Rak płuc

Co to jest rak płuc?

Rak płuc to rodzaj raka, który zaczyna się w płucach. Rak płuc zaczyna się w płucach i może rozprzestrzeniać się do węzłów chłonnych lub innych narządów w ciele, takich jak mózg. Rak z innych narządów może również rozprzestrzenić się na płuca. Kiedy komórki nowotworowe rozprzestrzeniają się z jednego narządu do drugiego, nazywane są przerzutami.

Wszystkie komórki organizmu zawierają materiał genetyczny zwany kwasem dezoksyrybonukleinowym (DNA). Za każdym razem, gdy dojrzała komórka dzieli się na dwie nowe komórki, jej DNA jest dokładnie zduplikowane. Komórki są kopiami oryginalnej komórki, identycznymi pod każdym względem. W ten sposób nasze ciała nieustannie się uzupełniają. Stare komórki obumierają, a następne pokolenie je zastępuje.

Rak zaczyna się od błędu lub mutacji w DNA komórki. Mutacje DNA mogą być spowodowane normalnym procesem starzenia lub czynnikami środowiskowymi, takimi jak dym papierosowy, wdychanie włókien azbestu i ekspozycja na gaz radon.

Naukowcy odkryli, że do utworzenia komórki raka płuc potrzebna jest seria mutacji. Komórki, zanim staną się w pełni rakowe, mogą być przedrakowe, ponieważ mają pewne mutacje, ale nadal funkcjonują normalnie jako komórki płuc. Kiedy komórka z mutacją genetyczną dzieli się, przekazuje swoje nieprawidłowe geny dwóm nowym komórkom, które następnie dzielą się na cztery komórki z błędami w DNA i tak dalej. Z każdą nową mutacją komórka tkanki płucnej staje się bardziej zmutowana i może nie być tak skuteczna w pełnieniu swojej funkcji jak komórka płucna. W późniejszym stadium choroby niektóre komórki mogą oddalić się od oryginału guz i zacznij rosnąć w innych częściach ciała. Proces ten nazywa się przerzutami, a nowe odległe miejsca określa się mianem przerzutów.

Pierwotny a wtórny rak płuc

Pierwotny rak płuc zaczyna się w płucach. Komórki rakowe to nieprawidłowe komórki płuc. Czasami ludzie mają raka, który przemieszcza się z innej części ciała lub przerzuca przerzuty do płuc. Nazywa się to wtórnym rakiem płuc, ponieważ płuca są miejscem wtórnym w porównaniu z pierwotną pierwotną lokalizacją raka. Na przykład rak piersi komórki, które dotarły do ​​płuc, nie są rakiem płuc, ale raczej przerzutowym rakiem piersi i będą wymagały leczenia przepisanego raczej na raka piersi niż na raka płuc.

Czynniki ryzyka raka płuc

Czynnikiem ryzyka jest wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania na chorobę, taką jak rak. Różne rodzaje raka mają różne czynniki ryzyka. Niektóre czynniki ryzyka, takie jak palenie, można zmienić. Innych, takich jak wiek lub historia rodziny, nie można zmienić.

Ale posiadanie czynnika ryzyka, a nawet kilku, nie oznacza, że ​​zachorujesz. Niektórzy ludzie, którzy zachorują na tę chorobę, mogą mieć niewiele znanych czynników ryzyka lub nie mieć ich wcale.

Kilka czynników ryzyka może zwiększyć prawdopodobieństwo zachorowania na raka płuc. Czynniki te są ogólnie związane z ryzykiem raka płuc. Możliwe, że niektóre z nich mogą nie mieć zastosowania w przypadku drobnokomórkowego raka płuca (SCLC).

Czynniki ryzyka, które możesz zmienić

Dym tytoniowy

Palenie jest zdecydowanie głównym czynnikiem ryzyka raka płuc. Uważa się, że około 80% zgonów z powodu raka płuc wynika z palenia, a liczba ta jest prawdopodobnie jeszcze wyższa w przypadku drobnokomórkowego raka płuca (SCLC). Bardzo rzadko zdarza się, aby ktoś, kto nigdy nie palił, miał SCLC.

Ryzyko raka płuc u palaczy jest wielokrotnie wyższe niż u osób niepalących. Im dłużej palisz i im więcej paczek palisz dziennie, tym większe jest Twoje ryzyko.

Palenie cygar i fajki może powodować raka płuc prawie tak samo, jak palenie papierosów. Palenie papierosów o niskiej zawartości substancji smolistych lub „lekkich” papierosów zwiększa ryzyko raka płuc w takim samym stopniu, jak zwykłe papierosy. Palenie papierosów mentolowych może jeszcze bardziej zwiększyć ryzyko, ponieważ mentol może pozwolić palaczom na głębsze wdychanie.

Bierne palenie

Jeśli nie palisz, wdychanie dymu innych osób (tzw. Biernego palenia lub środowiskowego dymu tytoniowego) może zwiększyć ryzyko zachorowania na raka płuc. Uważa się, że bierne palenie jest przyczyną ponad 7,000 XNUMX zgonów z powodu raka płuc każdego roku.

Narażenie na radon

Radon to naturalnie występujący gaz radioaktywny powstający w wyniku rozpadu uranu w glebie i skałach. Nie możesz tego zobaczyć, posmakować ani powąchać. Według Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych (EPA) radon jest drugą najczęstszą przyczyną raka płuc w tym kraju i główną przyczyną wśród osób niepalących.

Na zewnątrz jest tak mało radonu, że prawdopodobnie nie jest on niebezpieczny. Ale w pomieszczeniach radon może być bardziej skoncentrowany. Wdychanie go naraża płuca na działanie niewielkich ilości promieniowania. Może to zwiększyć ryzyko raka płuc.

Domy i inne budynki w prawie każdej części Stanów Zjednoczonych mogą mieć wysoki poziom radonu w pomieszczeniach (szczególnie w piwnicach).

Narażenie na azbest

Osoby pracujące z azbestem (np. W kopalniach, młynach, fabrykach włókienniczych, miejscach, w których stosuje się izolację i stoczniach) są kilkakrotnie bardziej narażone na śmierć z powodu raka płuc. Ryzyko raka płuc jest znacznie większe u pracowników narażonych na działanie azbestu, którzy również palą. Nie jest jasne, jak bardzo niski lub krótkotrwały kontakt z azbestem może zwiększać ryzyko raka płuc.

Osoby narażone na duże ilości azbestu również mają większe ryzyko rozwoju międzybłoniak, rodzaj nowotworu rozpoczynającego się w opłucnej (wyściółce otaczającej płuca). Więcej informacji na temat tego typu raka można znaleźć w artykule Międzybłoniak złośliwy.

W ostatnich latach przepisy rządowe znacznie ograniczyły użycie azbestu w produktach komercyjnych i przemysłowych. Nadal występuje w wielu domach i innych starszych budynkach, ale zwykle nie jest uważany za szkodliwy, o ile nie jest uwalniany do powietrza w wyniku niszczenia, rozbiórki lub renowacji. Więcej informacji można znaleźć w artykule Ryzyko związane z azbestem i rakiem.

Narażenie na inne czynniki rakotwórcze w miejscu pracy

Inne czynniki rakotwórcze (czynniki rakotwórcze) występujące w niektórych miejscach pracy, które mogą zwiększać ryzyko raka płuc, obejmują:

• Rudy radioaktywne, takie jak uran
• Wdychane chemikalia, takie jak arsen, beryl, kadm, krzemionka, chlorek winylu, związki niklu, związki chromu, produkty węglowe, gorczyca i etery chlorometylowe
• Wydech spalin

Rząd i przemysł podjęły w ostatnich latach kroki, aby pomóc chronić pracowników przed wieloma z tych zagrożeń. Ale niebezpieczeństwa wciąż istnieją, więc jeśli będziesz obchodzić te czynniki, uważaj, aby ograniczyć narażenie, gdy tylko jest to możliwe.

Przyjmowanie niektórych suplementów diety

Badania nad możliwą rolą suplementów witaminowych w zmniejszaniu ryzyka raka płuc przyniosły rozczarowujące wyniki. W rzeczywistości 2 duże badania wykazały, że palacze, którzy przyjmowali suplementy beta-karotenu, faktycznie mieli zwiększone ryzyko raka płuc. Wyniki tych badań sugerują, że palacze powinni unikać przyjmowania suplementów beta-karotenu.

Arsen w wodzie pitnej

Badania ludzi z części Azji Południowo-Wschodniej i Ameryki Południowej z wysokim poziomem arsenu w wodzie pitnej wykazały większe ryzyko raka płuc. W większości tych badań poziomy arsenu w wodzie były wielokrotnie wyższe niż te typowo obserwowane w Stanach Zjednoczonych, nawet na obszarach, gdzie poziomy arsenu są powyżej normy. Dla większości Amerykanów korzystających z publicznych systemów wodociągowych woda pitna nie jest głównym źródłem arsenu.

Czynniki ryzyka, których nie możesz zmienić

Wcześniejsza radioterapia płuc

Ludzie, którzy przeszli radioterapię klatki piersiowej z powodu innych nowotworów, są bardziej narażeni na raka płuc, szczególnie jeśli palą. Przykłady obejmują osoby, które były leczone z powodu choroby Hodgkina lub kobiety, które przeszły radioterapię klatki piersiowej po mastektomii z powodu raka piersi. Wydaje się, że kobiety, które mają radioterapię piersi po lumpektomii, nie mają wyższego niż oczekiwano ryzyka raka płuc.

Zanieczyszczenie powietrza

W miastach zanieczyszczenie powietrza (szczególnie w pobliżu dróg o dużym natężeniu ruchu) wydaje się nieznacznie zwiększać ryzyko raka płuc. Ryzyko to jest znacznie mniejsze niż ryzyko spowodowane paleniem, ale niektórzy badacze szacują, że na całym świecie około 5% wszystkich zgonów z powodu raka płuc może być spowodowanych zanieczyszczeniem powietrza na zewnątrz.

Osobista lub rodzinna historia raka płuc

Jeśli miałeś raka płuc, masz większe ryzyko zachorowania na kolejnego raka płuc.

Bracia, siostry i dzieci osób, które chorowały na raka płuc, mogą same być nieco bardziej narażone na raka płuc, zwłaszcza jeśli u krewnego zdiagnozowano go w młodszym wieku. Nie jest jasne, ile tego ryzyka może być spowodowane wspólnymi genami wśród członków rodziny, a ile może wynikać z wspólnego narażenia w gospodarstwie domowym (na przykład dymu tytoniowego lub radonu).

Naukowcy odkryli, że genetyka wydaje się odgrywać rolę w niektórych rodzinach z silną historią raka płuc.

Czynniki o niepewnym lub nieudowodnionym wpływie na ryzyko raka płuc

Palenie marihuany

Istnieją powody, by sądzić, że palenie marihuany może zwiększać ryzyko raka płuc.

• Dym marihuany zawiera smołę i wiele takich samych substancji rakotwórczych, które znajdują się w dymie tytoniowym. (Smoła to lepki, stały materiał pozostający po spaleniu, który, jak się uważa, zawiera większość szkodliwych substancji w dymie).
• Papierosy z marihuaną (skręty) są zwykle palone do końca, gdzie zawartość substancji smolistych jest najwyższa.
• Marihuana jest wdychana bardzo głęboko, a dym utrzymuje się w płucach przez długi czas, co daje większą możliwość odkładania się w płucach substancji rakotwórczych.
• Ponieważ marihuana jest nadal nielegalna w wielu miejscach, może nie być możliwe kontrolowanie, jakie inne substancje może zawierać.

Ci, którzy używają marihuany, zwykle palą mniej papierosów z marihuaną w ciągu dnia lub tygodnia niż ilość tytoniu spożywana przez palaczy papierosów. Mniejsza ilość palonych sprawiłaby, że trudniej byłoby dostrzec wpływ na ryzyko raka płuc.

Trudno było zbadać, czy istnieje związek między marihuaną a rakiem płuc, ponieważ marihuana jest nielegalna w wielu miejscach od tak dawna, a zebranie informacji o używaniu narkotyków nie jest łatwe. Ponadto w badaniach, które dotyczyły wcześniejszego używania marihuany u osób z rakiem płuc, większość palaczy marihuany paliła również papierosy. Może to utrudniać ustalenie, jak duże jest zwiększone ryzyko związane z paleniem tytoniu, a ile z marihuaną. Potrzebne są dalsze badania, aby poznać ryzyko raka wynikające z palenia marihuany.

E-papierosy

E-papierosy to rodzaj elektronicznego systemu dostarczania nikotyny. Nie zawierają tytoniu, ale Food and Drug Administration (FDA) klasyfikuje je jako produkty „tytoniowe”. E-papierosy są dość nowe i potrzebne są dalsze badania, aby dowiedzieć się, jakie mogą być długoterminowe skutki, w tym ryzyko zachorowania na raka płuc.

Talk i talk w proszku

Talk to minerał, który w swojej naturalnej postaci może zawierać azbest. Niektóre badania sugerują, że górnicy talku i osoby obsługujące młyny mogą być bardziej narażone na raka płuc i inne choroby układu oddechowego z powodu narażenia na talk klasy przemysłowej. Ale inne badania nie wykazały wzrostu zachorowalności na raka płuc.

Talk w proszku jest wytwarzany z talku. Nie stwierdzono, aby stosowanie kosmetycznego talku w proszku zwiększało ryzyko raka płuc.

Rodzaje raka płuc

Istnieją 2 główne typy raka płuc i są one traktowane bardzo różnie.

Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP)

Około 80% do 85% raków płuc to NSCLC. Główne podtypy NSCLC to rak gruczołowy, rak płaskonabłonkowy i rak wielkokomórkowy. Te podtypy, które zaczynają się od różnych typów komórek płuc, są grupowane razem jako NSCLC, ponieważ ich leczenie i prognozy (prognozy) są często podobne.

Gruczolakorak: gruczolakorak zaczyna się w komórkach, które normalnie wydzielają substancje, takie jak śluz.

Ten typ raka płuc występuje głównie u obecnych lub byłych palaczy, ale jest to również najczęstszy rodzaj raka płuc u osób niepalących. Występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn i częściej występuje u osób młodszych niż inne typy raka płuc.

Rak gruczołowy zwykle znajduje się w zewnętrznych częściach płuc i jest bardziej prawdopodobny, zanim się rozprzestrzeni.

People with a type of adenocarcinoma called adenocarcinoma in situ (previously called bronchioloalveolar carcinoma) tend to have a better outlook than those with other types of lung cancer.

Rak płaskonabłonkowy: Rak płaskonabłonkowy zaczyna się w komórkach płaskonabłonkowych, które są płaskimi komórkami wyściełającymi wnętrze dróg oddechowych w płucach. Często są one związane z historią palenia i zwykle znajdują się w centralnej części płuc, w pobliżu głównych dróg oddechowych (oskrzela).

Rak wielkokomórkowy (niezróżnicowany): rak wielkokomórkowy może pojawić się w dowolnej części płuc. Ma tendencję do szybkiego wzrostu i rozprzestrzeniania się, co może utrudniać leczenie. Podtyp raka wielkokomórkowego, znany jako wielkokomórkowy rak neuroendokrynny to szybko rozwijający się nowotwór, który jest bardzo podobny do drobnokomórkowego raka płuc.

Inne podtypy: Kilka innych podtypów NSCLC, takich jak rak gruczołowo-płaskonabłonkowy i rak mięsakowaty, występuje znacznie rzadziej.

Drobnokomórkowy rak płuc (SCLC)

Około 10% do 15% wszystkich przypadków raka płuc to SCLC i czasami nazywany jest rakiem komórek owsa.

Ten typ raka płuc ma tendencję do wzrostu i rozprzestrzeniania się szybciej niż NSCLC. Około 70% osób z SCLC będzie miało raka, który już się rozprzestrzenił w momencie diagnozy. Ponieważ ten rak rośnie szybko, zwykle dobrze reaguje na chemioterapię i radioterapię. Niestety, u większości ludzi rak w pewnym momencie powróci.

Inne rodzaje guzów płuc

Wraz z głównymi typami raka płuc w płucach mogą występować inne guzy.

Płuco rakowiaki: Rakowiaki płuc stanowią mniej niż 5% guzów płuc. Większość z nich rośnie powoli. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych guzów, zobacz Nowotwór rakowiaka płuc.

Other lung tumors: Other types of lung cancer such as raki gruczołowo-torbielowate, lymphomas, and sarcomas, as well as benign lung tumors such as hamartomas are rare. These are treated differently from the more common lung cancers and are not discussed here.

Nowotwory, które rozprzestrzeniają się do płuc: Nowotwory, które rozpoczynają się w innych narządach (takich jak piersi, trzustka, nerki lub skóra) mogą czasami rozprzestrzeniać się (przerzuty) do płuc, ale nie są to raki płuc. Na przykład rak, który zaczyna się w piersi i rozprzestrzenia się do płuc, nadal jest rakiem piersi, a nie rakiem płuc. Leczenie raka płuc z przerzutami opiera się na miejscu jego rozpoczęcia (pierwotnym miejscu raka).

Objawy raka płuc

Rak płuc zazwyczaj nie powoduje objawów przedmiotowych i podmiotowych na najwcześniejszych etapach. Oznaki i objawy raka płuc występują zwykle tylko wtedy, gdy choroba jest zaawansowana.

Oznaki i objawy raka płuc mogą obejmować:

• Nowy kaszel, który nie ustępuje
• Kaszel krwią, nawet niewielką
• Duszność
• Ból w klatce piersiowej
• Chrypka
• Odchudzanie bez próby
• Bóle kości
• Bół głowy

Jeśli pierwotny rak płuc rozprzestrzenił się, osoba może odczuwać objawy w innych miejscach ciała. Typowe miejsca rozprzestrzeniania się raka płuc obejmują inne części płuc, węzły chłonne, kości, mózg, wątrobę i nadnercza.

Objawy raka płuc, które mogą wystąpić w innych częściach ciała:

• Utrata apetytu lub niewyjaśniona utrata masy ciała
• Zanik mięśni (znany również jako kacheksja)
• Zmęczenie
• Bóle głowy, kości lub stawów
• Złamania kości niezwiązane z przypadkowym urazem
• Objawy neurologiczne, takie jak niestabilny chód lub utrata pamięci
• Obrzęk szyi lub twarzy
• Ogólna słabość
• Krwawienie
• Zakrzepy

Diagnoza raka płuc

Jeśli w wyniku badania przesiewowego (CT, MRI lub PET) podejrzewa się raka płuca, należy zbadać pod mikroskopem mały fragment tkanki płuca w poszukiwaniu komórek nowotworowych. Ta procedura, nazywana biopsją, może być wykonywana na różne sposoby. W niektórych przypadkach lekarz wprowadza igłę przez skórę do płuc, aby usunąć mały kawałek tkanki; ta procedura jest często nazywana biopsją igłową.

W innych przypadkach biopsję można wykonać podczas bronchoskopii. Kiedy pacjent jest poddawany sedacji, lekarz wprowadza małą rurkę przez usta lub nos do płuc. Rurka, która na końcu ma lekką, małą kamerę i instrument chirurgiczny, pozwala lekarzowi zajrzeć do wnętrza płuca i pobrać niewielką próbkę tkanki.

Niedawno FDA zatwierdziła pierwszą płynną biopsję raka płuc, w której do analizy wykorzystuje się swobodnie unoszące się w krwiobiegu DNA. Guzy wyrzucają ten materiał DNA do krwi, gdy komórki w nich umierają. DNA jest gromadzone i analizowane, co pozwala lekarzom uzyskać „migawkę” mutacji genetycznych i innych nieprawidłowości, które powodują wzrost guza. Płynne biopsje mają kilka ważnych zalet, ponieważ są nieinwazyjne, niedrogie, zapewniają terminowe wyniki i są łatwe do powtórzenia.

Jeśli w próbce tkanki zostaną znalezione komórki rakowe, można przeprowadzić test genetyczny. Testy genetyczne, które mogą być również określane jako „profilowanie molekularne lub profilowanie mutacji”, pozwalają lekarzom zajrzeć do wnętrza komórek nowotworowych pod kątem mutacji genów lub zmian, które mogły spowodować, że były rakowe. To badanie pomaga lekarzowi opracować plan leczenia dla pacjenta.

Patolodzy (lekarze, którzy identyfikują choroby, badając komórki i tkanki pod mikroskopem) i genetycy (naukowcy ze specjalnym przeszkoleniem w badaniu genów) mogą udzielić lekarzowi informacji, których potrzebuje, aby dostosować leczenie, które będzie najbardziej skuteczne. Specjaliści ci mogą określić odrębne cechy każdego raka płuca: typ guza (na przykład NSCLC lub SCLC); jak daleko się posunął (jego etap); oraz mutacje (zmiany genów), które powodują lub „kierują” rakiem.

Ponieważ znaczenie zrozumienia cech genetycznych komórki guza płuca wzrosło, patolodzy i pulmonolodzy zachęcają do przeprowadzania testów odruchów. Badanie odruchowe polega na wykonywaniu badań pod kątem obecnie znanych mutacji lub czynników powodujących raka płuca w tym samym czasie, w którym przeprowadza się badanie diagnostyczne, niezależnie od stopnia zaawansowania guza pacjenta.

Etapy raka płuc

Etap I: Rak jest zlokalizowany tylko w płucach i nie rozprzestrzenił się do żadnych węzłów chłonnych.

Etap II: Rak jest w płucach i pobliskich węzłach chłonnych.

Etap III: Rak znajduje się w płucach i węzłach chłonnych w środkowej części klatki piersiowej, określany również jako choroba miejscowo zaawansowana. Etap III ma dwa podtypy:

• Jeśli rak rozprzestrzenił się tylko do węzłów chłonnych po tej samej stronie klatki piersiowej, gdzie rak się rozpoczął, nazywa się to stadium IIIA.
• Jeśli rak rozprzestrzenił się do węzłów chłonnych po przeciwnej stronie klatki piersiowej lub powyżej obojczyka, nazywa się to stadium IIIB.

Etap IV: Jest to najbardziej zaawansowany etap raka płuc i jest również określany jako zaawansowana choroba. Dzieje się tak, gdy rak rozprzestrzenił się do obu płuc, do płynu w okolicy płuc lub do innej części ciała, takiej jak wątroba lub inne narządy.

Leczenie raka płuc

Chirurgia, radioterapia, chemioterapia, leczenie celowane i immunoterapia - samodzielnie lub w połączeniu - są stosowane w leczeniu raka płuc. Każdy z tych rodzajów leczenia może powodować różne skutki uboczne.

Chirurgia

Most stage I and stage II niedrobnokomórkowy rak płuc are treated with surgery to remove the tumor. For this procedure, a surgeon removes the lobe, or section, of the lung containing the tumor.

Niektórzy chirurdzy stosują torakoskopową chirurgię wspomaganą wideo (VATS). Podczas tej procedury chirurg wykonuje małe nacięcie lub nacięcie w klatce piersiowej i wkłada rurkę zwaną torakoskopem. Torakoskop jest wyposażony w lampkę i małą kamerę podłączoną do monitora wideo, dzięki czemu chirurg może widzieć wnętrze klatki piersiowej. Następnie przez lunetę można usunąć płat płucny bez wykonywania dużego nacięcia w klatce piersiowej.

Chemioterapia i promieniowanie

Dowody sugerują, że w przypadku osób z niedrobnokomórkowymi guzami płuc, które można usunąć chirurgicznie, chemioterapia po operacji, znana jako „chemioterapia adiuwantowa”, może pomóc w zapobieganiu nawrotom raka. Dotyczy to szczególnie pacjentów w stadium II i IIIA. Pozostają pytania, czy chemioterapia uzupełniająca ma zastosowanie u innych pacjentów i jakie korzyści odnoszą.

W przypadku osób z rakiem płuc w stadium III, którego nie można usunąć chirurgicznie, lekarze zwykle zalecają chemioterapię w połączeniu z ostateczną (wysokodawkową) radioterapią. W przypadku raka płuc w IV stopniu zaawansowania chemioterapia jest zwykle głównym leczeniem. U pacjentów w IV stopniu zaawansowania radioterapia jest stosowana wyłącznie w celu złagodzenia objawów.

Plan leczenia chemioterapeutycznego raka płuc często składa się z kombinacji leków. Do najczęściej stosowanych leków należą cisplatyna (Platinol) lub karboplatyna (Paraplatin) plus docetaksel (Taxotere), gemcytabina (Gemzar), paklitaksel (Taxol i inne), winorelbina (Navelbine i inne) lub pemetreksed (Alimta).

Są chwile, kiedy te zabiegi mogą nie działać. Lub, gdy te leki działają przez jakiś czas, rak płuc może powrócić. W takich przypadkach lekarze często przepisują drugi cykl leczenia zwany chemioterapią drugiego rzutu.

Niedawno koncepcja chemioterapii podtrzymującej została przetestowana w badaniach klinicznych, albo jako zamiana na inny lek przed progresją raka; lub kontynuować przez dłuższy czas jeden z leków stosowanych początkowo. Obie te strategie okazały się korzystne u wybranych pacjentów.

Chemioterapia przed innymi zabiegami (leczenie neoadjuwantowe)

Przyjmowanie chemioterapii przed radioterapią lub operacją może pomóc osobom z rakiem płuc, zmniejszając guz na tyle, aby ułatwić jego usunięcie chirurgiczne, zwiększając skuteczność promieniowania i niszcząc ukryte komórki rakowe w jak najwcześniejszym czasie.

Jeśli guz nie zmniejszy się po chemioterapii, lek można natychmiast przerwać, umożliwiając lekarzowi wypróbowanie innego leczenia. Ponadto badania pokazują, że osoby z rakiem płuc znacznie lepiej radzą sobie ze skutkami ubocznymi chemioterapii, gdy jest ona podawana przed operacją.

Czasami krótki okres próbny leczenia lekiem zmniejsza guz przed operacją. W takim przypadku dalsze leczenie tym samym lekiem po operacji będzie bardziej korzystne dla pacjenta. Ponieważ wielu specjalistów od raka płuc na całym świecie podaje chemioterapię swoim pacjentom przed operacją, pacjenci powinni omówić to ze swoim lekarzem.

Ukierunkowane Zabiegi

Jednym z najbardziej ekscytujących osiągnięć w medycynie raka płuc jest wprowadzenie terapii celowanych. W przeciwieństwie do leków stosowanych w chemioterapii, które nie potrafią odróżnić normalnych komórek od komórek rakowych, terapie celowane są zaprojektowane specjalnie do atakowania komórek rakowych poprzez przyłączanie się do lub blokowanie celów pojawiających się na powierzchni tych komórek. Osoby, które mają zaawansowanego raka płuc z określonymi biomarkerami molekularnymi, mogą otrzymywać leczenie za pomocą samego leku celowanego lub w połączeniu z chemioterapią. Te metody leczenia raka płuc obejmują:

Erlotinib (Tarceva i inni). Wykazano, że ukierunkowane leczenie zwane erlotynibem przynosi korzyści niektórym osobom z niedrobnokomórkowym rakiem płuc. Lek ten blokuje określony rodzaj receptora na powierzchni komórki - receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Receptory, takie jak EGFR, działają jak drzwi, umożliwiając substancjom, ponieważ mogą stymulować wzrost i rozprzestrzenianie się komórki rakowej. Komórki raka płuc, które mają mutację w EGFR, prawdopodobnie odpowiedzą na leczenie erlotynibem zamiast chemioterapii. W przypadku pacjentów, którzy otrzymali chemioterapię i wymagają dodatkowego leczenia, erlotynib można stosować nawet bez obecności mutacji.

Afatynib (Gilotrif). W 2013 roku FDA zatwierdziła afatynib do wstępnego leczenia przerzutowego NSCLC u pacjentów z tymi samymi mutacjami lub delecjami genu EGRF, jak u tych, którzy mogą być skutecznie leczeni erlotynibem.

Gefitynib (Iressa). W 2015 roku FDA zatwierdziła gefitynib do leczenia pierwszego rzutu pacjentów z NSCLC, u których guzy zawierają określone typy mutacji genu EGFR, co wykryto za pomocą testu zatwierdzonego przez FDA.

Bewacizumab (Avastin). Podobnie jak normalne tkanki, guzy potrzebują dopływu krwi, aby przetrwać. Naczynia krwionośne rosną na kilka sposobów. Jednym ze sposobów jest obecność substancji zwanej czynnikiem wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF). Substancja ta stymuluje naczynia krwionośne do penetracji guza i dostarczania tlenu, minerałów i innych składników odżywczych do odżywiania guza. Kiedy guzy rozprzestrzeniają się po całym ciele, uwalniają VEGF, aby utworzyć nowe naczynia krwionośne.

Bewacyzumab działa poprzez powstrzymywanie VEGF od stymulowania wzrostu nowych naczyń krwionośnych. (Ponieważ prawidłowe tkanki mają ustalony dopływ krwi, lek nie wpływa na nie). Wykazano, że bewacyzumab w połączeniu z chemioterapią poprawia przeżywalność u osób z niektórymi typami niedrobnego raka płuca, takimi jak gruczolakorak i rak wielkokomórkowy. .

Kryzotynib (Xalkori). Leczenie, które wykazało korzyści dla osób z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuc z mutacją genu ALK. Kryzotynib działa poprzez blokowanie ALK i zatrzymywanie wzrostu guza.

Cerytynib (Zykadia). Zostało to zatwierdzone w 2014 roku dla osób z przerzutowym ALK-dodatnim rakiem płuc, które nie tolerują kryzotynibu lub których rak nadal rósł podczas leczenia kryzotynibem.

Ponieważ geny komórek rakowych mogą ewoluować, niektóre guzy mogą stać się oporne na ukierunkowane leczenie. Leki, które mają sprostać tym wyzwaniom, są obecnie badane w ramach badań klinicznych, które często oferują ważne opcje leczenia dla osób z rakiem płuc.

immunoterapia

Immunoterapia pojawiła się ostatnio jako nowa opcja leczenia niektórych rodzajów raka płuc. Chociaż jakakolwiek terapia przeciwnowotworowa może powodować skutki uboczne, immunoterapia jest ogólnie dobrze tolerowana; częściowo wynika to z mechanizmu jego działania.

Nasz układ odpornościowy nieustannie pracuje, abyśmy byli zdrowi. Rozpoznaje i walczy z niebezpieczeństwami, takimi jak infekcje, wirusy i rosnące komórki rakowe. Ogólnie rzecz biorąc, immunoterapia wykorzystuje nasz własny układ odpornościowy jako metodę leczenia raka.

W marcu 2015 roku FDA zatwierdziła immunoterapię niwolumabem (Opdivo) do leczenia przerzutowego płaskonabłonkowego NSCLC, który był bezskutecznie leczony chemioterapią. Niwolumab działa poprzez zakłócanie molekularnego „hamulca” znanego jako PD-1, który zapobiega atakowaniu guzów przez układ odpornościowy organizmu.

W 2016 roku FDA zatwierdziła nową immunoterapię o nazwie pembrolizumab (Keytruda) do leczenia zaawansowanego NSCLC jako terapię początkową. Jego działanie terapeutyczne jest podobne do niwolumabu. Pacjenci są badani na obecność białka znanego jako PDL-1 i jeśli zostanie zidentyfikowana wystarczająca ilość, mogą zakwalifikować się do leczenia.

Dodatkowe podejścia do immunoterapii raka płuc okazały się obiecujące we wczesnych badaniach klinicznych i są obecnie w późnej fazie rozwoju. Leczenie NSCLC posunęło się najdalej; jednakże szereg nowych metod leczenia SCLC opartych na immunologii jest również w fazie rozwoju klinicznego. Te zabiegi należą do cztery główne kategorie:

• Przeciwciała monoklonalne to cząsteczki wytwarzane w laboratorium, które celują w określone antygeny nowotworowe (substancję, którą układ odpornościowy postrzega jako obcą lub niebezpieczną).
• Inhibitory punktów kontrolnych cząsteczki docelowe, które służą jako kontrole i równoważniki w regulacji odpowiedzi immunologicznej.
• Szczepionki terapeutyczne docelowe wspólne lub specyficzne dla guza antygeny.
• Adoptywny transfer komórek T. to podejście, w którym limfocyty T (rodzaj białych krwinek) są usuwane z organizmu pacjenta, modyfikowane genetycznie lub leczone środkami chemicznymi w celu zwiększenia ich aktywności i ponownie wprowadzane do organizmu pacjenta w celu poprawy odpowiedzi przeciwnowotworowej układu odpornościowego .

Terapia komórkami T CAR i terapie naturalnymi zabójcami (NK) komórkami to jedne z nowszych metod leczenia raka płuc.

Jak można zapobiegać rakowi płuc?

Nie ma pewnego sposobu na zapobieganie rakowi płuc, ale możesz zmniejszyć ryzyko, jeśli:

• Nie pal Jeśli nigdy nie paliłeś, nie zaczynaj. Porozmawiaj z dziećmi o niepaleniu, aby zrozumiały, jak uniknąć tego głównego czynnika ryzyka raka płuc. Rozpocznij wcześnie rozmowy z dziećmi na temat niebezpieczeństw związanych z paleniem, aby wiedziały, jak reagować na presję rówieśników.
• Przestań palić. Przestań palić teraz. Rzucenie palenia zmniejsza ryzyko raka płuc, nawet jeśli palisz od lat. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o strategiach i środkach pomagających w rzuceniu palenia, które mogą pomóc w rzuceniu palenia. Dostępne opcje obejmują produkty zastępujące nikotynę, leki i grupy wsparcia.
• Unikaj biernego palenia. Jeśli mieszkasz lub pracujesz z palaczem, namawiaj go, aby rzucił palenie. Przynajmniej poproś go, żeby zapalił na zewnątrz. Unikaj miejsc, w których ludzie palą, takich jak bary i restauracje, i szukaj miejsc wolnych od dymu.
• Przetestuj swój dom na obecność radonu. Sprawdź poziom radonu w swoim domu, zwłaszcza jeśli mieszkasz w obszarze, w którym wiadomo, że radon stanowi problem. Wysokiemu poziomowi radonu można zaradzić, aby uczynić swój dom bezpieczniejszym. Aby uzyskać informacje na temat badań radonu, skontaktuj się z lokalnym wydziałem zdrowia publicznego lub lokalnym oddziałem American Lung Association.
• Unikaj czynników rakotwórczych w pracy. Podejmij środki ostrożności, aby uchronić się przed narażeniem na toksyczne chemikalia w pracy. Przestrzegaj środków ostrożności swojego pracodawcy. Na przykład, jeśli otrzymujesz maskę ochronną, zawsze ją noś. Zapytaj swojego lekarza, co jeszcze możesz zrobić, aby chronić się w pracy. Ryzyko uszkodzenia płuc przez czynniki rakotwórcze w miejscu pracy wzrasta, jeśli palisz.
• Jedz dietę pełną owoców i warzyw. Wybierz zdrową dietę z różnorodnymi owocami i warzywami. Najlepsze są źródła witamin i składników odżywczych. Unikaj przyjmowania dużych dawek witamin w postaci tabletek, ponieważ mogą być szkodliwe. Na przykład naukowcy, którzy mieli nadzieję zmniejszyć ryzyko raka płuc u nałogowych palaczy, podawali im suplementy beta-karotenu. Wyniki pokazały, że suplementy faktycznie zwiększały ryzyko raka u palaczy.
• Ćwicz przez większość dni w tygodniu. Jeśli nie ćwiczysz regularnie, zacznij powoli. Staraj się ćwiczyć przez większość dni w tygodniu.