Στις 17-20 Ιουνίου 2015 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το 13ο Διεθνές Συνέδριο Λεμφώματος στην Ελβετία. Στην εκδήλωση συμμετείχαν 3700 εκπρόσωποι από 90 χώρες. Στη συνάντηση, η έρευνα για το λέμφωμα ήταν εξαιρετική, όχι μόνο η περίληψη των πολυκεντρικών τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών, αλλά και η ανάλυση αρχικής επίδρασης της νέας φαρμακευτικής θεραπείας και η έκθεση των ερευνητικών αποτελεσμάτων της παθογένεσης κ.λπ., που είναι αναμφίβολα η διάγνωση και διάγνωση του λεμφώματος. Η θεραπεία έδειξε περαιτέρω την κατεύθυνση και παρουσίασε μια λαίμαργη πανδαισία στον κλινικό ιατρό.
1. Θυλακικό λέμφωμα: το νέο τελικό σημείο της θεραπείας
Η επιβίωση χωρίς εξέλιξη (PFS) είναι το πρωταρχικό τελικό σημείο της θεραπείας πρώτης γραμμής του ωοθυλακικού λεμφώματος, αλλά λόγω της μεγαλύτερης περιόδου παρακολούθησης (αναμενόμενη ≥ 7 έτη), υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί. Η ομάδα FLASH διεξήγαγε μια προοπτική μετα-ανάλυση (αριθμός περίληψης: 122) και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μια πλήρης ανταπόκριση στους 30 μήνες (CR30) μπορεί να είναι το πρωταρχικό τελικό σημείο της μελέτης θεραπείας πρώτης γραμμής του ωοθυλακικού λεμφώματος. Η μελέτη περιελάμβανε 13 κλινικές δοκιμές και συνολικά 3837 ασθενείς ήταν διαθέσιμοι για αξιολόγηση. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο συντελεστής γραμμικής συσχέτισης του CR30 και του PFS στο δοκιμαστικό επίπεδο ήταν 0.88 και ο συντελεστής συσχέτισης του μοντέλου Copula ήταν 0.86. ο λόγος κινδύνου σε επίπεδο ασθενών ήταν 0.703. Στην υποομάδα με διηθητική νόσο (στάδιο IV ή υψηλό σκορ FLIPI), η συσχέτιση μεταξύ των δύο είναι πιο εμφανής.
2. Λέμφωμα Hodgkin: μεσοπρόθεσμη καθοδηγούμενη θεραπεία με PET-CT
Η διεθνής πολυκεντρική προοπτική μελέτη RATHL (αριθμός αφηρημένου: 008) περιελάμβανε 1214 ασθενείς με λέμφωμα Hodgkin ενηλίκων που υποβλήθηκαν πρόσφατα σε θεραπεία, όλοι εκ των οποίων ήταν σταδίου ⅡB-Ⅳ ή ⅡA σε συνδυασμό με μεγάλες μάζες ή ≥3 προσβεβλημένες θέσεις. Σε όλους τους ασθενείς χορηγήθηκαν 2 κύκλοι ABVD χημειοθεραπείας ακολουθούμενοι από PET-CT (PET2). Σε ασθενείς με αρνητικό PET2 χορηγήθηκαν τυχαία 4 κύκλοι αγωγής ABVD ή σχήματος AVD χημειοθεραπείας και στη συνέχεια εισήλθαν στην περίοδο παρακολούθησης. Σε ασθενείς με θετικούς PET2 χορηγήθηκε σχήμα BEACOPP-4 14 κύκλων ή χημειοθεραπεία ενισχυμένου σχήματος BEACOPP 3 κύκλων και στη συνέχεια πραγματοποίησαν ξανά εξέταση PET-CT (PET3). Οι ασθενείς με αρνητικό PET3 συνέχισαν να λαμβάνουν σχήμα 2 κύκλων BEACOPP-14 ή ενισχυμένο σχήμα BEACOPP 1 κύκλου χημειοθεραπείας. Σε ασθενείς με θετικό PET3 χορηγήθηκε ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία διάσωσης. Ανεξάρτητα από το εάν υπάρχει μεγάλη μάζα κατά την έναρξη ή εάν υπάρχουν υπολειμματικές βλάβες μετά τη θεραπεία, εάν το ενδιάμεσο τεστ PET-CT είναι αρνητικό, δεν θα δοθεί ακτινοθεραπεία. Αποτελέσματα Το PET2 ήταν αρνητικό στο 84% των ασθενών, με διάμεση παρακολούθηση 32 μηνών, 3-ετή PFS ήταν 83% και το συνολικό ποσοστό επιβίωσης (OS) ήταν 95%. Το 3-ετές PFS της ομάδας αγωγής ABVD και της ομάδας αγωγής AVD ήταν παρόμοια (85.45% και 84.48%, αντίστοιχα) και το OS 3 ετών δεν ήταν στατιστικά διαφορετικό (97.0% και 97.5%, αντίστοιχα), αλλά ο πνεύμονας Η τοξικότητα του σχήματος ABVD ήταν σημαντικά υψηλότερη από εκείνη της AVD Το πρωτόκολλο υποδηλώνει ότι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό να αφαιρεθεί η βλεομυκίνη στο πρωτόκολλο ABVD.
3. Πρωτοπαθές λέμφωμα του κεντρικού νευρικού συστήματος: Η τιτίπα και η ριτουξιμάμπη αυξάνουν την αποτελεσματικότητα
Το IELSG32 είναι μια διεθνής πολυκεντρική προοπτική δοκιμή φάσης ΙΙ (αριθμός περίληψης: 009), που περιλαμβάνει 227 ασθενείς με πρωτοπαθές λέμφωμα του κεντρικού νευρικού συστήματος που υποβλήθηκαν πρόσφατα σε θεραπεία, με διάμεση ηλικία τα 58 έτη (18-70 έτη). Τυχαία χωρίστηκε σε τρεις ομάδες: Η ομάδα Α έλαβε 4 κύκλους MTX 3.5 g / m2 (d1), Ara-C 2 g / m2 (d2-3). Η ομάδα Β έλαβε rituximab 375 mg / m2 (d -5, d0). Η ομάδα C έλαβε Titipipe 30 mg / m2 (d4) με βάση την Ομάδα Β. Όσοι ήταν αποτελεσματικοί χωρίστηκαν τυχαία σε ομάδα ακτινοθεραπείας ολόκληρου του εγκεφάλου και καρμουστίνη σε συνδυασμό με προ-θεραπεία Titipi σε συνδυασμό με αυτόλογη ομάδα μεταμόσχευσης βλαστοκυττάρων. Αποτελέσματα Τα συνολικά αποτελεσματικά ποσοστά των τριών ομάδων ήταν 53%, 74% και 87%, τα ποσοστά CR ήταν 23%, 31% και 49% και τα ποσοστά 5ετούς επιβίωσης χωρίς αποτυχία ήταν 34%, 43% και 54%, αντίστοιχα. Το OS ήταν 27%, 50% και 66%, αντίστοιχα, υποδηλώνοντας ότι η προσθήκη rituximab και titipe στο σχέδιο θεραπείας μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα και να βελτιώσει τη μακροπρόθεσμη πρόγνωση.
4. Θεραπεία αντιγονικού χιμαιρικού υποδοχέα Τ κυττάρων (CAR-T): αρχικά αποτελέσματα
Τα κύτταρα CTL019 είναι κύτταρα CAR-T που στοχεύουν το CD19 και παρουσιάζουν καλές αντικαρκινικές επιδράσεις σε ασθενείς με υποτροπιάζουσα και ανθεκτική λευχαιμία. Μια κλινική δοκιμή φάσης ΙΙ (αριθμός περίληψης: 139) επαλήθευσε την αποτελεσματικότητα των κυττάρων CTL019 στη θεραπεία του CD19-θετικού λεμφώματος μη Hodgkin. Η μελέτη περιελάμβανε 29 ασθενείς με υποτροπιάζον ανθεκτικό λέμφωμα, συμπεριλαμβανομένων 19 περιπτώσεων διάχυτου λεμφώματος μεγάλων Β-κυττάρων, 8 περιπτώσεων θυλακιώδους λεμφώματος και 2 περιπτώσεων λεμφώματος κυττάρων μανδύα. Η διάμεση ηλικία είναι τα 56 έτη. 1-4 ημέρες μετά τη χημειοθεραπεία, χορηγήθηκαν ενδοφλέβια 5 × 108 κύτταρα CTL019. Αποτελέσματα Το συνολικό αποτελεσματικό ποσοστό ήταν 68%. Μεταξύ αυτών, το ποσοστό CR του διάχυτου λεμφώματος μεγάλων Β-κυττάρων ήταν 42%, και το ποσοστό μερικής ύφεσης (PR) ήταν 8%. το ποσοστό CR του ωοθυλακικού λεμφώματος ήταν 57% και το ποσοστό PR ήταν 43%. 15 ασθενείς ανέπτυξαν σύνδρομο απελευθέρωσης κυτοκίνης. Με διάμεση παρακολούθηση 6 μηνών, το PFS ήταν 59%. Συμβουλή Η κυτταρική θεραπεία CTL019 είναι ασφαλής και αποτελεσματική.
5. Διπλό χτύπημα κατά του διάχυτου λεμφώματος μεγάλων Β-κυττάρων: Το Selinexor είναι αποτελεσματικό in vitro και in vivo
Το Selinexor είναι ένας από του στόματος εκλεκτικός αναστολέας της πυρηνικής εξαγωγής, αναστέλλει το XPO1, προάγει την πυρηνική κατακράτηση και την ενεργοποίηση περισσότερων από 10 ογκοκατασταλτικών πρωτεϊνών και μειώνει τα επίπεδα πρωτεΐνης c-myc και BCL2/6 μέσω της πυρηνικής κατακράτησης του Eif4e. Σε μια δοκιμή in vitro (αριθμός περίληψης: 146), το Selinexor έχει καλή ανασταλτική δράση στην κυτταρική σειρά DoHH2 με διάχυτο μεγάλο Β-κύτταρο λεμφώματος διπλού χτυπήματος και επίσης έχει καλή ανασταλτική δράση στις μεταλλαγμένες κυτταρικές σειρές MYC ή BCL2. Στην κλινική δοκιμή Φάσης Ι, 6 ασθενείς έλαβαν θεραπεία με Selinexor και 3 ασθενείς πέτυχαν ύφεση, εκ των οποίων 1 ασθενής επιβεβαιώθηκε με CR σε PET-CT και 2 ασθενείς έλαβαν PR.
Επιπλέον, ο προγνωστικός δείκτης της χρόνιας λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας και του λεμφώματος κυττάρων μανδύα συζητήθηκε επίσης και αναλύθηκε σε αυτό το συνέδριο και εισήχθησαν περισσότεροι κλινικοί παθολογικοί δείκτες για να κριθεί η μακροπρόθεσμη πρόγνωση. and the World Health Organization Lymphoma Classification 2016 Το ενημερωμένο περιεχόμενο της έκδοσης παρουσιάστηκε επίσης εκ των προτέρων στο συνέδριο. Εν ολίγοις, η σύγκληση αυτής της μεγάλης εκδήλωσης έχει επισημάνει μια νέα κατεύθυνση για τη διάγνωση και τη θεραπεία του λεμφώματος και σίγουρα θα βελτιστοποιήσει περαιτέρω την εξατομικευμένη θεραπεία που βασίζεται στην τεκμηριωμένη ιατρική.
