Εγκεκριμένα φάρμακα από την ASCO από το 2005 έως το 2014
Από τότε που η ASCO δημοσίευσε την πρώτη της έκθεση κλινικής προόδου του καρκίνου το 2005, έχει σημειώσει σταθερή και αποφασιστική πρόοδο στον τομέα της ογκολογίας τα τελευταία 10 χρόνια.
Τα τελευταία 10 χρόνια, περισσότερα από 60 φάρμακα κατά του όγκου έχουν εγκριθεί από τον FDA (Εικόνα 1). Με την βαθύτερη κατανόηση της βιολογίας των όγκων, οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει μια σειρά από νέα μοριακά στοχευμένα φάρμακα και η έλευση τους έχει αλλάξει κατά χιλιάδες. Η κατάσταση δεκάδων χιλιάδων καρκινοπαθών που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Such new drugs can target specific molecules or molecular clusters necessary for όγκος cell growth, survival or spread.
Πριν από δέκα χρόνια, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας εγκαινίασαν το έργο TCGA, το οποίο έγινε το αρχαιότερο και πιο εκτεταμένο από αυτά τα έργα. Μέχρι σήμερα, το ερευνητικό δίκτυο TCGA έχει σκιαγραφήσει έναν πλήρη μοριακό χάρτη 10 διαφορετικών τύπων καρκίνου.
Σήμερα, το TCGA και άλλα έργα αλληλουχίας υψηλής απόδοσης συνεχίζουν να εξερευνούν πολύτιμες πληροφορίες που θα βοηθήσουν στη βελτίωση της πρόγνωσης των ασθενών μέσω μιας σειράς οδών. Είναι δυνατό για τους ασθενείς να επιλέξουν την καταλληλότερη μέθοδο θεραπείας. Η μελέτη βρήκε επίσης νέες γονιδιακές ανωμαλίες οδηγού καρκίνου. Αυτά τα γονίδια μπορεί να γίνουν στόχοι για νέα φάρμακα.
Μετά από δεκαετίες σταθερής ανάπτυξης, το πεδίο των αντισωμάτων ανοσοθεραπεία has finally ushered in the long-awaited major success in recent years. It first occurred in the treatment of advanced μελάνωμα, ακολουθούμενη από μια σειρά άλλων τύπων καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του πνεύμονα. Οι κοινοί τύποι έχουν επίσης σημειώσει πρόοδο.
Ο πληθυσμός των ασθενών που προηγουμένως δεν είχαν αποτελεσματικές θεραπείες είχε σημαντικά παρατεταμένη επιβίωση μετά τη θεραπεία με νέες θεραπείες. Μια πρόσφατη μακροχρόνια μελέτη πρότεινε ότι η ανοσοθεραπεία με αντισώματα εξακολουθεί να έχει επίδραση στην ανάπτυξη του όγκου μετά από πολλά χρόνια θεραπείας.
Ένας άλλος τύπος ανοσοθεραπείας δεσμεύεται να αναδιοργανώσει τα δικά του ανοσοκύτταρα για να επιτεθεί στα καρκινικά κύτταρα. Έχει επίσης καλή απόδοση για συγκεκριμένους όγκους αίματος και μια σειρά συμπαγών όγκων.
Η πρώτη εμβόλιο κατά του καρκίνου την τελευταία δεκαετία κυκλοφόρησε επίσης (εμβόλιο Gardasil κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας). Πειράματα για την εξερεύνηση άλλων τύπων εμβολίων κατά του καρκίνου βρίσκονται επίσης σε εξέλιξη.
Finally, large-scale screening studies have brought new and important evidence that it can advance screening practices for some common cancers such as lung cancer, breast cancer, and του καρκίνου του προστάτη.
Ταχεία ανάπτυξη στοχευμένης θεραπείας στη θεραπεία του καρκίνου
Τα τελευταία δέκα χρόνια, έχουμε δει μια σταθερή και ταχεία αύξηση του αριθμού των νέων στοχευμένων θεραπευτικών φαρμάκων που έχουν εγκριθεί από τον FDA, υπερβαίνοντας κατά πολύ την ταχύτητα ανάπτυξης νέων φαρμάκων χημειοθεραπείας (Εικόνα 2).
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εγκρίθηκαν περίπου 40 νέα στοχευμένα φάρμακα, πολλά από τα οποία άλλαξαν το παραδοσιακό θεραπευτικό μοντέλο και βελτίωσαν σημαντικά την πρόγνωση πολλών καρκινοπαθών.
Αρχικά εισάγουμε τους αναστολείς αντι-αγγειογένεσης, οι οποίοι είναι μια κατηγορία φαρμάκων που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση της νεοαγγείωσης των όγκων και έχουν γίνει επιτυχημένες θεραπείες για πολλούς προχωρημένους και επιθετικούς καρκίνους.
The first drug approved by the FDA is bevacizumab, which was approved for advanced colorectal cancer in 2004 and has since been used in certain lung, kidney, ovarian, and brain tumors.
Subsequently, other angiogenesis inhibitor drugs such as axitinib, carbotinib, pazopanib, rigefenib, sorafenib, sunitinib, vandetanib, and abecept were successively Approved for the treatment of advanced kidney cancer, pancreatic cancer, colorectal cancer, thyroid cancer, and στρωματικοί όγκοι του γαστρεντερικού and sarcomas.
Αναστολείς EGFR: στόχευση βασικών μονοπατιών σηματοδότησης
Όγκοι και αιμοφόρα αγγεία
Μια άλλη μεγάλη κατηγορία στοχευμένων φαρμάκων έχει σχεδιαστεί για να διακόπτει τις κρίσιμες οδούς σηματοδότησης στα κύτταρα, ειδικά το δίκτυο σηματοδότησης που ελέγχει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Μία από αυτές τις οδούς ελέγχεται από την πρωτεΐνη EGFR.
The first EGFR drug was gefitinib, which was approved for the treatment of NSCLC in 2003. Two years later, the FDA approved the second EGFR drug cetuximab for the treatment of advanced καρκίνο του παχέος εντέρου, and another similar drug panitumumab was also approved in 2006.
Ωστόσο, το 2008, νέα έρευνα αποκάλυψε ότι οι ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου με μεταλλάξεις KRAS ανέπτυξαν αντοχή στο cetuximab και το panitumumab. Αυτή η ανακάλυψη απαιτεί τακτικές δοκιμές των μεταλλάξεων του γονιδίου KRAS για να διασφαλιστεί ότι οι ασθενείς μπορούν να επωφεληθούν από τις δύο παραπάνω φαρμακευτικές θεραπείες, προστατεύοντας παράλληλα άλλους ασθενείς από τις δυσμενείς επιπτώσεις της μη χρήσιμης θεραπείας.
In 2004 and 2005, the FDA approved the EGFR inhibitor erlotinib for the treatment of NSCLC and advanced καρκίνος στο πάγκρεας. Recently, in 2013, the US FDA approved afatinib for the treatment of advanced NSCLC patients with specific mutations in the EGFR gene. Other EGFR targeted drugs are undergoing clinical trials.
New HER2 therapy brings continuous breakthrough in καρκίνο του μαστού θεραπεία
Πριν από περίπου 15 χρόνια, οι επιστήμονες ανακάλυψαν την πρώτη θεραπεία για ιστό όγκου που υπερεκφράζει τον υποδοχέα 2 του ανθρώπινου επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (HER2). Περίπου το 15% έως 20% των ασθενών με καρκίνο του μαστού φέρουν τις παραπάνω γενετικές ανωμαλίες (θετικός σε HER2 καρκίνο). Παρόμοια με τον EGFR της ίδιας οικογένειας, το HER2 μπορεί επίσης να προάγει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων. Έκτοτε, έχουν γεννηθεί τέσσερα φάρμακα στοχευμένα στο HER2, τα οποία μπορούν όλα να βελτιώσουν την επιβίωση ασθενών με καρκίνο του μαστού θετικού HER2.
Το πρώτο φάρμακο HER2, η τραστουζουμάμπη, όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την επιβίωση των γυναικών με προχωρημένο HER2 θετικό καρκίνο του μαστού. Το 2006, η τραστουζουμάμπη εγκρίθηκε για ασθενείς με πρώιμο καρκίνο του μαστού θετικό στο HER2, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής μετά την επέμβαση.
Πρόσφατα, μια σημαντική μελέτη διαπίστωσε ότι το διπλό χτύπημα κατά του HER2 ήταν πιο αποτελεσματικό από τη μονοθεραπεία με τραστουζουμάμπη, κάτι που οδήγησε στην έγκριση του FDA του δεύτερου φαρμάκου HER2 Pertuzumab σε συνδυασμό με τραστουζουμάμπη το 2012 Το μονοκλωνικό αντίσωμα χρησιμοποιείται σε ασθενείς με προχωρημένο HER2 θετικό καρκίνο του μαστού και στη συνέχεια εγκρίθηκε για τη θεραπεία πρώιμης νόσου σε 2013.
Το ίδιο έτος εγκρίθηκε επίσης η τραστουζουμάμπη-εμτανσίνη (T-DM1) (τραστουζουμάμπη σε συνδυασμό με χημειοθεραπευτικό φάρμακο). Αυτή η συνδυαστική θεραπεία δεν είναι μόνο πιο αποτελεσματική από τη θεραπεία με ένα μόνο φάρμακο, αλλά επιτρέπει επίσης στο φάρμακο να στοχεύει με ακρίβεια στα καρκινικά κύτταρα του μαστού, μειώνοντας έτσι τις δυσμενείς επιπτώσεις στα κύτταρα υγιών ιστών. Για HER2-θετικό καρκίνο του μαστού που έχει επιδεινωθεί μετά από πολλαπλές προηγούμενες θεραπείες, αυτό είναι το βέλτιστο σχέδιο θεραπείας.
Το τέταρτο φάρμακο HER2, η λαπατινίμπη, εγκρίθηκε το 2007. Όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με φάρμακα αναστολείς της αρωματάσης, μπορεί να θεραπεύσει αποτελεσματικά τον μεταστατικό καρκίνο του μαστού θετικούς για HER2 και ορμονικούς υποδοχείς / HER2 θετικούς.
Φάρμακα που στοχεύουν πολλαπλές μοριακές οδούς: πολλά υποσχόμενες προοπτικές
Researchers continue to find that many cancer drugs can block multiple molecular targets or pathways at the same time, which makes them a more effective anti-cancer weapon. For example, vandetanib (approved for the treatment of καρκίνο του θυρεοειδούς in 2011) can Block EGFR, VEGFR (protein involved in tumor blood vessel growth) and RET.
Το φάρμακο για τον καρκίνο του παχέος εντέρου gefitinib (εγκρίθηκε το 2012) μπλοκάρει 6 διαφορετικές οδούς καρκίνου: VEGFR1-3, TIE2, PDGFR, FGFR, KIT και RET.
Νέοι στόχοι και νέα φάρμακα στη θεραπεία του καρκίνου
Η προοπτική
Τα ts για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων είναι εξαιρετικά ελκυστικά. Το 2013 και το 2014, ο FDA ενέκρινε το Trametinib και το Dalafenib, δύο φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία συγκεκριμένου μεταλλαγμένου μελανώματος του γονιδίου BRAF, το οποίο ελέγχει την οδό MEK.
Crizotinib (approved in 2013) can target καρκίνος του πνεύμονα and childhood cancer with ALK gene mutation. Tisirolimus (approved in 2007) and everolimus (approved in 2012) block the mTOR pathway, which can control the growth of several cancers, including breast cancer, pancreatic cancer, and kidney cancer.
Το Everolimus είναι το πρώτο αποτελεσματικό στοχευμένο φάρμακο για τον HER2-αρνητικό καρκίνο του μαστού, αυτός ο τύπος ευθύνεται για το μεγαλύτερο μέρος του καρκίνου του μαστού. Το Everolimus σε συνδυασμό με φάρμακα αναστολέα αρωματάσης είναι εγκεκριμένο για ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του μαστού μετά την εμμηνόπαυση που είναι θετικοί στους ορμονικούς υποδοχείς και αρνητικούς HER2.
Το nilotinib (εγκρίθηκε το 2007) και το dasatinib (εγκρίθηκε το 2010) μπορούν να στοχεύσουν την BCR-ABL, μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που βρίσκεται μόνο σε ορισμένους τύπους λευχαιμίας.
Καλώς ήρθατε στην εποχή της ανοσοθεραπείας
Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα είναι μια ισχυρή δύναμη κατά του καρκίνου ήδη από εκατό χρόνια πριν. Αλλά μόλις την τελευταία δεκαετία άρχισε η ανοσοθεραπεία να φέρει επανάσταση στη θεραπεία του καρκίνου. Έχει σημειωθεί πρόοδος σε διάφορες κατευθύνσεις, από από του στόματος φάρμακα έως θεραπείες με βάση τα κύτταρα, προσαρμοσμένες σε κάθε ασθενή.
Τονώστε το ανοσοποιητικό σύστημα για την καταπολέμηση του καρκίνου
Τα Τ κύτταρα παίζουν σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση του καρκίνου. Το 2011, ο FDA ενέκρινε το ipilimumab ως επαναστατική θεραπεία για το μελάνωμα. Το ipilimumab είναι ένα ανοσοποιητικό φάρμακο που στοχεύει την πρωτεΐνη CTLA-4 των Τ κυττάρων, η οποία μπορεί να αναστείλει τη θανάτωση των Τ κυττάρων.
Σε κλινικές δοκιμές, οι ασθενείς θα παρουσιάσουν ταχεία και εμφανή υποχώρηση του όγκου και θα εξακολουθήσουν να ωφελούνται μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα μετά το τέλος της θεραπείας (για ορισμένους ασθενείς μπορεί να διαρκέσει για αρκετά χρόνια).
Έκτοτε, έχουν αναπτυχθεί ορισμένα φάρμακα που ονομάζονται αναστολείς του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου, ειδικά ορισμένα φάρμακα μπορούν να στοχεύσουν την οδό PD-1 / PD-L1, η οποία βοηθά τους όγκους να ξεφύγουν από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Ο FDA απένειμε τίτλους πρωτοποριακής θεραπείας στα φάρμακα αποκλεισμού PD-1 nivolumab και MK-3475. Σε πρόσφατες πρώιμες κλινικές δοκιμές για το μελάνωμα, και οι δύο έχουν δείξει άνευ προηγουμένου καλή αποτελεσματικότητα (το nivolumab μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά στη θεραπεία του καρκίνου των νεφρών και του καρκίνου του πνεύμονα).
Τον Σεπτέμβριο του 2014, το Mk-3475 (pembrolizumab) έγινε το πρώτο στοχευμένο φάρμακο PD-1 που εγκρίθηκε από τον FDA. Το στοχευμένο φάρμακο PD-1 MPDL3280A έδειξε επίσης επίδραση κατά του προχωρημένου μελανώματος σε κλινικές δοκιμές.
Πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι η συνδυασμένη χρήση διαφορετικών φαρμάκων αναστολέων σημείων ελέγχου ή ένας συνδυασμός ανοσοενεργοποιημένων φαρμάκων όπως η ιντερφερόνη, η ιντερλευκίνη και άλλα φάρμακα αναστολέων του σημείου ελέγχου μπορεί να βελτιώσει περαιτέρω το όφελος του ασθενούς.
Patients and επιζώντες have significantly improved quality of life
Την τελευταία δεκαετία, η έρευνα ανακάλυψε μια σειρά από νέες θεραπείες που μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών σε κάθε βήμα από τη διάγνωση έως την επιβίωση. Επιπλέον, η έμφαση στην ενσωμάτωση της πρώιμης ανακουφιστικής φροντίδας και της ενεργού θεραπείας θα βοηθήσει πολλούς ασθενείς, ιδίως να προωθήσουν τους προχωρημένους ασθενείς να ζήσουν μια καλύτερη ζωή.
Ανακουφίστε τις ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τον καρκίνο
Νέες στρατηγικές που στοχεύουν στον έλεγχο των ανεπιθύμητων ενεργειών μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη θεραπεία. Για παράδειγμα, δύο ανεξάρτητες μελέτες έχουν δείξει ότι το αντικαταθλιπτικό ντουλοξετίνη και το αντιψυχωτικό ολανζαπίνη είναι αποτελεσματικά φάρμακα για την πρόληψη δύο κοινών ανεπιθύμητων ενεργειών όπως η χημειοθεραπεία περιφερική νευροπάθεια και ναυτία.
Μια άλλη μελέτη βρήκε μια θεραπεία για κοινά συμπτώματα που δεν προσέλκυσαν αρκετή προσοχή—κατάθλιψη και πόνο. Όλο και περισσότερα στοιχεία επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα μη ιατρικών μεθόδων όπως ο βελονισμός και η γιόγκα για τη βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας των ασθενών και των επιζώντων. Τα πιθανά οφέλη περιλαμβάνουν την ανακούφιση της κόπωσης και του πόνου, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και τη μείωση της χρήσης φαρμάκων.
Συνδυασμός της θεραπείας του καρκίνου με την πρώιμη παρηγορητική φροντίδα
Μια βασική κλινική δοκιμή το 2010 επιβεβαίωσε ότι η ενσωμάτωση της πρώιμης ανακουφιστικής θεραπείας κατά τη διάρκεια της θεραπείας μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής και να παρατείνει την επιβίωση των ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα σε σύγκριση με μία μόνο ενεργή θεραπεία. Επιπλέον, οι ασθενείς που έχουν λάβει πρώιμη παρηγορητική φροντίδα είναι απίθανο να λάβουν ενεργό φροντίδα υψηλής έντασης όπως η ανάνηψη στο τέλος της ζωής τους.
Η μελέτη πυροδότησε ένα νέο κύμα παρηγορητικής φροντίδας για προχωρημένους ασθενείς. Η μελέτη ανέφερε επίσης τη σύσταση των ενδιάμεσων κατευθυντήριων γραμμών που εκδόθηκαν από την ASCO το 2012: Κάθε ασθενής με μεταστατικό καρκίνο ή υψηλή επιβάρυνση των συμπτωμάτων μπορεί να συνοδεύεται από παρηγορητική θεραπεία στην πρώιμη τυπική θεραπεία του καρκίνου.
Συνηθισμένα φάρμακα που μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου
A large number of clinical trials have shown that some commonly used drugs may have important effects on cancer prevention. For example, analysis of data from nearly 50 epidemiological studies shows that oral contraceptives can reduce the risk of ovarian cancer by 20% every 5 years. This reduction effect persists within 30 years of termination of the drug.
Περαιτέρω έρευνα διαπίστωσε ότι η καθημερινή λήψη ασπιρίνης μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Ωστόσο, λόγω αιμορραγίας στομάχου και άλλων κινδύνων, δεν συνιστάται η τακτική χρήση ασπιρίνης ως μέθοδος πρόληψης του καρκίνου. Το επόμενο βήμα της μελέτης θα διερευνήσει επίσης τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα στην πρόληψη του καρκίνου και τον ρόλο της θεραπείας.
