Als u allergisch bent voor contrastkleurstof, kan uw arts kiezen voor een niet-contrastscan. Als u absoluut contrastmiddel moet gebruiken, kan uw arts steroïden of andere medicijnen voorschrijven om u te helpen een allergische reactie te voorkomen.
De contrastvloeistof die u heeft gekregen, wordt na de scan op natuurlijke wijze uit uw lichaam verwijderd via uw urine en ontlasting. Omdat contrastkleurstof de nieren kan belasten, wordt u mogelijk geadviseerd om na uw procedure veel water te drinken.
Magnetic resonance imaging (MRI) van het lichaam creëert uitgebreide beelden van de binnenkant van het lichaam met behulp van een krachtig magnetisch veld, radiogolven en een computer. Het kan worden gebruikt om de voortgang van de behandeling van een aantal borst-, buik- en bekkenaandoeningen te diagnosticeren of te volgen. De arts kan lichaams-MRI gebruiken om uw baby zorgvuldig te controleren als u zwanger bent.
Vertel het uw arts als u gezondheidsproblemen, recente operaties of allergieën heeft, en als u denkt dat u zwanger zou kunnen zijn. Hoewel het magnetische veld niet gevaarlijk is, is het wel bekend dat het ervoor zorgt dat medische apparatuur niet goed functioneert. Hoewel de meeste orthopedische implantaten veilig zijn, moet u de technicus altijd op de hoogte stellen als u gadgets of metaal in uw lichaam heeft. De regels voor eten en drinken vóór je examen verschillen per instelling. Tenzij anders voorgeschreven, blijft u uw reguliere medicijnen innemen. Draag losse, comfortabele kleding en laat uw sieraden thuis. Het kan zijn dat u wordt gevraagd een badjas aan te trekken. Als u last heeft van claustrofobie of angst, kunt u vóór het onderzoek misschien een beetje kalmerend middel van uw arts krijgen.
Uw arts kan een MRI gebruiken om uw organen, weefsels en skeletstelsel op een niet-invasieve manier te controleren. Het maakt beelden met een hoge resolutie van de binnenkant van het lichaam om te helpen bij de diagnose van een breed scala aan aandoeningen.
MRI is de meest gebruikte beeldvormende test van de hersenen en het ruggenmerg. Het wordt vaak uitgevoerd om te helpen bij het diagnosticeren van:
De functionele MRI van de hersenen is een uniek soort MRI (fMRI). Het genereert beelden van de bloedstroom naar specifieke hersenlocaties. Het kan worden gebruikt om naar de structuur van de hersenen te kijken en erachter te komen welke delen van de hersenen verantwoordelijk zijn voor essentiële functies.
Dit helpt bij het identificeren van kritische taal- en bewegingscontrolegebieden in de hersenen van personen die een hersenoperatie ondergaan. Schade door hoofdletsel of ziekten zoals de ziekte van Alzheimer kunnen ook worden beoordeeld met behulp van functionele MRI.
MRI die zich richt op het hart of de bloedvaten kan beoordelen:
MRI kan controleren op tumoren of andere afwijkingen van veel organen in het lichaam, waaronder de volgende:
MRI kan helpen evalueren:
MRI kan worden gebruikt met mammografie om borstkanker op te sporen, vooral bij vrouwen met dicht borstweefsel of die een hoog risico op de ziekte lopen.
U moet een ziekenhuisjas aantrekken voordat u verder gaat. Dit wordt gedaan om artefacten in de uiteindelijke foto's te voorkomen en om te voldoen aan de veiligheidsregels met betrekking tot het sterke magnetische veld.
De regels voor eten en drinken voor een MRI verschillen afhankelijk van de procedure en de faciliteit. Eet en neem uw medicijnen zoals gewoonlijk, tenzij uw arts u anders adviseert.
Bij sommige MRI-scans wordt een injectie met contrastmateriaal gebruikt. Om materiaal, medicijnen, voedsel of het milieu te vergelijken, kan de arts vragen of u astma of allergieën heeft. Gadolinium is een typische contraststof die wordt gebruikt in MRI-scans. Bij patiënten die allergisch zijn voor jodiumcontrast kunnen artsen gadolinium gebruiken. Gadolinium-contrast veroorzaakt veel minder snel een allergische reactie dan jodium-contrast. Zelfs als de patiënt een bekende gadoliniumallergie heeft, kan het mogelijk zijn om het te gebruiken met de juiste pre-medicatie. Raadpleeg de ACR-handleiding over contrastmiddelen voor meer informatie over allergische reacties op gadolinium-contrastmiddel.
Als u ernstige gezondheidsproblemen of recente operaties heeft, vertel dit dan aan de technoloog of radioloog. U kunt mogelijk geen gadolinium krijgen als u bepaalde medische problemen heeft, zoals een ernstige nieraandoening. Een bloedtest kan nodig zijn om ervoor te zorgen dat uw nieren naar behoren functioneren.
Als een vrouw zwanger is, moet zij dit altijd aan haar arts en technicus vertellen. Sinds de jaren tachtig zijn er geen meldingen meer dat MRI schadelijke gevolgen heeft voor zwangere vrouwen of hun ongeboren kinderen. De pasgeborene daarentegen zal worden blootgesteld aan een krachtig magnetisch veld. Als gevolg hiervan moeten zwangere vrouwen vermijden dat ze in het eerste trimester een MRI ondergaan, tenzij de voordelen duidelijk opwegen tegen de gevaren. Gadolinium-contrast mag niet aan zwangere vrouwen worden gegeven, tenzij dit absoluut noodzakelijk is. Meer informatie over zwangerschap en MRI vindt u op de pagina MRI Veiligheid tijdens de zwangerschap.
Als u last heeft van claustrofobie (de angst om opgesloten te zitten in een kleine ruimte) of angst, vraag dan uw arts om een licht kalmerend middel voor te schrijven voordat u uw onderzoek uitvoert.
Meestal wordt u gevraagd om een jurk aan te trekken en dingen te verwijderen die de magnetische beeldvorming kunnen beïnvloeden, zoals:
Als u medische of elektrische apparaten in uw lichaam heeft, vertel dit dan aan de technoloog. Deze apparaten kunnen het onderzoek belemmeren of een risico vormen. Veel geïmplanteerde apparaten worden geleverd met een folder waarin de MRI-risico's van het apparaat worden uitgelegd. Breng het boekje vóór het examen onder de aandacht van de planner als u het heeft. Zonder bevestiging en documentatie van het type implantaat en MRI-compatibiliteit kan geen MRI worden uitgevoerd. Als de radioloog of technicus vragen heeft, neem dan eventuele folders mee naar uw onderzoek.
Een röntgenfoto kan eventuele metalen voorwerpen detecteren en identificeren als er enige twijfel bestaat. MRI vormt geen risico voor metalen hulpmiddelen die bij orthopedische chirurgie worden gebruikt. Bij een recent geïmplanteerd kunstgewricht kan het gebruik van een afzonderlijk beeldvormend onderzoek noodzakelijk zijn.
Alle granaatscherven, kogels of ander metaal in uw lichaam moeten aan de technoloog of radioloog worden gemeld. Vreemde voorwerpen die zich in de ogen sluiten of vast komen te zitten, zijn bijzonder gevaarlijk omdat ze tijdens de scan kunnen bewegen of opwarmen, met blindheid tot gevolg. Tatoeagekleurstoffen kunnen ijzer bevatten, waardoor een MRI-scan te heet kan worden. Dit is ongebruikelijk. Tandvullingen, beugels, oogschaduw en andere cosmetica worden normaal gesproken niet beïnvloed door het magnetische veld. Deze materialen kunnen er echter voor zorgen dat afbeeldingen van het gezicht of de hersenen worden vervormd. Breng de radioloog op de hoogte van uw bevindingen.
Om een MRI-onderzoek af te ronden zonder te bewegen, hebben baby's en jonge peuters vaak verdoving of anesthesie nodig. De leeftijd van het kind, zijn of haar intellectuele ontwikkeling en het type examen spelen allemaal een rol. Sedatie is beschikbaar op verschillende locaties. Voor de veiligheid van uw kind moet een pediatrische sedatie- of anesthesieprofessional aanwezig zijn tijdens het onderzoek. U krijgt instructies om uw kind voor te bereiden.
Sommige klinieken hebben mogelijk personeel in dienst dat gespecialiseerd is in het werken met kinderen om het gebruik van sedatie of anesthesie te voorkomen. Ze kunnen kinderen een replica van de MRI-scanner laten zien en de geluiden nabootsen die ze tijdens het examen zouden kunnen horen om hen te helpen zich voor te bereiden. Ze beantwoorden ook al uw vragen en leggen de procedure uit om u te helpen ontspannen. Sommige centra leveren bovendien een bril of headset zodat de jongere een film kan kijken tijdens het maken van de test. Dit houdt het kind stil en maakt foto's van hoge kwaliteit mogelijk.
De MRI-machine lijkt op een lange, smalle buis met twee open uiteinden. Je zit op een verplaatsbare tafel die in de opening van de buis glijdt. Vanuit een andere kamer houdt een techneut je in de gaten. U kunt de microfoon gebruiken om met de persoon te communiceren.
Als u claustrofobie heeft (angst voor afgesloten ruimtes), krijgt u mogelijk een medicijn voorgeschreven om u te helpen slapen en minder nerveus te worden. De meerderheid van de mensen komt vlot door het examen.
De MRI-apparatuur omringt u met een krachtig magnetisch veld en stuurt radiogolven naar uw lichaam. Het is een pijnloze operatie. Er zijn geen bewegende dingen om je heen en je voelt het magnetische veld of de radiogolven niet.
Het inwendige onderdeel van de magneet produceert herhaaldelijk tikken, bonzen en andere geluiden tijdens de MRI-scan. Om de geluiden te helpen blokkeren, kunt u oordopjes krijgen of kan er muziek worden gespeeld.
In zeldzame gevallen wordt een contraststof, meestal gadolinium, via een intraveneuze (IV) lijn in een ader in uw hand of arm geïnjecteerd. Bepaalde details worden versterkt door het contrasterende materiaal. Gadolinium veroorzaakt allergische reacties bij een klein percentage van de mensen.
Een MRI kan tussen de 15 minuten en meer dan een uur duren. Je moet onbeweeglijk blijven omdat beweging ervoor zorgt dat de beelden vervagen.
Mogelijk wordt u gevraagd om tijdens een functionele MRI verschillende bescheiden taken uit te voeren, zoals met uw duim op uw vingers tikken, over een stuk schuurpapier wrijven of eenvoudige vragen beantwoorden. Hierdoor kun je bepalen welke delen van je hersenen verantwoordelijk zijn voor deze bewegingen.
U wordt door de technoloog op de mobiele onderzoekstafel geplaatst. Om u te helpen bewegingloos te blijven en uw positie te behouden, kunnen zij riemen en steunen gebruiken.
Apparaten met spoelen die radiogolven kunnen verzenden en ontvangen, kunnen rond of in de buurt van het lichaamsdeel worden geplaatst dat door de technoloog wordt onderzocht.
Meerdere runs (reeksen) zijn meestal opgenomen in MRI-onderzoeken, waarvan sommige enkele minuten kunnen duren. Elke run levert een unieke set geluiden op.
Een arts, verpleegkundige of technoloog plaatst een intraveneuze katheter (IV-lijn) in een ader in uw hand of arm als uw onderzoek contrastmateriaal vereist. Via dit infuus wordt de contraststof ingespoten.
U wordt ingebracht in de magneet van de MRI-machine. Het examen wordt afgenomen door een technoloog die buiten de kamer op een computer werkt. Via een intercom kunt u communiceren met de technoloog.
Na een eerste reeks beelden injecteert de technoloog het contrastmateriaal in de intraveneuze lijn (IV). Ze zullen meer foto's maken voor, tijdens en na de injectie.
Wanneer het onderzoek is voltooid, kan de technoloog u vragen te wachten terwijl de radioloog de beelden bekijkt om te zien of er nog meer nodig zijn.
Na het onderzoek zal de technoloog uw infuuslijn verwijderen en een klein verband aanbrengen op de inbrengplaats.
De test duurt normaal gesproken 30 tot 50 minuten, afhankelijk van het type examen en de gebruikte technologie.
De meeste MRI-onderzoeken zijn pijnloos. Sommige patiënten vinden het daarentegen moeilijk om stil te blijven. Anderen kunnen claustrofobische gevoelens krijgen terwijl ze in de MRI-machine zitten. De scanner kan veel lawaai maken.
Het is normaal om een beetje warm te voelen in het deel van je lichaam dat wordt gefotografeerd. Vertel het de radioloog of technoloog als u er last van heeft. Het is van cruciaal belang dat u volledig stil blijft terwijl de foto's worden gemaakt. Dit duurt meestal maar enkele seconden tot enkele minuten. U hoort en voelt luide tikkende of bonzende geluiden wanneer foto's worden opgenomen. Wanneer de spoelen die de radiogolven opwekken worden bekrachtigd, maken ze deze geluiden. Om het geluid van de scanner te verminderen, krijgt u oordopjes of een koptelefoon. Het is mogelijk dat u tussen de beeldvormingsreeksen door kunt ontspannen. U moet echter zoveel mogelijk uw houding behouden zonder te bewegen.
In de meeste gevallen bent u alleen in de onderzoeksruimte. Met behulp van een tweerichtingsintercom kan de technicus u te allen tijde zien, horen en spreken. Ze zullen u een "squeeze-ball" geven die de technicus laat weten dat u onmiddellijk hulp nodig heeft. Als een vriend of ouder op veiligheid is gescreend, kunnen ze in veel faciliteiten in de kamer blijven.
Tijdens het examen krijgen kinderen oordopjes of koptelefoons die voor hen de juiste maat hebben. Om de tijd te doden kan er muziek over de koptelefoon worden afgespeeld. De MRI-scanners zijn goed verlicht en voorzien van airconditioning.
Voordat de foto's worden gemaakt, kan een IV-injectie met contrastmateriaal worden gegeven. U kunt wat ongemak en blauwe plekken hebben als gevolg van de infuusnaald. Er is ook een laag risico op huidirritatie op de inbrengplaats van de IV-buis. Na de contrastinjectie kunnen sommige personen een korte metaalachtige smaak in hun mond hebben.
Er is geen herstelperiode nodig als u geen sedatie nodig heeft. Na het onderzoek kunt u onmiddellijk uw normale activiteiten en dieet hervatten. Een paar mensen kunnen in zeer zeldzame gevallen negatieve effecten van de contraststof ervaren. Misselijkheid, hoofdpijn en pijn op de injectieplaats zijn allemaal mogelijke bijwerkingen. Patiënten met huiduitslag, jeukende ogen of andere bijwerkingen van de contraststof zijn vrij zeldzaam. Vertel de technicus als u allergische reacties heeft. Een radioloog of andere arts zal onmiddellijk beschikbaar zijn.
De beelden worden geanalyseerd door een radioloog, een arts die is opgeleid om radiologieonderzoeken te begeleiden en te interpreteren. Uw huisarts of verwijzer krijgt van de radioloog een ondertekend rapport en deelt de uitslag mee.
Het is mogelijk dat u een vervolgonderzoek nodig heeft. Als dit het geval is, zal uw arts uitleggen waarom. Een vervolgonderzoek kan nodig zijn om met meer invalshoeken of een unieke beeldtechnologie een mogelijk probleem verder te analyseren. Het kan ook controleren of een probleem in de loop van de tijd is veranderd. Vervolgbeoordelingen zijn vaak de meest effectieve benadering om te bepalen of de behandeling werkt of dat een probleem moet worden aangepakt.