Καρκίνος παγκρέατος: διάγνωση
Εάν ο γιατρός υποψιάζεται ότι κάποιος έχει καρκίνο του παγκρέατος, θα ρωτήσει πρώτα το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, το οικογενειακό ιατρικό ιστορικό και θα ελέγξει για σημεία της νόσου. Οι ακόλουθες εξετάσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος.
Γενική δοκιμή
1. Σωματική εξέταση
Ο γιατρός θα ελέγξει το δέρμα και τα μάτια σας για να δει αν είναι κίτρινο, το οποίο είναι σημάδι ίκτερου.
Η μη φυσιολογική συσσώρευση υγρού στην κοιλιά, που ονομάζεται ασκίτης, μπορεί να είναι ένα άλλο σημάδι καρκίνου.
2. Εξέταση αίματος
Οι γιατροί μπορούν να πάρουν δείγματα αίματος για να ελέγξουν για μη φυσιολογικά επίπεδα χολερυθρίνης και άλλων ουσιών.
Το CA19-9 είναι ένας καρκινικός δείκτης. Το CA19-9 είναι συχνά υψηλότερο σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος, αλλά το CA 19-9 δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως δείκτης για τη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος, επειδή το υψηλό επίπεδο του CA 19-9 μπορεί επίσης να είναι σημάδι άλλων ασθενειών. Παραδείγματα περιλαμβάνουν παγκρεατίτιδα, κίρρωση του ήπατος και απόφραξη του κοινού χοληδόχου πόρου.
3. Επιθεώρηση εικόνας
Η απεικονιστική εξέταση βοηθά τον γιατρό να ανακαλύψει πού βρίσκεται ο καρκίνος και αν έχει εξαπλωθεί από το πάγκρεας σε άλλα μέρη του σώματος.
Τομογραφία υπολογιστή (CT ή CAT) σάρωση.
Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) ή σάρωση PET-CT.
Υπέρηχος
Ενδοσκοπικός υπέρηχος (EUS)
Ενδοσκοπική αναδρομική χολαγγειοπαγκρεατογραφία (ERCP)
Η διαδερμική διαηπατική χολαγγειογραφία (PTC)
Βιοψία και εξέταση ιστού
Αναρρόφηση με λεπτή βελόνα (FNA), χρησιμοποιώντας λεπτές βελόνες που εισάγονται στο πάγκρεας για την αναρρόφηση των κυττάρων.
4. Μοριακή ανίχνευση όγκου
Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει εργαστηριακές εξετάσεις σε δείγματα όγκου ή αίματος για να βρει διάφορους βιοδείκτες. Οι βιοδείκτες είναι πρωτεΐνες και γονίδια ειδικά για συγκεκριμένους καρκίνους και τα αποτελέσματα αυτών των δοκιμών μπορεί να βοηθήσουν στη λήψη αποφάσεων για τη θεραπεία.
Καρκίνος παγκρέατος: σταδιοποίηση
Η πιο κοινή μέθοδος σταδιοποίησης του καρκίνου του παγκρέατος είναι να τον χωρίσουμε σε 4 κατηγορίες: ανάλογα με το αν μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά και πού κατανέμεται
Χειρεύσιμος καρκίνος παγκρέατος
Αυτός ο καρκίνος του παγκρέατος μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά. Ο όγκος μπορεί να εντοπίζεται μόνο στο πάγκρεας ή να εκτείνεται έξω από αυτό, αλλά δεν έχει αναπτυχθεί σε μια σημαντική αρτηρία ή φλέβα σε αυτήν την περιοχή. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο όγκος έχει εξαπλωθεί πέρα από το πάγκρεας. Περίπου το 10% έως 15% των ασθενών βρίσκονται σε αυτό το στάδιο όταν διαγιγνώσκονται.
Οριακός εξαιρέσιμος καρκίνος παγκρέατος
Όγκοι που μπορεί να είναι δύσκολο ή αδύνατο να αφαιρεθούν χειρουργικά στην πρώτη διάγνωση, αλλά μετά από χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία, ο όγκος μπορεί να μειωθεί πρώτα, μετά ο όγκος μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά αργότερα, τα οριακά καρκινικά κύτταρα είναι αρνητικά, τα οριακά αρνητικά σημαίνει ότι δεν είναι ορατός Τα καρκινικά κύτταρα μένουν πίσω.
Τοπικά προχωρημένος καρκίνος του παγκρέατος
Αυτός ο τύπος βλάβης εξακολουθεί να εντοπίζεται στην περιοχή γύρω από το πάγκρεας, αλλά επειδή έχει αναπτυχθεί σε κοντινή αρτηρία ή φλέβα ή σε κοντινό όργανο, δεν μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι έχει μετακινηθεί σε κάποια απόσταση στο σώμα. Περίπου το 35% έως 40% των ασθενών βρίσκονται σε αυτό το στάδιο τη στιγμή της διάγνωσης.
Μεταστατικός καρκίνος του παγκρέατος
Ο όγκος έχει εξαπλωθεί πέρα από το πάγκρεας, όπως το ήπαρ ή το απομακρυσμένο μέρος της κοιλιάς. Περίπου το 45% έως 55% των ασθενών βρίσκονται σε αυτό το στάδιο όταν διαγιγνώσκονται.
Σκηνοθεσία TNM
Οι γιατροί χρησιμοποιούν συχνά το σύστημα TNM για τη σταδιοποίηση ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος που μπορούν να χειρουργηθούν. Πολλοί ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος δεν μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση. Επομένως, το σύστημα TNM δεν είναι εφαρμόσιμο σε όλους τους καρκίνους του παγκρέατος όπως άλλοι καρκίνοι.
Στάδιο 0: αναφέρεται στο καρκίνωμα in situ, ο καρκίνος δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί εκτός του αγωγού (Tis, N0, M0).
Στάδιο ΙΑ: Ο όγκος του παγκρέατος είναι 2 cm ή μικρότερος και δεν έχει εξαπλωθεί σε λεμφαδένες ή άλλα μέρη του σώματος (T1, N0, M0).
Στάδιο ΙΒ: Ο όγκος του παγκρέατος είναι μεγαλύτερος από 2 cm και δεν έχει εξαπλωθεί σε λεμφαδένες ή άλλα μέρη του σώματος (T2, N0, M0).
Στάδιο ΙΙΑ: Ο όγκος βρίσκεται πέρα από το πάγκρεας, αλλά ο όγκος δεν έχει εξαπλωθεί σε κοντινές αρτηρίες ή φλέβες και δεν έχει εξαπλωθεί σε λεμφαδένες ή άλλα μέρη του σώματος (T3, N0, M0).
Στάδιο ΙΙΒ: Όγκος οποιουδήποτε μεγέθους που δεν έχει εξαπλωθεί σε κοντινές αρτηρίες ή φλέβες, αλλά έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες και δεν έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος (Τ1, Τ2 ή Τ3, Ν1, Μ0)
Στάδιο III: Ο όγκος έχει εξαπλωθεί σε κοντινές αρτηρίες, φλέβες και/ή λεμφαδένες, αλλά δεν έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος (Τ4, Ν1, Μ0).
Στάδιο IV: Κάθε όγκος που έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος (οποιοδήποτε T, οποιοδήποτε N, M1).
Υποτροπή: Ο υποτροπιάζων καρκίνος είναι ο καρκίνος που έχει αναρρώσει μετά τη θεραπεία. Εάν ο καρκίνος επιστρέψει, θα υπάρξει άλλος ένας γύρος εξετάσεων για να κατανοηθεί η έκταση της υποτροπής. Αυτές οι εξετάσεις και σαρώσεις είναι συνήθως παρόμοιες με αυτές που έγιναν κατά την αρχική διάγνωση.
Καρκίνος παγκρέατος: επιλογές θεραπείας
Οι πιο συνηθισμένες θεραπευτικές επιλογές για τον καρκίνο του παγκρέατος παρατίθενται παρακάτω. Οι τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές για τον καρκίνο του παγκρέατος είναι η χειρουργική επέμβαση, η ακτινοθεραπεία, η χημειοθεραπεία και η στοχευμένη θεραπεία. Οι επιλογές και οι συστάσεις θεραπείας εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, όπως ο τύπος και το στάδιο του καρκίνου, οι πιθανές παρενέργειες και η προτίμηση του ασθενούς και η συνολική υγεία.
Όσο νωρίτερα ανιχνεύεται ο καρκίνος του παγκρέατος, τόσο υψηλότερο είναι το ποσοστό επιτυχούς ίασης. Ωστόσο, η ενεργή θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο της νόσου των ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του παγκρέατος για να τους βοηθήσει να ζήσουν περισσότερο.
Θεραπεία καρκίνου του παγκρέατος
Οι χειρουργοί αφαιρούν ολόκληρο ή μέρος του παγκρέατος ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος του όγκου του παγκρέατος και συχνά αφαιρείται η περιοχή του υγιούς ιστού που περιβάλλει τον όγκο. Ο σκοπός της επέμβασης είναι να έχει μια «καθαρή άκρη», που σημαίνει να πάει στην άκρη της επέμβασης, εκτός από υγιή ιστό, δεν υπάρχουν καρκινικά κύτταρα.
Δυστυχώς, μόνο το 20% περίπου των ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος μπορεί να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, επειδή οι περισσότεροι καρκίνοι του παγκρέατος έχουν ήδη δώσει μεταστάσεις κατά τη στιγμή της διάγνωσης. Εάν η χειρουργική επέμβαση δεν είναι πρώτη επιλογή, εσείς και ο γιατρός σας θα μιλήσετε για άλλες επιλογές θεραπείας.
Η χειρουργική επέμβαση καρκίνου του παγκρέατος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία ή/και χημειοθεραπεία. Η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία χορηγούνται συνήθως μετά από χειρουργική επέμβαση και ονομάζονται επικουρική θεραπεία. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία που χορηγούνται πριν από τη χειρουργική επέμβαση για τη συρρίκνωση του όγκου ονομάζονται νεοεπικουρική θεραπεία. Εάν αυτές οι θεραπείες χορηγηθούν πριν από τη χειρουργική επέμβαση, ο όγκος συνήθως χρειάζεται να επανατοποθετηθεί πριν από τη χειρουργική επέμβαση.
Οι χειρουργοί μπορούν να εκτελέσουν διαφορετικούς τύπους χειρουργικής επέμβασης ανάλογα με τον σκοπό της επέμβασης:
Λαπαροσκοπία
Ο χειρουργός μπορεί να επιλέξει να ξεκινήσει με ένα λαπαροσκόπιο για να δει εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη της κοιλιάς. Εάν έχει ήδη δώσει μεταστάσεις, γενικά δεν συνιστάται η χειρουργική αφαίρεση του πρωτοπαθούς όγκου.
Χειρουργική αφαίρεση όγκου παγκρέατος
Η μέθοδος της χειρουργικής επέμβασης εξαρτάται από το πού βρίσκεται ο όγκος στο πάγκρεας και οι κοντινοί λεμφαδένες αφαιρούνται ως μέρος της χειρουργικής επέμβασης.
Εάν ο καρκίνος βρίσκεται μόνο στο κεφάλι του παγκρέατος, ο χειρουργός μπορεί να εκτελέσει μια επέμβαση Whipple, η οποία είναι μια εκτεταμένη επέμβαση κατά την οποία ο χειρουργός αφαιρεί το κεφάλι και το λεπτό έντερο, μέρος του χοληδόχου πόρου και το στομάχι του παγκρέατος και στη συνέχεια επανασυνδέει το πεπτικό σύστημα και το σύστημα του χοληφόρου πόρου .
Εάν ο καρκίνος βρίσκεται στην ουρά του παγκρέατος, η κοινή επέμβαση είναι η περιφερική παγκρεατεκτομή. Σε αυτή την επέμβαση, ο χειρουργός αφαιρεί την ουρά του παγκρέατος, το σώμα του παγκρέατος και τη σπλήνα.
Εάν ο καρκίνος εξαπλωθεί στο πάγκρεας ή εντοπίζεται σε πολλές περιοχές του παγκρέατος, μπορεί να απαιτηθεί ολική παγκρεατεκτομή. Παγκρεατεκτομή είναι η αφαίρεση ολόκληρου του παγκρέατος, μέρους του λεπτού εντέρου, μέρους του στομάχου, του κοινού χοληδόχου πόρου, της χοληδόχου κύστης και της σπλήνας.
Μετά την επέμβαση, ο ασθενής χρειάζεται να παραμείνει στο νοσοκομείο για αρκετές ημέρες και μπορεί να χρειαστεί να ξεκουραστεί στο σπίτι για περίπου ένα μήνα. Οι παρενέργειες της χειρουργικής επέμβασης περιλαμβάνουν κόπωση και πόνο τις πρώτες ημέρες μετά την επέμβαση. Άλλες παρενέργειες που προκαλούνται από το
Η αφαίρεση του παγκρέατος περιλαμβάνει τη δυσπεψία και τον διαβήτη.
Ακτινοθεραπεία στον καρκίνο του παγκρέατος
Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί ακτίνες Χ υψηλής ενέργειας ή άλλα σωματίδια για να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα. Ο πιο κοινός τύπος ακτινοθεραπείας ονομάζεται εξωτερική ακτινοθεραπεία, η οποία είναι ακτινοβολία που χορηγείται από ένα μηχάνημα έξω από το σώμα.
Η εξωτερική ακτινοθεραπεία είναι ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος τύπος ακτινοθεραπείας για τον καρκίνο του παγκρέατος. Τα σχέδια ακτινοθεραπείας (σχέδια) δίνονται συνήθως από συγκεκριμένο αριθμό θεραπειών σε μια χρονική περίοδο.
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι ακτινοθεραπείας:
Η παραδοσιακή ακτινοθεραπεία ονομάζεται επίσης συμβατική ή τυπική ακτινοθεραπεία. Χορηγείται χαμηλότερη δόση ακτινοθεραπείας κάθε μέρα για 5 έως 6 εβδομάδες.
Στερεοτακτική ακτινοθεραπεία (SBRT) ή μαχαίρι Cyber
Η στερεοτακτική ακτινοθεραπεία (SBRT) ή το μαχαίρι Cyber μπορεί να χορηγηθεί υψηλότερη δόση θεραπείας κάθε μέρα για μικρή διάρκεια, συνήθως περίπου 5 ημέρες. Αυτός είναι ένας νεότερος τύπος ακτινοθεραπείας που μπορεί να προσφέρει πιο εντοπισμένη θεραπεία της βλάβης και απαιτεί λιγότερες θεραπείες. Μόνο σε εξειδικευμένα κέντρα ακτινοθεραπείας με εμπειρία και εξειδίκευση μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η τεχνική για τη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος.
Χημειοθεραπεία στον καρκίνο του παγκρέατος
Η χημειοθεραπεία συνήθως χορηγείται ταυτόχρονα με την ακτινοθεραπεία γιατί μπορεί να ενισχύσει την επίδραση της ακτινοθεραπείας, η οποία ονομάζεται ευαισθητοποίηση ακτινοβολίας. Η συνδυασμένη χρήση χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας μπορεί να συρρικνώσει τον όγκο και να βοηθήσει τον γιατρό να αφαιρέσει τον όγκο ξανά μέσω χειρουργικής επέμβασης. Ωστόσο, όταν χρησιμοποιείται ταυτόχρονα με ακτινοθεραπεία, η δόση της χημειοθεραπείας είναι συνήθως χαμηλότερη από εκείνη της χημειοθεραπείας μόνο.
Η ακτινοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της πιθανότητας υποτροπής ή εκ νέου ανάπτυξης του καρκίνου του παγκρέατος, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλές αβεβαιότητες σχετικά με το εάν μπορεί να παρατείνει τον ασθενή.
Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, ήπιες δερματικές αντιδράσεις, ναυτία, στομαχικές διαταραχές και διάρροια. Μετά τη θεραπεία, οι περισσότερες από τις ανεπιθύμητες ενέργειες θα εξαφανιστούν.
Χημειοθεραπεία
Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιεί φάρμακα για να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα εμποδίζοντας την ικανότητά τους να αναπτύσσονται και να διαιρούνται.
Οι ασθενείς μπορούν να λάβουν 1 φάρμακο ή συνδυασμό διαφορετικών φαρμάκων ταυτόχρονα. Τα ακόλουθα είναι τα φάρμακα που έχουν εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) για τον καρκίνο του παγκρέατος:
Καπεσιταβίνη (Xeloda)
Ερλοτινίμπη (Ταρτσέβα)
Φθοροουρακίλη (5-FU)
Γεμσιταβίνη (Gemzar)
Irinotecan (Camptosar)
Φολικό οξύ (Wellcovorin)
Πακλιταξέλη (Abraxane)
Νανολιπόσωμα ιρινοτεκάνη (Onivyde)
Οξαλιπλατίνη (Eloxatin)
Όταν δύο ή περισσότερα φάρμακα χρησιμοποιούνται μαζί, συνήθως υπάρχουν περισσότερες παρενέργειες. Η θεραπεία συνδυασμού φαρμάκων είναι συνήθως η καλύτερη για ασθενείς με καλές σωματικές καταστάσεις και μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους.
Ποιος συνδυασμός φαρμάκων θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από το κέντρο καρκίνου, ιδιαίτερα από την εμπειρία του ογκολόγου με το φάρμακο, καθώς και από τις διάφορες παρενέργειες και τη συνολική υγεία του ασθενούς. Η χημειοθεραπεία για τον καρκίνο του παγκρέατος χωρίζεται στους ακόλουθους τύπους ανάλογα με το χρόνο:
Χημειοθεραπεία πρώτης γραμμής
Αυτό συνήθως αναφέρεται στην πρώτη θεραπεία για ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του παγκρέατος.
Χημειοθεραπεία δεύτερης γραμμής
Όταν η θεραπεία πρώτης γραμμής δεν λειτουργεί ή η αντίσταση στα φάρμακα δεν μπορεί να ελέγξει την ανάπτυξη του καρκίνου, ο καρκίνος ονομάζεται ανθεκτικός καρκίνος. Η θεραπεία πρώτης γραμμής μερικές φορές δεν λειτουργεί καθόλου και ονομάζεται αντίσταση στα φάρμακα. Σε αυτή την περίπτωση, εάν η γενική υγεία του ασθενούς είναι καλή, ο ασθενής μπορεί να ωφεληθεί από τη θεραπεία με άλλα φάρμακα. Η τρέχουσα σημαντική έρευνα για τον καρκίνο του παγκρέατος επικεντρώνεται κυρίως στην ανάπτυξη άλλων φαρμάκων θεραπείας δεύτερης γραμμής, καθώς και φαρμάκων θεραπείας τρίτης γραμμής και άλλων θεραπευτικών φαρμάκων, μερικά από τα οποία έχουν δείξει σημαντική ελπίδα.
Μη τυπική θεραπεία
Η μη τυπική θεραπεία σημαίνει ότι το φάρμακο που χρησιμοποιείται δεν αποτελεί ένδειξη για εγκεκριμένη από τον FDA θεραπεία, πράγμα που σημαίνει ότι ο FDA δεν έχει εγκρίνει το φάρμακο για τη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος, το οποίο είναι διαφορετικό από τις οδηγίες χρήσης του φαρμάκου. Για παράδειγμα, εάν ο γιατρός σας θέλει να χρησιμοποιήσει φάρμακα εγκεκριμένα μόνο για τον καρκίνο του μαστού για τη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος. Προς το παρόν, οι γιατροί το συνιστούν μόνο όταν υπάρχουν ουσιαστικές ενδείξεις ότι το φάρμακο μπορεί να είναι αποτελεσματικό για άλλη ασθένεια. Αυτά τα στοιχεία μπορεί να περιλαμβάνουν προηγούμενες δημοσιευμένες μελέτες, υποσχόμενα αποτελέσματα από συνεχείς μελέτες ή αποτελέσματα γενετικών δοκιμών όγκων που υποδηλώνουν ότι το φάρμακο μπορεί να λειτουργήσει.
Χειρουργικές παρενέργειες
Οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας εξαρτώνται από τα φάρμακα που λαμβάνουν οι ασθενείς και δεν έχουν όλοι οι ασθενείς τις ίδιες παρενέργειες. Οι παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν απώλεια όρεξης, ναυτία, έμετο, διάρροια, γαστρεντερικά προβλήματα, αφθώδη έλκη και απώλεια μαλλιών. Τα άτομα που λαμβάνουν χημειοθεραπεία είναι επίσης πιο πιθανό να έχουν λευκά αιμοσφαίρια, ερυθρά αιμοσφαίρια και θρομβοπενία λόγω χημειοθεραπείας και είναι επιρρεπή σε μόλυνση, στάση αίματος και αιμορραγία.
Ορισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τον καρκίνο του παγκρέατος σχετίζονται επίσης με συγκεκριμένες παρενέργειες. Για παράδειγμα, η καπεσιταβίνη μπορεί να προκαλέσει ερυθρότητα και ενόχληση στις παλάμες και τα πέλματα των ποδιών. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται σύνδρομο χεριού-ποδιού. Η οξαλιπλατίνη μπορεί να προκαλέσει μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών, και ονομάζεται περιφερική νευροπάθεια. Η περιφερική νευροπάθεια είναι επίσης μια παρενέργεια της πακλιταξέλης. Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες συνήθως εξαφανίζονται μεταξύ των θεραπειών και μετά το τέλος της θεραπείας, αλλά ορισμένα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν περισσότερο και να επιδεινωθούν καθώς συνεχίζεται η θεραπεία.
Κατανοήστε τις βασικές γνώσεις της χημειοθεραπείας και προετοιμαστείτε για θεραπεία. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου αξιολογούνται συνεχώς. Η συζήτηση με το γιατρό σας είναι συνήθως ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσετε το φάρμακο που σας έχει συνταγογραφηθεί, τον σκοπό του και τις πιθανές παρενέργειές του ή την αλληλεπίδρασή του με άλλα φάρμακα. Μάθετε περισσότερα για τα συνταγογραφούμενα φάρμακα σας χρησιμοποιώντας μια βάση δεδομένων φαρμάκων με δυνατότητα αναζήτησης.
Στοχοθετημένη φαρμακευτική θεραπεία
Η στοχευμένη θεραπεία είναι μια θεραπεία για ειδικά για τον καρκίνο γονίδια, πρωτεΐνες ή περιβάλλοντα ιστών που συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την επιβίωση του καρκίνου. Αυτή η θεραπεία μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη και εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων, ενώ μειώνει τη βλάβη στα υγιή κύτταρα.
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι δεν έχουν όλοι οι όγκοι τον ίδιο στόχο. Για να βρει την πιο αποτελεσματική θεραπεία, ο γιατρός σας μπορεί να εκτελέσει μια γενετική δοκιμασία όγκου για να καθορίσει τα γονίδια, τις πρωτεΐνες και άλλους παράγοντες στον όγκο. Αυτό βοηθά τους γιατρούς να βρίσκουν καλύτερα την πιο αποτελεσματική θεραπεία για κάθε ασθενή.
Η ερλοτινίμπη έχει εγκριθεί από τον FDA για χρήση σε συνδυασμό με γεμσιταβίνη στη θεραπεία ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του παγκρέατος. Η ερλοτινίμπη μπορεί να εμποδίσει τον ρόλο του υποδοχέα του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (EGFR), μιας μη φυσιολογικής πρωτεΐνης που βοηθά στην ανάπτυξη και εξάπλωση του καρκίνου. Οι παρενέργειες της erlotinib περιλαμβάνουν εξανθήματα ακμής.
Θεραπεία μεταστατικού καρκίνου του παγκρέατος
Εάν ο καρκίνος εξαπλωθεί από την αρχική του θέση σε άλλο μέρος του σώματος, οι γιατροί τον αποκαλούν μεταστατικό καρκίνο. Εάν συμβεί αυτό, είναι καλή ιδέα να μιλήσετε με έναν γιατρό με εμπειρία στη θεραπεία. Διαφορετικοί γιατροί μπορούν να έχουν διαφορετικές απόψεις για το καλύτερο πρότυπο σχέδιο θεραπείας. Επιπλέον, η συμμετοχή σε κλινικές δοκιμές μπορεί να είναι μια επιλογή.
Το σχέδιο θεραπείας για τον μεταστατικό καρκίνο του παγκρέατος μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό των παραπάνω θεραπειών και το σχέδιο θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συνολική υγεία και τις προτιμήσεις του ασθενούς.
Η θεραπεία πρώτης γραμμής περιλαμβάνει:
Ο συνδυασμός της χημειοθεραπείας με φθοριοουρακίλη, λευκοβορίνη, ιρινοτεκάνη και οξαλιπλατίνη ονομάζεται FOLFIRINOX.
Η γεμσιταβίνη συν πακλιταξέλη χρησιμοποιείται ως θεραπεία πρώτης γραμμής ή θεραπεία δεύτερης γραμμής για ασθενείς που έχουν λάβει FOLFIRINOX.
Η θεραπεία δεύτερης γραμμής περιλαμβάνει τις ακόλουθες επιλογές. Αυτά χρησιμοποιούνται συνήθως σε ασθενείς που έχουν εξέλιξη της νόσου ή έχουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια της θεραπείας πρώτης γραμμής.
Για ασθενείς που έχουν ήδη λάβει γεμσιταβίνη και πακλιταξέλη, ένας συνδυασμός φθοριοουρακίλης και ιρινοτεκάνης ή οξαλιπλατίνης είναι μια πιθανή επιλογή. Για ασθενείς των οποίων η φυσική κατάσταση
Δεν μπορούν να δεχτούν πολλά φάρμακα, η καπεσιταβίνη είναι η επιλογή με λιγότερες παρενέργειες.
Για ασθενείς που έχουν ήδη λάβει FOLFIRINOX, ένα σχήμα που περιέχει γεμσιταβίνη, όπως η γεμσιταβίνη μόνη της ή σε συνδυασμό με πακλιταξέλη, είναι μια κατάλληλη επιλογή.
Καρκίνος παγκρέατος: έρευνα
Οι γιατροί εργάζονται σκληρά για να μάθουν περισσότερα για τη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος, πώς να αποτρέψετε τον καρκίνο του παγκρέατος, πώς να τον αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά και πώς να παρέχουν την καλύτερη φροντίδα στους ασθενείς.
Γενετική και μοριακή έρευνα
Στον καρκίνο, τα κατεστραμμένα ή μη φυσιολογικά γονίδια μπορεί να προκαλέσουν ανεξέλεγκτη κυτταρική ανάπτυξη. Πολλές νέες ερευνητικές εξελίξεις βασίζονται στον εντοπισμό κατεστραμμένων γονιδίων και πρωτεϊνών, στην επισκευή τους ή στην αλλαγή τους για τη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος.
Διάφορες μοριακές τεχνικές (όπως ο προσδιορισμός αλληλουχίας DNA και η ανάλυση μεταλλάξεων) μπορούν τώρα να χρησιμοποιηθούν για την ανάλυση δειγμάτων παγκρεατικού όγκου για την αναζήτηση γενετικών αλλαγών. Αυτές οι αναλύσεις μπορούν πλέον να πραγματοποιηθούν ακόμη και σε δείγματα αίματος, επειδή η νέα τεχνολογία επιτρέπει τη συλλογή και ανάλυση του DNA του όγκου που υπάρχει στο αίμα. Οι γιατροί μπορούν να βρουν στοχευμένα νέα φάρμακα για τη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος με βάση τις πληροφορίες γενετικών εξετάσεων.
Ανοσοθεραπεία στον καρκίνο του παγκρέατος
Η ανοσοθεραπεία στοχεύει στην ενίσχυση των φυσικών αμυντικών ικανοτήτων του οργανισμού κατά του καρκίνου. Χρησιμοποιεί υλικά που κατασκευάζονται από το σώμα ή το εργαστήριο για να βελτιώσει ή να αποκαταστήσει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και να στοχεύσει στη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος.
Ένα παράδειγμα ανοσοθεραπείας είναι ένα εμβόλιο κατά του καρκίνου, το οποίο μπορεί να παρασκευαστεί από ποικίλες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των καρκινικών κυττάρων του παγκρέατος, των καρκινικών κυττάρων από βακτήρια ή ανθρώπους. Πολλές κλινικές δοκιμές έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται σε εξέλιξη, προσπαθώντας να χρησιμοποιήσουν εμβόλια για τη θεραπεία διαφόρων τύπων καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του παγκρέατος. Ανάλογα με την κατάσταση του ασθενούς, η θεραπεία εμβολίου μπορεί να χορηγηθεί μετά από χημειοθεραπεία, κατά τη διάρκεια χημειοθεραπείας ή κατά τη διάρκεια εναλλακτικής χημειοθεραπείας.
Ένας άλλος τύπος ανοσοθεραπείας είναι ένα φάρμακο που ονομάζεται αναστολέας του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου, το οποίο περιλαμβάνει αντισώματα PD-1 και CTLA-4. Οι αναστολείς του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου έχουν εγκριθεί για άλλους τύπους καρκίνου, όπως το μελάνωμα και ο καρκίνος του πνεύμονα, αλλά επί του παρόντος δεν είναι κατάλληλοι για τον καρκίνο του παγκρέατος. Γενικά, αυτά τα φάρμακα δεν είναι πολύ αποτελεσματικά για τον καρκίνο του παγκρέατος. Ωστόσο, μπορεί να είναι κατάλληλα για λίγους ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος με ορισμένες γενετικές μεταλλάξεις. Η συνεχιζόμενη έρευνα για τον καρκίνο του παγκρέατος δοκιμάζει τη συνδυασμένη επίδραση των αναστολέων του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου και της χημειοθεραπείας ή άλλης νέας ανοσοθεραπείας.
Επιπλέον, οι ερευνητές μελετούν μεθόδους συλλογής και γενετικής τροποποίησης Τ κυττάρων, η οποία ονομάζεται υιοθετητική ανοσοθεραπεία.
Στοχοθετημένη θεραπεία
Το Erlotinib είναι επί του παρόντος εγκεκριμένο για στοχευμένη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος και χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με γεμσιταβίνη. Οι επιστήμονες μελετούν άλλα φάρμακα που μπορεί να εμποδίσουν την ανάπτυξη και την εξάπλωση 6 7 6 7 όγκων, ως μεμονωμένο φάρμακο και ως μέρος μιας συνδυαστικής θεραπείας για τον καρκίνο του παγκρέατος. Ωστόσο, άλλες στοχευμένες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένης της bevacizumab (Avastin) και της cetuximab (Erbitux), δεν έχει αποδειχθεί ότι παρατείνουν τη ζωή ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος. Ένα γονίδιο που ονομάζεται Ras μεταλλάσσεται συχνά στον καρκίνο του παγκρέατος. Οι ερευνητές ενδιαφέρονται πολύ για το Ras, αλλά η ανάπτυξη φαρμάκων για αυτό το συγκεκριμένο γονίδιο είναι πολύ δύσκολη.
Γονιδιακή θεραπεία στον καρκίνο του παγκρέατος
Η γονιδιακή θεραπεία είναι η παράδοση συγκεκριμένων γονιδίων σε καρκινικά κύτταρα, που συνήθως μεταφέρονται από ειδικά σχεδιασμένους ιούς. Τα φυσιολογικά γονίδια που παραδίδονται στο κέντρο των καρκινικών κυττάρων εισάγονται στα γονίδια εργασίας των καρκινικών κυττάρων καθώς τα καρκινικά κύτταρα διαιρούνται, αντικαθιστώντας τις ανωμαλίες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του καρκίνου. Γονίδια που προκαλούν τον θάνατο των καρκινικών κυττάρων.
Χημειοθεραπεία
Νεότεροι και ισχυρότεροι τύποι τυπικής χημειοθεραπείας εξακολουθούν να μελετώνται. Ένα παράδειγμα είναι το νανολιπόσωμα irinotecan, το οποίο έχει πλέον εγκριθεί ως θεραπεία δεύτερης γραμμής για τον προχωρημένο καρκίνο του παγκρέατος.
Καρκινικά βλαστικά κύτταρα
Τα βλαστοκύτταρα του καρκίνου του παγκρέατος είναι κύτταρα που μπορεί να είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στον καρκίνο. Η τρέχουσα έρευνα επικεντρώνεται στην εύρεση φαρμάκων που μπορεί να στοχεύουν ειδικά καρκινικά βλαστοκύτταρα.
