Czerwiec 2022: Ivosidenib (Tibsovo, Servier Pharmaceuticals LLC) w skojarzeniu z azacytydyną został zatwierdzony przez Food and Drug Administration do stosowania w nowo rozpoznanej ostrej białaczce szpikowej (AML) u dorosłych w wieku 75 lat lub starszych z podatną mutacją IDH1, wykrytą za pomocą testu zatwierdzonego przez FDA, lub u których występują choroby współistniejące uniemożliwiające intensywną chemioterapia indukcyjna.
FDA przyznała aprobatę na podstawie wyników randomizowanego, wieloośrodkowego, podwójnie ślepego, kontrolowanego placebo badania (AG120-C-009, NCT03173248), do którego włączono 146 pacjentów z nowo rozpoznaną AML z mutacją IDH1, którzy spełnili co najmniej jeden z następujące kryteria: wiek 75 lat lub więcej, stan wydolności 2 EKG, istotna choroba serca lub płuc, zaburzenia czynności wątroby ze stężeniem bilirubiny > 1.5-krotności górnej granicy normy, klirens kreatyniny 45 ml/min lub inne choroby współistniejące W dniach 1-28 pacjenci zostali losowo przydzieleni w stosunku 1:1 do grupy otrzymującej ivosidenib 500 mg na dobę (N=72) lub dopasowane placebo doustnie raz na dobę (N=74) w skojarzeniu z azacytydyną 75 mg/m2/dobę w dniach 1-7 lub dniach 1-5 i 8 -9 każdego 28-dniowego cyklu do progresji choroby, niedopuszczalnej toksyczności lub przeszczepu krwiotwórczych komórek macierzystych do progresji choroby, niedopuszczalnej toksyczności lub przeszczepu krwiotwórczych komórek macierzystych
Do określenia skuteczności (CR) wykorzystano poprawę przeżycia wolnego od zdarzeń (EFS), przeżycia całkowitego (OS) oraz wskaźnik i czas trwania pełnej remisji. Okres od randomizacji do niepowodzenia leczenia, nawrotu remisji lub zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, w zależności od tego, co nastąpiło wcześniej, nazywano EFS. Nieuzyskanie CR w ciągu 24 tygodni uznawano za niepowodzenie leczenia. EFS wystąpił u 65 procent pacjentów przyjmujących ivosidenib plus azacytydynę i 84 procent pacjentów otrzymujących placebo plus azacytydynę (HR 0.35; 95 procent CI: 0.17; 0.72, p=0.0038). Mediana OS w ramieniu ivosidenib plus azacytydyna wyniosła 24.0 miesięcy (95% CI: 11.3, 34.1), podczas gdy w ramieniu placebo plus azacytydyna wyniosła 7.9 miesiąca (95% CI: 4.1; 11.3) (HR 0.44; 95% CI: 0.27, 0.73; p=0.0010). Odsetek CR w grupie ivosidenibu z azacytydyną wyniósł 47 procent (95% CI: 35 procent, 59 procent) i 15 procent (95% CI: 8 procent, 25 procent) w grupie placebo plus azacytydyna. Mediana czasu trwania CR w ramieniu ivosidenib plus azacytydyna była niemożliwa do oszacowania (NE) (95% przedział ufności: 13.0, NE) i 11.2 miesiąca (95% przedział ufności: 3.2, NE) w ramieniu placebo plus azacytydyna.
Biegunka, zmęczenie, obrzęk, nudności, wymioty, zmniejszony apetyt, leukocytoza, bóle stawów, duszność, bóle brzucha, zapalenie błon śluzowych, wysypka, wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie, zespół różnicowania i bóle mięśni były najczęstszymi działaniami niepożądanymi ivosidenibu w skojarzeniu z azacytydyną lub w monoterapii (25 procent w każdym badaniu). Ostrzeżenie w ramce w instrukcji przepisywania ostrzega pracowników służby zdrowia i pacjentów o możliwości wystąpienia zespołu różnicowania, który może być śmiertelny lub zagrażający życiu.
Ivosidenib jest przepisywany w dawce 500 mg raz na dobę, z jedzeniem lub bez, do czasu progresji choroby lub nieakceptowalnej toksyczności. W dniach 1-7 (lub dniach 1-5 i 8-9) każdego 28-dniowego cyklu należy rozpocząć podawanie ivosidenibu w połączeniu z azacytydyną 75 mg/m2 podskórnie lub dożylnie raz na dobę. Sugeruje się leczenie przez co najmniej 6 miesięcy u pacjentów bez progresji choroby lub znacznej toksyczności, aby dać czas na odpowiedź kliniczną.
Zobacz pełne informacje dotyczące przepisywania leku Tibsovo
