Έχουν προσδιοριστεί συγκεκριμένα μοριακά σήματα που απελευθερώνονται από τα καρκινικά κύτταρα του παγκρέατος. Ο καρκίνος του παγκρέατος συνήθως ανιχνεύεται μετά την εξάπλωση της νόσου και η χημειοθεραπεία συχνά δεν έχει καμία επίδραση στην επιβράδυνση της ανάπτυξης του καρκίνου. Ακόμη και με θεραπεία, οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να επιβιώσουν μόνο για περίπου έξι μήνες μετά τη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος.
Στον καρκίνο του παγκρέατος, οι ινοβλάστες είναι άφθονοι, που αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 90% της μάζας του όγκου. Αυτή η μήτρα εμποδίζει τα αντικαρκινικά φάρμακα να εισέλθουν στον στόχο. Επιπλέον, τα στρωματικά κύτταρα εκκρίνουν παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του όγκου. Οι ερευνητές στο εργαστήριο του καθηγητή David Tuveson στο Cold Spring Harbor Laboratory (CSHL) πιστεύουν ότι διαφορετικοί τύποι θεραπειών μπορεί να είναι καλύτερες. Μέρος του προβλήματος είναι ότι τα καρκινικά κύτταρα στο πάγκρεας προστατεύονται από την πυκνή μήτρα που τα περιβάλλει. Το στρώμα είναι ένα μείγμα εξωκυτταρικών συστατικών και μη καρκινικών κυττάρων που ονομάζονται στρώμα. Όλοι οι συμπαγείς όγκοι περιέχουν στρώμα. Η υπέρβαση των προστατευτικών επιδράσεων της μήτρας είναι πρόκληση, αλλά όπως αναφέρεται στο περιοδικό Cancer Discovery στις 26 Οκτωβρίου 2018, η νέα ένδειξη από την ομάδα του Tuveson δείχνει μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική. Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι τα φάρμακα που στοχεύουν στη σωστή κυτταρική οδό όχι μόνο αποτρέπουν τα κύτταρα που υποστηρίζουν όγκους στη μήτρα, αλλά μπορούν να στρατολογηθούν στη μάχη κατά του καρκίνου.
Το κλειδί για τη μήτρα είναι οι ινοβλάστες, οι οποίοι μπορούν να παράγουν συνδετικό ιστό της μήτρας και μπορούν επίσης να παράγουν παράγοντες που προάγουν την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων και εμποδίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στα καρκινικά κύτταρα. Πέρυσι, η ομάδα του Tuveson ανακάλυψε ότι το στρώμα του όγκου του παγκρέατος περιέχει τουλάχιστον δύο τύπους ινοβλαστών. Ο ένας τύπος εμφανίζει χαρακτηριστικά που είναι γνωστό ότι υποστηρίζουν την ανάπτυξη του όγκου και ο άλλος τύπος παρουσιάζει αντίθετα αποτελέσματα. Τα καλά νέα είναι ότι η ταυτότητα των ινοβλαστών δεν είναι σταθερή και οι ινοβλάστες που προάγουν τον όγκο μπορεί να γίνουν περιοριστικοί παράγοντες όγκου. Η Giulia Biffi, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο εργαστήριο Tuveson, εξήγησε: «Αυτά τα κύτταρα μπορούν να μεταμορφωθούν το ένα στο άλλο, ανάλογα με τις ενδείξεις που παίρνουν από το μικροπεριβάλλον και τα καρκινικά κύτταρα. Θεωρητικά, μπορείτε να μετατρέψετε κύτταρα που προάγουν όγκους σε ογκοκατασταλτικά, δεν είναι απλώς εξάντληση των κυττάρων που προάγουν τον όγκο. «Διαπίστωσαν ότι η IL-1 οδηγεί ινοβλάστες με ιδιότητες που προάγουν τον όγκο. Ανακάλυψαν επίσης πώς ένα άλλο μόριο, ο TGF-β, καλύπτει αυτό το σήμα και διατηρεί τους ινοβλάστες σε μια δυνητικά αντικαρκινική κατάσταση. Ο Biffi είπε ότι οι ασθενείς μπορούν να ωφεληθούν περισσότερο από τον συνδυασμό θεραπειών που στοχεύουν τα καρκινικά κύτταρα και το μικροπεριβαλλοντικό μέρος που υποστηρίζει την ανάπτυξή τους.
https://www.medindia.net/news/pancreatic-cancer-fresh-insights-183360-1.htm
