Το Erdafitinib έχει εγκριθεί από το USFDA για τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα

Το Erdafitinib (Balversa, Janssen Biotech) εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων στις 19 Ιανουαρίου 2024, για ενήλικες ασθενείς με γενετικές αλλαγές FGFR3 που έχουν τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα (mUC). Οι ασθενείς που είχαν επιδεινωθεί μετά από τουλάχιστον μία προηγούμενη συστηματική θεραπεία είναι επιλέξιμοι για αυτήν την έγκριση, σύμφωνα με μια συνοδευτική διαγνωστική δοκιμή εγκεκριμένη από την FDA. Το Erdafitinib δεν συνιστάται για τη θεραπεία ασθενών που είναι κατάλληλοι για και δεν έχουν υποβληθεί σε προηγούμενη θεραπεία με αναστολέα PD-1 ή PD-L1. Αυτή η έγκριση αλλάζει την αρχική χρήση για άτομα με μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα (mUC) που έχουν ορισμένες μεταλλάξεις στα γονίδια FGFR3 ή FGFR2 και έχουν ήδη υποβληθεί σε θεραπεία με χημειοθεραπεία που περιέχει πλατίνα.

Η μελέτη BLC3001 Cohort 1 εξέτασε πόσο καλά λειτούργησε. Ήταν μια τυχαιοποιημένη, ανοιχτή δοκιμή με 266 άτομα που είχαν μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα (mUC) και ορισμένες μεταλλάξεις FGFR3. Αυτοί οι ασθενείς είχαν υποβληθεί σε 1-2 προηγούμενες συστηματικές θεραπείες, οι οποίες περιελάμβαναν έναν αναστολέα PD-1 ή PD-L1. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε αναλογία 1:1 είτε για να λάβουν εδαφιτινίμπη είτε την προτιμώμενη επιλογή χημειοθεραπείας του ερευνητή, η οποία θα μπορούσε να είναι η ντοσεταξέλη ή η βινφλουνίνη. Η στρωματοποιημένη τυχαιοποίηση διεξήχθη με βάση την περιοχή, την κατάσταση απόδοσης και την εμφάνιση σπλαχνικών ή οστικών μεταστάσεων. Στο 75% των ασθενών σε κεντρικό εργαστήριο, το κιτ therascreen FGFR RGQ RT-PCR (Qiagen) ανίχνευσε μεταλλάξεις FGFR3 σε ιστό όγκου, με τους υπόλοιπους ασθενείς να έχουν τοπικές μελέτες αλληλουχίας επόμενης γενιάς που εντοπίζουν τις μεταλλάξεις.

Το κύριο μέτρο αποτελεσματικότητας ήταν η συνολική επιβίωση (OS). Η επιβίωση χωρίς εξέλιξη (PFS) και το ποσοστό αντικειμενικής απόκρισης (ORR) που αξιολογήθηκε από τον ερευνητή ήταν συμπληρωματικές μετρήσεις έκβασης.

Υπήρξαν στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις στη συνολική επιβίωση (OS), στην επιβίωση χωρίς εξέλιξη (PFS) και στο ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης (ORR) όταν χρησιμοποιήθηκε εδαφιτινίμπη αντί για χημειοθεραπεία. Η διάμεση συνολική επιβίωση ήταν 12.1 μήνες (95% CI: 10.3, 16.4) για τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με εδαφιτινίμπη και 7.8 μήνες (95% CI: 6.5, 11.1) για εκείνους που έλαβαν χημειοθεραπεία. Ο λόγος κινδύνου (HR) ήταν 0.64 (95% CI: 0.47, 0.88) με τιμή p 0.0050. Η διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη ήταν 5.6 μήνες (95% CI: 4.4, 5.7) για τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με εδαφιτινίμπη και 2.7 μήνες (95% CI: 1.8, 3.7) για εκείνους που έλαβαν χημειοθεραπεία. Ο λόγος κινδύνου ήταν 0.58 (95% CI: 0.44, 0.78) με τιμή p 0.0002. Το επιβεβαιωμένο ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης (ORR) ήταν 35.3% (95% CI: 27.3, 43.9) για ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με εδαφιτινίμπη και 8.5% (95% CI: 4.3, 14.6) για εκείνους που έλαβαν χημειοθεραπεία (p-value<0.001 ).

Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες, που εμφανίστηκαν σε περισσότερο από το 20% των περιπτώσεων, περιελάμβαναν αυξημένα επίπεδα φωσφορικών αλάτων, προβλήματα νυχιών, διάρροια, φλεγμονή του στόματος, αυξημένα επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης, μειωμένα επίπεδα αιμοσφαιρίνης, αυξημένα επίπεδα αμινοτρανσφεράσης αλανίνης, αυξημένα επίπεδα αμινοτρανσφεράσης ασπαρτικής, μειωμένα επίπεδα νατρίου, αυξημένα επίπεδα κρεατινίνης, ξηροστομία, μειωμένα επίπεδα φωσφορικών, δερματική πάθηση που επηρεάζει τις παλάμες και τα πέλματα, αλλοιωμένη αίσθηση γεύσης, κόπωση, ξηροδερμία, δυσκοιλιότητα, μειωμένη όρεξη, αυξημένα επίπεδα ασβεστίου, τριχόπτωση, ξηροφθαλμία, αυξημένα επίπεδα καλίου και απώλεια βάρους.

Η προτεινόμενη δόση ερδαφιτινίμπης είναι 8 mg από το στόμα μία φορά την ημέρα, με πιθανή αύξηση στα 9 mg μία φορά την ημέρα μετά από 14 έως 21 ημέρες ανάλογα με την ανεκτικότητα, ιδιαίτερα την υπερφωσφαταιμία. Συνεχίστε τη θεραπεία έως ότου η ασθένεια επιδεινωθεί ή οι παρενέργειες γίνουν ανυπόφορες.