2022 مارس: سازمان غذا و دارو ریتوکسیماب (Rituxan, Genentech, Inc.) را همراه با شیمی درمانی برای لنفوم سلول B منتشر CD20 مثبت (DLBCL)، لنفوم بورکیت (BL)، لنفوم شبیه بورکیت (BLL) یا بالغ تایید کرده است. لوسمی حاد سلول B در کودکان 6 ماهه تا 18 ساله (B-AL).
Inter-B-NHL Ritux 2010 (NCT01516580) یک کارآزمایی جهانی چند مرکزی، برچسب باز، تصادفی (1:1) بر روی بیماران 6 ماهه و بزرگتر با DLBCL/BL/BLL/B با CD20 مثبت، قبلاً درمان نشده، مرحله پیشرفته بود. -AL، با مرحله پیشرفته تعریف شده به عنوان مرحله III با سطح لاکتوز دهیدروژناز (LDH) افزایش یافته (LDH بیش از دو برابر حد بالای نهادی از مقادیر طبیعی) یا مرحله IV سلول B NHL یا لنفوم مالین B (LMB) شیمی درمانی (کورتیکواستروئیدها، وین کریستین). سیکلوفسفامید، متوترکسات با دوز بالا، سیتارابین، دوکسوروبیسین، اتوپوزید، و داروی سه گانه [متوترکسات/سیتارابین/کورتیکواستروئید] درمان داخل نخاعی) به بیماران به تنهایی یا همراه با ریتوکسیماب یا غیر ایالات متحده بر اساس طرح LMB، rituxim دارای مجوز داده شد. به صورت شش انفوزیون ریتوکسیماب IV با دوز 375 میلی گرم بر متر مربع (2 دوز در هر یک از دو جلسه القایی و یک دوز در طول هر یک از دو دوره تثبیت) تجویز شد.
EFS به عنوان بدتر شدن بیماری، عود، بدخیمی ثانویه، مرگ به هر دلیل، یا عدم پاسخ، همانطور که با تشخیص سلول های زنده در باقیمانده پس از درمان دوم CYVE (سیتارابین [Aracytine، Ara-C]، Veposide [VP16]) نشان داده شد، تعریف شد. ، هر کدام که اول آمد. در 328 بیمار تصادفی شده با میانگین پیگیری 3.1 سال، یک مطالعه اثربخشی موقت در 53 درصد کسر اطلاعات انجام شد. گروه LMB دارای 28 قسمت EFS بود، در حالی که گروه rituximab-LMB دارای 10 قسمت بود (HR 0.32؛ 90 درصد CI: 0.17، 0.58؛ p=0.0012). 20 مرگ در بازوی شیمی درمانی LMB در زمان تجزیه و تحلیل موقت وجود داشت، در مقایسه با 8 مرگ در بازوی شیمی درمانی ریتوکسیماب به علاوه LMB، برای بقای کلی HR 0.36. (95 درصد CI: 0.16، 0.81). بقای کلی (OS) تحت یک آزمون آماری دقیق قرار نگرفت و نتیجه توصیفی در نظر گرفته شد. پس از تجزیه و تحلیل موقت، تصادفی سازی متوقف شد و به 122 بیمار دیگر درمان ریتوکسیماب به همراه LMB داده شد و در تجزیه و تحلیل ایمنی مشارکت داشتند.
نوتروپنی تب دار، استوماتیت، انتریت، سپسیس، افزایش آلانین آمینوترانسفراز و هیپوکالمی شایع ترین عوارض جانبی (درجه 3 یا بالاتر، بیش از 15 درصد) در کودکان تحت درمان با ریتوکسیماب به همراه شیمی درمانی بودند. سپسیس، استوماتیت و انتریت از جمله پاسخ‌های نامطلوب درجه 3 یا بالاتر بودند که در بازوی درمان ریتوکسیماب به علاوه LMB در مقایسه با شیمی‌درمانی LMB بیشتر رخ داد. در هر دو گروه شیمی درمانی ریتوکسیماب به همراه LMB و شیمی درمانی LMB، عوارض جانبی کشنده در 2 درصد از بیماران رخ داد.
ریتوکسیماب به صورت انفوزیون داخل وریدی همراه با درمان سیستمیک LMB با دوز 375 میلی گرم بر متر مربع تجویز می شود. شش انفوزیون ریتوکسیماب در مجموع، دو دوز در طول هر یک از دوره‌های القایی، COPDAM2 [سیکلوفسفامید، اونکووین (وینکریستین)، پردنیزولون، آدریامایسین (دوکسوروبیسین)، متوترکسات] و COPDAM1، و هر یک از دو دوره ادغام یک دوز، CYM داده می‌شود. (سیتارابین [آراسیتین، Ara-C]، متوترکسات
