Acalabrutinib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej drugiej generacji (BTK), nowszym lekiem, który może poprawić przeżywalność przewlekłej białaczki limfocytowej (CLL) i chłoniaka z komórek płaszcza (MCL).
Naukowcy uważają, że inhibitory BTK w połączeniu ze zmodyfikowanymi przeciwciałami CD20 (takimi jak Obinutuzumab) mogą poprawić szybkość i głębokość leczenia Acalabrutinibem, reagując na dalsze uczulone komórki nowotworowe.
W badaniu klinicznym fazy 1b/II naukowcy ocenili wpływ terapii skojarzonej acalabrutinibem i obinutuzumabem w Ohio State University Comprehensive Cancer Center-James Cancer Hospital-Richard Research Center (OSUCCC-James), zwołując 45 nawrotowych/opornych lub pacjentów z PBL, którzy nigdy nie byli leczeni.
Ogólnie rzecz biorąc, terapia skojarzona Acalabrutinibem i Obinutuzumabem jest dobrze tolerowana, a odsetek odpowiedzi poprawił się w czasie.
Wśród pacjentów, którzy nie otrzymali żadnego leczenia, ogólny wskaźnik odpowiedzi wyniósł 95%. Mediana okresu obserwacji wyniosła 17.8 miesiąca. Całkowity wskaźnik przeżycia (OS) pacjentów z nawrotową/oporną na leczenie PBL wyniósł 92%, a mediana okresu obserwacji wynosiła 21 miesięcy.
OSUCCC-James. Profesor nadzwyczajny i pierwsza autorka, Jennifer Woyach, powiedziała, że pomimo postępów poczynionych w leczeniu PBL w ostatnich latach, potrzeba dodatkowych opcji leczenia jest nadal pilna.
The overall effectiveness of the Acalabrutinib trial emphasizes that this clinical study may have a potential impact on the management of CLL.
