Sierpień 2023: Leczenie dorosłych pacjentów z nowo zdiagnozowaną ostrą białaczką szpikową (AML), u których w teście zatwierdzonym przez FDA stwierdzono dodatni wynik wewnętrznej duplikacji tandemowej FLT3 (ITD), ze standardową indukcją cytarabiną i antracykliną oraz konsolidacją cytarabiną, a także leczeniem podtrzymującym monoterapia po chemioterapii konsolidacyjnej została zatwierdzona przez Agencję ds. Żywności i Leków.
Test LeukoStrat CDx FLT3 Mutation Assay został dodatkowo zatwierdzony przez FDA jako towarzyszący test diagnostyczny Vanflyta.
W QuANTUM-First (NCT02668653), randomizowanym badaniu klinicznym z podwójnie ślepą próbą i grupą kontrolną placebo, w którym wzięło udział 539 pacjentów z nowo zdiagnozowaną AML z dodatnim wynikiem FLT3-ITD, oceniano skuteczność kwizartynibu w skojarzeniu z chemioterapią. A Badanie kliniczne do prospektywnego ustalenia statusu FLT3-ITD, a do potwierdzenia go po fakcie zastosowano towarzyszący test diagnostyczny LeukoStrat CDx FLT3 Mutation Assay.
Zgodnie z początkowym przydziałem pacjentów przydzielono losowo (1:1) do grupy otrzymującej quizartinib (n = 268) lub placebo (n = 271) w monoterapii indukcyjnej, konsolidacyjnej i podtrzymującej. Na początku leczenia po konsolidacji nie przeprowadzono ponownej randomizacji. Po wyzdrowieniu po przeszczepieniu hematopoetycznych komórek macierzystych (HSCT) pacjenci poddani HSCT rozpoczęli leczenie podtrzymujące.
Całkowite przeżycie (OS), obliczone od daty randomizacji do śmierci z jakiejkolwiek przyczyny, służyło jako główna miara wyniku skuteczności. Po upływie co najmniej 24 miesięcy od losowego przydzielenia ostatniego pacjenta przeprowadzono główną analizę. W badaniu grupa otrzymująca quizartinib wykazała statystycznie istotny wzrost OS [współczynnik ryzyka (HR) 0.78; 95% CI: 0.62; 0.98; dwustronne p=2]. Przy medianie czasu trwania 0.0324 miesiąca (38.6% CI: 95, NE), wskaźnik CR w ramieniu quizartinibu wyniósł 21.9% (55% CI: 95; 48.7), a wskaźnik CR w grupie placebo wyniósł 60.9% (55% CI: 95 , 49.2) z medianą czasu trwania 61.4 miesiąca (12.4% CI: 95; 8.8).
Po allogenicznym HSCT nie zaleca się stosowania quizartinibu w monoterapii podtrzymującej. Nie wykazano, aby kwiartinib zwiększał OS w tej sytuacji.
Wydłużenie odstępu QT, torsades de pointes i zatrzymanie akcji serca są wymienione w ostrzeżeniu w ramce dotyczącym quizartinibu. Tylko Vanflyta REMS, ograniczony program w ramach strategii oceny i ograniczania ryzyka (REMS), oferuje quizartinib. Aby uzyskać pełną listę skutków ubocznych, zapoznaj się z zalecanymi informacjami.
Zalecana dawka quizartinibu jest następująca:
- Indukcja: 35.4 mg doustnie raz dziennie w dniach 8-21 „7 + 3” (cytarabina [100 lub 200 mg/m2/dobę] w dniach od 1 do 7 plus daunorubicyna [60 mg/m2/dobę] lub idarubicyna [12 mg /m2/dzień] w dniach 1 do 3) oraz w dniach 8-21 lub 6-19 opcjonalnej drugiej indukcji („7 + 3” lub „5 + 2” [5 dni cytarabiny plus 2 dni daunorubicyny lub idarubicyny], odpowiednio),
- b) Konsolidacja: 35.4 mg doustnie raz dziennie w dniach 6-19 dużej dawki cytarabiny (1.5 do 3 g/m2 pc. co 12 godzin w dniach 1, 3 i 5) przez maksymalnie 4 cykle oraz
- c) Leczenie podtrzymujące: 26.5 mg doustnie raz na dobę w dniach od 1 do 14, a następnie 53 mg raz na dobę przez maksymalnie trzydzieści sześć 28-dniowych cykli.
Zobacz pełne informacje dotyczące przepisywania leku Vanflyta
