ژوئن 2022: Ivosidenib (Tibsovo، Servier Pharmaceuticals LLC) همراه با آزاسیتیدین توسط سازمان غذا و دارو برای لوسمی حاد میلوئیدی (AML) به تازگی تشخیص داده شده در بزرگسالان 75 سال یا بالاتر با جهش حساس IDH1 تایید شده است، همانطور که توسط آزمایش تایید شده FDA تشخیص داده شده است، یا دارای بیماری های همراهی هستند که از بروز بیماری های شدید جلوگیری می کند. شیمی درمانی القایی
FDA بر اساس نتایج یک مطالعه تصادفی، چند مرکزی، دوسوکور و کنترل شده با دارونما (AG120-C-009، NCT03173248) تاییدیه ای اعطا کرد که 146 بیمار مبتلا به AML تازه تشخیص داده شده با جهش IDH1 را که حداقل یکی از موارد را برآورده می کردند، ثبت کرد. معیارهای زیر: سن 75 سال یا بالاتر، وضعیت عملکرد ECG 2، بیماری قلبی یا ریوی قابل توجه، نارسایی کبدی با بیلی روبین بیش از 1.5 برابر حد بالای طبیعی، کلیرانس کراتینین 45 میلی لیتر در دقیقه، یا سایر بیماری های همراه در روزهای 1-28، بیماران به صورت تصادفی 1:1 برای دریافت آیووسایدینیب 500 میلی گرم روزانه (N=72) یا یک دارونما منطبق به صورت خوراکی یک بار در روز (N=74) همراه با آزاسیتیدین 75 میلی گرم بر متر مربع در روز در روزهای 2-1 یا روزهای 7-1 و 5 قرار گرفتند. -8 از هر چرخه 9 روزه تا پیشرفت بیماری، سمیت غیرقابل قبول، یا پیوند سلول های بنیادی خونساز تا پیشرفت بیماری، سمیت غیرقابل قبول یا پیوند سلول های بنیادی خونساز
بهبود در بقای بدون رویداد (EFS)، بقای کلی (OS)، و میزان و مدت زمان بهبودی کامل برای تعیین اثربخشی (CR) استفاده شد. دوره از تصادفی سازی تا شکست درمان، عود پس از بهبودی، یا مرگ به هر علتی، هر کدام که اول بود، EFS نامیده می شد. عدم دستیابی به CR در 24 هفته به عنوان شکست درمان در نظر گرفته شد. EFS در 65 درصد از بیماران ایووسیدینیب به همراه آزاسیتیدین و 84 درصد از بیماران پلاسبو به همراه آزاسیتیدین رخ داد (HR 0.35؛ 95 درصد فاصله اطمینان (CI: 0.17، 0.72، p=0.0038). میانگین سیستم عامل در بازوی ایووسیدینیب به همراه آزاسیتیدین 24.0 ماه (95 درصد فاصله اطمینان: 11.3، 34.1) بود، در حالی که دارونما به علاوه آزاسیتیدین 7.9 ماه (95 درصد فاصله اطمینان (CI: 4.1، 11.3) بود (HR 0.44؛ 95 درصد CI: 0.27؛ 0.73 درصد CI: 0.0010. 47؛ p=95). میزان CR در بازوی ivosidenib به همراه آزاسیتیدین 35 درصد (59 درصد فاصله اطمینان: 15 درصد، 95 درصد) و 8 درصد (25 درصد فاصله اطمینان (CI: 95 درصد، 13.0 درصد) در گروه دارونما به علاوه آزاسیتیدین بود. میانگین مدت زمان CR در بازوی ایووسیدینیب به همراه آزاسیتیدین (NE) (11.2 درصد فاصله اطمینان: 95، NE) و 3.2 ماه (فاصله اطمینان XNUMX درصد: XNUMX، NE) در گروه دارونما به اضافه آزاسیتیدین قابل تخمین نبود.
اسهال، خستگی، ادوم، تهوع، استفراغ، کاهش اشتها، لکوسیتوز، آرترالژی، تنگی نفس، درد شکمی، موکوزیت، بثورات پوستی، طولانی شدن QT الکتروکاردیوگرام، سندرم تمایز و میالژی شایع‌ترین واکنش‌های نامطلوب درمان با ایووزایدینیب یا مونوسیدینیدین بود. (25 درصد در هر آزمایشی). یک هشدار جعبه ای در دستورالعمل های تجویز، به متخصصان مراقبت های بهداشتی و بیماران در مورد احتمال ابتلا به سندرم تمایز، که می تواند کشنده یا تهدید کننده زندگی باشد، هشدار می دهد.
Ivosidenib با دوز 500 میلی گرم یک بار در روز، با یا بدون غذا، تا زمان پیشرفت بیماری یا مسمومیت غیر قابل قبول تجویز می شود. در روزهای 1-7 (یا روزهای 1-5 و 8-9) هر چرخه 28 روزه، تجویز ایووسیدینیب را همراه با آزاسیتیدین 75 میلی گرم بر متر مربع به صورت زیر جلدی یا داخل وریدی یک بار در روز شروع کنید. برای بیمارانی که پیشرفت بیماری یا سمیت قابل توجهی ندارند، حداقل 2 ماه درمان پیشنهاد می شود تا زمان پاسخ بالینی داده شود.
مشاهده اطلاعات کامل نسخه برای Tibsovo
