Απρίλιος 2022: Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων ενέκρινε το Pluvicto (lutetium Lu 177 vipivotide tetraxetan, Advanced Accelerator Applications USA, Inc., εταιρεία Novartis) για τη θεραπεία ενηλίκων ασθενών με θετικό μεταστατικό καρκίνο του προστάτη ανθεκτικό στον ευνουχισμό (PSMA). mCRPC) που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με αναστολή της οδού υποδοχέα ανδρογόνων (AR) και χημειοθεραπεία με βάση ταξάνη.
Την ίδια ημέρα, ο FDA ενέκρινε το Locametz (gallium Ga 68 gozetotide), έναν ραδιενεργό διαγνωστικό παράγοντα για τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) βλαβών θετικών στο PSMA, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής ασθενών με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη για τους οποίους το lutetium Lu 177 vipivotide tetraxetan PSMA- ενδείκνυται κατευθυνόμενη θεραπεία. Το Locametz είναι ο πρώτος ραδιενεργός διαγνωστικός παράγοντας που έχει εγκριθεί για επιλογή ασθενών με τη χρήση ενός θεραπευτικού παράγοντα ραδιενεργού συνδέτη.
Οι ασθενείς με mCRPC που έχουν λάβει προηγουμένως θεραπεία θα πρέπει να επιλέγονται για θεραπεία με Pluvicto χρησιμοποιώντας Locametz ή άλλο εγκεκριμένο παράγοντα απεικόνισης PSMA-11 με βάση την έκφραση PSMA σε όγκους. Το θετικό σε PSMA mCRPC ορίστηκε ότι έχει τουλάχιστον μία βλάβη όγκου με πρόσληψη γαλλίου Ga 68 γκαζετοτίδης μεγαλύτερη από το φυσιολογικό ήπαρ. Οι ασθενείς αποκλείστηκαν από την εγγραφή εάν τυχόν αλλοιώσεις που υπερέβαιναν ορισμένα κριτήρια μεγέθους στον βραχύ άξονα είχαν πρόσληψη μικρότερη ή ίση με την πρόσληψη στο φυσιολογικό ήπαρ.
Η αποτελεσματικότητα αξιολογήθηκε στο VISION (NCT03511664), μια τυχαιοποιημένη (2:1), πολυκεντρική, ανοιχτή δοκιμή που αξιολόγησε το Pluvicto συν το καλύτερο πρότυπο φροντίδας (BSoC) (n=551) ή το BSoC μόνο (n=280) σε άνδρες με προοδευτικό, PSMA-θετικό mCRPC. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν ανάλογο GnRH ή είχαν προηγούμενη αμφοτερόπλευρη ορχεκτομή. Οι ασθενείς έπρεπε να έχουν λάβει τουλάχιστον έναν αναστολέα της οδού AR και 1 ή 2 προηγούμενα σχήματα χημειοθεραπείας με βάση ταξάνη. Οι ασθενείς έλαβαν Pluvicto 7.4 GBq (200 mCi) κάθε 6 εβδομάδες για έως συνολικά 6 δόσεις συν BSoC ή BSoC μόνο.
Η δοκιμή έδειξε μια στατιστικά σημαντική βελτίωση στα πρωτεύοντα τελικά σημεία της συνολικής επιβίωσης (OS) και της επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της ακτινογραφίας (rPFS). Ο λόγος κινδύνου (HR) για το OS ήταν 0.62 (95% CI: 0.52, 0.74, p<0.001) για τη σύγκριση του Pluvicto συν BSoC έναντι του BSoC. Το διάμεσο λειτουργικό σύστημα ήταν 15.3 μήνες (95% CI: 14.2, 16.9) στο σκέλος Pluvicto συν BSoC και 11.3 μήνες (95% CI: 9.8, 13.5) στο σκέλος BSoC, αντίστοιχα. Η ερμηνεία του μεγέθους του φαινομένου rPFS ήταν περιορισμένη λόγω υψηλού βαθμού λογοκρισίας από την πρώιμη εγκατάλειψη στο σκέλος ελέγχου.
Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες (≥20%) που εμφανίστηκαν σε υψηλότερη συχνότητα σε ασθενείς που έλαβαν Pluvicto ήταν κόπωση, ξηροστομία, ναυτία, αναιμία, μειωμένη όρεξη και δυσκοιλιότητα. Οι πιο συχνές εργαστηριακές ανωμαλίες που επιδεινώθηκαν από την έναρξη σε ≥30% των ασθενών που έλαβαν Pluvicto ήταν μειωμένα λεμφοκύτταρα, μειωμένη αιμοσφαιρίνη, μειωμένα λευκοκύτταρα, μειωμένα αιμοπετάλια, μειωμένο ασβέστιο και μειωμένο νάτριο. Η θεραπεία με Pluvicto μπορεί να οδηγήσει σε κίνδυνο από έκθεση σε ακτινοβολία, μυελοκαταστολή και νεφρική τοξικότητα. Η διάρκεια παρακολούθησης ασφαλείας στο VISION δεν ήταν επαρκής για την καταγραφή των καθυστερημένων τοξικοτήτων που σχετίζονται με την ακτινοβολία.
Η συνιστώμενη δόση Pluvicto είναι 7.4 GBq (200 mCi) ενδοφλεβίως κάθε 6 εβδομάδες για έως και 6 δόσεις ή μέχρι την εξέλιξη της νόσου ή την μη αποδεκτή τοξικότητα.
View full prescribing information for Pluvicto. View full prescribing information for Locametz.
