Terapia protonowa w przypadku raka wątroby wydłużył całkowity czas przeżycia pacjentów leczonych protonami raka wątrobowokomórkowego
Rak wątrobowokomórkowy jest najczęstszym rodzajem raka wątroby, z powodu którego każdego roku na całym świecie umiera ponad 700,000 XNUMX osób, a częstość występowania stale rośnie. Metody leczenia raka wątrobowokomórkowego obejmują przeszczepienie wątroby, resekcję chirurgiczną, zabiegi ablacyjne i radioterapię (radioterapię fotonową lub terapia protonowa). Wśród nich chirurgia jest nadal preferowanym leczeniem, ale źródeł wątroby, które można wykorzystać do przeszczepów, jest niewiele, a wielu pacjentów nie może zaakceptować resekcji chirurgicznej z powodu marskości wątroby i innych powodów.
Terapia protonowa może wydłużyć całkowity czas przeżycia pacjenta
Massachusetts General Hospital Nina Sanford, MD i zespół retrospektywnie porównali efekty terapeutyczne 133 pacjentów z nieoperacyjnym rakiem wątroby, którzy przeszli tradycyjną radioterapię fotonową lub terapia protonowa w Massachusetts General Hospital w latach 2008–2017, z czego 49 przypadków (37%)) poddawanych terapii protonowej. To jest pierwsze badanie porównawcze terapia protonowa i radioterapii fotonowej raka wątrobowokomórkowego.
Mediana okresu obserwacji po badaniu wyniosła 14 miesięcy, dawka napromieniania 45 Gy / 15 lub 30 Gy / 5 ~ 6, mediana wieku pacjentów 68 lat. Badania wykazały, że całkowity czas przeżycia pacjentów w grupie terapii protonowej jest lepszy niż w grupie radioterapii fotonowej, z medianą czasu przeżycia odpowiednio 31 miesięcy i 14 miesięcy oraz 24-miesięcznymi wskaźnikami przeżycia całkowitego 59.1% i 28.6% odpowiednio. Jednocześnie terapia protonowa może zmniejszyć częstość występowania nieklasycznej choroby wątroby wywołanej promieniowaniem (RILD) w porównaniu z radioterapią fotonową. Spośród 21 pacjentów z nieklasycznym RILD, 4 otrzymało terapię protonową, a 17 otrzymało radioterapię fotonową; i po leczeniu Częstość występowania RILD po 3 miesiącach była skorelowana z całkowitym czasem przeżycia. Wskaźniki kontroli miejscowej w grupie terapii protonowej i grupie radioterapii fotonowej wynosiły odpowiednio 93% i 90% i nie było znaczącej różnicy między tymi dwiema grupami.
Artykuł wskazuje, że dłuższe całkowite przeżycie pacjentów w grupie terapii protonowej może wynikać z mniejszej częstości występowania niewyrównanej czynności wątroby po leczeniu. Dr Sanford powiedział, że w Stanach Zjednoczonych pacjentom z rakiem wątrobowokomórkowym często towarzyszą inne choroby wątroby, co uniemożliwia im poddanie się operacji i utrudnia radioterapię. Terapia protonowa ma niższą dawkę promieniowania dla normalnych tkanek wokół guz, tak więc w przypadku pacjentów z rakiem wątrobowokomórkowym tkanka wątroby nie będąca celem działania otrzymuje mniejszą dawkę promieniowania. „Uważamy, że zmniejszy to częstość występowania uszkodzeń wątroby. Ponieważ przyczyną wielu pacjentów z rakiem wątrobowokomórkowym są inne choroby wątroby, niższy wskaźnik uszkodzenia wątroby w grupie terapii protonowej może przełożyć się na lepsze przeżycie pacjentów”.
Zidentyfikuj czynniki prognostyczne uszkodzenia wątroby po terapii protonowej
Radioterapia raka wątrobowokomórkowego jest nadal kontrowersyjna, ponieważ napromienianie guzów dużymi dawkami może powodować inne choroby wątroby (RILD). MD Anderson Cancer Center i onkolog radioterapii Cheng-En Hsieh, MD z Chang Gung Memorial Hospital na Tajwanie i jego zespół zidentyfikowali czynniki prognostyczne RILD po terapii protonowej.
Histogram nie-docelowej objętości wątroby / standardowa objętość wątroby (ULV / SLV)
To wieloośrodkowe badanie obejmowało 136 pacjentów z rakiem wątrobowokomórkowym, u których nie doszło do progresji do guzów wewnątrzwątrobowych po terapii protonowej. Terapię protonową podzielono na 2 GyE. Analiza regresji wieloczynnikowej wykazała, że stosunek objętości wątroby niedocelowej do standardowej objętości wątroby (ULV / SLV), docelowa objętość guza i klasyfikacja Child-Pugh były niezależnymi predyktorami RILD, a średnia dawka wątroby i docelowa dawka dostarczana nie były związane z RILD Sex. Naukowcy uważają, że wartość ULV / SLV jest najważniejszym predyktorem RILD; narażenie na ≥ 1 GyE może powodować komplikacje dotyczące wątroby. Dlatego w zapobieganiu i leczeniu chorób wątroby objętość wątroby, która nie jest celem, jest ważniejsza niż średnia dawka dla wątroby.
„Nasze dane pokazują, że jeśli można chronić wystarczającą liczbę wątroby, terapia protonowa jest wystarczająco bezpieczna, a ryzyko RILD można zminimalizować” - powiedział dr Hsieh. „To jest jak resekcja wątroby, która zachowuje wystarczającą ilość wątroby. Dużą objętość wątroby można bezpiecznie usunąć za pomocą tkanki. „
Znaczenie doboru pacjentów i zindywidualizowanego leczenia
Laura Dawson, MD, prezes-elekt ASTRO, stwierdziła, że wyjaśnienie czynników predykcyjnych związanych z wysokim ryzykiem uszkodzenia wątroby może pomóc radioterapeutom zrównoważyć korzyści i ryzyko leczenia oraz opracować zindywidualizowane strategie leczenia.
Both studies have emphasized the need for individualized radiotherapy for liver cancer,” Dr. Dawson said. “Although there are currently suitable patient types for proton therapy, there is still insufficient clinical evidence to treat proton therapy as the liver prior to photon radiotherapy. The preferred treatment for cell cancer. We still need randomized trials (such as NRG-GI003) to guide clinical practice and make it clearer which patients can benefit from proton therapy. “
Dr Sanford powiedział: „Obecnie terapia protonowa jest nadal kosztowną metodą leczenia i ma ograniczone zasoby. Dlatego musimy dalej prowadzić badania w celu optymalizacji doboru pacjentów leczonych protonami w oparciu o czynniki kliniczne lub biomarkery guza ”.
