچک ریز سلول (NSCLC) که پس از انجام رادیوشیمی درمانی همزمان مبتنی بر پلاتین ، تحت عمل جراحی قرار نگرفته است ، استفاده می شود |
آتوزوماب (آتوزولیزوماب ، آتزولیزوماب) | داروی T (Tecentriq)
| علائم تایید شده (سرطان ریه) |
| 1. سرطان ریه سلول کوچک ریز متاستاتیک که در طی شیمی درمانی حاوی پلاتین یا پس از آن وضعیت بدتر می شود. اگر سرطان ریه سلول کوچک ریز بیمار در ژن های EGFR یا ALK تغییر کند ، ابتدا باید از داروهای هدف قرار دادن مولکولی که تغییرات ژن EGFR یا ALK را هدف قرار می دهند ، و غیره استفاده شود. |
| 2. همراه با شیمی درمانی (ابراکسان [مخلوط پروتئین پاکلیتاکسل ؛ nab-paclitaxel] و کاربوپلاتین) به عنوان یک درمان خط اول برای بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک غیر سنگفرشی متاستاتیک (NSCLC) بدون EGFR یا ALK |
نحوه انتخاب PD-1 / L1 برای بیماران مبتلا به سرطان ریه
نحوه انتخاب چهار بازدارنده ایست بازرسی ایمنی یکی از مهمترین مشکلات بیماران سرطانی ریه است. جداول زیر خلاصه ای از انتخاب برنامه دارویی را برای همه با جزئیات و وضوح بیان می کند.
سرطان ریز سلول کوچک ریز بدون جهش
خط اول ایمنی درمانی برای سرطان پیشرفته ریه
| لایه | توصیه سطح اول | توصیه سطح 3 |
| PD-L1≥50 | تک درمانی پمبرولیزوماب | |
| 1٪ DPD-L1≤49٪ | سرطان سلول سنگفرشی: پابولیزوماب
سرطان سلول غیر سنگفرشی: داروی منفرد Pabolizumab یا Pabolizumab همراه با پلاتین + pemetrexed |
|
| PD-L1 ＜ 1٪ یا ناشناخته | سرطان سلول غیر سنگفرشی: پاكلیزوماب همراه با پلاتین + پمتركسد | Non-squamous cell carcinoma: atezumab combined with بیوسیزوماب combined with chemotherapy (carboplatin and paclitaxel) |
ایمونوتراپی خط دوم برای سرطان پیشرفته ریه
| لایه | توصیه سطح اول | توصیه سطح 3 |
| هیچ درمانی قبلی با PD-1 / L1 وجود ندارد | PD-L1 ناشناخته است یا فارغ از وضعیت بیان: تک درمانی با nivolumab | PD-L1 ناشناخته یا فارغ از وضعیت بیان است: تک درمانی با آتوزوماب |
| درمان قبلی PD-1 / L1 | درمان قبلی مهارکننده PD-1 / L1: محتوای پلاتین باید با شیمی درمانی ترکیب شود (شیمی درمانی مناسب را با توجه به نوع بافت شناسی انتخاب کنید)
درمان قبلی مهارکننده PD-1 / L1 همراه با شیمی درمانی: دوتاکسل یا سایر شیمی درمانی های تک ماده (داروهای خط اول) |
ایمونوتراپی خط سوم برای سرطان ریه پیشرفته: توصیه ثانویه ، nivolumab.
سرطان ریه سلول غیرکوچک سه مرحله ای غیرقابل برداشت: توصیه درجه III، دریافت درمان تثبیت کننده با دوفالیولیزوماب پس از پرتودرمانی و شیمی درمانی.
سلول غیر کوچک
سرطان ریه با جهش
برای ایمونوتراپی NSCLC با EFGR / ALK مثبت ، هنوز شواهد کافی وجود ندارد. نتایج تجزیه و تحلیل زیر گروه مطالعه IMpower150 نشان می دهد که طرح زیر تأثیر خاصی دارد: آتلیزوماب + بواسیزوماب + کاربوپلاتین + تاکسول
قبل از استفاده از PD-1 / L1 چه شاخص هایی باید آزمایش شوند؟
در حال حاضر ، پزشکان از بیان TMB و PD-L1 به عنوان نشانگرهای ایمنی درمانی ریه و شیمی درمانی یاد می کنند. راسی برای تفسیر پنج نشانگر زیستی که اثر PD-1 را پیش بینی می کنند ، مقاله ای برای شما جمع آوری کرده است. می توانید به موارد زیر مراجعه کنید: چگونه می توان از قبل اثر PD-1 را پیش بینی کرد؟ یک تحلیل جامع از پنج پیش بینی کننده اصلی!
1) PD-L1
در حال حاضر ، در نظر گرفته شده است که بیان PD-L1 در بافتهای تومور یک علامت منطقی تر برای انتخاب جمعیت غالب قبل از درمان ضد PD-1 / PD-L1 است. اما در عین حال ، مشکلات زیادی در تشخیص PD-L1 وجود دارد ، مانند ناهمگنی فضایی ، آیا قسمت کوچکی از تومور می تواند کل وضعیت کل تومور را نشان دهد؟ همچنین ناهمگنی زمانی وجود دارد ، زیرا پس از درمان ، حالت بیان PD-L1 تغییر خواهد کرد. هیچ استانداردی برای تشخیص ایمونوهیستوشیمی وجود ندارد. آنتی بادی های متعددی برای رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی PD-L1 وجود دارد. میزان توافق مثبت آنتی بادی های مختلف فقط 73٪ -76٪ است که بر نتایج تشخیص تأثیر می گذارد.
2) TMB
تحقیقات فعلی نشان می دهد که TMB / bTMB به عنوان یک نشانگر پیش بینی کننده برای اثر درمانی ICI هنوز بحث برانگیز است.
برای آن دسته از بیماران خانگی که به تازگی مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک پیشرفته شده اند ، صنعت داخلی درمان سرطان ریه آزمایش PD-L1 را توصیه می کند. اگر PD-L1 ≥ 50٪ ، چه کارسینوم سلول سنگفرشی باشد و چه کارسینوم سلول غیر سنگفرشی ، جهش غیر ژنی تازه درمان شده ، سلول های کوچک ریه سلول ریه را می توان با داروهای K درمان کرد تا بیشترین شانس زنده ماندن را بدست آورد در حال حاضر.
البته ، برای کاربرد بالینی مهارکننده های ایست بازرسی ایمنی ، ایالات متحده بیشترین تحقیق را دارد و غنی ترین تجربه بالینی را دارد. متخصصان معتبر سرطان ریه در ایالات متحده براساس اطلاعات فعلی TMB و PD-L1 برای شیمی درمانی و / یا ایمونوتراپی بیماران مبتلا به سرطان ریه طبقه بندی شده اند.
1. مونوتراپی ضد PD-1 به بیماران مبتلا به تومورهای "گرم" یا ملتهب با بیان PD-L1 بالا و TMB داده می شود.
2. برای بیماران با بیان PD-L1 بالا اما TMB کم ، شیمی درمانی انجام دهید.
3- برای آن دسته از بیماران با بیان TMB بالا اما بیان PD-L1 کم یا منفی ، شیمی درمانی یا درمان ضد PD-1 / CTLA-4 انجام دهید.
4- علاوه بر این ، برای بیماران مبتلا به تومورهای "سرماخوردگی" یا غیر التهابی با TMB پایین و بیان PD-L1 کم یا منفی ، شیمی درمانی با یا بدون ایمونوتراپی یا ایمونوتراپی سلولی ممکن است انجام شود.
راسی به بیشتر بیماران مبتلا به سرطان ریه یادآوری می کند که قبل از استفاده از PD-1 ، آنها باید یک شرکت آزمایش معتبر را برای آزمایش بیومارکر انتخاب کنند و سپس برای تهیه یک برنامه دارویی دقیق ، با Bei Shangguang یا حتی یک متخصص مشهور سرطان ریه در ایالات متحده مشورت کنند. ، یا می توانند با یک متخصص سرطان جهانی مشورت کنند. گروه پزشکی وب.
آیا بیماران PD-1 با بیان کم می توانند از PD-1 استفاده کنند؟
برای آن دسته از بیماران مبتلا به کارسینوم سلول غیر کوچک پیشرفته که به تازگی تشخیص داده شده اند ، به شرطی که بیان PD-L1 مثبت باشد ، اعم از کارسینوم سلول سنگفرشی یا کارسینوم سلول غیر سنگفرشی ، ممکن است از بقای اولیه مزایای زنده ماندن حاصل شود. درمان تک درمانی داروی K ، در نتیجه عمر را افزایش می دهد. برخی از متخصصان همچنین پیشنهاد می كنند بیمارانی كه بیان PD-L1 بین 1-49٪ دارند در صورت تحمل شیمی درمانی می توانند از شیمی درمانی K plus نیز استفاده كنند.
آیا می توان از PD-1 برای بیماران تازه تحت درمان با آزمایش منفی PD-L1 استفاده کرد؟
نتایج اخیر مطالعات شیمی درمانی ترکیبی چند آنتی بادی مونوکلونال PD-1 ثابت کرده است که حتی اگر آزمایش PD-L1 منفی باشد ، یا PD-L1 به طور شرطی آزمایش نشود ، آنتی بادی مونوکلونال PD-1 همراه با شیمی درمانی می تواند کارسینوم سلول سنگفرشی یا غیر سنگفرشی را درمان کند سرطان سلول بیماران سرطانی ریه سلولی تنها با شیمی درمانی مزایای قابل توجهتری در بقا دارند.
در بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک سلول PD-L1 منفی ، صرف نظر از اینکه آنها مبتلا به سرطان ریه سلول سنگفرشی یا غیر سنگفرشی هستند ، اگر قبلاً شیمی درمانی نکرده باشند ، پس از شیمی درمانی ترکیبی K ، در مقایسه با شیمی درمانی به تنهایی همه بیماران می توانند از مزایای بقای طولانی تری برخوردار شوند. چنین داده هایی برای بیماران با بیان منفی PD-L1 یا فاقد شرایط تشخیص PD-L1 خبر خوبی است.
آیا بیمارانی که تحت شیمی درمانی هستند می توانند PD-1 را تغییر داده یا به آن اضافه کنند؟
صرف نظر از سرطان ریه سلول های غیر کوچک سنگفرشی یا غیر سنگفرشی ، اثر K همراه با شیمی درمانی قطعاً بهتر از شیمی درمانی است ، اما آیا بیمارانی که شیمی درمانی می کنند می توانند آنتی بادی مونوکلونال PD-1 دریافت کنند؟ اثر بهتر شیمی درمانی چیست؟
پس از رادیوتراپی و شیمی درمانی ، برخی سلولهای تومور را از بین می برد ، در نتیجه آنتی ژن های تومور آزاد می شود و ایمنی انسان را تحریک می کند. در این زمان ، اگر درمان آنتی بادی مونوکلونال PD-1 انجام شود ، از لحاظ نظری ، اثر ضد تومور قویتر خواهد بود. در حال حاضر ، نتایج تحقیقات مقدماتی وجود دارد که نشان می دهد درمان حفظ ایمنی بدن با آنتی بادی مونوکلونال PD-1 یا آنتی بادی مونوکلونال PD-L1 پس از رادیوتراپی و شیمی درمانی همزمان ، اثر خوبی دارد و به طور قابل توجهی طول عمر را افزایش می دهد.
بیمارانی که به تازگی تشخیص داده شده اند ابتدا باید شیمی درمانی را شروع کنند ، سپس PD-1 را انتخاب کنند یا مستقیماً بعد از مقاومت دارویی از PD-1 استفاده کنند
برای آن دسته از بیماران مبتلا به سرطان سلول غیر کوچک پیشرفته که به تازگی تشخیص داده شده اند ، استفاده زودهنگام از آنتی بادی مونوکلونال PD-1 مزایای بقای بهتری نسبت به استفاده دیررس دارد.
بعد از مقاومت PD-1 چه باید کرد؟
بیمارانی که دارای مهار کننده های م PDثر PD-1 هستند معمولاً اثرات طولانی مدتی دارند. با این حال ، در حدود 30٪ از بیماران مقاومت به بیماری مشاهده شده است. کلید غلبه بر مقاومت به دارو عمدتا دو نکته است:
ابتدا ، در صورت امکان ، نمونه برداری و تجزیه و تحلیل عمیق ایمنی می تواند در سایت های مقاومت دارویی که به تازگی اضافه شده و یا در حال افزایش هستند ، انجام شود تا علت مقاومت به دارو را بیابید و با توجه به علت درمان کنید. به عنوان مثال ، برخی از بیماران به دلیل بیان زیاد جبرانی TIM-3 ، LAG-3 یا IDO هستند. سپس انتخاب کنید ، مهار کننده PD-1 همراه با مهار کننده TIM-3 ، آنتی بادی LAG-3 ، مهارکننده IDO بهترین راه حل های درمانی است.
ثانیاً ، برای بیمارانی که نمی توانند علت مقاومت به دارو را تعیین کنند ، می توانند شرایط خاص را برای انتخاب بهترین شریک مشترک برای معکوس کردن مقاومت دارویی و طولانی شدن بقا ترکیب کنند. یا به درمان های سنتی مانند رادیوتراپی و شیمی درمانی ، مداخله ، فرکانس رادیویی و کاشت ذرات روی بیاورید.
سرانجام ، و مهمتر از همه ، شواهد بیشتری نشان می دهد که در صورت بهتر شدن وضعیت عمومی بیمار و بار تومور نسبتاً اندک ، باید از ایمونوتراپی مانند مهار کننده های PD-1 در اسرع وقت استفاده شود.
