W grudniu 2007 roku pani 54, która od 2 miesięcy zaostrzała krwioplucie, straciła na wadze, straciła apetyt i miała bóle kości. A tomografia komputerowa klatki piersiowej ujawnił „dużą, zrazikową, niejednorodnie wzmocnioną masę” o wymiarach 9 cm x 5.8 cm x 7.2 cm w lewym dolnym płacie płuca. Ponadto w lewym górnym płacie znaleziono inną, mniejszą zmianę przypominającą igłę.
Późniejsza biopsja potwierdziła inwazyjnego, średniozróżnicowanego raka płaskonabłonkowego płuca. A tomografia komputerowa wykazał zajęcie mięśni ściany klatki piersiowej i wystąpiły przerzuty. Wynik badania kości był negatywny (bez przerzutów). W związku z tym zdiagnozowano u niej niedrobnokomórkowe stadium T4N1M0-IIIb rak płuc.
Przez 3 miesiące pani M. była leczona paklitakselem (260 mg) i karboplatyną (415 mg) przez 3 cykle. To zmniejsza guz do 7 cm x 6 cm x 5 cm. Następnie równolegle zastosowano chemioradioterapię z 2 cyklami cisplatyny (50 mg) i radioterapią w dawce 60 Gy.
Po dwóch miesiącach od zakończenia chemioradioterapii pani M. dowiedziała się, że jest badanie kliniczne płuca szczepionka przeciwnowotworowa i po przemyśleniu zdecydowałem się na szczepionkę CIMAvax.
U 80% osób, które otrzymały leczenie cyklofosfamidem przed wstrzyknięciem CIMAvax, wykazano pewną aktywność anty-EGF. Szczepienia w wielu miejscach dodatkowo zwiększą skuteczność.
Przedoperacyjna tomografia komputerowa wykazała zmianę o wymiarach 3 cm x 3 cm w dolnym płacie (ryc. 1). Zmiany w lewym górnym płacie miały średnicę mniejszą niż 1 cm, a miejscowy wysięk opłucnowy był następstwem radioterapii.
Po 3 miesiącach leczenia szczepionką CIMAvax na raka płuc guz zmniejszył się do 2 cm x 2.1 cm
Po 6 miesiącach leczenia guz skurczył się od swojej pierwotnej objętości o 30% do 1.5 cm x 2.3 cm przed stabilizacją. W tym czasie jej wysięk opłucnowy nadal się zmniejszał, a jej lokalne węzły chłonne stały się mniejsze.
Podczas pierwszych 16 zastrzyków Pani M. nie odczuwała żadnych skutków ubocznych. W ciągu kilku minut po 17. wstrzyknięciu ból w talii „nasilał się” i został uznany za odpowiedź 3. stopnia związaną ze szczepionką. Objawy ustąpiły po 10 minutach leczenia 10 mg chlorfeniraminy, 200 mg hydrokortyzonu i 50 mg tramadolu.
Później zdecydowała się przerwać leczenie szczepionką CIMAvax. Tomografię komputerową klatki piersiowej wykonano trzy miesiące po zakończeniu leczenia (18 miesięcy po rozpoczęciu leczenia CIMAvax). Od ostatniego badania USG minęło sześć miesięcy i nie nastąpiła „znacząca zmiana” w wielkości guza (ryc. 3), a jej stan pozostał stabilny.
Podczas ostatniej obserwacji – 28 miesięcy po zaprzestaniu szczepienia – stan FNM kobiety był dobry, zdrowy i stabilny. Jej status ECOG pozostał na poziomie 0 (najlepszy). W tym momencie przeżyła 48 miesięcy od diagnozy, a jej stan pozostaje stabilny.
Pani M szczepionka na raka płuc został dopuszczony do obrotu na Kubie w 2008 r. do leczenia podtrzymującego niechirurgicznego zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuc (NSCLC) w stadium IIIB-IV. Jest to pierwsza rejestracja szczepionki terapeutycznej na Kubie i pierwsza na świecie rejestracja szczepionki na raka płuc.
