អ្នកស្រាវជ្រាវនៅគ្លីនិក Mayo នៅសហរដ្ឋអាមេរិកបានរាយការណ៍នៅឯកិច្ចប្រជុំសប្តាហ៍ជំងឺរំលាយអាហារឆ្នាំ 2018 ថាពួកគេបានបង្កើតការធ្វើតេស្តឈាម DNA ដែលអាចកំណត់អត្តសញ្ញាណបានត្រឹមត្រូវ 95% នៃករណីមហារីកថ្លើមធម្មតា។
នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ការរកឃើញអ៊ុលត្រាសោន និងអាល់ហ្វា-ហ្វីតូប្រូតេអ៊ីន ត្រូវបានប្រើក្នុងគ្លីនិកដើម្បីរកមើលមហារីកថ្លើម។ ការរកឃើញរួមគ្នានេះមិនមានភាពរសើបខ្លាំងចំពោះជំងឺមហារីកថ្លើមដែលអាចព្យាបាលបាន។ ការសិក្សាថ្មីមួយបានបង្ហាញថាការធ្វើតេស្តរួមបញ្ចូលគ្នានេះអាចរកឃើញ 63% នៃករណីមហារីកថ្លើម។ ការធ្វើតេស្តទាំងនេះមិនមានភាពរសើបខ្លាំងចំពោះជំងឺមហារីកថ្លើមដែលអាចព្យាបាលបាននោះទេ ហើយមនុស្សភាគច្រើនដែលត្រូវធ្វើតេស្តគឺមិនងាយស្រួលក្នុងការទទួលបានការធ្វើតេស្តរួមគ្នាប្រភេទនេះ ឬមិនអាចធ្វើតេស្តបានញឹកញាប់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសម្រេចបានការរកឃើញប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនោះទេ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានប្រើសញ្ញាសម្គាល់ DNA មិនធម្មតានៃមហារីកថ្លើម។ នៅក្នុងការសិក្សាលើអ្នកជំងឺ 244 នាក់ ភាគច្រើននៃសំណាកឈាមពីអ្នកជំងឺដែលមានជំងឺមហារីកថ្លើមបឋមមានសញ្ញាសម្គាល់ DNA មិនធម្មតា។ សញ្ញាសម្គាល់មិនប្រក្រតីអាចកំណត់បានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ 95% នៃមហារីកថ្លើម។ អ្នកជំងឺ 93% នៃពួកគេស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលដែលអាចព្យាបាលបាន។ សញ្ញាសម្គាល់ទាំងនេះមិនត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងមនុស្សដែលមានសុខភាពល្អ និងអ្នកជំងឺដែលមានជំងឺក្រិនថ្លើមនោះទេ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានចង្អុលបង្ហាញថា អ្វីដែលគួរឱ្យរំភើបនោះគឺថា សញ្ញាសម្គាល់ DNA អាចរកឃើញជាង 90% នៃអ្នកជំងឺដែលមានជំងឺមហារីកថ្លើមដែលអាចព្យាបាលបាន ដែលជាអត្ថប្រយោជន៍ចម្បងនៃការធ្វើតេស្តនេះ និងការធ្វើតេស្តបច្ចុប្បន្ន។ ជំហានបន្ទាប់គឺត្រូវផ្ទៀងផ្ទាត់ការធ្វើតេស្តឈាមសញ្ញាសម្គាល់ទាំងនេះនៅក្នុងក្រុមគំរូធំជាង។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានលះបង់ដើម្បីស្វែងរក biomarkers នៃដុំសាច់ 16 ប្រភេទ ក្នុងគោលបំណងបង្កើតការធ្វើតេស្តធំៗចំនួនពីរគឺ ការធ្វើតេស្តលាមកត្រូវបានប្រើសម្រាប់ដុំសាច់ក្នុងក្រពះពោះវៀន ហើយការធ្វើតេស្តឈាមត្រូវបានប្រើសម្រាប់ដុំសាច់ផ្សេងទៀតរួមទាំងមហារីកថ្លើម និងមហារីកសួត។
