ویرایش دوم دستورالعمل‌های NCCN 2016 برای سرطان ریه سلول کوچک (V2.2016) عمدتاً قسمت‌های زیر را بر اساس نسخه 2.2015 به‌روزرسانی می‌کند:
به روز رسانی مرحله ارزیابی اولیه سرطان ریه
-
SCL-2: برخی از بیماران را می توان برای آسپیراسیون مغز استخوان انتخاب کرد. معیارهای انتخاب عبارتند از: گلبول های قرمز (RBC) با لوب در اسمیر خون محیطی، نوتروپنی، یا ترومبوسیتوپنی، که مشخصه ارتشاح مغز استخوان تومور است.
به‌روزرسانی اولیه درمان (SCL-5)
-
سطح شواهد رادیوتراپی پیشگیرانه داخل جمجمه ای (PCI) در بیماران مبتلا به SCLC گسترده از 1 به 2A کاهش یافت.
-
رادیوتراپی قفسه سینه می تواند به عنوان یک درمان برای بیماران با طیف وسیعی از مراحل استفاده شود.
اصول شیمی درمانی برای سرطان ریه سلول کوچک (SCL-C)
-
Bendamustine را می توان به عنوان یک گزینه درمانی خط دوم، سطح شواهد 2B استفاده کرد.
-
دوز درمانی 5 روزه تموزولوماید را لغو کنید.
اصول رادیوتراپی برای سرطان ریه سلول کوچک (SCL-D)
-
رادیوتراپی ریوی برای تومورهای مرحله گسترده. توضیح مورد 1 به این صورت تغییر کرد: «رادیوتراپی تثبیت ریوی ممکن است برای بیماران مبتلا به SCLC که برای یک دوره وسیع انتخاب شده اند و به شیمی درمانی پاسخ می دهند مفید باشد. مطالعات نشان داده اند که بیماران تحمل سرطان ریه خوبی دارند، می تواند میزان عود ریه های علامت دار را کاهش دهد و می تواند بقای طولانی مدت را در برخی بیماران طولانی کند. کارآزمایی بالینی تصادفی شده CREST در آلمان نشان می دهد که رادیوتراپی قفسه سینه با دوز متوسط می تواند در بیماران SCLC با فاز گسترده بهبود یابد و برای شیمی درمانی موثر باشد. بقا، افزایش قابل توجهی نداشت. "
-
رادیوتراپی پیشگیرانه جمجمه مغزی (PCI)، مدخل 1 به این صورت تغییر کرد: «در بیماران SCLC با فازهای محدود یا گسترده که به خوبی به شیمی درمانی پاسخ می دهند، PCI می تواند میزان متاستاز مغزی را کاهش دهد و بقای کلی را بهبود بخشد. با این حال، علیرغم سرب، یک مطالعه بالینی تصادفی شده PCI نشان داد که PCI می تواند میزان متاستازهای مغزی را کاهش دهد. نتایج اولیه یک مطالعه ژاپنی نشان داد که بیماران بدون متاستاز مغزی که توسط MRI تایید شده بود، پس از PCI هیچ سود قابل توجهی نداشتند. برای بیمارانی که PCI دریافت نمی‌کنند، پیگیری منظم باید معاینه تصویربرداری مغز در نظر گرفته شود. "
-
رادیوتراپی پیشگیرانه جمجمه مغزی (PCI)، مدخل 2 به این موارد تغییر کرد: «توصیه می‌شود: دوز PCI پرتودرمانی کل مغز باید 25Gy تقسیم به 10 پرتودهی، 30Gy تقسیم به 10-15 تابش، یا 24Gy تقسیم به 8 تابش باشد. دوره درمان کوتاهتر (به عنوان مثال، 20Gy تقسیم به 5 قرار گرفتن در معرض) ممکن است در بیماران با طیف وسیعی از بیماران مناسب تر باشد. مطالعه PCI99-01 نشان داد که بیمارانی که دوزهای 36Gy دریافت می‌کنند نسبت به بیماران مبتلا به 25Gy مرگ‌ومیر و سمیت عصبی مزمن بیشتری دارند.
