Lipiec 2023: Dowody z badania klinicznego na małą skalę pokazują, że myasthenia gravis, choroba autoimmunologiczna układu nerwowego, może być leczona odmianą CAR-T, zaawansowaną immunoterapią raka krwi. Zmodyfikowana terapia CAR-T, która oznacza chimeryczny receptor antygenowy komórek T, została zastosowana przez naukowców. Mógł zmniejszyć objawy myasthenia gravis na dłuższy czas i nie powodował żadnych większych skutków ubocznych. Badanie, które zostało opublikowane w The Lancet Neurology, zostało sfinansowane z grantu dla małych firm z Narodowego Instytutu Zaburzeń Neurologicznych i Udarów Mózgu (NINDS), który jest częścią National Institutes of Health. Dotacja została przyznana firmie Cartesian Therapeutics z Gaithersburg w stanie Maryland.
Zastosowanie przełomowej terapii, takiej jak CAR-T, do potencjalnego leczenia zaburzeń neurologicznych pokazuje, jak elastyczna jest ta metoda immunoterapie może wystąpić, gdy istnieje niewiele innych możliwości leczenia lub nie ma ich wcale” – powiedziała dr Emily Caporello, kierownik programu dla małych przedsiębiorstw NINDS.
Myasthenia gravis to długotrwała choroba autoimmunologiczna, która występuje, gdy układ odpornościowy organizmu atakuje białko znajdujące się w miejscu, w którym komórki nerwowe komunikują się z mięśniami. Choroba charakteryzuje się osłabieniem mięśni, które pogarsza się, gdy osoba jest aktywna, a czasami poprawia się, gdy osoba odpoczywa. Głównym celem stosowanych obecnie zabiegów jest zmniejszenie objawów, zwłaszcza osłabienia mięśni.
W badaniu 14 osób z uogólnioną myasthenia gravis otrzymało różne ilości Kartezjusza-08, zmodyfikowanej formy terapii CAR-T ukierunkowanej na komórki wytwarzające przeciwciała wywołujące myasthenia gravis. Stwierdzono, że najlepszą dawką była jedna tabletka raz w tygodniu przez sześć tygodni. Wczesne informacje o tym, jak dobrze działa leczenie, są zachęcające, ale potrzebne są dalsze testy kliniczne, aby określić, jak dobrze działa. U trzech osób, które przyjmowały Kartezjusz-08, wszystkie lub prawie wszystkie objawy ustąpiły. Efekty te utrzymywały się przez sześć miesięcy po leczeniu. Dwóch innych nie wymagało już leczenia dożylną immunoglobuliną, którą podaje się niektórym osobom z poważnym MG.
Murat V. Kalayoglu, MD, Ph.D., prezes i dyrektor generalny Cartesian Therapeutics, powiedział: „Zaobserwowaliśmy głębokie, długotrwałe reakcje na Decartes-08, które trwały co najmniej sześć miesięcy po leczeniu”. „Rozpoczęliśmy teraz większe, randomizowane, kontrolowane placebo badanie, które jest pierwszym tego rodzaju w przypadku zmodyfikowanej terapii adopcyjnej”.
W terapii CAR-T komórki T pacjenta są przeprogramowywane tak, aby walczyły z określonym celem. Komórki T są kluczową częścią układu odpornościowego, która może znajdować i zabijać atakujące patogeny. Z nowotwory krwinowym celem jest sam nowotwór. W przypadku miastenii celem jest zabicie złych komórek wytwarzających przeciwciała powodujące uszkodzenia.
Wiele immunoterapii, w tym CAR-T, może powodować poważne skutki uboczne, które, choć są tolerowane w przypadkach zaawansowanego raka, uniemożliwiają ich zastosowanie w przypadkach miastenii i innych długotrwałych schorzeń. Limfocyty T są zwykle zmieniane przez DNA, które pozostaje w komórce i jest kopiowane za każdym razem, gdy komórka się dzieli. Może to wzmocnić działanie i spowodować niebezpieczne skutki uboczne.
Kartezjusz-08 nie używa DNA do zmiany komórek T, ponieważ DNA kopiuje się podczas podziału komórek. Zamiast tego wykorzystuje informacyjny RNA (mRNA), który nie kopiuje się, gdy komórki się dzielą. Rezultatem jest krótki okres leczenia, który jest podawany więcej niż jeden raz zamiast pojedynczej dawki, jak zwykle działa terapia CAR-T programowana DNA. Głównym celem tego badania było znalezienie odpowiedniej dawki Kartezjusza-08, aby zmniejszyć objawy osłabienia mięśni, powodując jednocześnie jak najmniej skutków ubocznych.
W większym Badanie kliniczneObecnie trwają próby terapii Descartes-08, aby sprawdzić, czy może pomóc w zmniejszeniu objawów miastenii. Co ważne, w tym badaniu będzie także grupa placebo. Jest to ważna kontrola, która pozwala upewnić się, że zaobserwowana poprawa jest wynikiem leczenia, a nie czegoś innego.
