13 lipca 2021 r .: Dostępny jest nowy lek dla osób z rodzajem raka wątroby zwanym rakiem wątrobowokomórkowym, który wydaje się być lepszy niż standardowa terapia (HCC). The Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła atezolizumab (Tecentriq) i bewacizumab (Avastin) jako leczenie pierwszego rzutu dla osób z zaawansowanym rakiem wątroby, których nie można leczyć chirurgicznie.
Patients with liver cancer treated with Atezolizumab with Bevacizumab lived significantly longer than those treated with sorafenib in the IMbrave150 study that resulted to the approval (Nexavar). They were also able to live longer without their cancer progressing. The outcomes of the study were published in the New England Journal of Medicine on May 14th.
Jeden z ekspertów badania, dr Richard Finn z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles, powiedział: „To duży postęp dla pacjentów”. „To jest coś, o co od dawna prosili klinicyści, którzy leczą tych pacjentów, i jest to ogromny krok naprzód”.
Atezolizumab jest inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego, co oznacza, że pomaga układowi odpornościowemu wykrywać i zabijać komórki nowotworowe. Bevacizumab to celowany lek, który głodzi guzy poprzez hamowanie wzrostu nowych naczyń krwionośnych.
Another targeted therapy, sorafenib, inhibits the formation of blood vessels and cancer cells. Sorafenib was the first medicine approved by the FDA w 2007 roku w leczeniu niektórych pacjentów z HCC.
Według dr med. Tima Gretena, zastępcy szefa wydziału nowotworów klatki piersiowej i przewodu pokarmowego przy Centrum Badań nad Rakiem NCI, jedyne terapie HCC, które zostały zarejestrowane od 2007 roku, nie są bardziej skuteczne niż sorafenib.
W artykule wstępnym dr Robin Kelley z UCSF Helen Diller Family Comprehensive Cancer Center stwierdził, że połączenie atezolizumabu i bewacyzumabu jest nie tylko bardziej skuteczne, ale także skutkowało „uderzająco lepszymi wynikami zgłaszanymi przez pacjentów”, takimi jak sprawność fizyczna. .
Według dr Greten schemat łączony prawdopodobnie zastąpi sorafenib jako zwykłe leczenie pierwszego rzutu u niektórych osób z zaawansowanym HCC.
Dodawanie do immunologicznych inhibitorów punktów kontrolnych
Rak wątroby is frequently identified after it has progressed outside the liver or become interwoven with several blood arteries, making surgery impossible to treat.
Sorafenib i lenwatynib (Lenvima), inny lek spowalniający tworzenie naczyń krwionośnych, są jedynymi opcjami dla osób z rakiem wątroby, których nie można leczyć chirurgicznie (jest nieoperacyjny).
Inhibitory immunologicznego punktu kontrolnego były badane jako terapie pierwszego rzutu na raka wątroby w kilku badaniach klinicznych, ale same w sobie okazały się nieskuteczne. Naukowcy odkryli, że po dalszych badaniach nadmierne ilości białka zwanego VEGF mogą utrudniać działanie leków punktów kontrolnych układu odpornościowego.
Według dr Finna, VEGF indukuje tworzenie nowych naczyń krwionośnych oraz zmienia ilość i typ komórek układu odpornościowego w guzach i wokół nich.
Bo bewacyzumab inhibits VEGF, researchers from Genentech and a number of medical institutions compared atezolizumab to bevacizumab in a limited study of patients with liver cancer. They reported in 2019 that the combination was more successful than atezolizumab alone and had manageable adverse effects. The IMbrave150 study is a follow-up to the previous one.
Bezpieczeństwo Atezolizumabu Plus Bewacyzumabu
Leki skojarzone spowodowały u wielu pacjentów kilka negatywnych skutków. Ogólnie jednak, według dr Greten, pacjenci wydają się tolerować oba leki.
Obie grupy miały równą częstość występowania skutków ubocznych i zgonów z powodu skutków ubocznych. Jednak grupa combo miała więcej pacjentów, którzy doświadczyli jakichkolwiek poważnych działań niepożądanych (38 procent w porównaniu do 31 procent).
Z powodu skutków ubocznych mniej pacjentów w grupie combo wstrzymało lub zmodyfikowało dawkę swojej terapii (50 procent w porównaniu do 61 procent w grupie sorafenibu). Tylko 7% pacjentów w grupie skojarzonej zaprzestało przyjmowania obu leków z powodu działań niepożądanych, pomimo faktu, że więcej pacjentów w grupie skojarzonej zaprzestało przyjmowania jednego z leków (16% w porównaniu z 10%).
Ze względu na swój wpływ na tętnice krwi, według dr Greten, bewacyzumab może powodować krwawienie. Stwierdził, że rak wątroby może również powodować zmiany, które zwiększają ryzyko krwawienia, takie jak niska liczba płytek krwi.
„Było jeszcze kilka epizodów krwawienia w ramieniu z atezolizumabem, bewacyzumabem, ale nadal były one bardzo niskie w procentach” – dodał dr Finn. W obu grupach u 6% pacjentów wystąpiło istotne krwawienie w wyniku leczenia bewacyzumabem.
Według dr Gretena „kluczowe będzie wybranie odpowiedniej populacji pacjentów” do leczenia skojarzonego. Powiedział, że przed rozpoczęciem leczenia pacjenci mogą potrzebować standardowych testów w celu sprawdzenia czynników ryzyka krwawienia.
Dr Kelley powiedział: „Należy zbadać terapię alternatywną u pacjentów z wysokim ryzykiem krwawienia”.
