گزارش کرشنا لیائو از کالج پزشکی بیلور در ایالات متحده و درک کاملتر فرآیند انکولوژیست های سر و گردن در نظر گرفتن تغییر به مراقبت های تسکینی، که می تواند به بهبود این روند پیچیده و بهبود روند درمان، کیفیت زندگی و بهبود بیماران کمک کند. نتیجه پزشکان اغلب به دلیل در نظر گرفتن سیر بالینی بیماران، تأثیر منفی علائم بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن را بیش از حد ارزیابی می کنند. قبل از بروز مشکلات ارتباطی، توصیه می شود در اسرع وقت در مورد انتظارات از کیفیت زندگی بیماران صحبت شود. (Otolaryngol Head Neck Surg. 2016, doi: 10.1177/0194599816667712)
عوامل زیادی در تصمیم جراحان سرطان سر و گردن در انجام مراقبت تسکینی برای بیماران مبتلا به بیماری قابل جراحی محلی تأثیرگذار بوده و این عوامل به طور کامل درک نشده اند. برای جراحان ، به دلیل عدم راهنمایی در مورد مراقبت تسکینی ، خدمات مراقبت تسکینی نمی تواند به طور مداوم و م effectivelyثر انجام شود ، که این امر باعث سردرگمی و تجربه دردناک بیماران و خانواده های آنها خواهد شد.
این مطالعه به صورت گذشته نگر چگونگی توزین عوامل زیر را در طی تمرین بالینی خاص توسط جراحان سرطان سر و گردن مورد تجزیه و تحلیل قرار داد ، از جمله: عوامل بالینی ، عوامل داخلی و خارجی شخصی ، عوامل اقتصادی و سیستم های مراقبت های بهداشتی. ادبیات مربوط به خوابگاه و تصمیمات مراقبت تسکینی را که توسط سرطان گردن و سر گردن گرفته شده است ، برای بررسی و تجزیه و تحلیل ویژه انتخاب کنید.
نتایج نشان می دهد که با در نظر گرفتن تغییر جهت مراقبت های تسکینی ، هنوز مشخص نیست که چگونه انکولوژیست های سر و گردن تحت تأثیر خودمختاری بیمار و سیستم های حمایت اجتماعی قرار می گیرند. میزان استقلال بیمار و نقش تصمیم گیری اعضای خانواده و مراقبان باید به طور واضح مورد بحث قرار گیرد. وضعیت مالی و بیمه ای بیمار بر تصمیم گیری در مورد مراقبت از بیمارستان تأثیر می گذارد. تحقیقات بیشتر در مورد جنبه های بالینی و اخلاقی این عوامل تأثیرگذار ضروری است.
سن جوانتر بیماری ، تخصص جراحی (در مقایسه با مراقبت های ویژه) و سابقه کار دانشگاه ها و / یا مراکز پزشکی عالی همگی با افزایش تمایل به ترک زندگی پشتیبانی می شود. برای تعیین اینکه آیا سرطان گردن و سر نیز از این روند پیروی می کنند ، تحقیقات بیشتری لازم است.
علاوه بر عوامل اعتقادی مذهبی و اخلاقی ، احساسات پزشک (مانند غم و اندوه ، خود سرزنشی) ، رابطه با بیمار و عدم تمایل به محروم کردن آرزوهای بیمار ، همه مانع ارتباطات مربوط به مراقبت تسکینی می شود. جراحان سرطان سر و گردن باید در نظر بگیرند که چگونه این عوامل عاطفی بر تصمیمات بالینی آنها تأثیر می گذارند و چگونه می توانند این سوگیری های بالقوه را با مسئولیت پذیری کنترل کنند.