Το ποσοστό επιβίωσης του καρκίνου του παγκρέατος είναι πολύ χαμηλό. Τα τελευταία 40 χρόνια, το ποσοστό επιβίωσης δεν έχει αλλάξει σημαντικά. Η εύρεση αποτελεσματικών θεραπειών είναι μια επείγουσα πρόκληση για τους ερευνητές. Για πολλά χρόνια, η ταμοξιφαίνη χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού επειδή αναστέλλει τα οιστρογόνα για να διεγείρει την ανάπτυξη του όγκου του μαστού. Πρόσφατα, μελέτες έχουν δείξει ότι η ταμοξιφαίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος. Η ερευνητική ομάδα απέδειξε ότι η ταμοξιφαίνη μπορεί να βοηθήσει στην αλλαγή του φυσικού περιβάλλοντος της ανάπτυξης του όγκου του ποντικιού, στη ρύθμιση της ανάπτυξης ουλώδους ιστού, της φλεγμονής και της ανοσοαπόκρισης. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο «EMBO Report».
Ο καρκίνος του παγκρέατος, όπως και οι περισσότεροι συμπαγείς όγκοι, περιβάλλεται από μεγάλη ποσότητα συνδετικού ιστού. Οι δύσκαμπτοι ιστοί που μοιάζουν με ουλές είναι σαν σκαλωσιές γύρω από τους όγκους. Μπλοκάρουν την παροχή φαρμάκων εμποδίζοντας τα φάρμακα χημειοθεραπείας να φτάσουν στον όγκο. Ρυθμίζουν επίσης την ανάπτυξη και εξάπλωση των όγκων. Ο σχηματισμός συνδετικού ιστού στους όγκους του παγκρέατος καθοδηγείται από τα αστεροειδή κύτταρα του παγκρέατος (PSCs), τα οποία ενισχύονται με την εφαρμογή φυσικής δύναμης και την αναδιαμόρφωση της δομής του ιστού.
Όταν οι ερευνητές μελέτησαν το μοντέλο παγκρεατικού όγκου σε ποντίκια, ανακάλυψαν αλληλεπιδράσεις μεταξύ των κυττάρων γύρω από τον όγκο του παγκρέατος και μελέτησαν επίσης πώς η ταμοξιφαίνη άλλαξε το φυσικό περιβάλλον γύρω από τον όγκο του παγκρέατος. Η ταμοξιφαίνη έχει την ικανότητα να αναστέλλει τον συνδετικό ιστό γύρω από τους όγκους σκλήρυνσης PSC και να εμποδίζει το περιβάλλον να γίνει σκληρό. Η ταμοξιφαίνη ρυθμίζει την ανοσολογική απόκριση και μπορεί να αναστείλει την εισβολή και την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων. Επιπλέον, τα κύτταρα στον όγκο του παγκρέατος εκτίθενται σε πολύ λίγο οξυγόνο, το οποίο δημιουργεί έναν προστατευτικό μηχανισμό: όταν πέφτει το επίπεδο οξυγόνου, το κύτταρο απελευθερώνει ένα μόριο που ονομάζεται υποξία επαγόμενος παράγοντας (HIF), ο οποίος βοηθά τα καρκινικά κύτταρα να επιβιώσουν υπό συνθήκες. Αλλά η ταμοξιφαίνη μπορεί να αναστείλει την παραγωγή HIF, καθιστώντας τα καρκινικά κύτταρα ευαίσθητα σε χαμηλά επίπεδα οξυγόνου και πιο πιθανό να πεθάνουν. Αλλά αυτή η εργασία εκτελείται επί του παρόντος σε κυτταροκαλλιέργειες και μοντέλα ποντικών, επομένως απαιτείται περισσότερη έρευνα προτού εφαρμοστεί σε ανθρώπους ασθενείς.
