پرتو درمانی

پرتودرمانی در درمان سرطان

پرتودرمانی نوعی درمان سرطانی است که سلولهای سرطانی را با استفاده از پرتوهای پرتوی شدید از بین می برد. به طور معمول ، پرتودرمانی از اشعه X استفاده می کند ، اما استفاده از پروتون یا سایر اشکال انرژی نیز ممکن است. پرتودرمانی شامل استفاده از پرتودرمانی برای درمان سلولهای سرطانی ، معمولاً اشعه ایکس است. شما ممکن است رادیوتراپی ، تحت عنوان رادیوتراپی داخلی ، از داخل بدن دریافت کنید. یا رادیوتراپی خارجی که از خارج بدن می آید.

از پرتودرمانی ممکن است برای درمان سرطان ، کاهش خطر بازگشت سرطان یا کاهش علائم استفاده شود. می توانید آن را به تنهایی یا با سایر روش های درمانی مانند جراحی یا شیمی درمانی انجام دهید.

در طی درمان سرطان ، تقریباً از هر 50 نفر (100 درصد) 50 نفر در برخی مراحل رادیوتراپی می کنند.

فوتون ها برای اکثر انواع رادیوتراپی استفاده می شوند. با این حال می توانید پروتون یا به ندرت ، الکترون داشته باشید. پزشک شما تعیین می کند که به چه نوعی احتیاج دارید.

با از بین بردن ساختار سلولهای در حال تقسیم ، پرتودرمانی سلولهای سرطانی را از بین می برد و تومورها را کوچک می کند. معمولاً سلولهای سرطانی با سرعت بیشتری نسبت به بافتهای طبیعی تقسیم می شوند ، بنابراین به ویژه در معرض رادیوتراپی هستند.

رادیوتراپی برای از بین بردن تومورهای بدخیم ، بهبود نتایج جراحی یا سایر روش های درمانی (درمان کمکی) ، تسکین علائم و کاهش متاستازها استفاده می شود. در هر مرحله از بهبودی ، حدود نیمی از بیماران سرطانی تحت رادیوتراپی قرار می گیرند.

به طور معمول ، پرتودرمانی به طور خاص تومور یا متاستازها را هدف قرار می دهد. رادیوتراپی اغلب می تواند در قسمت بالای بدن برای درمان سرطان گسترده گسترش یابد.

By injecting a radioactive source into the body in various ways, radiotherapy may be performed externally by a computer or internally. There are a number of internal radiotherapy techniques. Radioactive medication is administered intravenously or orally into the body by radioisotope therapy or radiopharmaceutical therapy. The tumour is directly affected by nuclear medication, and healthy tissue is just marginally damaged. For example, one type of radioisotope therapy is radioiodine, which is used to treat thyroid cancer.

The preference between surgery and radiotherapy depends on the efficacy of the procedure and its disadvantages if the cancer is localized. In particular, with the advancement of conservation methods of treatment, the importance of radiotherapy in cancer treatment has increased.

رادیوتراپی چگونه کار می کند؟

Radiotherapy is a form of ionizing radiation (high energy) that, by damaging the DNA of these cells, destroys the cancer cells in the treated region. Radiation also affects cells that are normal. In the treatment area, this can cause side effects.

چند هفته پس از درمان ، عوارض جانبی به طور معمول بهبود می یابد ، اما برخی از آنها می توانند در طولانی مدت باقی بمانند. قبل از شروع درمان ، پزشک با شما صحبت خواهد کرد و روش های بالقوه برای مقابله با عوارض جانبی را بررسی می کند.

At high doses, by destroying their DNA, radiation therapy destroys cancer cells or delays their development. Cancer cells whose DNA is damaged stop dividing or die beyond repair. When the weakened cells die, the body breaks them down and replaces them.

پرتودرمانی بلافاصله سلولهای سرطانی را از بین نمی برد. قبل از اینکه DNA به اندازه کافی برای مرگ سلول های سرطانی ضعیف شود ، به روزها یا هفته ها مراقبت نیاز دارد. سپس هفته ها یا ماه ها پس از پایان پرتودرمانی ، سلول های سرطانی همچنان در حال مرگ هستند.

انواع پرتودرمانی

There are two main types of radiation therapy, external beam and internal beam.

نوع پرتودرمانی شما ممکن است به عوامل زیادی بستگی داشته باشد ، از جمله:

• نوع سرطان
• اندازه تومور
• محل تومور در بدن
• How close the tumor is to normal tissues that are sensitive to radiation?
• سلامت عمومی و سابقه پزشکی شما
• اینکه آیا شما انواع دیگری از درمان سرطان را خواهید داشت یا خیر
• Other factors, such as your age and other medical conditions,

پرتودرمانی خارجی

پرتودرمانی خارجی برای پرتو از طریق رایانه ای انجام می شود که سرطان را با اشعه هدف قرار می دهد. واحد بزرگ است و می تواند پر سر و صدا باشد. با شما ارتباط برقرار نمی کند ، اما می تواند به اطراف شما سفر کند و از چند جهت تابش را به بخشی از بدن ارسال می کند.

یک درمان محلی ، پرتودرمانی خارجی است که به معنی درمان بخشی خاص از بدن است. به عنوان مثال ، اگر سرطان ریه دارید ، فقط به سینه ، نه به کل بدن ، تابش دارید.

پرتودرمانی داخلی

پرتودرمانی داخلی روشی است که در آن بدن درون یک منبع تابش قرار می گیرد. ممکن است از منبع تابش جامد یا مایع باشد.

Brachytherapy is called internal radiation therapy with a solid source. Seeds, ribbons, or capsules containing a source of radiation are inserted in your body, in or near the tumor, in this form of treatment. Brachytherapy is a local procedure, much like external beam radiation therapy, which targets only a small part of the body.

منبع تابش در بدن شما می تواند با روش تراپی درمانی برای مدتی اشعه ساطع کند.

به درمان سیستماتیک پرتودرمانی داخلی با منبع مایع گفته می شود. سیستمیک به این معنی است که این دارو به بافتهای بدن در خون گسترش یافته و بدنبال سلولهای سرطانی می رود و آنها را از بین می برد. با بلع ، از طریق ورید از طریق خط IV یا با تزریق ، شما تحت پرتودرمانی سیستمیک قرار می گیرید.

با تابش سیستمیک ، برای مدتی مایعات بدن می توانند اشعه مانند ادرار ، عرق و بزاق بدهند.

چرا افراد مبتلا به سرطان پرتودرمانی می شوند؟

برای درمان سرطان و تسکین علائم سرطان ، از پرتودرمانی استفاده می شود.

پرتودرمانی می تواند سرطان را درمان کند ، از بازگشت آن جلوگیری کند یا رشد آن را برای درمان سرطان متوقف یا به تأخیر بیندازد.

وقتی از درمان ها برای تسکین علائم استفاده می شود ، آنها به عنوان روش های تسکینی طبقه بندی می شوند. تشعشع از پرتوی خارجی می تواند تومورها را برای درمان ناراحتی و سایر عوارض ناشی از تومور ، مانند مشکل تنفس یا از دست دادن کنترل روده و مثانه ، کوچک کند. درد ناشی از سرطان که به استخوان گسترش یافته است با داروهای رادیودارویی به نام داروهای پرتودرمانی سیستمیک قابل درمان است.

انواع سرطان که با پرتودرمانی درمان می شوند

پرتودرمانی خارجی برای درمان بسیاری از انواع سرطان استفاده می شود.

براکی تراپی اغلب برای درمان سرطان های سر و گردن ، پستان ، دهانه رحم ، پروستات و چشم استفاده می شود.

پرتودرمانی سیستمیک به نام ید رادیواکتیو یا I-131 اغلب برای درمان انواع خاصی از سرطان تیروئید استفاده می شود.

Another type of systemic radiation therapy, called targeted radionuclide therapy, is used to treat some patients who have advanced prostate cancer or gastroenteropancreatic neuroendocrine tumors (GEP-NET). This type of treatment may also be referred to as molecular radiotherapy.

How is radiation Is used with other cancer treatment?

پرتودرمانی ممکن است تنها درمانی باشد که برای افراد خاص لازم دارید. اما اغلب ، برای سایر روش های درمانی سرطان ، مانند جراحی ، شیمی درمانی و ایمونوتراپی ، می توانید پرتودرمانی کنید. قبل ، حین یا بعد از این روشهای دیگر ، ممکن است پرتودرمانی انجام شود تا احتمال موفقیت درمان افزایش یابد. زمان پرتودرمانی به نوع سرطان تحت درمان و اینکه آیا درمان یا علائم سرطان هدف پرتودرمانی است بستگی دارد.

هنگامی که پرتودرمانی با جراحی همراه است می توان آن را تجویز کرد:

• اندازه سرطان را قبل از درمان کوچک کنید تا با جراحی برطرف شود و احتمال بازگشت آن کمتر باشد.
• So that it goes directly to the cancer during surgery without going through the skin. Intraoperative radiation is referred to as radiation therapy in this manner. Physicians can more effectively shield surrounding normal tissues from radiation with this procedure.
• برای از بین بردن سلولهای سرطانی زنده پس از جراحی.

محدودیت های دوز مادام العمر

The amount of radiation that an area of your body can safely receive over the course of your lifetime is limited. You will not be allowed to get radiation treatment for that area a second time, depending on how much radiation that area has already been treated with. However, if the safe lifetime dose of radiation has already been received by one area of the body, another area might still be treated if the distance between the two areas is large enough.

عوارض جانبی رادیوتراپی

رادیوتراپی سلولهای طبیعی و نه فقط سلولهای سرطانی بدن را تحت تأثیر قرار می دهد. در بیشتر موارد ، تأثیر بر روی بافت سالم به اندازه دوز تابش ، مدت زمان درمان و اینکه کدام قسمت از بدن اشعه دریافت می کند بستگی دارد. عوارض جانبی نامطلوب فقط در ناحیه ای که تابش به بدن شما اعمال می شود ظاهر می شود.

عوارض جانبی رادیوتراپی ممکن است قبلاً در طول دوره درمان ، بلافاصله پس از درمان یا دیرتر ، حتی پس از چند سال رخ دهد. در تقسیم بافت ، مانند پوست ، غشاهای مخاطی و مغز استخوان ، عوارض جانبی فوری رادیوتراپی به سرعت آشکار می شوند. امروزه می توان به طور موثر از بسیاری از عوارض جانبی جلوگیری و درمان کرد.

در زیر رایج ترین عوارض رادیوتراپی را لیست می کنیم. شما می توانید اطلاعات دقیق تری را از کادر پزشکی معالجه شما در مورد عوارض جانبی و درمان آنها دریافت کنید.

آسیب به دهان و مخاط حلق

تقریباً تمام بیمارانی که تحت رادیوتراپی سر و گردن قرار می گیرند ، به دهان و مخاط حلق آسیب می رسانند. این دردناک است ، خوردن آن را سخت می کند ، مستعد ابتلا به عفونت است و سلامت دندان را در معرض خطر قرار می دهد. خشکی دهان همچنین ممکن است باعث پرتودرمانی ناحیه غدد بزاقی شود.

با استفاده از مراقبت های دندانپزشکی پیشگیرانه ، با درمان عفونت ها ، استفاده از داروهای مسکن و اطمینان از تغذیه کافی می توانید آسیب مخاط دهان را درمان کنید.

آسیب روده

رادیوتراپی به راحتی عوارض جانبی فوری در دستگاه روده ایجاد می کند. حالت تهوع ، اسهال و تحریک روده و ناحیه راست روده ممکن است در اثر تابش داده شده به نواحی شکم و لگن باشد.

بسته به ترکیب ناحیه تحت درمان و اندازه دوز تابشی واحد و کل ، میزان آسیب به ترکیب بستگی دارد. شیمی درمانی که در همان لحظه انجام می شود ، عوارض جانبی را افزایش داده و آنها را پیچیده می کند. رادیوتراپی که به مری داده می شود و همچنین درد و مشکل در بلع ، می تواند باعث احساس سوزش در زیر جناغ شود.

پوست

Your skin may be reddened and peeling after radiotherapy. Redness of the skin may begin after 2-3 weeks and peel after 4-5 weeks after the start of radiotherapy in general. Your skin may turn darker as well. Protecting the skin area from sunlight under radiotherapy is important, as your skin remembers the radiotherapy dose it receives for your entire lifetime.

مغز استخوان

در مغز استخوان موجود در استخوانهای بزرگتر ، سلولهای خونی تولید می شوند. کاهش تعداد گلبول های سفید خون ، پلاکت های خون و هموگلوبین ممکن است در اثر رادیوتراپی انجام شده به ناحیه لگن و ستون فقرات باشد. معمولاً این موقتی است و شمارش خون شما به تدریج بهبود می یابد.

تحریک دستگاه تناسلی و مثانه خارجی

اگر نواحی ولو و غشای مخاطی یک زن تحت رادیوتراپی درمان شود ، ممکن است باعث درد شود. مناطق دردناک هستند و ممکن است آلوده شوند.

در درمان سرطان مثانه ، سرطان آندومتر یا سرطان پروستات ، تحریک حاد مثانه در اثر رادیوتراپی رخ می دهد. در این شرایط ممکن است نیاز مکرر به دفع ادرار داشته باشید ، خون در ادرار شما باشد و شکم شکم شما متسع باشد. همچنین ممکن است ادرار دردناک باشد.

عوارض رادیوتراپی

در اندامهایی که بازسازی بافت آنها کند است ، ممکن است عوارض جانبی رادیوتراپی دیررس رخ دهد. پزشکان و فیزیکدانانی که رادیوتراپی شما را برنامه ریزی می کنند ، از حساسیت اندام های مختلف به اشعه آگاه هستند و درمان را برنامه ریزی می کنند تا امکان جلوگیری از عوارض جانبی دیررس وجود داشته باشد. اما گاهی اوقات در رادیوتراپی در بیماران عوارض جانبی دیررس ایجاد می شود.

پنومونیت ناشی از تشعشع شایعترین علامت ریه در اواخر عمل است. این ممکن است پس از انجام رادیوتراپی بر روی بافت ریه رخ دهد. سرفه ، تنگی نفس و تب از علائم آن است. پنومونیت ناشی از اشعه 1 تا 6 ماه پس از رادیوتراپی رخ می دهد. به منظور تسکین علائم ، از کورتیزون استفاده می شود. معمولاً علائم کاملاً از بین می روند.

اثر دیررس دیگری که ممکن است در ریه ها ایجاد شود ، فیبروز ریوی ناشی از اشعه است.

بیماران رادیوتراپی مغزی ممکن است یک سندرم را تجربه کنند که شامل خستگی و سردرد 2 تا 6 ماه پس از درمان است. پرتودرمانی همچنین می تواند به قلب و رگهای خونی آسیب برساند که ممکن است سالها یا چند دهه بعد به توسعه بیماری شریانی منجر شود.