ایمونوتراپی پیشرفت های امیدوارکننده ای را برای انواع مختلفی از سرطان به ارمغان آورده است. سرطان دهانه رحم دارای تعداد نسبتاً زیادی جهش (تغییرات ژن) است که ممکن است آن را نسبت به داروهای ایمونوتراپی حساس تر کند و ممکن است ایمونوتراپی را برای سرطان دهانه رحم اعمال کند.
تعدادی از کارآزمایی‌های بالینی در حال انجام است، و محققان اخیراً آزمایش فاز دوم داروی نیولوماب (Opdivo) را برای سرطان عودکننده دهانه رحم خلاصه کردند. از بین 24 بیمار: 19 نفر سرطان دهانه رحم، 5 نفر سرطان واژن داشتند و 26 درصد از بیماران سرطان دهانه رحم به این دارو پاسخ دادند که نتیجه دلگرم کننده ای است.
محققان به بهبود برنامه تک دارویی از طریق آزمایشات بیشتر ادامه خواهند داد، اما رویکرد دیگری را نیز دنبال می کنند: آزمایشات ترکیبی. مطالعات با استفاده از ایمونوتراپی تک عاملی با داروهایی مانند پمبرولیزوماب (Keytruda) یا نیولوماب نشان می‌دهد که 15% تا 25% بیماران فعال هستند، اما بقیه بیماران غیرفعال هستند و جای زیادی برای بهبود وجود دارد. به همین دلیل، محققان بیشتر بر روی آزمایشات ترکیبی سرطان دهانه رحم متمرکز هستند.
آزمایشی در حال انجام است که داروی ایمونوتراپی atezolizumab (Tecentriq) را با ماده ضد رگ زایی بواسیزوماب جفت کنید ، که از تشکیل سلول های سرطانی رگ های خونی جدید که نیاز به رشد دارند جلوگیری می کند. Bevacizumab یک داروی فعال علیه سرطان دهانه رحم است ، و داده های بالینی وجود دارد که bevacizumab می تواند اثربخشی ایمونوتراپی را بهبود بخشد. بنابراین ، این یک ترکیب هیجان انگیز از سرطان دهانه رحم است ، و ما مشتاقانه منتظر نتایج این مطالعه هستیم.
در یک کارآزمایی بالینی دیگر، محققان در حال مطالعه این هستند که چگونه دو داروی ایمونوتراپی، دوروالوماب (IMFINZI) و ترملیموماب، می توانند با پرتودرمانی ترکیب شوند تا ببینند آیا پرتو می تواند پاسخ ایمنی را افزایش دهد یا خیر.
تحقیقات بیشتر و بیشتر درباره ایمنی درمانی سرطان دهانه رحم امید زیادی به بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم افزوده است و ما منتظر اثرات درمانی بهتری هستیم.
