Baarmoederkanker
Volgens het laatste rapport van de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is de incidentie van bijna alle vormen van kanker de afgelopen twee decennia afgenomen, terwijl de incidentie van baarmoederkanker is gestegen. Artsen begonnen aandacht te schenken aan deze situatie en herinnerden vrouwen eraan aandacht te besteden aan verschillende belangrijke kwesties van deze ziekte.
Soorten baarmoederkanker
Baarmoederkanker verwijst naar elke vorm van kanker die in de baarmoeder begint. Volgens statistieken van de American Cancer Society (ACS) komt meer dan 90% van de baarmoederkankers voor in het baarmoederslijmvlies, endometriumkanker genaamd.
Een ander type baarmoederkanker is baarmoedersarcoom. Dit type kanker wordt gevormd in de spieren en het bindweefsel van de baarmoeder en komt minder vaak voor - slechts ongeveer 4% van alle gevallen van baarmoederkanker.
Risicofactoren voor baarmoederkanker
Van 1999 tot 2016 steeg de incidentie van nieuwe baarmoederkanker met 0.7% per jaar, een stijging van 12% gedurende de onderzoeksperiode. Het sterftecijfer is ook jaarlijks met 1.1% gestegen, of een algemene stijging van 21%, bijna een verdubbeling. De belangrijkste risicofactoren zijn:
Blanke en zwarte vrouwen hebben significant hogere risico's dan Aziaten en Iberiërs
Zwaarlijvige vrouwen met overgewicht of obesitas hebben twee tot vier keer meer kans op endometriumkanker dan vrouwen met een gezond gewicht. (Vetweefsel produceert abnormale oestrogeenspiegels, wat hormoongevoelige kanker stimuleert.)
Vrouwen na 55 jaar lopen het meeste risico. Premenopauzale vrouwen ontwikkelen gewoonlijk geen endometriumkanker, daarom wordt bij de meeste vrouwen de diagnose stadium 1 gesteld, omdat deze vrouwen al door de menopauze zijn gegaan, wanneer ze roze afscheiding beginnen te krijgen of abnormale bloedingen de aandacht zullen trekken.
Onregelmatige menstruaties kunnen leiden tot overmatige oestrogeencirculatie in het lichaam, waardoor de cellen in de baarmoeder de controle verliezen.
Soorten baarmoederkanker
Baarmoederkanker verwijst naar elke vorm van kanker die in de baarmoeder begint. Volgens statistieken van de American Cancer Society (ACS) komt meer dan 90% van de baarmoederkankers voor in het baarmoederslijmvlies, endometriumkanker genaamd.
Een ander type baarmoederkanker is baarmoedersarcoom. Dit type kanker wordt gevormd in de spieren en het bindweefsel van de baarmoeder en komt minder vaak voor - slechts ongeveer 4% van alle gevallen van baarmoederkanker.
Diagnose en prognose van baarmoederkanker
De meeste baarmoederkankers hebben een goede prognose. Volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention is het geschatte relatieve overlevingspercentage na vijf jaar 80% tot 90%. Omdat baarmoederkanker meestal vroeg kan worden vastgesteld, zijn de meest typische symptomen abnormale bloeding voor en na de menopauze, gewichtsverlies en bekkenpijn.
Anticonceptiepillen en hormoon-spiraaltjes bevatten progesteron, dat een teveel aan oestrogeen in het lichaam kan tegengaan.
Een van de grootste en langstlopende onderzoeken die in 2017 in het American Journal of Obstetrics and Gynecology werden gepubliceerd, toonde aan dat het risico van het nemen van anticonceptiepillen en endometriumkanker met ongeveer 33% was verminderd. Dit houdt ook verband met het verminderen van het risico op eierstok- en colorectale kanker.
Behandelingsopties voor baarmoederkanker
Operatie voor baarmoederkanker
Chirurgie is meestal de belangrijkste behandeling voor endometriumkanker, inclusief hysterectomie, meestal vergezeld van eileiderovectomie en lymfeklierdissectie. In sommige gevallen worden bekkenspoeling, omentumverwijdering en / of peritoneale biopsie uitgevoerd. Als de kanker zich heeft verspreid naar het hele bekken en de buik (buik), tumor reductiechirurgie (zoveel mogelijk kanker verwijderen) kan worden uitgevoerd.
Radiotherapie voor baarmoederkanker
Stralingstherapie maakt gebruik van hoogenergetische straling (zoals röntgenstralen) om kankercellen te doden. Het kan endometriumkanker op twee manieren behandelen:
Breng radioactief materiaal in het lichaam. Dit wordt interne bestralingstherapie of brachytherapie.
Door gebruik te maken van röntgenstralingstherapie-apparatuur zoals radiografisch mes, lineaire versneller, Tomo-mes, enz., Kunt u, als de economische omstandigheden het toelaten, ook kiezen voor nauwkeurigere protonenbestraling met minder bijwerkingen. 7998).
Chemotherapie
Chemotherapie (chemo) is het gebruik van medicijnen om kankercellen te doden. De behandeling is intraveneus of oraal. Volg het bloed en dring het hele lichaam binnen. Daarom is chemotherapie de belangrijkste behandeling wanneer endometriumkanker zich buiten het endometrium heeft verspreid en chirurgie niet mogelijk is.
Chemotherapie-geneesmiddelen die momenteel worden gebruikt om endometriumkanker te behandelen:
· Paclitaxel (Taxol®)
· Carboplatine
· Doxorubicine of liposomale doxorubicine
· Cisplatine
· Docetaxel
Als het een sarcoom is, wordt ifosfamide (IFEX ®) meestal als monotherapie of met cisplatine of paclitaxel gebruikt. Gericht geneesmiddel trastuzumab (Herceptin®) kan worden toegevoegd voor HER2-positief baarmoedersarcoom. (HER2 is een eiwit dat sommige kankercellen kan helpen groeien en zich sneller verspreiden.)
Hormoontherapie
Het wordt meestal gebruikt voor de behandeling van gevorderde (stadium III of IV) of recidiverende endometriumkanker en wordt meestal gebruikt bij chemotherapie. Hormonale therapie omvat:
· Progesteron (dit is de belangrijkste hormoontherapie die wordt gebruikt.)
· Tamoxifen
· Luteïniserend hormoon-releasing hormoon-agonist (LHRH-agonist)
· Aromatase-remmers (AI's)
Momenteel is geen hormoontherapie de beste gebleken voor endometriumkanker.
Gerichte therapie
Momenteel kunnen slechts enkele gerichte therapieën worden gebruikt voor endometriumkanker, voornamelijk voor de behandeling van kwaadaardige endometriumkanker en metastase of recidief.
Bevacizumab
Bevacizumab (Avastin®) is een angiogeneseremmer. De groei en verspreiding van kanker vereist de vorming van nieuwe bloedvaten om zichzelf te voeden (het proces van angiogenese). Het medicijn hecht zich aan het eiwit VEGF (wat de vorming van nieuwe bloedvaten aangeeft) en vertraagt of voorkomt de groei van kanker.
Bevacizumab wordt meestal gegeven in combinatie met chemotherapie, of het kan alleen worden gegeven. Elke 2 tot 3 weken intraveneus toedienen.
mTOR-remmer
Deze medicijnen blokkeren mTOR-celeiwitten, die cellen meestal helpen groeien en zich in nieuwe cellen verdelen. Het kan alleen of met chemotherapie of hormoontherapie worden toegediend om gevorderde of terugkerende endometriumkanker te behandelen. Momenteel goedgekeurd zijn everolimus (Afinitor®) en tansimolimus (TORISEL®).
De nieuwste ontwikkeling van baarmoederkanker
- Avelumab (monoklonaal antilichaam Bavincia) gecombineerd met talazoparib (tarazopanib)
Een studie onder leiding van Konstantinopoulos gebruikte de immuuncontrolepuntremmer avelumab in combinatie met de PARP-remmer talazoparib. (Checkpoint-remmers maken de weg vrij voor het immuunsysteem om kanker aan te vallen; PARP-remmers vernietigen kankercellen door hun vermogen om beschadigd DNA te repareren te belemmeren.) In een eerder experiment was avelumab. Patiënten met 'onstabiele' endometriumkanker zijn zeer effectief, maar zijn in wezen inactief in de meer gebruikelijke “microsatellite st
bekwame ”(MSS) vorm van de ziekte. De studie zal onderzoeken of het combineren van avelumab met PARP-remmers effectiever is bij patiënten met MSS-ziekte.
2. Pembrolizumab (pabolizumab) gecombineerd met mirvetuximab
Een test waarbij de ijkpuntremmer pembrolizumab wordt gecombineerd met mirvetuximab. (Pembrolizumab richt zich op een immuuncontrole-eiwit genaamd PD-1; mirvetuximab voegt antilichamen toe aan medicijnmoleculen die zich richten op sleutelstructuren in snel delende kankercellen.) De studie, geleid door Jennifer Veneris, MD, van het Gynecologic Oncology Project, zal de combinatie van effectiviteit onderzoeken. bij patiënten met MSS-endometriumkanker.
3. abemaciclib + LY3023414 + hormoontherapie
Een andere studie onder leiding van Konstantinopoulos zal de combinatie van gerichte medicatie abemaciclib + LY3023414 + hormoontherapie testen. (LY3023414 richt zich op een kankercelenzym genaamd PI 3-kinase; abemaciclib interfereert met een kritieke fase van de celcyclus.) 70% tot 90% van de endometriumkankers wordt gevoed door oestrogeen en reageert aanvankelijk op hormoonblokkerende therapie, maar valt uiteindelijk terug. Door abemaciclib en LY3023414 toe te voegen (ze kunnen twee delen van dezelfde moleculaire route aanraken) voor hormoonblokkerende therapie, hopen de onderzoekers het probleem van resistentie tegen geneesmiddelen te overwinnen.
4. AZD1775
Een proef geleid door Joyce Liu, MD, PHD, directeur van klinisch onderzoek, Dana-Farber Gynecologic Oncology, gebruikte AZD1775 voor patiënten met hoogwaardige sereuze baarmoederkanker die goed was voor 10-15% van de endometriumkanker. Dergelijke vormen van kanker zijn agressief en keren meestal terug na een standaardbehandeling. De onlangs geopende studie is gebaseerd op een studie onder leiding van Dr. Liu en Ursula Matulonis, directeur van de Dana-Farber afdeling Gynaecologische Oncologie, waaruit blijkt dat AZD1775 actief is in een patiëntenmodel met hoogwaardige sereuze eierstokkanker.
5. dostarlimab (TSR-042)
De resultaten van de Fase I / II GARNET-studie zijn onlangs gepubliceerd en het totale effectieve percentage van PD-1-remmer dostarlimab (TSR-042) voor patiënten met recidiverend of gevorderd endometriumkanker is bijna 30%.
Bovendien zijn zowel microsatelliet hoge instabiliteit (MSI-H) als microsatelliet stabiliteit (MSS) groepen persistent.
Dostarlimab (TSR-042) is een gehumaniseerd anti-PD-1 monoklonaal antilichaam dat gezamenlijk is ontwikkeld door TESARO en AnaptysBio. Het bindt zich met een hoge affiniteit aan de PD-1-receptor, waardoor de binding aan PD-L1- en PD-L2-liganden wordt geblokkeerd.
De resultaten toonden aan dat het effectieve percentage van de gehele populatie 29.6% was, het effectieve percentage van de MSI-H-patiëntengroep 48.8% en het effectieve percentage in het MSS-cohort 20.3%. Zes patiënten (2 MSI-H en 4 MSS) hadden volledige remissie.
Na een mediane follow-up van 10 maanden kreeg 89% van de patiënten een behandeling> 6 maanden en 49% van de patiënten een behandeling gedurende> 1 jaar. Bovendien krijgt 84% van de patiënten met een effectieve behandeling nog steeds een behandeling.
Ten slotte daalde bij 85% van de MSI-H-responders de totale tumorlast met ≥50%, en had 69% van de patiënten met MSS een totale tumorlastreductie van ≥50%.
Dostarlimab is een nieuwe hoop voor de behandeling van endometriumkanker en kan pembrolizumab vervangen, omdat pembrolizumab alleen goed werkt bij patiënten met MSI-H en Dostarlimab niet overwogen hoeft te worden.
De onderzoekers starten in de tweede helft van 2019 met verdere III-onderzoeken. Dostarlimab en chemotherapie worden gecombineerd met eerstelijnsbehandeling van endometriumkanker. We kijken ernaar uit om binnenkort veelbelovende resultaten te behalen!
Elk onderzoek behandelt de tekortkomingen van de standaardbehandeling of problemen die zijn aangetroffen in eerdere onderzoeken naar nieuwe geneesmiddelen. De eerste twee onderzoeken zijn bijvoorbeeld gericht op het overwinnen van de huidige toestand van slechte immunotherapie bij patiënten met MSS-ziekte. De derde lost het probleem van resistentie tegen hormoontherapie op en de vierde richt zich op specifieke subtypes van endotheelkanker.
Meer over de laatste onderzoeksvoortgang en het beste medicatieplan voor longkanker, alleen de beste kankerdeskundigen in binnen- en buitenland hebben een rijke klinische ervaring. U kunt via het Global Oncologist Network een verzoek indienen voor overleg met gezaghebbende experts om het beste diagnose- en behandelplan te verkrijgen.
De meeste baarmoederkankers hebben een goede prognose. Volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention is het geschatte relatieve overlevingspercentage na vijf jaar 80% tot 90%. Omdat baarmoederkanker meestal vroeg kan worden vastgesteld, zijn de meest typische symptomen abnormale bloeding voor en na de menopauze, gewichtsverlies en bekkenpijn.
Anticonceptiepillen en hormoon-spiraaltjes bevatten progesteron, dat een teveel aan oestrogeen in het lichaam kan tegengaan.
Een van de grootste en langstlopende onderzoeken die in 2017 in het American Journal of Obstetrics and Gynecology werden gepubliceerd, toonde aan dat het risico van het nemen van anticonceptiepillen en endometriumkanker met ongeveer 33% was verminderd. Dit houdt ook verband met het verminderen van het risico op eierstok- en colorectale kanker.
