مزایای تشخیص زودهنگام در غربالگری سرطان را نمی توان دست کم گرفت. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد اهمیت مداخله سریع نه تنها می تواند از گسترش بیماری جلوگیری کند، بلکه میزان بقای تقریباً همه انواع سرطان را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد. با این حال، شناسایی نشانگرهای اولیه سرطان همچنان یک چالش برای دانشمندان است. اگرچه اکنون، محققان دانشگاه برونل و دانشگاه لیدز در لندن شواهد جدیدی را منتشر کرده اند که می تواند امیدی برای شناسایی زودهنگام سرطان کبد ایجاد کند.
نتایج مطالعه نشان می دهد که بیان آنزیم های گلیکولیتیک در کبد سیروز پیش سرطانی به طور قابل توجهی افزایش می یابد که با افزایش قابل توجه خطر ابتلا به سرطان کبد (HCC) مرتبط است و می تواند گروه های در معرض خطر HCC بدخیم را شناسایی کند. نتایج این مطالعه جدید در "Forefront of Cellular and Development Biology" با عنوان "بیان بالای ژن های گلیکولیتیک در سیروز کبدی با خطر ابتلا به سرطان کبد مرتبط است" منتشر شد.
به عبارت دیگر: تبدیل گلیکولیز در دوره پیش سرطانی اتفاق می‌افتد، سطح بیان ژن‌های مرتبط با گلیکولیز با پیشرفت سیروز کبدی به HCC همبستگی مثبت دارد و پیش‌آگهی بیماران با بیوپسی HCC ضعیف است. این نشان می دهد که بیان آنزیم های گلیکولیتیک می تواند به عنوان یک بیومارکر جدید برای پیش بینی خطر HCC در بیماران مبتلا به سیروز کبدی در مراحل بعدی استفاده شود. تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا این تغییرات در بیان ژن به عنوان تغییرات در فعالیت گلیکولیز تایید می شود، مورد نیاز است.
نتایج این مطالعه روش‌های امیدوارکننده‌ای را برای بهبود بقای HCC از طریق تشخیص زودهنگام و درمان نشان می‌دهد. به گفته دکتر پاپا، تغییر در نمایه بیان گلیکولیز در سلول های سیروزی ممکن است حتی به هدف درمان های جدید HCC تبدیل شود. به عنوان مثال، در حال حاضر آزمایش‌های بالینی برای بررسی نقش استاتین‌هایی که برای کمک به پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی، توسعه HCC در بیماران مبتلا به سیروز کبدی یا عود HCC پس از برداشتن جراحی انجام می‌شود، به احتمال زیاد با مسدود کردن سنتز کلسترول، استاتین‌ها گلیکولیز را مهار می‌کنند.
