B ჰეპატიტი არის ვირუსი, რომელიც იწვევს ღვიძლის ინფექციას და ღვიძლის კიბოთი დაავადებულთა 80%-მდე მიეკუთვნება B ჰეპატიტის ინფექციას. B ჰეპატიტის ვირუსი ძალზე გადამდებია და აქვს გადაცემის მრავალი გზა, მათ შორის დედიდან შვილზე გადაცემა, სისხლის პროდუქტებით ინფექცია, დიალიზი, პარტნიორის სექსი, წამლების ინფუზია და ინფიცირებულ ადამიანებთან ხანგრძლივი მჭიდრო კონტაქტი. უმეტეს შემთხვევაში, ინფექციის შემდეგ არანაირი სიმპტომი არ გამოჩნდება და B ჰეპატიტის ინფექცია შეიძლება განისაზღვროს სისხლის ანალიზით. ღვიძლის ულტრაბგერითი ტესტს შეუძლია შეაფასოს ღვიძლის ჩართულობის ხარისხი. პრევენციის მეთოდი ძირითადად არის B ჰეპატიტის პრევენცია ვაქცინაციის გზით.
B ჰეპატიტის ორი ეტაპი გამოირჩევა, მწვავე და ქრონიკული. თუ ადამიანი ექვემდებარება B ჰეპატიტის ვირუსს, მაშინ საწყის ინფექციას მწვავე ინფექცია ეწოდება. ინფიცირებული მოზრდილების დაახლოებით მესამედს აღენიშნება ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა ყვითელი თვალები და მუცლის ტკივილი. ადამიანების უმეტესობა ან ასიმპტომურია, ან აქვს მხოლოდ მსუბუქი სიმპტომები, რაც ადვილად შეიძლება შეცდომით აღიქმებოდეს გრიპის ან მალარიის მიმართ და ბავშვებს იშვიათად აღენიშნებათ სიმპტომები.
When symptoms of acute hepatitis B appear, the patient needs to rest more to replenish water and nutrition. It is recommended to avoid exposure to other factors that may worsen liver inflammation, such as alcohol. There is no specific treatment or cure for acute hepatitis B. After an acute hepatitis B infection, it may fully recover or progress to a chronic disease. Chronic hepatitis B is diagnosed by certain blood markers of hepatitis. Most adults will not develop chronic diseases, but most children who are infected from birth or under five years of age will develop chronic diseases, which may be asymptomatic or occasionally have hepatitis characterized by abdominal pain, yellow eyes, dark urine, or abnormal liver tests . The main problem faced by chronic hepatitis B is the risk of developing cirrhosis and ღვიძლის კიბო.
