جورج دی. دیمیتری و دیگران از مرکز سرطان بیمارستان دانا فابر / بریگن و زنان آمریکایی گزارش دادند که در بین بیماران مبتلا به لیپوسارکوم، استفاده از ایریپرین در درمان خط پشتی به طور قابل توجهی مزایای بقا را نسبت به داکاربازین بهبود بخشیده است. برای بیماران مبتلا به لیپوسارکوما ، مهمترین چیز انتخاب درمان اریبرین است ، زیرا نوع پاتولوژیک بیماری تأثیر محدودی در اثربخشی دارد. (J Clin Oncol. نسخه آنلاین 30 آگوست 2017)
یک آزمایش بالینی فاز III قبلی نشان داد که ایرریبرین در مقایسه با داکاربازین در درمان لیپوسارکومای پیشرفته یا لیومیوسارکوم می تواند بقای کلی (OS) را به طور قابل توجهی بهبود بخشد و مدیریت و کنترل واکنشهای جانبی آسان است. اکنون محققان با هدف شفاف سازی ویژگی و ایمنی بافت مربوطه ، تجزیه و تحلیل زیرگروهی از وضعیت گروه ایریبولین و گروه داکاربازین را انجام دادند.
شرایط ثبت نام: سن بیمار ≥18 سال؛ لیپوسارکوم پیشرفته یا پیشرفته که با جراحی یا رادیوتراپی قابل درمان نیست. نمره وضعیت عملکرد ECOG ≤2؛ رژیم های شیمی درمانی قبلی ≥2، از جمله آنتراسایکلین. بیماران به طور تصادفی به دو گروه عربین (1.4/2 میلی گرم در متر مربع، d1، 8) یا داکاربازین (850 میلی گرم در متر مربع، 2 میلی گرم در متر مربع، یا 1000 میلی گرم در متر مربع، d2) به نسبت 1200: 2 تقسیم شدند. 1 روز یک چرخه است. نقاط پایانی مطالعه شامل سیستم عامل، بقای بدون پیشرفت (PFS) و ایمنی است.
نتایج نشان داد که سیستم عامل در زیر گروه لیپوسارکوم به طور قابل توجهی بهبود یافته است. میانگین سیستم عامل در گروه های ایریبولین و داكربازین به ترتیب 15.6/8.4 ماه و 0.51/95 ماه بود (HR = 0.35/0.75 ، 001٪ CI 2.9 ~ 1.7؛ P <0.52). در گروه اریبولین ، بیماران مبتلا به لیپوسارکوم از همه انواع زیر بافتی و بیماران در تمام مناطق به بهبود سیستم عامل دست یافتند. ميانگين PFS بيماران در گروه erebrin 95 ماه و 0.35 ماه نسبت به گروه داكربازين بود (HR = 0.78 ، 0.0015٪ CI XNUMX ~ XNUMX؛ P = XNUMX). عوارض جانبی بین دو گروه مشابه بود.
