Հեպատիտ B-ն լյարդի վարակ առաջացնող վիրուս է, և լյարդի քաղցկեղով հիվանդների մինչև 80%-ը վերագրվում է հեպատիտ B-ին: Հեպատիտ B-ի վիրուսը խիստ վարակիչ է և ունի փոխանցման բազմաթիվ եղանակներ, ներառյալ՝ մորից երեխային փոխանցումը, արյան արգասիքներով վարակը, դիալիզը, զուգընկերոջ սեռը, դեղերի ներարկումը և երկարատև սերտ շփումը վարակված մարդկանց հետ: Շատ դեպքերում վարակվելուց հետո ոչ մի ախտանիշ չի առաջանա, և հեպատիտ B-ի վարակը կարող է որոշվել արյան անալիզով: Լյարդի ուլտրաձայնային հետազոտությունը կարող է գնահատել լյարդի ներգրավվածության աստիճանը: Կանխարգելման մեթոդը հիմնականում պատվաստումների միջոցով հեպատիտ B-ի կանխարգելումն է։
Հեպատիտ B-ի երկու փուլ կա՝ սուր և քրոնիկ: Եթե մարդը ենթարկվում է հեպատիտ B-ի վիրուսին, ապա սկզբնական վարակը կոչվում է սուր վարակ: Վարակված մեծահասակների մոտ մեկ երրորդը կունենա այնպիսի ախտանիշներ, ինչպիսիք են դեղին աչքերը և որովայնի ցավը: Մարդկանց մեծամասնությունը կա՛մ ասիմպտոմատիկ է, կա՛մ միայն թեթև ախտանշաններ ունի, որոնք հեշտությամբ կարելի է շփոթել գրիպի կամ մալարիայի հետ, և երեխաները հազվադեպ են ախտանշաններ ունենում:
When symptoms of acute hepatitis B appear, the patient needs to rest more to replenish water and nutrition. It is recommended to avoid exposure to other factors that may worsen liver inflammation, such as alcohol. There is no specific treatment or cure for acute hepatitis B. After an acute hepatitis B infection, it may fully recover or progress to a chronic disease. Chronic hepatitis B is diagnosed by certain blood markers of hepatitis. Most adults will not develop chronic diseases, but most children who are infected from birth or under five years of age will develop chronic diseases, which may be asymptomatic or occasionally have hepatitis characterized by abdominal pain, yellow eyes, dark urine, or abnormal liver tests . The main problem faced by chronic hepatitis B is the risk of developing cirrhosis and լյարդի քաղցկեղ.
