13 ژوئیه 2021: یک داروی جدید برای افراد مبتلا به نوعی سرطان کبد به نام کارسینوم سلولی کبدی در دسترس است که به نظر بهتر از درمان استاندارد (HCC) است. را غذا و داروی آمریکا (FDA) (FDA) آتزولیزوماب (Tecentriq) و بواسیزوماب (Avastin) را به عنوان درمان های خط اول برای افراد مبتلا به سرطان پیشرفته کبد که نمی توانند با جراحی درمان کنند تأیید کرده است.
بیماران مبتلا به سرطان کبد تحت درمان با Atezolizumab با بواسیزوماب به طور قابل توجهی بیشتر از بیماران تحت درمان با سورافنیب در مطالعه IMbrave150 که منجر به تایید (Nexavar) شد، عمر کردند. آنها همچنین میتوانستند بدون پیشرفت سرطان زندگی طولانیتری داشته باشند. نتایج این مطالعه در مجله پزشکی نیوانگلند در 14 می منتشر شد.
یکی از کارشناسان مطالعه ، ریچارد فین ، دکتر ، از دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس ، گفت: "این پیشرفت بزرگی برای بیماران است." "این چیزی است که پزشکان معالج این بیماران مدتهاست که از آن درخواست می کنند و این یک گام بزرگ به جلو است."
آتزولیزوماب یک مهار کننده ایست بازرسی ایمنی است ، به این معنی که به سیستم ایمنی بدن کمک می کند سلول های سرطانی را پیدا کرده و از بین ببرد. Bevacizumab یک داروی هدفمند است که با مهار رشد رگهای خونی جدید تومورها را گرسنه می کند.
Another targeted therapy, sorafenib, inhibits the formation of blood vessels and cancer cells. Sorafenib was the first medicine approved by the FDA در سال 2007 برای درمان بیماران خاص HCC.
به گفته تیم گرین ، MD ، معاون مرکز NCI مرکز تحقیقات سرطان ، Thoracic and GI Malignancies Branch ، تنها روش های درمانی HCC که از سال 2007 مجوز گرفته اند ، موثرتر از سورافنیب نیستند.
در سرمقاله ای ، رابین کللی ، MD ، از مرکز سرطان خانواده جامع خانواده UCSF هلن دیلر ، اظهار داشت که نه تنها ترکیب atezolizumab-bevacizumab موثرتر بود ، بلکه همچنین منجر به "نتایج گزارش شده توسط بیمار به طرز چشمگیری" ، مانند ظرفیت های جسمی .
طبق گفته دکتر گرتن ، رژیم ترکیبی احتمالاً جایگزین سورافنیب به عنوان درمان معمول خط اول برای برخی از افراد با HCC پیشرفته خواهد شد.
افزودن به بازدارنده های ایست ایمنی ایمنی
سرطان کبد is frequently identified after it has progressed outside the liver or become interwoven with several blood arteries, making surgery impossible to treat.
سورافنیب و لنواتینیب (Lenvima)، داروی دیگری که تشکیل رگ های خونی را کند می کند، تنها گزینه ها برای افراد مبتلا به سرطان کبد است که با جراحی قابل درمان نیستند (غیرقابل عمل).
در چند مطالعه بالینی ، مهارکننده های ایست بازرسی ایمنی به عنوان روش های درمانی خط اول برای سرطان کبد مورد بررسی قرار گرفتند ، اما مشخص شد که آنها به خودی خود بی تأثیر هستند. دانشمندان کشف کردند که مقادیر بیش از حد پروتئین به نام VEGF ممکن است مانع از کار داروهای ایست ایمنی بدن بعد از تحقیقات بیشتر شود.
به گفته دکتر فین ، VEGF باعث ایجاد رگهای خونی جدید می شود و مقدار و نوع سلولهای سیستم ایمنی در تومورها و اطراف آن را تغییر می دهد.
زیرا بیوسیزوماب inhibits VEGF, researchers from Genentech and a number of medical institutions compared atezolizumab to bevacizumab in a limited study of patients with liver cancer. They reported in 2019 that the combination was more successful than atezolizumab alone and had manageable adverse effects. The IMbrave150 study is a follow-up to the previous one.
ایمنی Atezolizumab Plus Bevacizumab
داروی ترکیبی اثرات منفی زیادی در بسیاری از بیماران ایجاد کرد. به گفته دکتر گرتن ، به طور کلی ، به نظر می رسد بیماران هر دو دارو را تحمل می کنند.
این دو گروه از بروز عوارض و مرگ و میر ناشی از عوارض جانبی برابر بودند. با این حال ، گروه ترکیبی بیماران بیشتری داشت که هر گونه عوارض جانبی عمده ای را تجربه کردند (38 درصد در مقابل 31 درصد).
به دلیل عوارض جانبی ، بیماران کمتری در گروه ترکیبی دوز درمان خود را مکث یا اصلاح کردند (50 درصد در مقابل 61 درصد در گروه سورافنیب). فقط 7٪ از بیماران در گروه ترکیبی به دلیل عوارض جانبی مصرف هر دو دارو را متوقف کردند ، با وجود این واقعیت که بیماران بیشتری در گروه ترکیبی مصرف یکی از داروها را متوقف کردند (16٪ در مقابل 10٪).
به گفته دکتر گرتن ، بواسیزوماب به دلیل تأثیر آن بر عروق خونی ، می تواند باعث خونریزی شود. وی اظهار داشت که سرطان کبد همچنین می تواند تغییراتی ایجاد کند که خطر خونریزی را افزایش می دهد ، مانند تعداد کم پلاکت.
دکتر فین افزود: "چند دوره خونریزی بیشتر در بازوی اتزولیزوماب، بواسیزوماب وجود داشت، اما هنوز به عنوان درصد بسیار کم بود." در هر دو گروه، 6 درصد از بیماران خونریزی قابل توجهی را در نتیجه درمان بواسیزوماب تجربه کردند.
به گفته دکتر گرتن ، "انتخاب جمعیت مناسب بیمار" برای درمان ترکیبی بسیار مهم است. وی گفت: قبل از شروع دارو ، بیماران ممکن است نیاز به آزمایشات استاندارد برای بررسی عوامل خطر خونریزی داشته باشند.
دکتر کلی گفت ، "درمان جایگزین باید در بیمارانی که در معرض خطر خونریزی هستند بررسی شود."