Op 17-20 juni 2015 werd de 13e Internationale Lymfoomconferentie met succes gehouden in Zwitserland. 3700 vertegenwoordigers uit 90 landen namen deel aan het evenement. Tijdens de bijeenkomst was het onderzoek naar lymfoom briljant, niet alleen de samenvatting van gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken in meerdere centra, maar ook de eerste effectanalyse van nieuwe medicamenteuze behandeling en het rapport van de onderzoeksresultaten van pathogenese, enz., Wat ongetwijfeld de diagnose en diagnose van lymfoom is. De behandeling wees verder de richting aan en bood de clinicus een vraatzuchtig feestmaal.
1. Folliculair lymfoom: het nieuwe eindpunt van de behandeling
Progressievrije overleving (PFS) is het primaire eindpunt van de eerstelijnsbehandeling van folliculair lymfoom, maar vanwege de langere follow-upperiode (naar verwachting ≥ 7 jaar) zijn er bepaalde beperkingen. Het FLASH-team voerde een prospectieve meta-analyse uit (abstract nummer: 122) en de resultaten toonden aan dat een volledige respons na 30 maanden (CR30) het primaire eindpunt zou kunnen zijn van het eerstelijnsbehandelingsonderzoek van folliculair lymfoom. De studie omvatte 13 klinische onderzoeken en in totaal waren 3837 patiënten beschikbaar voor evaluatie. De resultaten toonden aan dat de lineaire correlatiecoëfficiënt van CR30 en PFS op proefniveau 0.88 was, en de correlatiecoëfficiënt van het Copula-model 0.86; de risicoratio op patiëntniveau was 0.703. In de subgroep met invasieve ziekten (stadium IV of hoge FLIPI-score) is de correlatie tussen beide duidelijker.
2. Hodgkin-lymfoom: PET-CT-geleide behandeling op middellange termijn
De internationale multicentrische prospectieve RATHL-studie (abstract nummer: 008) omvatte 1214 patiënten met nieuw behandeld volwassen Hodgkin-lymfoom, die allemaal stadium ⅡB-Ⅳ of ⅡA hadden, gecombineerd met grote massa's, of ≥3 getroffen locaties. Alle patiënten kregen 2 cycli ABVD-chemotherapie gevolgd door PET-CT (PET2). PET2-negatieve patiënten kregen willekeurig 4 cycli ABVD-regime of AVD-chemotherapie, en gingen vervolgens de follow-upperiode in. PET2-positieve patiënten kregen een BEACOPP-4-schema van 14 cycli of een versterkt BEACOPP-chemotherapie van 3 cycli, en voerden vervolgens opnieuw een PET-CT-onderzoek uit (PET3); PET3-negatieve patiënten bleven het BEACOPP-2-schema van 14 cycli of het verbeterde BEACOPP-chemotherapieschema van 1 cyclus ontvangen; Patiënten met PET3-positief kregen radiotherapie of salvage-chemotherapie. Ongeacht of er sprake is van een grote massa bij aanvang of dat er na de behandeling restlaesies zijn, als de tussentijdse PET-CT-test negatief is, zal er geen radiotherapie worden gegeven. Resultaten PET2 was negatief bij 84% van de patiënten, met een mediane follow-up van 32 maanden, de 3-jaars PFS was 83% en het algehele overlevingspercentage (OS) was 95%. De 3-jaars PFS van de ABVD-regimegroep en de AVD-regimegroep waren vergelijkbaar (respectievelijk 85.45% en 84.48%), en de 3-jaars OS was niet statistisch verschillend (respectievelijk 97.0% en 97.5%), maar de de toxiciteit van het ABVD-regime was significant hoger dan die van AVD. Het protocol suggereert dat het veilig en effectief is om bleomycine te verwijderen in het ABVD-protocol.
3. Primair lymfoom van centraal zenuwstelsel: Titipe en rituximab verhogen de werkzaamheid
IELSG32 is een internationale multicenter prospectieve fase II-studie (abstract nummer: 009), met 227 patiënten met nieuw behandeld primair centraal zenuwstelsellymfoom, met een mediane leeftijd van 58 jaar (18-70 jaar). Willekeurig verdeeld in drie groepen: groep A kreeg 4 cycli MTX 3.5g/m2 (d1), Ara-C 2g/m2 (d2-3); Groep B kreeg rituximab 375 mg/m2 (d -5, d0); Groep C kreeg Titipipe 30 mg/m2 (d4) op basis van Groep B; degenen die effectief waren, werden willekeurig verdeeld in de groep radiotherapie van de hele hersenen en de groep carmustine gecombineerd met Titipi-voorbehandeling gecombineerd met autologe stamceltransplantatie. Resultaten De totale effectieve percentages van de drie groepen waren 53%, 74% en 87%, CR-percentages waren 23%, 31% en 49%, en de 5-jaars faalvrije overlevingspercentages waren respectievelijk 34%, 43% en 54%. De OS was respectievelijk 27%, 50% en 66%, wat suggereert dat het toevoegen van rituximab en titipe aan het behandelplan de werkzaamheid aanzienlijk kan verbeteren en de langetermijnprognose kan verbeteren.
4. Antigeen chimere receptor T-cel (CAR-T) behandeling: eerste resultaten
CTL019-cellen zijn CAR-T-cellen gericht op CD19 en vertonen goede antitumoreffecten bij patiënten met recidiverende en refractaire leukemie. Een klinische fase II-studie (abstract nummer: 139) verifieerde de werkzaamheid van CTL019-cellen bij de behandeling van CD19-positief non-Hodgkin-lymfoom. De studie omvatte 29 patiënten met recidiverend refractair lymfoom, waaronder 19 gevallen van diffuus grootcellig B-cellymfoom, 8 gevallen van folliculair lymfoom en 2 gevallen van mantelcellymfoom. De gemiddelde leeftijd is 56 jaar. 1-4 dagen na chemotherapie werden 5 x 108 CTL019-cellen intraveneus toegediend. Resultaten Het totale effectieve percentage was 68%. Onder hen was het CR-percentage van diffuus grootcellig B-cellymfoom 42% en het percentage gedeeltelijke remissie (PR) 8%; het CR-percentage van folliculair lymfoom was 57% en het PR-percentage was 43%. 15 patiënten ontwikkelden het cytokine-afgiftesyndroom. Met een mediane follow-up van 6 maanden was de PFS 59%. Tip CTL019 celtherapie is veilig en effectief.
5. Dubbele slag tegen diffuus grootcellig B-cellymfoom: Selinexor is zowel in vitro als in vivo effectief
Selinexor is een orale selectieve remmer van nucleaire export, remt XPO1, bevordert nucleaire retentie en activering van meer dan 10 tumoronderdrukkende eiwitten, en verlaagt c-myc- en BCL2/6-eiwitniveaus door nucleaire retentie van Eif4e. In een in-vitrotest (abstract nummer: 146) heeft Selinexor een goed remmend effect op double-strike diffuse grote B-cellymfoomcellijn DoHH2, en het heeft ook een goed remmend effect op MYC- of BCL2-mutante cellijnen. In de klinische fase I-studie kregen 6 patiënten Selinexor-behandeling en bereikten 3 patiënten remissie, waarvan 1 patiënt werd bevestigd door CR op PET-CT en 2 patiënten PR kregen.
Daarnaast werd op deze conferentie ook de prognostische index van chronische lymfatische leukemie en mantelcellymfoom besproken en geanalyseerd, en werden meer klinische pathologische indicatoren geïntroduceerd om de langetermijnprognose te beoordelen; en de World Health Organization Lymphoma Classification 2016. De geactualiseerde inhoud van de editie werd ook vooraf op de conferentie gepresenteerd. Kortom, de bijeenroeping van dit grootse evenement heeft een nieuwe richting uitgewezen voor de diagnose en behandeling van lymfoom en zal de geïndividualiseerde behandeling op basis van evidence-based medicine zeker verder optimaliseren.
