آوریل 2022: سازمان غذا و دارو Pluvicto (lutetium Lu 177 vipivotide tetraxetan، Advanced Accelerator Applications USA, Inc.، شرکت Novartis) را برای درمان بیماران بزرگسال مبتلا به سرطان پروستات مقاوم به اختگی متاستاتیک مثبت (PSMA) تایید کرده است. mCRPC) که با مهار مسیر گیرنده آندروژن (AR) و شیمی درمانی مبتنی بر تاکسان درمان شده اند.
در همان روز، FDA Locametz (گالیوم Ga 68 gozetotide)، یک عامل تشخیصی رادیواکتیو برای توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) ضایعات PSMA مثبت، از جمله انتخاب بیماران مبتلا به سرطان پروستات متاستاتیک برای آنها لوتیتیم Lu 177 vipivotide tetraxetan PSMA- را تایید کرد. درمان هدایت شده نشان داده شده است. Locametz اولین عامل تشخیصی رادیواکتیو است که برای انتخاب بیمار در استفاده از یک عامل درمانی رادیو لیگاند تایید شده است.
بیماران مبتلا به mCRPC که قبلاً تحت درمان قرار گرفته‌اند باید برای درمان با Pluvicto با استفاده از Locametz یا یک عامل تصویربرداری تایید شده PSMA-11 بر اساس بیان PSMA در تومورها انتخاب شوند. mCRPC مثبت PSMA به عنوان داشتن حداقل یک ضایعه تومور با جذب گالیوم Ga 68 gozetotide بیشتر از کبد طبیعی تعریف شد. اگر هر ضایعه ای که بیش از معیارهای اندازه معین در محور کوتاه باشد، جذب کمتر یا مساوی با جذب در کبد طبیعی داشته باشد، بیماران از ثبت نام حذف شدند.
اثربخشی در VISION (NCT03511664)، یک کارآزمایی تصادفی (2: 1)، چند مرکزی، برچسب باز که Pluvicto به همراه بهترین استاندارد مراقبت (BSoC) (n=551) یا BSoC به تنهایی (n=280) را در مردان مبتلا ارزیابی کرد، مورد ارزیابی قرار گرفت. mCRPC پیشرونده و PSMA مثبت. همه بیماران آنالوگ GnRH دریافت کردند یا ارکیکتومی دوطرفه قبلی داشتند. بیماران باید حداقل یک مهارکننده مسیر AR و 1 یا 2 رژیم شیمی درمانی مبتنی بر تاکسان را دریافت کرده باشند. بیماران Pluvicto 7.4 GBq (200 mCi) را هر 6 هفته برای حداکثر 6 دوز به همراه BSoC یا BSoC به تنهایی دریافت کردند.
این کارآزمایی بهبود معنی‌داری را در نقاط پایانی اولیه بقای کلی (OS) و بقای بدون پیشرفت رادیوگرافیک (rPFS) نشان داد. نسبت خطر (HR) برای سیستم عامل 0.62 (95% CI: 0.52، 0.74؛ p<0.001) برای مقایسه Pluvicto به علاوه BSoC در مقابل BSoC بود. میانه سیستم عامل 15.3 ماه (95% CI: 14.2، 16.9) در بازوی Pluvicto به علاوه BSoC و 11.3 ماه (95% CI: 9.8، 13.5) در بازوی BSoC بود. تفسیر بزرگی اثر rPFS به دلیل درجه بالایی از سانسور از افت اولیه در بازوی کنترل محدود بود.
شایع‌ترین عوارض جانبی (≥20%) که با شیوع بالاتر در بیمارانی که Pluvicto دریافت می‌کردند، خستگی، خشکی دهان، حالت تهوع، کم خونی، کاهش اشتها و یبوست بود. شایع‌ترین ناهنجاری‌های آزمایشگاهی که از ابتدا در بیش از 30 درصد بیماران دریافت‌کننده Pluvicto بدتر شد، کاهش لنفوسیت، کاهش هموگلوبین، کاهش لکوسیت، کاهش پلاکت، کاهش کلسیم و کاهش سدیم بود. درمان با Pluvicto ممکن است در معرض خطر قرار گرفتن در معرض پرتو، سرکوب سلولی و سمیت کلیوی باشد. مدت زمان پیگیری ایمنی در VISION برای ثبت سمیت‌های مرتبط با تشعشعات دیررس کافی نبود.
دوز توصیه شده Pluvicto 7.4 GBq (200 mCi) به صورت داخل وریدی هر 6 هفته برای حداکثر 6 دوز یا تا زمان پیشرفت بیماری یا سمیت غیرقابل قبول است.
View full prescribing information for Pluvicto. View full prescribing information for Locametz.
