برای بیماران با غیر قابل برداشتن کارسینوم سلولهای کبد (HCC)، گزینه های درمانی خط اول محدود هستند، از جمله فرسایش موضعی، درمان با هدایت شریانی، یا پرتودرمانی خارجی یا شیمی درمانی. Sorafenib (Dogime) در حال حاضر تنها سیستم تایید شده برای بیماران مبتلا به HCC غیرقابل برداشت است. طرح درمان جنسی در سال 2017، FDA رگورافنیب (Stivarga) و نیولوماب (Opdivo) را به عنوان گزینه های درمانی خط دوم برای بیمارانی که قبلاً سورافنیب دریافت کرده بودند تأیید کرد. محققان معتقدند که ترکیبی از مهارکننده PD-L1 دوروالوماب (Imfinzi) و ترملیموماب مهارکننده CTLA-4 ممکن است مناسب‌ترین ترکیب درمان بالینی باشند.
یک کارآزمایی تصادفی، چند مرکزی، فاز III هیمالایا (NCT03298451) بیماران HCC را که قبلاً درمان نشده بودند، به چهار گروه تقسیم کرد: 2 دوروالوماب مختلف همراه با رژیم های درمانی ترکیبی ترملیموماب، تک درمانی دوروالوماب و sorafenib تک درمانی (تصویر). محققان از بقای کلی (OS) به عنوان نقطه پایانی اولیه و زمان پیشرفت، بقای بدون پیشرفت (PFS) و نرخ پاسخ هدف (ORR) به عنوان نقاط پایانی ثانویه استفاده کردند.
دوروالوماب is a human IgG monoclonal antibody, a PD-L1 inhibitor that binds to PD-1 and CD80, allowing T cells to recognize and kill تومور cells without the need for antibody-dependent and cell-mediated cytotoxic activity. Tremelimumab has a similar mechanism, inhibiting CTLA-4, a cell surface receptor mainly expressed in activated T cells. The hypothesis is that inhibition of CTLA-4 will increase the activity of PD-L1 inhibitors.
In the previous phase I / II study, 40 patients with HCC evaluated the safety and tolerability of the combination. The confirmed ORR was 17.5%, of which 7 patients had partial responses (7/40 patients), and the median response time was 8 weeks. The combination is well tolerated and there is no danger signal in patients with unrespectable HCC. Subsequent research is also underway. This is achieved through the synergistic effect of the two ایمن درمانی drugs to achieve the ultimate anti-tumor effect. It is expected that there will be better clinical results.
