Τα τελευταία δύο χρόνια, με την εμβάθυνση της έρευνας σχετικά με τη στόχευση και την ανοσοθεραπεία και τον προσδιορισμό γονότυπου, όλο και περισσότερα φάρμακα με καλά αποτελέσματα και λιγότερες παρενέργειες έχουν γίνει νέες επιλογές για εξατομικευμένη θεραπεία και ολοκληρωμένη θεραπεία ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου. Οι στρατηγικές θεραπείας έχουν επίσης προχωρήσει από τη θεραπεία τρίτης γραμμής ή δεύτερης γραμμής του καρκίνου του παχέος εντέρου σε θεραπεία πρώτης γραμμής. Η συνολική προσδοκία θεραπείας των ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου έχει βελτιωθεί σημαντικά.
- καρκίνο του παχέος εντέρου must be genetically tested before use. If you can’t obtain tissue sections, you can choose blood for testing. At this time, you mainly look at the NRAS, KRAS and BRAF genes.
- Η επιλογή της φαρμακευτικής αγωγής για τον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι συνήθως ένας συνδυασμός πολλαπλών φαρμάκων και φαρμάκων χημειοθεραπείας σε συνδυασμό με στοχευμένα φάρμακα.
- Μετά την καθιερωμένη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου, υπάρχουν ακόμη πολλά στοχευμένα φάρμακα που μπορούν να δοκιμαστούν. Ακόμα κι αν το αποτέλεσμα της θεραπείας δεν είναι τόσο καλό όσο η πρώτη γραμμή και η δεύτερη γραμμή, μπορεί να φέρει οφέλη επιβίωσης.
- Αφού οι θεραπείες πρώτης και δεύτερης γραμμής είναι ανθεκτικές, συνιστάται η διεξαγωγή εκ νέου γενετικού ελέγχου. Εάν ανιχνευθούν μεταλλάξεις σύντηξης MSI-H ή NTRK, μπορεί να επιλεγεί ανοσοθεραπεία ή λαροτινίμπη.
Λοιπόν, πώς πρέπει οι ασθενείς με καρκίνο του εντέρου να καθορίσουν το φαρμακευτικό σχέδιο;
Μετά τη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου, οι γιατροί θα συστήσουν σε κάθε ασθενή με μεταστατικό ορθοκολικό καρκίνο (mCRC) να υποβληθεί σε γενετικό έλεγχο για τον προσδιορισμό της υποομάδας της νόσου, επειδή αυτές οι πληροφορίες μπορεί να προβλέψουν την πρόγνωση της θεραπείας. Τα γονίδια που πρέπει να ελεγχθούν είναι:
MSI, BRAF, KRAS, NRAS, RAS, HER2, NTRK
Σχετικά στοχευμένα φάρμακα:
MSI (H)-pembrolizumab; nivolumab
BRAF (+)-Dalafenib, Trimetinib; Βεροφινίλη
RAS (KRAS- / NRAS-)-cetuximab; panitumumab (anti-EGFR)
HER2 (+)-τραστουζουμάμπη
NTRK (+)-Larotinib
Φάρμακα που στοχεύουν κατά της αγγειογένεσης
VEGF: bevacizumab, abercept
VEGFR: ramucirumab, rigofinib, fruquintinib
Τα φάρμακα χημειοθεραπείας περιλαμβάνουν: 5-φθοροουρακίλη, ιρινοτεκάνη, οξαλιπλατίνη, φυλλινικό ασβέστιο, καπεσιταβίνη, τιγεόλη (S-1), TAS-102 (τριφλουριδίνη / τιπιρακίλη)
Βλέποντας τόσα πολλά είδη φαρμάκων, πώς να επιλέξετε και πώς να το συνδυάσετε με το καλύτερο αποτέλεσμα; Η Βίκυ θα σου δώσει αναλυτικό κατάλογο για να δεις σε ποια κατηγορία ανήκεις, απλά πήγαινε να πάρεις θέση!
Θεραπεία πρώτης γραμμής στον καρκίνο του παχέος εντέρου
Πριν πάρετε το φάρμακο, ο γιατρός θα εξετάσει σίγουρα τα αποτελέσματα της γενετικής εξέτασης. Εάν η αναφορά γενετικής εξέτασης δείξει ότι δεν υπάρχουν μεταλλάξεις στα γονίδια RAS ή BRAF, συνιστάται η χημειοθεραπεία και τα στοχευμένα φάρμακα κατά του EGFR. Συνιστάται γενικά ότι τα φάρμακα που στοχεύουν κατά του EGFR πρέπει να χρησιμοποιούνται στην πρώτη γραμμή, επειδή το αποτέλεσμα θα μειωθεί σημαντικά εάν χρησιμοποιηθούν στην πίσω γραμμή.
Εάν το αποτέλεσμα αυτής της θεραπείας δεν είναι καλό, αλλάξτε σε συνδυασμό χημειοθεραπείας και αναστολέων αντι-αγγειογένεσης, χρησιμοποιείται συνήθως bevacizumab.
Εάν ο ασθενής δεν είναι κατάλληλος για φάρμακα στοχευμένα κατά του EGFR, τότε χρησιμοποιήστε απευθείας χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με αναστολείς κατά της αγγειογένεσης.
Όταν κανένα από τα παραπάνω σχήματα δεν είναι αποτελεσματικό, θα αντικατασταθεί άλλο χημειοθεραπευτικό σχήμα και άλλος αναστολέας αντι-αγγειογένεσης.
Η χημεία του καρκίνου του παχέος εντέρου συνήθως επιλέγει συνδυασμό πολλών φαρμάκων. Οι γιατροί συνδυάζονται και ταιριάζουν ανάλογα με την πραγματική κατάσταση των ασθενών. Συνήθως χρησιμοποιούνται:
- FOLFOX (φθοροουρακίλη, φυλλινικό ασβέστιο, οξαλιπλατίνη) ή FOLFIRI (φθοροουρακίλη, φυλλινικό ασβέστιο, ιρινοτεκάνη) ή σε συνδυασμό με cetuximab (συνιστάται για ασθενείς με άγριου τύπου γονίδιο KRAS-/NRAS-BRAF)
- CapeOx (capecitabine, oxaliplatin), FOLFOX or FOLFIRI, or combined with bevacizumab
- FOLFIRINOX (φθοροουρακίλη, φυλλινικό ασβέστιο, ιρινοτεκάνη, οξαλιπλατίνη)
Θεραπεία δεύτερης γραμμής
Στη θεραπεία δεύτερης γραμμής, έχουμε διαφορετικούς αναστολείς αντι-αγγειογένεσης για να διαλέξουμε.
Στην πρώτη γραμμή, θα χρησιμοποιήσουμε bevacizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία. Εάν η θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική, μπορούμε να αλλάξουμε το χημειοθεραπευτικό σχήμα και να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε bevacizumab. Φυσικά, είναι επίσης δυνατό να αλλάξει ένα άλλο στοχευμένο φάρμακο ταυτόχρονα με ένα σχήμα χημειοθεραπείας, να αλλάξει σε abercept ή σε ραμουκιρουμάμπη.
Θεραπεία τρίτης γραμμής και πίσω γραμμής
Η επιλογή φαρμάκων πρώτης και δεύτερης γραμμής για τον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι συνήθως ορισμένα σχετικά τυπικά φάρμακα χημειοθεραπείας και στοχευμένα φάρμακα.
Starting from the third-line treatment is a back-line treatment. The back-line treatment plan can use some oral chemotherapeutics that have just come out, including TAS-102, as well as S-1 (tegio), rifafine, or some ανοσοθεραπεία, such as pembrolizumab (MSI-H).
TAS-102
Το TAS-102, ένα από του στόματος χημειοθεραπευτικό φάρμακο, είναι προϊόν συνδυασμού τριφλουριδίνης (αναστολέας μεταβολισμού νουκλεοσιδίων) και τιπιρακίλης (αναστολέας φωσφορυλάσης θυμιδίνης). Η φαρμακευτική αγωγή είναι πολύ απαιτητική και κάθε τέσσερις εβδομάδες είναι μια πορεία θεραπείας. Πάρτε το φάρμακο από Δευτέρα έως Παρασκευή την πρώτη εβδομάδα και τη δεύτερη εβδομάδα, σταματήστε το φάρμακο το Σάββατο και την Κυριακή, σταματήστε το φάρμακο την τρίτη και την τέταρτη εβδομάδα και μετά ξεκινήστε τον επόμενο κύκλο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εάν ο ασθενής δεν έχει μετάλλαξη RAS, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με το panitumumab. Η αρχή αυτού του σχήματος είναι ότι ο ασθενής δεν έχει χρησιμοποιήσει το panitumumab στο παρελθόν.
Tigio
Το S-1 (Teggio) είναι επίσης ένα από του στόματος χημειοθεραπευτικό φάρμακο, το οποίο ανήκει στην κατηγορία παραγώγων της φθοριοουρακίλης. Από του στόματος κάψουλες Teggio 80 mg / m2 / ημέρα, 2 φορές την ημέρα, μία φορά μετά το πρωινό και μετά το δείπνο, ακόμη και 14 φορές Ημέρες, αποσύρετε το φάρμακο για 7 ημέρες.
Ρεγαφίνη
Το Regefini είναι ένα από του στόματος στοχευμένο φάρμακο κατά της αγγειογένεσης. Είναι ένα ανοιχτό ροζ οβάλ επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο. Το Regofenib έχει καλή επίδραση στη θεραπεία του καρκίνου του εντέρου και μπορεί να παρατείνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση ασθενών με καρκίνο του εντέρου. Συνιστώμενη δόση: Η συνιστώμενη δόση είναι 160 mg (4 δισκία, το καθένα περιέχει 40 mg ριφαφενίμπης), μία φορά την ημέρα, από του στόματος τις πρώτες 21 ημέρες κάθε πορείας θεραπείας και 28 ημέρες ως πορεία θεραπείας.
Θεραπεία ανοσίας
If the patient finds MSI-H through genetic testing, immunotherapy may be considered. You can consider pembrolizumab only if you want to use a single drug. For patients with MSI-H colorectal cancer, pembrolizumab has a 50% chance of shrinking the όγκος.
Εκτός από την ανοσοθεραπεία ενός παράγοντα, μπορείτε επίσης να εξετάσετε το ενδεχόμενο να συνδυάσετε διαφορετική ανοσοθεραπεία, όπως η χρήση του συνδυασμού Nivolumab (nivolumab) και Ipilimumab (Ipilimumab), η πιθανότητα συρρίκνωσης του όγκου είναι 55%.
Το Pembrolizumab μόνο, το nivolumab σε συνδυασμό με το ipilimumab έχουν εγκριθεί από τον FDA για τη θεραπεία παρακολούθησης ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου με MSI-H. Τα δεδομένα είναι σχετικά ώριμα.
Λαροτινίμπη
Η λαροτινίμπη είναι ένας ισχυρός, από του στόματος, εκλεκτικός αναστολέας της κινάσης της τροπομυοσίνης που δρα στις κινάσες TRKB, TRKB και TRKC. Εγκρίθηκε τον Νοέμβριο του 2018 για έως και 17 καρκίνους, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του παχέος εντέρου, αλλά η μετάλλαξη σύντηξης του γονιδίου NTRK1 / 2/3 πρέπει να ανιχνευθεί, επομένως το Larotinib είναι επίσης μια επιλογή για επακόλουθη θεραπεία. Οι ενήλικες ασθενείς λαμβάνουν 100 mg από το στόμα δύο φορές την ημέρα.
Το θεραπευτικό αποτέλεσμα της οπίσθιας γραμμής συνήθως δεν είναι τόσο εμφανές όσο η θεραπεία πρώτης και δεύτερης γραμμής, αλλά μπορεί επίσης να παρατείνει την περίοδο επιβίωσης. Επομένως, εάν μπορούμε να επιλέξουμε διαφορετικές επιλογές θεραπείας οπισθοπορείας, χρησιμοποιούνται διαφορετικά φάρμακα εναλλάξ και η ζωή μπορεί επίσης να παραταθεί.
Τι πρέπει να κάνω εάν δεν ανέχομαι τη χημειοθεραπεία;
Επιπλέον, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προγνωστικοί παράγοντες των ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου, δηλαδή οι συνθήκες που θα επηρεάσουν το θεραπευτικό αποτέλεσμα. Οι κύριοι παράγοντες είναι: η μακρινή μετάσταση καρκινικών κυττάρων, η θέση του πρωτοπαθούς όγκου, το χαρακτηριστικό
s των γονιδιακών μεταλλάξεων, η ανταπόκριση και το χρονικό διάστημα προηγούμενων φαρμάκων, ο βαθμός αδυναμίας του ασθενούς θα επηρεάσει το θεραπευτικό αποτέλεσμα και την επιλογή του φαρμακευτικού πλάνου.
Ειδικά για ασθενείς που είναι σχετικά αδύναμοι και δεν μπορούν να αντέξουν τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας, πώς να επιλέξουν το φαρμακευτικό σχέδιο;
Οι γενικές συστάσεις είναι οι εξής:
① Ενιαία στοχευμένη φαρμακευτική θεραπεία, εάν δεν υπάρχει μετάλλαξη γονιδίου RAS, μπορείτε να επιλέξετε cetuximab ή panitumumab
②Οι αναστολείς αντι-αγγειογένεσης δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνοι τους και πρέπει να χρησιμοποιούνται μαζί με χημειοθεραπεία, επομένως μπορείτε να επιλέξετε συνδυασμό φαρμάκων χημειοθεραπείας με μικρές παρενέργειες και στοχευμένη θεραπεία, όπως ιρινοτεκάνη + μπεβασιζουμάμπη (ή κετουξιμάμπη)
③Ανοσοθεραπεία με ένα μόνο φάρμακο, όπως το MSI-H, επιλέξτε το pembrolizumab
Βασική κριτική
- Ο καρκίνος του παχέος εντέρου πρέπει να ελέγχεται γενετικά πριν από τη χρήση. Εάν δεν μπορείτε να λάβετε τομές ιστού, μπορείτε να επιλέξετε αίμα για εξέταση. Αυτή τη στιγμή, κοιτάτε κυρίως τα γονίδια NRAS, KRAS και BRAF.
- Η επιλογή της φαρμακευτικής αγωγής για τον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι συνήθως ένας συνδυασμός πολλαπλών φαρμάκων και φαρμάκων χημειοθεραπείας σε συνδυασμό με στοχευμένα φάρμακα.
- Μετά την καθιερωμένη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου, υπάρχουν ακόμη πολλά στοχευμένα φάρμακα που μπορούν να δοκιμαστούν. Ακόμα κι αν το αποτέλεσμα της θεραπείας δεν είναι τόσο καλό όσο η πρώτη γραμμή και η δεύτερη γραμμή, μπορεί να φέρει οφέλη επιβίωσης.
- Αφού οι θεραπείες πρώτης και δεύτερης γραμμής είναι ανθεκτικές, συνιστάται η διεξαγωγή εκ νέου γενετικού ελέγχου. Εάν ανιχνευθούν μεταλλάξεις σύντηξης MSI-H ή NTRK, μπορεί να επιλεγεί ανοσοθεραπεία ή λαροτινίμπη.
