સ્વાદુપિંડનું કેન્સરનું અસ્તિત્વ દર ખૂબ ઓછું છે. પાછલા 40 વર્ષોમાં, જીવન ટકાવી રાખવાનો દર નોંધપાત્ર રીતે બદલાયો નથી. અસરકારક સારવાર શોધવી એ સંશોધનકારો માટે તાત્કાલિક પડકાર છે. ઘણા વર્ષોથી, ટેમોક્સિફેનનો ઉપયોગ સ્તન કેન્સરની સારવાર માટે કરવામાં આવે છે કારણ કે તે સ્તનની ગાંઠની વૃદ્ધિને ઉત્તેજીત કરવા માટે એસ્ટ્રોજનને અટકાવે છે. તાજેતરમાં, અભ્યાસોએ બતાવ્યું છે કે સ્વાદુપિંડનું કેન્સરની સારવાર માટે ટેમોક્સિફેનનો ઉપયોગ થઈ શકે છે. સંશોધન ટીમે સાબિત કર્યું કે ટેમોક્સિફેન માઉસની ગાંઠની વૃદ્ધિના ભૌતિક વાતાવરણને બદલવામાં, ડાઘ પેશીના વિકાસ, બળતરા અને રોગપ્રતિકારક પ્રતિભાવને નિયંત્રિત કરવામાં મદદ કરી શકે છે. સંશોધન પરિણામો “EMBO અહેવાલ” માં પ્રકાશિત થાય છે.
Pancreatic cancer, like most solid tumors, is surrounded by a large amount of connective tissue. The stiff scar-like tissues are like scaffolding around tumors. They block the delivery of drugs by preventing chemotherapy drugs from reaching the tumor. They also regulate the growth and spread of tumors. સ્વાદુપિંડના ગાંઠોમાં કનેક્ટિવ પેશીઓની રચના પેનક્રેટિક સ્ટેલાલેટ કોષો (પીએસસી) દ્વારા ચલાવવામાં આવે છે, જે શારીરિક બળના ઉપયોગથી અને પેશીઓની રચનાને ફરીથી બનાવવાની કામગીરીથી મજબૂત બને છે.
જ્યારે સંશોધકોએ માઉસ સ્વાદુપિંડની ગાંઠના મોડેલનો અભ્યાસ કર્યો, ત્યારે તેઓએ સ્વાદુપિંડની ગાંઠની આસપાસના કોષો વચ્ચેની ક્રિયાપ્રતિક્રિયાઓ શોધી કાઢી, અને એ પણ અભ્યાસ કર્યો કે કેવી રીતે ટેમોક્સિફેન સ્વાદુપિંડની ગાંઠની આસપાસના ભૌતિક વાતાવરણમાં ફેરફાર કરે છે. ટેમોક્સિફેન PSC સ્ક્લેરોસિસ ટ્યુમરની આસપાસના જોડાયેલી પેશીઓને અટકાવવાની અને આસપાસના વાતાવરણને સખત બનતા અટકાવવાની ક્ષમતા ધરાવે છે. ટેમોક્સિફેન રોગપ્રતિકારક પ્રતિભાવને નિયંત્રિત કરે છે અને કેન્સર કોષોના આક્રમણ અને ફેલાવાને અટકાવી શકે છે. તદુપરાંત, સ્વાદુપિંડની ગાંઠમાંના કોષો ખૂબ ઓછા ઓક્સિજનના સંપર્કમાં આવે છે, જે એક રક્ષણાત્મક પદ્ધતિ બનાવે છે: જ્યારે ઓક્સિજનનું સ્તર ઘટે છે, ત્યારે કોષ હાયપોક્સિયા ઇન્ડ્યુસિબલ ફેક્ટર (HIF) નામના પરમાણુને મુક્ત કરે છે, જે કેન્સરના કોષોને પરિસ્થિતિઓમાં ટકી રહેવામાં મદદ કરે છે. પરંતુ ટેમોક્સિફેન HIF ના ઉત્પાદનને અટકાવી શકે છે, જે કેન્સરના કોષોને ઓછા ઓક્સિજન સ્તરો માટે સંવેદનશીલ બનાવે છે અને મૃત્યુ પામે તેવી શક્યતા વધારે છે. પરંતુ આ કાર્ય હાલમાં સેલ કલ્ચર અને માઉસ મોડલ પર હાથ ધરવામાં આવે છે, તેથી તેને માનવ દર્દીઓ પર લાગુ કરી શકાય તે પહેલાં વધુ સંશોધનની જરૂર છે.
