Rektal kanser is kanser kolonun son birkaç santiminde meydana gelir. Bu bölgeye rektum denir. Rektum kanserinin ana tedavisi cerrahidir. Kanserin ilerlemesine bağlı olarak radyasyon tedavisi ve kemoterapi de kabul edilebilir. Rektum kanseri erken ortaya çıkarsa uzun vadeli hayatta kalma oranı yaklaşık %85 ila %90'dır. Rektum kanseri lenf düğümlerine yayılırsa nesil sayısı keskin bir şekilde düşecektir.
Çoğu rektum kanseri, kanserli olmayan hücrelerin büyümesi olan polip adı verilen küçük hücrelerle başlar. Polipler çıkarıldıktan sonra rektum kanseri önlenebilir. Bu nedenle kolonoskopi için zamanında kolon kanseri taraması yapılması çok önemlidir. Rektum kanserini önleme kılavuzları genellikle kolonoskopi taramasının 50 yaşında başlamasını önerir. Ailenizde kolorektal kanser öyküsü gibi başka risk faktörleriniz varsa doktorunuz daha sık veya daha erken kolon kanseri taraması önerebilir.
Rektum kanseri olan birçok hastada hastalığın erken evrelerinde hiçbir belirti ve semptom görülmez. Daha sonraki aşamalardaki belirti ve semptomlar arasında hemoroit kanamasıyla karıştırılan rektal kanama (genellikle parlak kırmızı); bağırsak bağırsak alışkanlıklarındaki değişiklikler; karın rahatsızlığı; rektal ağrı; İleri geri koşma hissi.
Hastalar öncelikle rektal kanamanın nedenini değerlendirmelidir. Birçok kişi rektal kanamayı hemoroit gibi yaygın hastalıklara bağlayabilir, ancak önceden hemoroit tanısı almadıysanız, polip veya rektum kanseri varlığını dışlamak için mümkün olan en kısa sürede tıbbi muayeneye gitmelisiniz. Bunu yapmak için doktor, rektumda herhangi bir anormallik olup olmadığını kontrol etmek amacıyla yağlanmış, eldivenli parmağını rektumun alt kısmına sokacaktır.
Doktor anormalliği bulduktan sonra tanıyı doğrulamak ve kanserin ilerleme derecesini belirlemek için başka testler de yapılabilir. Kolonoskopi, doktorların kolonun tamamını görmesine olanak tanır ve biyopsi için polipleri veya doku örneklerini çıkarabilir. Bilgisayarlı tomografi (BT) taraması veya röntgen, kanserin yayılıp yayılmadığını belirleyebilir. Endoskopik ultrasonografi veya manyetik rezonans görüntüleme (MRI) gibi diğer testler, kanserin rektumun ötesine geçip geçmediğini ve lenf düğümlerinin dahil olup olmadığını belirlemeye yardımcı olabilir.
Rektum kanserli hastaların tedavi planını etkileyen birçok faktör vardır. Tümör rektal duvar boyunca büyümezse ve lenf düğümleri etkilenmezse, kanser çok erken kabul edilir (evre I). Rektal duvarı istila eden veya hafifçe geçen ancak lenf düğümlerine yayılmayan bir tümör evre II'dir. Lenf düğümlerini içeriyorsa evre III'tür. Kanserin diğer bölgelere yayılması evre IV'tür.
Cerrahi, rektum kanserinin tüm evreleri için en yaygın tedavi yöntemidir. Ameliyatın türü tümörün konumuna göre belirlenir ve rektumun ucundaki kas halkasının (anal sfinkter) çıkarılmasını içerir.
Rektumdan dışarı doğru büyüyen veya rektuma nüfuz eden kanserler için, cerrah, rektum kanserini kısmen çıkarmak için kanserin yakınındaki rektumun çıkarılmasını ve kanserin yakınındaki sağlıklı rektal dokunun kenarlarının çıkarılmasını ve yakındaki lenf düğümlerinin çıkarılmasını önerir.
Mümkünse doktor rektum ve kolonun kalan sağlıklı kısımlarını yeniden bağlar. Tekrar bağlanamıyorsa kalan bağırsağın bir kısmından karın duvarına kalıcı bir açıklık (ostomi) oluşturmak gerekebilir. Buna kolostomi denir.
Lokal ileri rektum kanseri cerrahiye ek olarak genellikle radyoterapi ve kemoterapiyle tedavi edilir. Kanser yakındaki lenf düğümlerine yayıldığında veya rektal duvardan büyüdüğünde sıklıkla kemoterapi ve radyasyon tedavisi kullanılır.
Kanser vücudun diğer bölgelerine yayılmadıysa, kemoterapi ve radyasyon genellikle tümörü küçültmek ve tümörün tamamen çıkarılması olasılığını artırmak için ameliyattan önce yapılır. Evre II ve III rektum kanseri için genellikle ameliyattan önce kemoterapi ve radyoterapinin kombine edilmesi önerilir ve ameliyattan sonra daha fazla kemoterapi uygulanır.
İlerlemiş rektal kanserin ciddiyeti göz önüne alındığında hastalar, özellikle rektal kanama, dışkı boyutunda veya özelliklerinde değişiklikler veya kalıcı rektal rahatsızlık gibi ilk belirtiler ortaya çıktığında doktorunuza başvurmalıdır.
-Robert Cima, MD, Kolon ve Rektal Cerrahi, Mayo Kliniği, Rochester, Minn.
