ခံတွင်းကင်ဆာဆိုတာဘာလဲ။

ခံတွင်းကင်ဆာနှင့် oropharynx သည် ပါးစပ် သို့မဟုတ် လည်ချောင်းတွင် စတင်သည်။ သင့်တွင် ဤရောဂါများထဲမှ တစ်ခု သို့မဟုတ် လုပ်ဆောင်သူနှင့် နီးစပ်ပါက သင့်တွင် ဘာကို မျှော်လင့်ရမည်ကို သိရှိခြင်းက သင့်အား စီမံခန့်ခွဲရန် ကူညီပေးနိုင်ပါသည်။ ဤစာမျက်နှာကိုဝင်ရောက်ကြည့်ရှုခြင်းဖြင့် ပါးစပ်ပေါက်နှင့် သွားဖုံးကင်ဆာများအကြောင်း လေ့လာနိုင်ပါသည်။

နှုတ်ခမ်း၊ ပါးစပ်အချွဲများ (နှုတ်ခမ်းနှင့် ပါးအတွင်းပိုင်း)၊ သွားများ၊ သွားဖုံးများ၊ လျှာရှေ့သုံးပုံနှစ်ပုံ၊ လျှာအောက်ခံတွင်းကြမ်းပြင်၊ ခံတွင်းအရိုးအမိုး (အာခေါင်မာမာ)၊ ဉာဏ်ပညာသွားများနောက်ကွယ်ရှိ ဧရိယာအားလုံးသည် ပါးစပ်ပေါက်၏ အစိတ်အပိုင်းများဖြစ်သည် (retromolar trigone ဟုခေါ်သည်)။

oropharynx သည် ပါးစပ်အပေါက်၏နောက်တွင် တည်ရှိပြီး လည်ချောင်း၏ဗဟိုအပိုင်းဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ်ဖွင့်ထားရင် မြင်နိုင်ပါတယ်။ ပျော့ပျောင်းသောအာခေါင် (ပါးစပ်၏အမိုး၏နောက်ဘက်အပိုင်း)၊ အာသီး၊ လည်ချောင်း၏ဘေးနှင့်နောက်ဘက်နံရံများသည် လျှာ၏ခြေရင်း (လျှာ၏နောက်ဘက်သုံးပုံတစ်ပုံ) ဖြင့်ဖွဲ့စည်းသည်။

oropharynx နှင့် ခံတွင်းအပေါက်သည် သင့်အား အသက်ရှုခြင်း၊ စကားပြောခြင်း၊ အစာစားခြင်း၊ ဝါးခြင်းနှင့် မျိုချခြင်းတို့ကို ကူညီပေးသည်။ တံတွေး (တံတွေး) သည် ခံတွင်းနှင့် လည်ချောင်းတစ်လျှောက်ရှိ တံတွေးဂလင်းအသေးစားများမှ ထွက်ရှိပြီး အစာကြေစေရန် ကူညီပေးသော ခံတွင်းနှင့် လည်ချောင်းများကို စိုစွတ်စေပါသည်။

ခံတွင်းကင်ဆာအမျိုးအစားများ

ဆဲလ်အမျိုးအစားများစွာသည် ပါးစပ်ပေါက်နှင့် oropharynx ၏ အစိတ်အပိုင်းအမျိုးမျိုးကို ပေါင်းစပ်ထားသည်။ ဆဲလ်အမျိုးအစားတစ်ခုစီတွင် ကင်ဆာစတင်ဖြစ်ပွားနိုင်ချေရှိသည်။ ဤထူးခြားချက်များသည် လူနာတစ်ဦး၏ ကုသမှုရွေးချယ်မှုနှင့် ကြိုတင်ခန့်မှန်းချက်များကို ထိခိုက်စေနိုင်သောကြောင့် ၎င်းတို့သည် သိသာထင်ရှားပါသည်။

ပါးစပ်နှင့် oropharynx ၏ Squamous cell carcinoma

Squamous cell carcinomas၊ အများအားဖြင့် squamous cell cancers သည် ပါးစပ်ပေါက်နှင့် oropharynx ရှိ ကင်ဆာအားလုံးနီးပါးတွင် ပါဝင်ပါသည်။ ပါးစပ်နှင့် လည်ချောင်းကို ညီညာသော ပြန့်ပြူးသော ပါးလွှာသော ဆဲလ်များဖြစ်သည့် Squamous ဆဲလ်များသည် ထိုရောဂါများ စတင်သည့်နေရာဖြစ်သည်။

နေရာ၌ကင်ဆာ is the earliest form of squamous cell cancer. This signifies that the cancer cells are exclusively found in the epithelium, a layer of cells (the top layer of cells lining the oral cavity and oropharynx). Invasive squamous cell cancer, on the other hand, occurs when cancer cells migrate past the epithelium and into the deeper layers of the oral cavity or oropharynx.

oropharynx ၏ squamous cell malignancies အများစုသည် human papillomavirus (HPV) (HPV-positive cancer ဟုခေါ်သည်) ၏အန္တရာယ်မြင့်မားသောမျိုးကွဲများ ကူးစက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ခံတွင်းကင်ဆာသည် HPV နှင့် မကြာခဏ ဆက်စပ်မှုရှိသည်။ HPV-positive malignancies သည် ဆေးလိပ်မသောက်ဖူးသော သို့မဟုတ် အရက်မသောက်ဖူးသော လူငယ်များတွင် ပိုအဖြစ်များပါသည်။ အဆိုပါ ကင်ဆာရောဂါများသည် HPV (HPV-negative cancer) ကြောင့်မဟုတ်သော squamous cell ကင်ဆာများထက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ခန့်မှန်းချက် (prognosis) ရှိသည်။ HPV-positive အကျိတ်များကို ဓာတုကုထုံးနှင့် ဓာတ်ရောင်ခြည်ဖြင့် ကုသသောအခါ လျော့နည်းသွားခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်ခြေများပါသည်။

Verrucous carcinoma သည် အများအားဖြင့် ပါးစပ်နှင့် ပါးများကို ထိခိုက်စေသော ရှားရှားပါးပါး squamous cell ကင်ဆာဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အဆင့်နိမ့်ကင်ဆာ (နှေးကွေးစွာ ကြီးထွားလာသော) သည် ခန္ဓာကိုယ်၏ အခြားအစိတ်အပိုင်းများသို့ ပျံ့နှံ့ခဲပါသည်။

တံတွေးဂလင်းကင်ဆာများ

These malignancies can begin in the glands of the mouth and throat lining. Adenoid cystic ကင်ဆာ, mucoepidermoid carcinoma, and polymorphous low-grade adenocarcinoma are all examples of small salivary gland malignancies. To understand more about these cancers, as well as benign salivary gland tumours, please visit our website.

lymphoma

The tonsils and base of the tongue contain immune system (lymphoid) tissue, where cancers called lymphomas can start. For more information about these cancers, see Non-Hodgkin Lymphoma and Non-Hodgkin Lymphoma in Children.

ညင်သာပျော့ပျောင်းသောအကျိတ်

ညင်သာပျော့ပျောင်းသောအကျိတ်အမျိုးအစားများစွာနှင့် အကျိတ်ကဲ့သို့သောပြောင်းလဲမှုများသည် ဤကဲ့သို့သော ပါးစပ် သို့မဟုတ် လည်ချောင်းတွင် စတင်နိုင်သည်-

• Peripheral ဧရာမဆဲလ် granuloma
• Fibroma
• Granular cell ဖူးရောင်နာ
• Schwannoma
• Neurofibroma
• Pyogenic granuloma
• ခံတွင်း hemangioma

ဤကင်ဆာမဟုတ်သောအကျိတ်များသည် မတူညီသောဆဲလ်အမျိုးအစားများမှအစပြုကာ အကြောင်းရင်းများစွာရှိသည်။ ၎င်းတို့ထဲမှ အချို့သည် ပြဿနာများကို ဖြစ်စေနိုင်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် အသက်အန္တရာယ် ဖြစ်နိုင်ဖွယ်မရှိပါ။ ဤအကျိတ်အမျိုးအစားများအတွက် ပုံမှန်ကုသမှုမှာ ပြန်ဖြစ်ရန် မဖြစ်နိုင်သောကြောင့် လုံးဝဖယ်ရှားရန် ခွဲစိတ်ခြင်းဖြစ်သည်။

ခံတွင်းကင်ဆာဖြစ်နိုင်ခြေ အကြောင်းရင်းများ

ကင်ဆာဖြစ်စေသော အပြောင်းအလဲများကို နားလည်ခြင်းဖြင့် ရောဂါကို ကာကွယ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ခံတွင်းကင်ဆာသည် အသက် ၄၀ ကျော်သူများနှင့် သမိုင်းကြောင်းအရ ဆက်စပ်မှုရှိသောကြောင့် အသက်ကို အန္တရာယ်ဖြစ်စေသည့်အချက်အဖြစ် အများအားဖြင့် ဖော်ပြကြသည်။ ကင်ဆာရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိသူများ၏အသက်သည် အသက်အရွယ်ကြီးရင့်လာသောဆဲလ်များ၏ ဇီဝဓာတု သို့မဟုတ် ဇီဝရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာလုပ်ငန်းစဉ်များတွင် ယာယီအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်နိုင်သည်၊ သို့မဟုတ် ၎င်းသည် အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ ခုခံအားစနစ်စွမ်းရည်ကျဆင်းသွားကြောင်းပြသနိုင်သည်။ မကြာသေးမီက အချက်အလက် (၂၀၀၈-၂၀၁၁ ခုနှစ်နှောင်းပိုင်း) မှ အသက်ငါးဆယ်အောက် ဆေးလိပ်မသောက်သူများသည် ခံတွင်းကင်ဆာလူဦးရေ၏ အလျင်မြန်ဆုံး ကြီးထွားလာသော အပိုင်းဖြစ်ကြောင်း ကောက်ချက်ချနိုင်ကာ ရောဂါ၏ဇာစ်မြစ်နှင့် မကြာခဏ ဖြစ်ပွားလေ့ရှိသည့် နေရာများကို ညွှန်ပြပါသည်။ ပါးစပ်ပတ်ဝန်းကျင်။ ပါးစပ်ရှေ့ရှိ ဆေးလိပ်သောက်ခြင်းဆိုင်ရာ ကင်ဆာများ၊ ဆေးရွက်ကြီးနှင့်ဆက်စပ်သော ကင်ဆာများနှင့် အရက်နှင့်ဆက်စပ်သော ကင်ဆာများ အားလုံး လျော့နည်းသွားသော်လည်း HPV40 ဗိုင်းရပ်စ်နှင့် ဆက်စပ်နေသော ခံတွင်းအပေါက်၏ နောက်ဘက်တွင် ပိုများလာသည်။ ရလဒ်အနေဖြင့်၊ လူအများက ဤအလွန်ကွဲပြားသော ကင်ဆာနှစ်မျိုး (ပါးစပ်နှင့် သွားပြွန်) ကို နည်းပညာအရ မှားယွင်းသော်လည်း အများသူငှာ အများသူငှာ မက်ဆေ့ချ်တွင် တွေ့ရလေ့ရှိသည့် သာမန်အများပြည်သူကို စကားပြောသောအခါ “ပါးစပ်ကင်ဆာ” အဖြစ် လူအများက ရည်ညွှန်းကြသည်။

သို့သော်၊ ခုခံအားစနစ် ချို့ယွင်းမှု သို့မဟုတ် အသက်အရွယ် အစားထက်၊ ဆေးလိပ်သောက်ခြင်း၊ အရက်သောက်ခြင်းနှင့် HPV ကဲ့သို့သော နာတာရှည် ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးများ ကဲ့သို့သော အခြားသော အကြောင်းအရင်းများကြောင့် တိုးပွားလာသော ထိခိုက်မှုများမှာ ပိုများပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ကင်ဆာရောဂါ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရန် ဆယ်စုနှစ်များစွာ ဆေးလိပ်သောက်ရန် လိုအပ်ပေမည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ဆေးရွက်ကြီးသုံးစွဲမှုသည် အသက် 50 နှစ်အထက် လူများတွင် စစ်မှန်သော ခံတွင်းကင်ဆာဖြစ်စေသည့် အဓိကအကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ ဆေးလိပ်သောက်သူများသည် ယခင်က အသက် 75 နှင့်အထက် 50 ရာခိုင်နှုန်းခန့်တွင် အနည်းဆုံး 15 ရာခိုင်နှုန်းသည် ခံတွင်းကင်ဆာဖြစ်စေသည်။ စီးကရက်သုံးစွဲမှု လျှော့ချခြင်းနှင့် ပတ်သက်သော လတ်ဆတ်သော ဒေတာသည် လျင်မြန်စွာ ပြောင်းလဲနေသောကြောင့် ဤအချိုးသည် ရွေ့လျားနေပြီး တိကျသော ရာခိုင်နှုန်းများကို သတ်မှတ်၍ ထုတ်ပြန်ခြင်းမရှိသေးပါ။ စီးကရက်နှင့် အရက်တို့သည် ပေါင်းစပ်ညှိနှိုင်းလုပ်ဆောင်သောကြောင့်၊ နှစ်ခုကို ပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါတွင် သင်၏အန္တရာယ်သည် သိသိသာသာ မြင့်တက်လာသည်။ ဆေးလိပ်သောက်သူတွေဟာ ဆေးလိပ်မသောက်သူတွေထက် ခံတွင်းကင်ဆာဖြစ်နိုင်ချေ ၁၅ ဆ ပိုများပါတယ်။ HPV16 ဗိုင်းရပ်စ် ဇီဝဗေဒပညာသည် စည်းလုံးညီညွတ်စွာလုပ်ဆောင်ရန် ဆေးလိပ် သို့မဟုတ် အရက်ကို မလိုအပ်ဘဲ၊ HPV16 သည် ပါးစပ်အတွင်း လုံးဝကွဲပြားပြီး သီးခြားလွတ်လပ်သော ရောဂါဖြစ်စဉ်ကို ကိုယ်စားပြုသည်။

Tobacco and alcohol are primarily chemical variables, but because we have some control over them, they can also be considered lifestyle issues. Aside from them, there are physical variables such as ultraviolet light exposure. Lip cancers, as well as other skin malignancies, are caused by this substance. Lip cancer is one type of oral cancer that has decreased in prevalence over the previous few decades. This is most likely due to improved awareness of the harmful effects of prolonged sun exposure and the usage of sunscreens to defend against it. Another physical factor is x-ray exposure. Radiographs were routinely obtained during examinations, and they are safe in the dental office, but keep in mind that radiation exposure builds up over time. It’s been linked to a number of ဦးခေါင်းနှင့်လည်ပင်းကင်ဆာများ.

Biological factors include viruses and fungus, which have been linked to oral malignancies in the past. The human papillomavirus, particularly HPV16, has been definitively implicated in oropharyngeal cancers (Oropharynx, base of tongue, tonsillar pillars, and crypt, as well as the tonsils themselves. ), but only in a small population of people have they been implicated in oral cancers in the anterior of the mouth. HPV is a sexually transmitted virus that affects roughly 40 million people in the United States today. HPV comes in 200 different strains, the majority of which are regarded to be safe. Most Americans will be infected with HPV at some point in their lives, and some will even be exposed to oncogenic / cancer-causing strains. However, only about 1% of people infected have an immune response to the HPV16 strain, which is the leading cause of သားအိမ်ခေါင်းကင်ဆာ (together with HPV18), anus and penis cancers, and is now also a known cause of oropharyngeal cancer. As a result, we want to be clear. Even if you’re infected with a high-risk HPV virus, it doesn’t indicate you’ll get mouth cancer. The majority of people’s immune systems will remove the infection before a cancer develops. Changes in young adults’ sexual habits throughout the previous few decades, and which are still occurring now, are likely increasing the transmission of HPV and its carcinogenic variants. Other minor risk factors have been linked to oral malignancies but have yet to be firmly proven to play a role in their progression. Lichen planus, an inflammatory condition of the oral soft tissues, and genetic predispositions are examples of this.

ခံတွင်းကင်ဆာ၏ လက္ခဏာများ

ဤကင်ဆာ၏ ကြီးမားသောအန္တရာယ်များထဲမှတစ်ခုမှာ ၎င်းသည် ၎င်း၏အစောပိုင်းအဆင့်တွင် သတိမပြုမိနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် နာကျင်မှုမရှိဘဲ ဖြစ်နိုင်ပြီး မြင်သာသော ခန္ဓာကိုယ်ပြောင်းလဲမှု အနည်းငယ်ရှိနိုင်သည်။ သတင်းကောင်းမှာ၊ အခြေအနေများစွာတွင်၊ သင်၏ဆရာဝန် သို့မဟုတ် သွားဆရာဝန်သည် အလွန်နည်းပါးသေးသော သို့မဟုတ် ၎င်း၏အစောပိုင်းအဆင့်တွင် ကင်ဆာ၏ရှေ့ပြေးတစ်ရှူးပြောင်းလဲမှုများ သို့မဟုတ် တကယ့်ကင်ဆာဖြစ်ကြောင်း သိရှိနိုင်သည် သို့မဟုတ် ခံစားရနိုင်သည်။ ၎င်းသည် ပါးစပ်အတွင်းရှိ တစ်ရှူးအဖြူ သို့မဟုတ် အနီကွက်များ သို့မဟုတ် ကျိုင်းနာနှင့်ဆင်တူသော သေးငယ်သောအနာဖြစ်နိုင်သည်။ သင့်ပါးစပ်တွင် သဘာဝအတိုင်းဖြစ်ပေါ်သည့် ညင်သာပျော့ပျောင်းသောတစ်ရှူးပြောင်းလဲမှုများစွာရှိပြီး၊ သင့်ပါးစပ်အတွင်းပိုင်းရှိ အကိုက်ခံရခြင်းကဲ့သို့ရိုးရှင်းသော အရာတစ်ခုသည် အန္တရာယ်ရှိသောတစ်သျှူးပြောင်းလဲမှု၏အသွင်အပြင်ကို အတုယူနိုင်သောကြောင့် အနာ သို့မဟုတ် အရောင်ဖျော့သည့်နေရာရှိရန် အရေးကြီးပါသည်။ ပါးစပ်ကို 14 ရက်အတွင်း မသက်သာပါက ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်မှ စစ်ဆေးပါ။ အခြားသော လက္ခဏာများနှင့် လက္ခဏာများမှာ ပါးစပ် သို့မဟုတ် လည်ပင်းအတွင်း နာကျင်မှုမရှိသော အလုံးအလုံး သို့မဟုတ် အစုလိုက်အပြုံလိုက် နာကျင်ခြင်း၊ အစာစားခြင်း၊ စကားပြောခြင်း သို့မဟုတ် ဝါးခြင်း၊ ကြွက်နို့ကဲ့သို့ အဖုများ၊ ခံတွင်း/မျက်နှာတွင် ထုံနေခြင်း၊ တစ်ဖက်မှာ နာတာရှည် နားကိုက်တာက သတိပေးတဲ့ လက္ခဏာတစ်ခုလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

The tongue and the floor of the mouth are common sites for oral cancer to grow at the front (front) of the mouth, aside from the lips, which are no longer a prominent site for occurrence. Chewing tobacco users are more likely to develop them in the sulcus between the lip or cheek and the soft tissue (gingiva) surrounding the lower jaw (mandible), where the tobacco plug is frequently held. A tiny number of malignancies specific to the salivary glands exist, as well as the extremely hazardous melanoma လည်း. While their frequency is dwarfed by the other oral malignancies, they account for a modest percentage of the overall incidence rate. Hard palate cancers are uncommon in the United States, but they are not unknown. Other areas where it is now more regularly observed, particularly in young non-smokers, include the base of the tongue at the rear of the mouth, the oropharynx (back of the throat) and on the pillars of the tonsils, as well as the tonsillar crypt and the tonsil itself. If your dentist or doctor suspects a questionable spot, the only way to be sure it’s not something dangerous is to perform a biopsy. This is not a painful procedure, it is affordable, and it takes only a few minutes. It’s critical to have a definitive diagnosis as soon as possible. It’s conceivable that your general dentist or medical doctor will send you to a specialist for the biopsy. This is not a cause for concern, but rather a typical component of the referral process that occurs between doctors of various disciplines.

ခံတွင်းကင်ဆာ၏လက္ခဏာများနှင့်လက္ခဏာများသည်အောက်ပါတို့ဖြစ်နိုင်သည်။

• မသက်သာသော နှုတ်ခမ်း သို့မဟုတ် ပါးစပ်အနာ
• သင့်ပါးစပ်အတွင်းတွင် အဖြူရောင် သို့မဟုတ် နီမြန်းသော အကွက်တစ်ခု
• လျော့ရဲရဲနဲ့အံသွား
• သင့်ပါးစပ်အတွင်း၌ ကြီးထွားမှု သို့မဟုတ် အဖုများ
• ပါးစပ်နာကျင်မှု
• နားကိုနာကျင်မှု
• မျိုချရခက်ခြင်း သို့မဟုတ် နာကျင်ခြင်း။

ခံတွင်းကင်ဆာရောဂါရှာဖွေခြင်း။

ခံတွင်းကင်ဆာရောဂါရှာဖွေရန် အသုံးပြုသည့် စမ်းသပ်မှုများနှင့် လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများ ပါဝင်သည်။

• ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာစာမေးပွဲ။ သင်၏ဆရာဝန် သို့မဟုတ် သွားဆရာဝန်သည် ပုံမှန်မဟုတ်သောအနာများဖြစ်သည့် အနာများနှင့် အဖြူရောင်အကွက်များ ( leukoplakia) ကဲ့သို့သော ယားယံသည့်နေရာများကို ရှာဖွေရန် သင့်နှုတ်ခမ်းနှင့် ခံတွင်းကို စစ်ဆေးမည်ဖြစ်သည်။

အသားစယူစစ်ဆေးခြင်း (biopsy) အတွက် တစ်သျှူးများကို ဖယ်ရှားခြင်း။ သံသယဖြစ်ဖွယ်နေရာကို တွေ့ရှိပါက၊ သင်၏ဆရာဝန် သို့မဟုတ် သွားဆရာဝန်သည် အသားစယူစစ်ဆေးခြင်းဟုခေါ်သည့် လုပ်ငန်းစဉ်တွင် ဓာတ်ခွဲခန်းစမ်းသပ်ရန်အတွက် ဆဲလ်နမူနာတစ်ခုကို ဖယ်ရှားနိုင်သည်။ ဆရာဝန်သည် တစ်သျှူးနမူနာကို ဖြတ်ရန် ဖြတ်တောက်သည့်ကိရိယာကို အသုံးပြု၍ သို့မဟုတ် နမူနာကို ဖယ်ရှားရန် အပ်တစ်ချောင်းကို အသုံးပြုနိုင်သည်။ ဓာတ်ခွဲခန်းတွင်၊ ဆဲလ်များကို ကင်ဆာ သို့မဟုတ် ကင်ဆာမဖြစ်မီ ပြောင်းလဲမှုများအတွက် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာပြီး အနာဂတ်ကင်ဆာ ဖြစ်နိုင်ခြေကို ညွှန်ပြသည်။

ခံတွင်းကင်ဆာကို စစ်ဆေးတွေ့ရှိပြီးသည်နှင့် သင့်ကင်ဆာ၏ အတိုင်းအတာ (အဆင့်) ကို ဆုံးဖြတ်ရန် သင့်ဆရာဝန်က လုပ်ဆောင်သည်။ ခံတွင်းကင်ဆာ အဆင့်စစ်ဆေးမှုများတွင် အောက်ပါတို့ ပါဝင်နိုင်ပါသည်။

• သင့်လည်ချောင်းကို စစ်ဆေးရန် ကင်မရာငယ်ကို အသုံးပြုပါ။ During a procedure called endoscopy, your doctor may pass a small, flexible camera equipped with a light down your throat to look for signs that cancer has spread beyond your mouth.
• ပုံရိပ်စမ်းသပ်မှု။ အမျိုးမျိုးသော ပုံရိပ်ဖော်စစ်ဆေးမှုများသည် သင့်ပါးစပ်မှ ကင်ဆာပျံ့နှံ့သွားခြင်းရှိမရှိ ဆုံးဖြတ်ရန် ကူညီပေးနိုင်ပါသည်။ ပုံရိပ်ဖော်စစ်ဆေးမှုများတွင် X-ray၊ CT၊ MRI နှင့်positron emission tomography (PET) စကင်န်များ ပါဝင်နိုင်သည်။ စမ်းသပ်မှုတိုင်းကို လူတိုင်း မလိုအပ်ပါဘူး။ သင့်အခြေအနေပေါ်မူတည်၍ သင့်ဆရာဝန်သည် မည်သည့်စစ်ဆေးမှုများ သင့်လျော်ကြောင်း ဆုံးဖြတ်မည်ဖြစ်သည်။

ပါးစပ်ကင်ဆာအဆင့်များကို I မှ IV မှ ရောမဂဏန်းများကို အသုံးပြု၍ ဖော်ပြသည်။ အဆင့် XNUMX ကဲ့သို့သော အောက်ခြေအဆင့်သည် ဧရိယာတစ်ခုတည်းတွင် သေးငယ်သော ကင်ဆာကို ညွှန်ပြသည်။ အဆင့် IV ကဲ့သို့သော မြင့်မားသောအဆင့်သည် ပိုကြီးသောကင်ဆာကို ညွှန်ပြသည်၊ သို့မဟုတ် ကင်ဆာသည် ဦးခေါင်း သို့မဟုတ် လည်ပင်း၏ အခြားနေရာများ သို့မဟုတ် ခန္ဓာကိုယ်၏ အခြားနေရာများသို့ ပျံ့နှံ့သွားသည်ကို ညွှန်ပြသည်။ သင့်ကင်ဆာ၏အဆင့်သည် သင့်ဆရာဝန်က သင်၏ကုသမှုရွေးချယ်မှုများကို ဆုံးဖြတ်ရန် ကူညီပေးသည်။

ခံတွင်းကင်ဆာကုသမှု

ခံတွင်းကင်ဆာအတွက် ကုသမှုသည် အကျိတ်၏တည်နေရာနှင့် အဆင့်အပြင် သင့်အထွေထွေကျန်းမာရေးနှင့် နှစ်သက်မှုများဖြင့် ဆုံးဖြတ်သည်။ သင်သည် ကင်ဆာကုသမှုပုံစံတစ်မျိုးတည်း သို့မဟုတ် ကင်ဆာကုသမှုပေါင်းစပ်မှုတစ်မျိုးတည်းကိုသာ လက်ခံရရှိနိုင်ပါသည်။ ခွဲစိတ်မှု၊ ဓာတ်ရောင်ခြည်နှင့် ဓာတုကုထုံးများသည် ကုသမှုအတွက် ရွေးချယ်စရာများဖြစ်သည်။ သင်၏ရွေးချယ်မှုများအကြောင်း သင့်ဆရာဝန်နှင့် တိုင်ပင်ပါ။

ခွဲစိတ်ကုသခြင်း

ခံတွင်းကင်ဆာခွဲစိတ်မှုတွင် အောက်ပါလုပ်ငန်းစဉ်များ ပါဝင်နိုင်ပါသည်။

အကျိတ်ကို ခွဲစိတ်ဖယ်ရှားခြင်း- ကင်ဆာဆဲလ်များအားလုံးကို ဖယ်ရှားပြီးကြောင်း စစ်ဆေးရန်၊ သင့်ခွဲစိတ်ဆရာဝန်သည် အကျိတ်နှင့် ၎င်းအနီးတစ်ဝိုက်ရှိ ကျန်းမာသောတစ်သျှူးအနားသတ်များကို ဖြတ်တောက်နိုင်သည်။ သေးငယ်သော ကင်ဆာများကို ဖယ်ရှားရန် အသေးစားခွဲစိတ်မှုကို အသုံးပြုနိုင်သည်။ ပိုကြီးသောအကျိတ်များသည် ပိုမိုပြင်းထန်သော ခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ပိုကြီးသောအကျိတ်သည် သင့်မေးရိုးအနည်းငယ် သို့မဟုတ် သင့်လျှာ၏အစိတ်အပိုင်းကို ဖယ်ရှားရန် လိုအပ်နိုင်သည်။

ပြန့်ပွားနေသော လည်ပင်းကင်ဆာကို ခွဲစိတ်ဖယ်ရှားရန်- ကင်ဆာဆဲလ်များသည် သင့်လည်ပင်းရှိ lymph node များအထိ ကြီးထွားလာပါက သို့မဟုတ် သင့်ကင်ဆာ၏ အရွယ်အစား သို့မဟုတ် အတိမ်အနက်ကြောင့် ကင်ဆာဆဲလ်များ ကြီးထွားလာပါက သင့်လည်ပင်းရှိ lymph node များနှင့် ဆက်စပ်တစ်ရှူးများကို ဖယ်ရှားရန် အဆိုပြုနိုင်ပါသည်။ သင့် lymph node များဆီသို့ ရွှေ့ပြောင်းသွားသော ကင်ဆာဆဲလ်မှန်သမျှကို လည်ပင်းခွဲစိတ်ကုသစဉ်တွင် ဖယ်ရှားသည်။ ခွဲစိတ်ပြီးရင် နောက်ထပ်ကုထုံးတွေ ထပ်လိုသေးလားဆိုတာ အဖြေရှာဖို့လည်း ကူညီပေးနိုင်ပါတယ်။

ခံတွင်းပြန်လည်တည်ဆောက်ရေးခွဲစိတ်မှု သင့်ကင်ဆာကို ဖယ်ရှားပြီးနောက်၊ သင့်ပါးစပ်ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန် ခွဲစိတ်ဆရာဝန်က သင်ပြော၍စားနိုင်စေရန် ပြန်လည်တည်ဆောက်ပေးနိုင်ပါသည်။ သင့်ပါးစပ်ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန်အတွက် သင့်ခွဲစိတ်ဆရာဝန်သည် သင့်ခန္ဓာကိုယ်၏ အခြားနေရာများမှ အရေပြား၊ ကြွက်သား သို့မဟုတ် အရိုးအစားထိုးကုသမှုများကို အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ပျောက်ဆုံးသွားသော သွားများကို အစားထိုးရန်အတွက်လည်း သွားနှင့်ခံတွင်း အစားထိုးခြင်းများကို အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။
ခွဲစိတ်မှုလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများသည် သွေးထွက်ခြင်းနှင့် ပိုးဝင်ခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ခံတွင်းကင်ဆာခွဲစိတ်မှု၏အသွင်အပြင်အပြင် သင်၏ပြောနိုင်မှု၊ အစာစားခြင်းနှင့် မျိုချနိုင်မှုတို့ကို ထိခိုက်နိုင်သည်။

အစာစားခြင်း၊ သောက်ခြင်းနှင့် ဆေးဝါးသောက်သုံးခြင်းတို့ကို ကူညီပေးရန်အတွက် ဖန်ပြွန်တစ်ခု လိုအပ်နိုင်သည်။ အဆိုပါပြွန်ကို သင့်နှာခေါင်းနှင့် အစာအိမ်အတွင်းသို့ ရေတိုအသုံးပြုနိုင်သည်။ ပြွန်တစ်ခုသည် သင့်အရေပြားမှတဆင့် နှင့် သင့်ဗိုက်ထဲသို့ ရေရှည်တွင် ထည့်ထားနိုင်သည်။

သင့်ဆရာဝန်သည် သင့်အား ပြောင်းလဲမှုများကို လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ကူညီပေးနိုင်သည့် အထူးကုထံသို့ ပေးပို့နိုင်ပါသည်။

ဓါတ်ရောင်ခြည်ကုထုံး

ကင်ဆာဆဲလ်များကို ဓာတ်ရောင်ခြည်ဖြင့် သတ်ရန်၊ ကုထုံးသည် X-ray နှင့် ပရိုတွန်ကဲ့သို့သော စွမ်းအင်မြင့်ရောင်ခြည်များကို အသုံးပြုသည်။. Radiation therapy is usually given by a machine outside your body (external beam radiation), but it can also be given by radioactive seeds and wires inserted near the cancer (brachytherapy).

ခွဲစိတ်ပြီးနောက်၊ ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးကို မကြာခဏအသုံးပြုသည်။ သို့သော် သင့်တွင် အစောပိုင်းအဆင့် ခံတွင်းကင်ဆာရှိနေပါက ၎င်းကို တစ်ယောက်တည်း အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ အချို့ကိစ္စများတွင် ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးနှင့် ဓာတုကုထုံးကို တွဲသုံးနိုင်သည်။ ဤပေါင်းစပ်မှုသည် ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံး၏ ထိရောက်မှုကို တိုးတက်စေပြီး အပျက်သဘောဆောင်သော အကျိုးသက်ရောက်မှုအန္တရာယ်ကို တိုးစေသည်။ ဓါတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးသည် ကင်ဆာနှင့်ပတ်သက်သော လက္ခဏာများနှင့် လက္ခဏာများဖြစ်သည့် မသက်မသာဖြစ်စေသည့်အဆင့်မြင့်ခံတွင်းကင်ဆာအခြေအနေများတွင် လျော့ပါးစေနိုင်သည်။

ခံတွင်းခြောက်ခြင်း၊ သွားပိုးစားခြင်းနှင့် မေးရိုးယိုယွင်းခြင်းများသည် ခံတွင်းဓါတ်ရောင်ခြည်ကုထုံး၏ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများဖြစ်သည်။

ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးကို မစတင်မီ သင့်သွားများကို တတ်နိုင်သမျှ ကျန်းမာစေရန် သွားဆရာဝန်နှင့် ပြသရန် အကြံပြုလိုပါသည်။ ကျန်းမာရေးနှင့်မညီညွတ်သော သွားများကို ကုသရန် သို့မဟုတ် ဖယ်ရှားရန် လိုအပ်နိုင်သည်။ သွားဆရာဝန်တစ်ဦးသည် ပြဿနာဖြစ်နိုင်ချေကို နည်းနိုင်သမျှနည်းအောင် ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးအတွင်းနှင့် အပြီးတွင် သင့်သွားများကို မည်ကဲ့သို့ ဂရုစိုက်ရမည်ကို အကြံပေးနိုင်သည်။

ဆေးသွင်းကုသခြင်း

ဓာတုကုထုံးသည် ဓာတုပစ္စည်းများကို အသုံးပြုသည့် ကင်ဆာကို သတ်သည့် ကုသမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဓာတုကုထုံးဆေးများကို အခြား ဓာတုကုထုံးများ နှင့် သို့မဟုတ် အခြားသော ကင်ဆာကုသမှုများ နှင့် တစ်ယောက်တည်း အသုံးပြုနိုင်သည် ။ ဓာတုကုထုံးသည် ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံး၏ ထိရောက်မှုကို တိုးတက်စေကြောင်း ပြသထားသောကြောင့် နှစ်မျိုးလုံးကို မကြာခဏ တွဲသုံးပါသည်။

ဓါတုဆေးသွင်းကုသခြင်း၏ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများသည် အသုံးပြုသောဆေးဝါးများပေါ်မူတည်၍ ကွဲပြားသည်။ ပျို့ခြင်း၊ အော့အန်ခြင်းနှင့် ဆံပင်ကျွတ်ခြင်းတို့သည် အဖြစ်များသော ဆိုးကျိုးများဖြစ်သည်။ သင်ပေးမည့် ဓာတုကုထုံး၏ ဆိုးကျိုးများအကြောင်း သင့်ဆရာဝန်နှင့် မေးမြန်းပါ။

ပစ်မှတ်ထားကုထုံး 

ကင်ဆာဆဲလ်များ၏ သီးခြားလက္ခဏာရပ်များကို ပစ်မှတ်ထားသည့် ဆေးဝါးများကို ခံတွင်းကင်ဆာကို ကုသရန် အသုံးပြုသည်။ ပစ်မှတ်ထားသော ဆေးဝါးများကို တစ်ဦးတည်း သို့မဟုတ် ဓာတုကုထုံး သို့မဟုတ် ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံးနှင့် တွဲဖက်၍ အကောင်းဆုံးရလဒ်များရရှိရန် အသုံးပြုနိုင်သည်။

အချို့ကိစ္စများတွင်၊ cetuximab (Erbitux) သည် ခံတွင်းကင်ဆာကို ကုသရန် အသုံးပြုသည့် ပစ်မှတ်ထားကုထုံးဖြစ်သည်။ Cetuximab သည် ကျန်းမာသောဆဲလ်အမျိုးမျိုးတွင်တွေ့ရှိရသော ပရိုတင်း၏လုပ်ဆောင်မှုကို ဟန့်တားသော်လည်း ကင်ဆာဆဲလ်များတွင် ပို၍ထင်ရှားသည်။ အရေပြားနီမြန်းခြင်း၊ ယားယံခြင်း၊ ခေါင်းကိုက်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် ရောဂါပိုးဝင်ခြင်းတို့သည် ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများဖြစ်သည်။

ပုံမှန်ကုထုံးများ အလုပ်မလုပ်ပါက အခြားပစ်မှတ်ထားသော ဆေးဝါးများ ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည်။

immunotherapy

Immunotherapy သည် သင့်ကိုယ်ခံအားစနစ်ကို အသုံးပြုသည့် ကင်ဆာကုသမှုအမျိုးအစားတစ်ခုဖြစ်သည်။ ကင်ဆာဆဲလ်များသည် မျက်မမြင် ကိုယ်ခံအားစနစ်ဆဲလ်များကို ဖန်တီးပေးသောကြောင့် သင့်ခန္ဓာကိုယ်၏ ရောဂါများကို တိုက်ထုတ်သည့် ခုခံအားစနစ်သည် သင့်ကင်ဆာကို မတိုက်ခိုက်နိုင်ပေ။ Immunotherapy သည် ကိုယ်ခံအားစနစ်၏ သဘာဝဖြစ်စဉ်များကို အနှောင့်အယှက်ပေးခြင်းဖြင့် လုပ်ဆောင်သည်။

Immunotherapy သည် ရိုးရာကုသမှုများကို တုံ့ပြန်ရန် ပျက်ကွက်သောအဆင့်မြင့်ခံတွင်းကင်ဆာရှိသူများအတွက် မကြာခဏ သီးသန့်ထားရှိပါသည်။