Alvleesklierkanker

Wat is alvleesklierkanker?

Alvleesklierkanker begint wanneer abnormale cellen in de alvleesklier groeien en zich ongecontroleerd delen en een tumor vormen. De alvleesklier is een klier diep in de buik, tussen de maag en de wervelkolom. Het maakt enzymen die de spijsvertering bevorderen en hormonen die de bloedsuikerspiegel onder controle houden. Organen bestaan, net als de alvleesklier, uit cellen. Normaal gesproken delen cellen zich om nieuwe cellen te vormen wanneer het lichaam ze nodig heeft. Wanneer cellen oud worden, sterven ze en komen er nieuwe cellen in de plaats. Soms breekt dit proces. Nieuwe cellen vormen zich wanneer het lichaam ze niet nodig heeft, of oude cellen sterven niet. De extra cellen kunnen een weefselmassa vormen die a wordt genoemd tumor. Sommige tumoren zijn goedaardig. Dit betekent dat ze abnormaal zijn, maar andere delen van het lichaam niet kunnen binnendringen. A kwaadaardig tumor heet kanker. De cellen groeien uit de hand en kunnen zich verspreiden naar andere weefsels en organen. Zelfs wanneer de kanker zich uitbreidt naar andere delen van het lichaam, wordt het nog steeds alvleesklierkanker genoemd als het daar is begonnen. Alvleesklierkanker verspreidt zich vaak naar de lever, buikwand, longen, botten en / of lymfeklieren.

Soorten alvleesklierkanker

Exocriene kankers zijn verreweg de meest voorkomende vorm van alvleesklierkanker. Als u wordt verteld dat u alvleesklierkanker heeft, is dit hoogstwaarschijnlijk een exocriene alvleesklierkanker. Pancreasadenocarcinoom: Ongeveer 95% van de kankers van de exocriene pancreas zijn adenocarcinomen. Deze kankers beginnen meestal in de kanalen van de alvleesklier. Minder vaak ontwikkelen ze zich uit de cellen die de pancreasenzymen maken, in welk geval ze worden genoemd acinaire celcarcinomen. Minder vaak voorkomende soorten exocriene kanker: Andere, minder vaak voorkomende exocriene kankers zijn onder meer adenosquameuze carcinomen, plaveiselcelcarcinomen, zegelringcelcarcinomen, ongedifferentieerde carcinomen en ongedifferentieerde carcinomen met reuzencellen. Ampullaire kanker (carcinoom van de ampulla van Vater): Deze kanker begint in de ampulla van Vater, waar het galkanaal en het pancreaskanaal samenkomen en uitmonden in de dunne darm. Ampullaire kankers zijn technisch gezien geen pancreaskankers, maar ze zijn hier opgenomen omdat ze vrijwel op dezelfde manier worden behandeld. Ampullaire kankers blokkeren vaak de galwegen terwijl ze nog klein zijn en zich nog niet ver hebben verspreid. Deze verstopping zorgt ervoor dat gal zich ophoopt in het lichaam, wat leidt tot geelverkleuring van de huid en ogen (geelzucht). Hierdoor worden deze vormen van kanker meestal eerder ontdekt dan de meeste alvleesklierkankers, en hebben ze meestal een betere prognose (vooruitzichten).

Goedaardige alvleeskliertumoren

Sommige gezwellen in de alvleesklier zijn gewoon goedaardig (geen kanker), terwijl andere na verloop van tijd kanker kunnen worden als ze niet worden behandeld (bekend als voorstadia van kanker). Omdat mensen vaker beeldvormende onderzoeken zoals CT-scans krijgen dan in het verleden (om een ​​aantal redenen), worden dit soort pancreasgroei nu vaker gevonden. Sereuze cystische neoplasmata (SCN's) (ook gekend als sereuze cystadenomen) zijn tumoren met zakjes (cysten) gevuld met vloeistof. SCN's zijn bijna altijd goedaardig en de meeste hoeven niet te worden behandeld, tenzij ze groot worden of symptomen veroorzaken. Mucineuze cystische neoplasmata (MCN's) (ook gekend als mucineuze cystadenomen) zijn langzaam groeiende tumoren met cysten gevuld met een geleiachtige substantie genaamd mucine. Deze tumoren komen bijna altijd voor bij vrouwen. Hoewel ze geen kanker zijn, kunnen sommige van hen na verloop van tijd tot kanker overgaan als ze niet worden behandeld, dus deze tumoren worden meestal operatief verwijderd. Intraductale papillaire mucineuze neoplasmata (IPMN's) zijn goedaardige tumoren die in de alvleesklierkanalen groeien. Net als MCN's maken deze tumoren mucine aan, en na verloop van tijd worden ze soms kanker als ze niet worden behandeld. Sommige IPMN's kunnen in de loop van de tijd van dichtbij worden gevolgd, maar sommige moeten mogelijk operatief worden verwijderd als ze bepaalde kenmerken hebben, zoals wanneer ze zich in het hoofdkanaal van de alvleesklier bevinden. Vaste pseudopapillaire neoplasmata (SPN's) zijn zeldzame, langzaam groeiende tumoren die zich bijna altijd bij jonge vrouwen ontwikkelen. Hoewel deze tumoren de neiging hebben om langzaam te groeien, kunnen ze zich soms verspreiden naar andere delen van het lichaam, dus ze kunnen het beste met een operatie worden behandeld. De vooruitzichten voor mensen met deze tumoren zijn meestal erg goed.

Oorzaken van alvleesklierkanker

Het is niet duidelijk wat alvleesklierkanker veroorzaakt. Artsen hebben enkele factoren geïdentificeerd die het risico op dit type kanker kunnen verhogen, waaronder roken en bepaalde erfelijke genmutaties.

Inzicht in uw alvleesklier

Je alvleesklier is ongeveer 6 centimeter lang en lijkt op een peer die op zijn zij ligt. Het maakt (scheidt) hormonen af, waaronder insuline, om uw lichaam te helpen suiker te verwerken in het voedsel dat u eet. En het produceert spijsverteringssappen om uw lichaam te helpen voedsel te verteren en voedingsstoffen te absorberen.

Hoe ontstaat alvleesklierkanker?

Alvleesklierkanker ontstaat wanneer cellen in uw alvleesklier veranderingen (mutaties) in hun DNA ontwikkelen. Het DNA van een cel bevat de instructies die een cel vertellen wat hij moet doen. Deze mutaties vertellen de cellen dat ze ongecontroleerd moeten groeien en moeten blijven leven nadat normale cellen zouden afsterven. Deze zich ophopende cellen kunnen een tumor vormen. Wanneer onbehandeld, de alvleesklier kankercellen kunnen zich verspreiden naar nabijgelegen organen en bloed bloedvaten en naar afgelegen delen van het lichaam. De meeste pancreaskanker begint in de cellen die de kanalen van de pancreas bekleden. Dit type kanker wordt pancreas genoemd adenocarcinoom of exocriene pancreaskanker. Minder vaak kan kanker ontstaan ​​in de hormoonproducerende cellen of de neuro-endocriene cellen van de pancreas. Deze soorten kanker worden neuro-endocriene tumoren van de pancreas, eilandceltumoren of endocriene pancreaskanker genoemd. Veranderingen in uw DNA veroorzaken kanker. Deze kunnen van je ouders worden geërfd of kunnen in de loop van de tijd ontstaan. De veranderingen die in de loop van de tijd optreden, kunnen optreden omdat u bent blootgesteld aan iets schadelijks. Ze kunnen ook willekeurig gebeuren. De exacte oorzaken van alvleesklierkanker zijn niet goed begrepen. Ongeveer 5% tot 10% van de pancreaskankers wordt als familiaal of erfelijk beschouwd. De meeste alvleesklierkanker ontstaat willekeurig of wordt veroorzaakt door zaken als roken, overgewicht en leeftijd. U heeft mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van alvleesklierkanker als u:

• Twee of meer eerstegraads familieleden die alvleesklierkanker hebben gehad
• Een eerstegraads familielid die vóór de leeftijd van 50 jaar alvleesklierkanker kreeg
• Een erfelijk genetisch syndroom geassocieerd met alvleesklierkanker

Als u een van deze aandoeningen heeft, raadt het Pancreatic Cancer Action Network ten zeerste aan om een ​​genetische adviseur te raadplegen om uw risico te bepalen en in aanmerking te komen voor een screeningprogramma. Het is ook waarschijnlijker dat iemand pancreaskanker krijgt vanwege:

• Langdurige diabetes
• Chronische en erfelijke pancreatitis
• Roken
• Ras (etniciteit): Afro-Amerikaanse of Asjkenazische Jood
• Leeftijd: ouder dan 60 jaar
• Geslacht: mannen iets meer kans
• Diëten rijk aan rood en bewerkt vlees
• Obesitas

Dit betekent niet betekent dat iedereen met deze risicofactoren alvleesklierkanker krijgt of dat iedereen die alvleesklierkanker krijgt, een of meer van deze heeft.

Risicofactoren voor alvleesklierkanker

Factoren die uw risico op alvleesklierkanker kunnen verhogen, zijn onder meer:

• Roken
• Diabetes
• Chronische ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis)
• Familiegeschiedenis van genetische syndromen die het risico op kanker kunnen verhogen, waaronder een BRCA2-genmutatie, Lynch-syndroom en familiale atypische mol-maligne melanoma (FAMMM) syndroom
• Familiegeschiedenis van alvleesklierkanker
• Obesitas
• Oudere leeftijd, aangezien de meeste mensen pas na 65 jaar worden gediagnosticeerd

Een grote studie toonde aan dat de combinatie van roken, langdurige diabetes en een slecht voedingspatroon het risico op alvleesklierkanker groter maakt dan het risico van een van deze factoren alleen.

Symptomen van alvleesklierkanker

Tekenen en symptomen van alvleesklierkanker treden vaak pas op als de ziekte vergevorderd is. Ze kunnen zijn:

• Buikpijn die naar je rug straalt
• Verlies van eetlust of onbedoeld gewichtsverlies
• Geelverkleuring van uw huid en het wit van uw ogen (geelzucht)
• Lichtgekleurde ontlasting
• Donker gekleurde urine
• Jeukende huid
• Nieuwe diagnose van diabetes of bestaande diabetes die steeds moeilijker onder controle te krijgen is
• Bloedproppen
• Vermoeidheid

Complicaties van alvleesklierkanker

Naarmate alvleesklierkanker vordert, kan dit complicaties veroorzaken, zoals:

• Gewichtsverlies. Een aantal factoren kunnen gewichtsverlies veroorzaken bij mensen met alvleesklierkanker. Gewichtsverlies kan optreden omdat de kanker de energie van het lichaam verbruikt. Misselijkheid en braken veroorzaakt door kankerbehandelingen of een tumor die op uw maag drukt kan het moeilijk maken om te eten. Of het kan zijn dat uw lichaam moeite heeft met het verwerken van voedingsstoffen uit voedsel, omdat uw alvleesklier niet genoeg spijsverteringssappen aanmaakt.
• Geelzucht. Alvleesklierkanker die het galkanaal van de lever blokkeert, kan geelzucht veroorzaken. Tekenen zijn onder meer een gele huid en ogen, donker gekleurde urine en lichtgekleurde ontlasting. Geelzucht treedt meestal op zonder buikpijn. Uw arts kan aanbevelen dat een plastic of metalen buis (stent) in het galkanaal wordt geplaatst om deze open te houden. Dit wordt gedaan met behulp van een procedure die endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP) wordt genoemd. Gedurende ERCP een endoscoop wordt door uw keel, door uw maag en in het bovenste deel van uw dunne darm gevoerd. Een kleurstof wordt vervolgens in de pancreas- en galwegen geïnjecteerd via een kleine holle buis (katheter) die door de endoscoop wordt gevoerd. Ten slotte worden er beelden gemaakt van de kanalen.
• Pijn. Een groeiende tumor kan op zenuwen in uw buik drukken, waardoor pijn ontstaat die ernstig kan worden. Pijnstillers kunnen u helpen om u prettiger te voelen. Behandelingen, zoals bestraling en chemotherapie, kunnen de tumorgroei helpen vertragen en enige pijnverlichting bieden. In ernstige gevallen kan uw arts een procedure aanbevelen om alcohol te injecteren in de zenuwen die de pijn in uw onderbuik beheersen (plexus coeliakieblokkade). Deze procedure voorkomt dat de zenuwen pijnsignalen naar uw hersenen sturen.
• Darmobstructie. Alvleesklierkanker die uitgroeit tot of drukt op het eerste deel van de dunne darm (twaalfvingerige darm) kan de stroom verteerd voedsel van uw maag naar uw darmen blokkeren. Uw arts kan aanbevelen dat er een buis (stent) in uw dunne darm wordt geplaatst om vast te houden het open. In sommige situaties kan het helpen om een ​​operatie te ondergaan om een ​​tijdelijke voedingssonde te plaatsen of om uw maag aan een lager punt in uw darmen te bevestigen dat niet door kanker wordt geblokkeerd.

Diagnose van alvleesklierkanker

Na het noteren van uw gezondheidsgeschiedenis en het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek, kan de arts verschillende tests bestellen om de oorzaak van uw probleem of de omvang van de aandoening vast te stellen, waaronder:

• CT-scan (computertomografie)
• MRI-scan (MRI)
• Endoscopische echografie (EUS)
• Laparoscopie (chirurgische procedure om naar organen te kijken)
• Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP)
• Percutane transhepatische cholangiografie (PTC; procedure gebruikt om lever- en galwegen te röntgenstralen)
• Biopsie (verwijdering van weefsel om het onder een microscoop te bekijken).

Stadia van pancreaskanker

Wanneer alvleesklierkanker wordt ontdekt, zullen artsen waarschijnlijk aanvullende tests uitvoeren om te bepalen of en waar de kanker zich heeft verspreid. Beeldvormingstests, zoals een PET-scan, helpen artsen de aanwezigheid van kankergezwellen te identificeren. Bloedonderzoek kan ook worden gebruikt. Met deze tests proberen artsen het stadium van de kanker vast te stellen. Stadiëring helpt verklaren hoe geavanceerd de kanker is. Het helpt artsen ook bij het bepalen van behandelingsopties. Zodra een diagnose is gesteld, zal uw arts een fase toewijzen op basis van de testresultaten:

• stadium 1: tumoren komen alleen voor in de alvleesklier
• stadium 2: tumoren zijn uitgezaaid naar nabijgelegen buikweefsels of lymfeklieren
• stadium 3: de kanker is uitgezaaid naar grote bloedvaten en lymfeklieren
• stadium 4: tumoren zijn uitgezaaid naar andere organen, zoals de lever

Pancreaskanker stadium 4

Alvleesklierkanker in stadium 4 heeft zich buiten de oorspronkelijke locatie verspreid naar verre locaties, zoals andere organen, de hersenen of botten. Alvleesklierkanker wordt vaak in dit late stadium gediagnosticeerd omdat het zelden symptomen veroorzaakt totdat het zich naar andere locaties heeft verspreid. Symptomen die u in dit gevorderde stadium kunt ervaren, zijn onder meer:

• pijn in de bovenbuik
• rugpijn
• 피로
• geelzucht (gele verkleuring van de huid)
• verlies van eetlust
• gewichtsverlies
• Depressie

Stadium 4 alvleesklierkanker kan niet worden genezen, maar behandelingen kunnen de symptomen verlichten en complicaties van de kanker voorkomen. Deze behandelingen kunnen zijn:

• chemotherapie
• palliatieve pijnbehandelingen
• galweg-bypass-operatie
• galkanaal stent
• maag-bypass-operatie

Het overlevingspercentage na vijf jaar voor stadium 4 alvleesklierkanker is 3 procent.

Pancreaskanker stadium 3

Stadium 3 alvleesklierkanker is een tumor in de alvleesklier en mogelijk nabijgelegen plaatsen, zoals lymfeklieren of bloedvaten. Alvleesklierkanker heeft zich in dit stadium niet naar verre locaties verspreid. Alvleesklierkanker wordt een stille kanker genoemd omdat de diagnose vaak pas wordt gesteld als deze in een vergevorderd stadium is. Als u symptomen van stadium 3-alvleesklierkanker heeft, kunt u last krijgen van:

• rugpijn
• pijn of gevoeligheid in de bovenbuik
• verlies van eetlust
• gewichtsverlies
• 피로
• Depressie

Stadium 3 alvleesklierkanker is moeilijk te genezen, maar behandelingen kunnen de verspreiding van de kanker helpen voorkomen en de symptomen van de tumor verlichten. Deze behandelingen kunnen zijn:

• operatie om een ​​deel van de alvleesklier te verwijderen (Whipple-procedure)
• geneesmiddelen tegen kanker
• stralingstherapie

Het vijfjaarsoverlevingspercentage voor stadium 3-alvleesklierkanker is 3 tot 12 procent. De meerderheid van de mensen met dit stadium van de kanker zal opnieuw optreden. Dat komt waarschijnlijk door het feit dat micrometastasen, of kleine gebieden met niet-detecteerbare kankergroei, zich op het moment van detectie buiten de pancreas hebben verspreid.

Pancreaskanker stadium 2

Stadium 2-alvleesklierkanker is kanker die in de alvleesklier achterblijft en zich mogelijk heeft verspreid naar een paar nabijgelegen lymfeklieren. Het heeft zich niet verspreid naar nabijgelegen weefsels of bloedvaten, en het heeft zich niet verspreid naar plaatsen elders in het lichaam. Alvleesklierkanker is moeilijk te detecteren in de vroege stadia, inclusief stadium 2. Dat komt omdat het onwaarschijnlijk is dat het detecteerbare symptomen veroorzaakt. Als u in dit vroege stadium symptomen heeft, kunt u last krijgen van:

• geelzucht
• veranderingen in de kleur van de urine
• pijn of gevoeligheid in de bovenbuik
• gewichtsverlies
• verlies van eetlust
• 피로

De behandeling kan zijn:

• chirurgie
• bestraling
• chemotherapie
• gerichte medicamenteuze therapieën

Uw arts kan een combinatie van deze benaderingen gebruiken om de tumor te helpen verkleinen en mogelijke uitzaaiingen te voorkomen. Het overlevingspercentage na vijf jaar voor mensen met stadium 2 alvleesklierkanker is ongeveer 30 procent.

Behandeling van alvleesklierkanker

De behandeling van alvleesklierkanker hangt af van het stadium van kanker. Het heeft twee doelen: kankercellen doden en de verspreiding van de ziekte voorkomen.

Gewichtsverlies, darmobstructie, buikpijn en leverfalen behoren tot de meest voorkomende complicaties tijdens de zwangerschap alvleesklierkanker behandeling.

Chirurgie

De beslissing om een ​​operatie te gebruiken om alvleesklierkanker te behandelen komt neer op twee dingen: de locatie van de kanker en het stadium van de kanker. Bij een operatie kunnen alle of sommige delen van de pancreas worden verwijderd. Hierdoor kan de oorspronkelijke tumor worden geëlimineerd, maar de kanker die zich naar andere delen van het lichaam heeft verspreid, wordt niet verwijderd. Om die reden is een operatie mogelijk niet geschikt voor mensen met alvleesklierkanker in een vergevorderd stadium.

Bestralingstherapie

Andere behandelingsopties moeten worden onderzocht zodra de kanker zich buiten de pancreas verspreidt. Stralingstherapie maakt gebruik van röntgenstralen en andere hoogenergetische stralen om de kankercellen te doden.

Chemotherapie

In sommige gevallen kan uw arts andere behandelingen combineren met chemotherapie, waarbij kankermedicijnen worden gebruikt om toekomstige groei van kankercellen te helpen voorkomen.

Gerichte therapie

Bij dit type kankerbehandeling worden medicijnen of andere maatregelen gebruikt om kankercellen specifiek te richten en te vernietigen. Deze medicijnen zijn ontworpen om gezonde of normale cellen niet te beschadigen.

Preventie van alvleesklierkanker

U kunt uw risico op alvleesklierkanker verminderen als u:

• Stop met roken. Als u rookt, probeer dan te stoppen. Praat met uw arts over strategieën om u te helpen stoppen, inclusief steungroepen, medicijnen en nicotinevervangende therapie. Als u niet rookt, begin dan niet.
• Zorg voor een gezond gewicht. Als u een gezond gewicht heeft, werk dan om het op peil te houden. Als u moet afvallen, streef dan naar een langzaam, gestaag gewichtsverlies - 1 tot 2 pond (0.5 tot 1 kilogram) per week. Combineer dagelijkse lichaamsbeweging met een dieet dat rijk is aan groenten, fruit en volle granen met kleinere porties om u te helpen af ​​te vallen.
• Kies voor een gezond dieet. Een dieet vol kleurrijke groenten en fruit en volle granen kan het risico op kanker helpen verminderen.

Overweeg een genetisch consulent te ontmoeten als u een familiegeschiedenis van alvleesklierkanker heeft. Hij of zij kan samen met u uw familiegeschiedenis bekijken en bepalen of u baat zou kunnen hebben bij een genetische test om uw risico op alvleesklierkanker of andere vormen van kanker te begrijpen.

Voor meer informatie over de behandeling van alvleesklierkanker en second opinion kunt u ons bellen op +91 96 1588 1588 of schrijven naar kankerfax@gmail.com.