ការព្យាបាលដោយភាពស៊ាំបាននាំមកនូវរបកគំហើញដ៏ជោគជ័យចំពោះជំងឺមហារីកជាច្រើនប្រភេទ។ មហារីកមាត់ស្បូនមានការផ្លាស់ប្តូរមួយចំនួនធំ (ការផ្លាស់ប្តូរហ្សែន) ដែលអាចធ្វើឱ្យវាកាន់តែមានភាពរសើបចំពោះថ្នាំព្យាបាលដោយភាពស៊ាំ និងអាចអនុវត្តការព្យាបាលដោយភាពស៊ាំទៅនឹងជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន។
ការសាកល្បងព្យាបាលមួយចំនួនកំពុងដំណើរការយ៉ាងពេញទំហឹង ហើយថ្មីៗនេះអ្នកស្រាវជ្រាវបានសង្ខេបការសាកល្បងដំណាក់កាលទី II នៃថ្នាំ nivolumab (Opdivo) សម្រាប់ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនដែលកើតឡើងវិញ។ ក្នុងចំណោមអ្នកជំងឺ 24 នាក់: 19 នាក់មានជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន 5 នាក់មានជំងឺមហារីកទ្វារមាស ហើយ 26% នៃអ្នកជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនបានឆ្លើយតបទៅនឹងថ្នាំដែលជាលទ្ធផលលើកទឹកចិត្ត។
អ្នកស្រាវជ្រាវនឹងបន្តធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវកម្មវិធីថ្នាំតែមួយតាមរយៈការសាកល្បងបន្ថែមទៀត ប៉ុន្តែក៏កំពុងបន្តវិធីសាស្រ្តមួយផ្សេងទៀត៖ ការសាកល្បងរួមបញ្ចូលគ្នា។ ការសិក្សាដែលប្រើការព្យាបាលដោយប្រើអង្គបដិប្រាណភ្នាក់ងារតែមួយជាមួយថ្នាំដូចជា pembrolizumab (Keytruda) ឬ nivolumab បង្ហាញថាអ្នកជំងឺ 15% -25% សកម្ម ប៉ុន្តែអ្នកជំងឺដែលនៅសល់គឺអសកម្ម ហើយមានកន្លែងច្រើនសម្រាប់ការកែលម្អ។ ដោយហេតុផលនេះ អ្នកស្រាវជ្រាវកាន់តែផ្តោតទៅលើការសាកល្បងរួមបញ្ចូលគ្នានៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន។
ការពិសោធន៍កំពុងត្រូវបានផ្សំដើម្បីព្យាបាលការព្យាបាលដោយប្រើថ្នាំភាពស៊ាំដែលបានទទួលទានគឺហ្សូហ្សូហ្សូម៉ាបា (Tecentriq) ជាមួយនឹងភ្នាក់ងារប្រឆាំងនឹងការរលាកខួរក្បាលដែលមានឈ្មោះថា bevacizumab ដែលការពារកោសិកាមហារីកពីការបង្កើតសរសៃឈាមថ្មីដែលត្រូវការលូតលាស់។ ថ្នាំ Bevacizumab គឺជាថ្នាំដែលមានសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនហើយមានទិន្នន័យដែលអាចដឹងជាមុនបានថាថ្នាំ bevacizumab អាចបង្កើនប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាលដោយភាពស៊ាំ។ ដូច្នេះនេះគឺជាការរួមបញ្ចូលគ្នាដ៏រំភើបនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនហើយយើងកំពុងរង់ចាំលទ្ធផលនៃការសិក្សានេះយ៉ាងអន្ទះសា។
នៅក្នុងការសាកល្បងព្យាបាលមួយផ្សេងទៀត អ្នកស្រាវជ្រាវកំពុងសិក្សាពីរបៀបដែលថ្នាំ immunotherapy ពីរគឺ durvalumab (IMFINZI) និង tremelimumab អាចត្រូវបានផ្សំជាមួយនឹងការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម ដើម្បីមើលថាតើវិទ្យុសកម្មអាចបង្កើនការឆ្លើយតបនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំដែរឬទេ។
ការស្រាវជ្រាវព្យាបាលជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនកាន់តែច្រើនឡើង ៗ បានបន្ថែមក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងខ្លាំងដល់អ្នកជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនហើយយើងទន្ទឹងរងចាំផលប៉ះពាល់នៃការព្យាបាលកាន់តែប្រសើរឡើង។
